Ντράζεν Πέτροβιτς: Η ταυτότητα που σκότωσε τον «Μότσαρτ» του μπάσκετ

Με αφορμή τη συμπλήρωση 28 χρόνων από τον θάνατο του σπουδαίου Ντράζεν Πέτροβιτς, το Athensmagazine.gr αποκαλύπτει μια τρομερή σύμπτωση που συνέβη στις 7/6/1993, όταν έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας.

Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που πραγματικά σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο… 28 χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου Ντράζεν Πέτροβιτς, ενός εκ των κορυφαίων καλαθοσφαιριστών όλων των εποχών, αξίζει να επισημάνουμε μια φοβερή σύμπτωση.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor 2024 spoiler: Σούσουρο στον Άγιο Δομίνικο! Η φωτογραφία που «καίει» Κατερίνα Δαλάκα και Σταυρούλα Χρυσαειδή!

Ο «Μότσαρτ» του μπάσκετ, ο οποίος έπεσε θύμα του Μολώχ της ασφάλτου στις 7 Ιουνίου του 1993 σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας, έφυγε από τη ζωή την ημέρα που έληγε η ταυτότητά του, η οποία είχε εκδοθεί στις 7/6/1983 και ήταν διάρκειας 10 ετών (10 god)!

Μάλιστα, ο Ντράζεν εκείνη τη μοιραία ημέρα ταξίδευε με το αυτοκίνητο της φίλης του (μετέπειτα σύζυγος του Γερμανού ποδοσφαιριστή Όλιβερ Μπίερχοφ) επειδή φοβόταν πολύ τα αεροπλάνα! «You fly, you die» συνήθιζε να λέει. Η μοίρα του όμως, όπως αποδείχθηκε, είχε άλλα σχέδια…

Το 2007 έγινε η εισαγωγή του στο Hall of Fame της FIBA, ενώ η Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ άλλαξε την ονομασία του γηπέδου της σε «Drazen Petrovic Basketball Hall», αποσύροντας και τη φανέλα με το νούμερο 10.

Ο -κατά πολλούς- κορυφαίος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, το όνομα του οποίου είχε ακουστεί έντονα για τον Παναθηναϊκό λίγο πριν χάσει τη ζωή του, βύθισε στο πένθος όλους εκείνους που εκτιμούσαν και ήξεραν να απολαμβάνουν μία θεσπέσια μπασκετική συναυλία, με το «Γιο του Διαβόλου» να βρίσκεται πάντα στη σύνθεση της «Μελωδίας της Ευτυχίας».

Γεννημένος στις 22 Οκτωβρίου του 1964 στην περιοχή Σιμπένικ της Κροατίας, ο Ντράζεν έδειξε από πολύ μικρός ενδιαφέρον για τη «σπυριάρα», κατορθώνοντας να γίνει σύμβολο μίας ολόκληρης ηπείρου κατακτώντας τα πάντα στα 28 χρόνια του. Και θα είχε κατακτήσει ακόμα περισσότερα, αν η μοίρα δεν αποφάσιζε να τον κλέψει τόσο γρήγορα και άδικα από την αγκαλιά της πορτοκαλί μπάλας, την οποία λάτρεψε με όλη του την ψυχή.

Ιστορικές ατάκες από τον Ντράζεν Πέτροβιτς

Ο Ντράζεν Πέτροβιτς, όπως όλοι παίκτες της κλάσης του, «μιλούσε» πάντα στο γήπεδο! Αλλά και έξω από αυτό, όποτε το επιχειρούσε, είχε πάντα κάτι να πει. Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικές από τις ατάκες του:

• Στο πρώτο του παιχνίδι στην Τσιμπόνα αφότου σκόραρε 56 πόντους κόντρα στην Σιμπένκα: «Δεν ήταν δύσκολο. Οι αναμνήσεις ήταν αναμνήσεις, η αγάπη είναι αγάπη, αλλά στο γήπεδο δεν αναγνωρίζω κανέναν. Θα σκοράρω 56 πόντους ξανά αν έχω την ευκαιρία».
• «Το ΝΒΑ είναι πάνω από όλα επαγγελματισμός. Όταν χάνεις ο καθένας τραβάει το δρόμο του, δεν υπάρχουν φιλίες».
• «Οι παίκτες του ΝΒΑ είναι καλοί, αλλά δεν είναι υπερ-ήρωες. Με 30′ συμμετοχής δεν υπάρχει ομάδα στην οποία να μην βάλω 20 πόντους».
• «Αν έμαθα κάτι στο ΝΒΑ είναι ότι πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου. Θα με σπρώξουν αρκετά. Έχω όνομα κι επίθετο, δεν είμαι περαστικός, αν κι αυτό δεν αρέσει σε κάποιους. Πρέπει να το καταλάβουν, όμως, ότι στο ΝΒΑ υπάρχει χώρος για τους Ευρωπαίους».
• «Υπάρχει κάποιος πιο δυνατός από μένα. Είμαι απόλυτα χαρούμενος όταν προπονούμαι. Όταν κάθομαι είμαι δυστυχισμένος. Είναι δύσκολο να το περιγράψεις σε κάποιον δεν άκουσε τον ήχο της μπάλας σε ένα άδειο γήπεδο».
• «Αν είχα δουλέψει στη Σιμπένκα και στην Τσιμπόνα όσο σκληρά δούλεψα στους Νετς θα ήμουν καλύτερος παίκτης κατά 30%».
• «Όταν μπαίνεις στο παρκέ δεν πρέπει να υποχωρείς με τίποτα. Ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σου αποσπάσει την προσοχή. Εγώ αντιδρώ αυτόματα στις προκλήσεις κι αυτό δεν τους αρέσει».
• Αφού είχε σκοράρει 44 πόντους κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς: «Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι θα μπορούσα να κάνω τα πάντα εναντίον του Βέρνον Μάξουελ εκείνη τη μέρα».
• «Κάποιες φορές ένιωσα πολύ άβολα. Με χειροκροτούσαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι τους άρεσα, ότι πιστεύουν σε μένα».
• «Είτε έχεις ένα, πέντε ή δέκα εκατομμύρια πάλι τρως μια φορά γεύμα και δείπνο».
• «Η Σιμπένκα είναι η ομάδα της καρδιάς μου, αλλά έπρεπε να κάνω ένα βήμα μπροστά».
• «Το να χάσω προπόνηση ήταν για μια μένα μια αφόρητη αμαρτία».
• «Είναι μια δουλειά στην οποία δεν δικαιούσαι μια κακή μέρα. Πάνω από όλα είμαι υποχρεωμένο στους φιλάθλους. Πρέπει να επιστρέψω την αγάπη τους. Για αυτό δεν πήρα ποτέ ρεπό. Παίζω κάθε παιχνίδι για αυτούς και μετά για μένα και το σύλλογο».
• «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Ρέτζι Μίλερ λέει ότι είμαι λάθος. Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι ότι σκοράρω συχνά “30άρες”. Αυτό πρέπει να είναι το λάθος».
• Ντράζεν Πέτροβιτς για τον Γκάλη (1990): «Θα ήθελα να έπαιζα μαζί του για να του δίνω την μπάλα να σκοράρει και να τον βλέπω».

Είπαν για τον Ντράζεν Πέτροβιτς

• Μάικλ Τζόρνταν: «Ήταν ο μόνος παίκτης που με κοίταγε στα μάτια χωρίς να φοβάται».'
• Νέβεν Σπάχια: «Δεν άντεχε τις ήττες. Τις μισούσε. Όταν έχανε στα “μονά” δεν μιλούσε σε κανέναν για ώρες. Δεν άντεχε να χάνει ούτε στα χαρτιά. Όταν σαν παίκτης της Σιμπένκα γνώριζε την ήττα, έμενε για ώρες στο γυμναστήριο για να σουτάρει».
• Τομ Νιούελ: «Κανένας παίκτης δεν έχει δουλέψει σκληρότερα».
• Αλεξάντερ Πέτροβιτς: «Εργασιομανής, φανατικός, εθισμένος στο μπάσκετ. Ναι ήταν. Και ξέρετε γιατί; Όχι επειδή γυμναζόταν 7-8 ώρες τη μέρα, αλλά επειδή ποτέ δεν πήρε μια μέρα ρεπό», «Τα χρόνια που έπαιξα μαζί με τον Ντράζεν στην Τσιμπόνα ήταν τα ευκολότερα της καριέρας μου».
• Τσακ Ντέιλι: «Έπρεπε να φύγω πέρσι από τους Νετς, όταν ο “καπετάνιος” μας έφυγε από το πλοίο» (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Ντράζεν).
• Νταν Πίτερσον: «Η Τσιμπόνα έχει καλούς παίκτες, αλλά ο Ντράζεν είναι μια ομάδα μόνος του».
• Ρούντι Τομζάνοβιτς: «Είναι ο καλύτερος σουτέρ στο ΝΒΑ. Παίζει με καρδιά και θέληση, αποδεικνύοντας ότι πραγματικά αγαπά το παιχνίδι».
• Ουίλις Ριντ: «Σήμερα είναι σα να έχασα ένα γιο» (όταν σκοτώθηκε ο Ντράζεν).
• Ντέιβιντ Στερν: «Είμαστε χαρούμενοι που τον γνωρίσαμε».
• Παναγιώτης Γιαννάκης: «Δίχως αμφιβολία, ο Ντράζεν Πέτροβιτς μου δημιουργούσε πολύ άγχος κάθε φορά που ετοιμαζόμουν να τον αντιμετωπίσω. Ήταν πολύ απρόβλεπτος παίκτης. Απίστευτο ταλέντο».