Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου 2025

Αντώνης Αντωνιάδης: Ο «Ψηλός» του Παναθηναϊκού, η σχέση με τον Δομάζο, τα ρεκόρ, ο Πελέ, ο Ολυμπιακός και η τεράστια μάχη για τη ζωή του

Το παιδί από το Πετροχώρι Ξάνθης που έγινε «μύθος» - Μια ζωή μαχητής

23 Ιανουαρίου 2025 08:32
Αντώνης Αντωνιάδης: Ο «Ψηλός» του Παναθηναϊκού, η σχέση με τον Δομάζο, τα ρεκόρ, ο Πελέ, ο Ολυμπιακός και η τεράστια μάχη για τη ζωή του
Από Ραφαήλ Αλαγάς

Οι στιγμές για τις μεγάλες δόξες του Παναθηναϊκού είναι πολύ δύσκολες, με τον «Κοντό» και τον «Ψηλό», τον Μίμη Δομάζο και τον Αντώνη Αντωνιάδη, να δίνουν μάχη για την υγεία τους, ελπίζοντας πως στο τέλος θα την κερδίσουν και αυτήν.

Οι δύο «μύθοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου νοσηλεύτηκαν με διαφορά ωρών την χθεσινή (22/1) και άπαντες ευελπιστούν σε ένα αίσιο τέλος της περιπέτειας, που περνούν. Ο αρχισκόρερ των «πρασίνων», άλλωστε, γνωρίζει πολύ καλά από αυτές τις μάχες, έχοντας δώσει πολλές από αυτές σε όλη του τη ζωή, και δη τα τελευταία χρόνια, για να αναδειχθεί πρώτα σε μια ιστορική προσωπικότητα του ποδοσφαίρου και ύστερα σε ένα παράδειγμα ζωής.

Η καριέρα του Αντώνη Αντωνιάδη

Γεννημένος στο Πετροχώρι Ξάνθης στις 25 Μαΐου 1946, ο Αντώνης Αντωνιάδης αποτελεί εκ των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Πρώτη ομάδα της καριέρας του ήταν η Ασπίδα Ξάνθης, όπου εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του προσελκύοντας το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, ο οποίος και τον απέκτησε το 1968.

Με τη φανέλα του Παναθηναϊκού αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος 5 φορές (1970, 1972, 1973, 1974, 1975). Μάλιστα τα 39 του γκολ τη περίοδο 1971-72 είναι ρεκόρ ακατάρριπτο στην Α' Εθνική κατηγορία μέχρι σήμερα. Συμμετείχε στη μεγάλη ομάδα του 1971 που αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον Άγιαξ. Ο Αντώνης Αντωνιάδης εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 γκολ (τα 4 από τα οποία εναντίον της λουξεμβουργιανής Ζενές Ες, στην εντός έδρας νίκη με 5-0, που αποτέλεσαν τότε επίδοση ρεκόρ ποδοσφαιριστή ελληνικού συλλόγου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση) και αποδείχθηκαν πολύτιμα για την πορεία ως τον τελικό.

Το καλοκαίρι του 1978 αποκτήθηκε ως ελεύθερος από τον Ολυμπιακό όπου αγωνίστηκε μία περίοδο και σε 13 αγώνες σημείωσε 7 γκολ. Την επόμενη χρονιά μεταπήδησε στον Ατρόμητο Αθηνών, για να επιστρέψει το 1981 στον Παναθηναϊκό όπου και έκλεισε την καριέρα του.

Το 1982, μετά από 22 χρόνια καριέρας, εγκατέλειψε την ενεργό δράση, στην πραγματικότητα όμως τελευταία φορά αγωνίστηκε τον Νοέμβριο του 1980, δηλαδή την περίοδο 1980-81, εναντίον της Δόξας Δράμας στη Λεωφόρο, όπου μάλιστα σκόραρε με εντυπωσιακό τρόπο. Ωστόσο αναφέρεται ότι σταμάτησε την αγωνιστική περίοδο 1981-1982, όταν και έληξε το συμβόλαιό του στον Παναθηναϊκό.

Από το 1970 έως το 1977 αγωνίστηκε 21 φορές με την Εθνική Ελλάδας και σκόραρε 6 φορές. Προηγουμένως είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1969 με την εθνική ενόπλων.

Το «Ασημένιο Παπούτσι» του «Ψηλού»

Ήταν 21/09/1972, όταν ο Έλληνας ποδοσφαιριστής των «πράσινων», Αντώνης Αντωνιάδης βρέθηκε στο Παρίσι για να παραλάβει το «Ασημένιο Παπούτσι», για τα 39 γκολ που πέτυχε στο ελληνικό πρωτάθλημα τη σεζόν 1971/72.

Περίπου μισό αιώνα πριν, ο «ψηλός» του Παναθηναϊκού είχε σκοράρει 39 φορές στο πρωτάθλημα της σεζόν 1971/72 δημιουργώντας ένα… ακατάρριπτο ρεκόρ μέχρι και σήμερα, καθώς κανένας πρώτος σκόρερ στην Ελλάδα δεν έχει πλησιάσει (καν) τον συγκεκριμένο αριθμό.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ποδοσφαίρου τίμησε τον «Antoniadis» παραδίδοντας του το «Ασημένιο Παπούτσι» , ένα ιστορικό επίτευγμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικά. Μάλιστα, το «Χρυσό Παπούτσι» και τη πρωτιά της συγκεκριμένης σεζόν είχε κερδίσει ο Γερμανός Γκερντ Μίλερ, που σκόραρε 40 γκολ στο πρωτάθλημα της χώρας του.

Ο Αντώνης Αντωνιάδης, ίσως να μη χρειάζεται κάποια εισαγωγή για να συστηθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μιας και και είναι από τους μεγαλύτερους σκόρερ της χώρας μας.

Δεν είναι μόνο οι πέντε φορές που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, η σημαντική συμβολή του μέχρι τον τελικό του 1971 ενάντια στον Άγιαξ, αλλά παράλληλα και η πρώτη θέση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών τη συγκεκριμένη χρονιά, πετυχαίνοντας δέκα γκολ.

Η μετακόμισή του στον Ολυμπιακό και η φωτογραφία με τον «κιτρινόμαυρο» Δομάζο

Το καλοκαίρι του 1978 γράφτηκε στην ιστορία για την αποχώρηση των Μίμη Δομάζου και Αντώνη Αντωνιάδη. Με αφορμή ένα δημοσίευμα της «Αθλητικής Ηχούς» (και με τρόπο που δεν άρμοζε ακριβώς στην τεράστια προσφορά τους) οι δυο μεγάλες μορφές του «τριφυλλιού» αποχωρίστηκαν την πράσινη φανέλα:

Μετά από μια ισοπαλία λοιπόν στην Καβάλα, γράφτηκε ότι οι δυο τους πέρασαν το βράδυ στα μπουζούκια. Πράγμα που θεωρείτο απαράδεκτο σε μια εποχή όπου οι παίκτες έπρεπε να κλείνονται σπίτι τους έπειτα από αποτυχημένο αποτέλεσμα.

Ακολούθησε ρήξη με τον πρόεδρο, Αντώνη Μαντζαβελάκη και τον προπονητή, Κάζιμιρ Γκόρσκι, ώσπου μια μέρα βρήκαν χαρτί έξω από τη Λεωφόρο που έλεγε ότι τους απαγορευόταν η είσοδος. Κάπως έτσι, δρομολογήθηκε η αποχώρησή αμφότερων ως ελεύθερων. Και όπως είναι εύλογο, οι μεγάλοι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Η νταμπλούχος ΑΕΚ (με τη μεσολάβηση του αμυντικού, Παύλου Κεφαλίδη, με τον οποίο είχαν γίνει φίλοι έπειτα από έναν τραυματισμό που τους είχε στείλει και τους δυο στο νοσοκομείο) κάνει δικό της τον Δομάζο. Και ο Ολυμπιακός βρίσκει έναν τρόπο ν’ απαντήσει στη μετακόμιση Δεληκάρη για το «τριφύλλι», ντύνοντας με τη δική του φανέλα τον Αντωνιάδη.

Στις 24 Σεπτεμβρίου λοιπόν του 1978 έρχεται η στιγμή για μια συνάντηση που έμοιαζε με… φάρσα για τους φίλους του Παναθηναϊκού: Πριν το Ολυμπιακός-ΑΕΚ για την 3η αγωνιστική, ο δικός τους «στρατηγός» και ο θρυλικός «ψηλός» πόζαραν φορώντας κιτρινόμαυρα και ερυθρόλευκα αντίστοιχα.

Ο Αντώνης Αντωνιάδης και ο Μίμης Δομάζος με τα χρώματα Ολυμπιακού και ΑΕΚ

Κι αν ο δεύτερος δεν μπόρεσε να επηρεάσει το ματς (βγαίνοντας αλλαγή στο 66’), ο πρώτος είχε καθοριστική συμβολή στην εξέλιξή του: Από δικό του σουτ που σταμάτησε στο δοκάρι στο 22’, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς πήρε την επαναφορά και με πλασέ σε κενή εστία έγραψε το 1-0.

Στο κακό παιχνίδι που ακολούθησε ως το τέλος (και παρά την προσπάθεια του Ολυμπιακού ν’ αντιδράσει) η ΑΕΚ κατάφερε να κρατήσει το σκορ.

Τέσσερις μήνες μετά την εξάρα επί των ερυθρόλευκων στο Κύπελλο (και 11 μέρες μετά την επίσης ιστορική εξάρα στην Πόρτο), δεν τους επέτρεψε να πάρουν την εκδίκηση που ήθελαν.

Κι ενώ οι γηπεδούχοι διαμαρτύρονταν για τη διαιτησία του Αντώνη Βασσάρα, ο Πέτρος Ραβούσης δήλωνε μετά τη λήξη ««αν έρθουν έτσι και στη Φιλαδέλφεια, θα πέσει νέα εξάρα».

Όσο για τους Δομάζο και Αντωνιάδη, ακολούθησαν διαφορετικές πορείες, ώσπου η μοίρα να τους ξαναφέρει στον κοινό τους προορισμό.

Ο πρώτος βοήθησε την ΑΕΚ ν’ αναδειχθεί ξανά πρωταθλήτρια στον 1,5 χρόνο που φόρεσε τη φανέλα της. Ο δεύτερος δεν «κόλλησε» ποτέ με τον Ολυμπιακό, παρόλο που πρόλαβε να πετύχει 7 γκολ στις 13 μόλις συμμετοχές του.

Έστω και την ύστατη στιγμή ωστόσο, «διορθώθηκε» το ιστορικό λάθος της αποχώρησής τους από τον Παναθηναϊκό: Με αμφότερους να επιστρέφουν το 1980 και να κλείνουν την καριέρα τους στην ομάδα που λάτρεψαν και λατρεύτηκαν.

Η σχέση με τον «Στρατηγό»

Πάταγο έκανε με το Τριφύλλι το δίδυμο Μίμη Δομάζου και Αντώνη Αντωνιάδη. Ο Στρατηγός και ο Ψηλός, όπως τους θυμόμαστε ακόμη και σήμερα κι ας έχουν περάσει χρόνια από τη δεκαετία του ‘70. Ο Δομάζος μοίραζε και ο Αντωνιάδης έσκιζε τα δίχτυα με γκολ! Πέντε φορές πρώτος σκόρερ ο Αντώνης, 10 τίτλους πρωταθλήματος ο Δομάζος, μαζί έφτασαν στον κολοφώνα της δόξας τους με τη συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το καλοκαίρι του 1971. Τι κι αν ήταν μόλις 1,67 μ. ο Δομάζος; Η ψυχή του ήταν απίστευτη.

Ακόμη και στην ΑΕΚ έδωσε πολλά και μαζί πανηγύρισε κατάκτηση νέας κορυφής, όταν χώρισε από τον Αντωνιάδη το ‘78. Εκεί ο Αντώνης διέβη τον Ρουβίκωνα, κατέληξε στον Ολυμπιακό, αλλά μετά ξανάσμιξαν για να κλείσουν όπως έπρεπε και στα πράσινα την καριέρα τους.

Όταν ο... Πελέ ζήτησε να τον γνωρίσει

Καλοκαίρι του 1974 ο Πελέ έρχεται στην Ελλάδα προσκεκλημένος εταιρείας αναψυκτικών που διαφήμιζε. Ο κόσμος, τότε, είχε νωπή ακόμα την εικόνα του ανθρώπου που οδήγησε τη Βραζιλία στον θρίαμβο του 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό, αλλά και την άρνησή του να ενισχύσει την πρωταθλήτρια κόσμου στο Μουντιάλ που θα άρχιζε σε λίγες μέρες στη Γερμανία.

Στις 23 Ιουνίου κατέλυσε στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Εκεί, σε κάποια από τις πρώτες του βόλτες, συνάντησε τον Αντώνη Αντωνιάδη. Οταν οι συνοδοί του είπαν ποιος είναι θέλησε να τον γνωρίσει. Λίγη ώρα μετά τη θλιβερή είδηση για τον θάνατο του «βασιλιά», λέει στο «Newsbreak.gr» (απ’ όπου και οι φωτογραφίες, επάνω και κάτω) για εκείνη τη συνάντηση.

«Αιφνιδιάστηκα. Είχα πάει με μια κοπέλα για μπάνιο και ξαφνικά βλέπω τον θρυλικό Πελέ να έρχεται προς το μέρος μου κι από πίσω φωτογράφοι. Μου είπε ότι με θυμόταν από τον αγώνα που έδωσε η Εθνική Ελλάδας στο θρυλικό Μαρακανά.

»Είχαμε εκπλήξει τον κόσμο με το 0-0 που φέραμε κι όπως μου είπε ήταν στην εξέδρα κι έβλεπε τον αγώνα. Ευγενέστατος. Θυμόταν την παρουσία μου στο γήπεδο. Τα ‘χασα. Ηταν ένας ευγενέστατος άνθρωπος, χωρίς έπαρση».

Οι δρόμοι τους μπορεί να μην συναντήθηκαν στα γήπεδα, αλλά είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα και στις επόμενες επισκέψεις του Πελέ.

«Αυτό που κρατάω είναι η διαγωγή του. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να αποτελεί παράδειγμα. Ο Πελέ ποτέ δεν προκάλεσε. Αγωνίστηκε για χρόνια στα γήπεδα, πήγε στις ΗΠΑ και έμαθε ποδόσφαιρο σε μια απέραντη χώρα κι αργότερα ήταν πάντα ευγενής, καταδεχτικός. Τον θεωρώ τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε στα γήπεδα…», προσθέτει ο πρώην άσσος του Παναθηναϊκού.

Ο παράγοντας Αντωνιάδης

Το 1980 ο Αντώνης Αντωνιάδης έγινε πρόεδρος του ΠΣΑΠ, θέση στην οποία διατηρήθηκε για 28 χρόνια, έως και τον Αύγουστο του 2008, οπότε και αποχώρησε καταλαμβάνοντας διοικητική θέση στον Παναθηναϊκό.

Ο «Ψηλός» έμεινε για καιρό στην «πράσινη» επικαιρότητα, δε, θεωρώντας ότι αν συνεχιζόταν η πολυμετοχικότητα αυτή τη στιγμή ο σύλλογος θα είχε «χρήματα και γήπεδο».

Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι ο λόγος που χρεοκόπησε ο Παναθηναϊκός είναι πως «κάποιοι άνθρωποι δεν έβαλαν λεφτά», φωτογραφίζοντας τον πρώην μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη και εξηγώντας ότι «αν συνεχιζόταν το επιτυχημένο μοντέλο για δυο – τρία χρόνια σήμερα θα είχαμε χρήματα και γήπεδο. Η πολυμετοχικότητα δεν έφερε χρέη, δεν φταίει η διαδικασία, αλλά όσα συνέβησαν στην συνέχεια. Κάποιοι άνθρωποι δεν έβαλαν λεφτά. Δεν χρωστούσαμε όταν πήραμε το νταμπλ. Ήμουν αντιπρόεδρος εκείνη την περίοδο και ξέρω πολύ καλά την κατάσταση που υπήρχε. Για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει να μπουν χρήματα στην ομάδα. Οι παλιοί μέτοχοι ή νέοι επενδυτές πρέπει να βάλουν αυτά τα χρήματα».

Η μεγάλη μάχη με τον καρκίνο

Ο Αντώνης Αντωνιάδης κατάφερε να βάλει γκολ και στον καρκίνο. Ο θρυλικός επιθετικός του Παναθηναϊκού τον νίκησε δύο φόρες, μία στο στομάχι και μία στο έντερο.

Η μάχη του Αντώνη Αντωνιάδη με τον καρκίνο ήταν μεγάλη και επίπονη, ωστόσο ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού κατάφερε να βγει νικητής.

Ο «Ψηλός» του ελληνικού ποδοσφαίρου παραχώρησε συνέντευξη στο Sport24.gr και περιέγραψε μεταξύ άλλων τη δύσκολη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

«Άκου εγχειρήσεις που έχω κάνει. Η πρώτη ήταν στη μύτη, μετά μπήκα για σκωληκοειδίτιδα, έπειτα στους κοιλιακούς, ύστερα έπαθα δισκοπάθεια, αργότερα έκανα στα ισχία και τέλος χειρουργήθηκα για τον καρκίνο. Και παρόλα αυτά ο οργανισμός μου αντέχει, επειδή υπήρξα σκληραγωγημένος. Τον καρκίνο τον τελείωσα! Τον είχα στο στομάχι.

Βγάλαμε το στομάχι, βγάλαμε τη σπλήνα, βγάλαμε και τη χολή. Και τα τρία τα έβγαλαν στο χειρουργείο, επειδή κάνει εύκολα μετάσταση. Στην επέμβαση ήταν και ένας γιατρός του στρατιωτικού νοσοκομείου, ο Θανάσης Μουχτούρης, με τον οποίο δίναμε μαζί το 1963 στη στρατιωτική σχολή.

Ήταν δίπλα στον Δημήτρη Βουγιουκλάκη, που με χειρούργησε, και εισηγήθηκε να μου βγάλουν και τα άλλα δύο όργανα. Έκανα χημειοθεραπεία και έπειτα από οκτώ μήνες παρουσιάστηκαν ξανά κάποια ψεγάδια στο έντερο. Έγινε εισήγηση για νέα επέμβαση.

Κάλεσα τον Θανάση να έρθει στο συμβούλιο και αν έλεγε αυτός “ναι” θα την έκανα. Τούς είπε: “Έχει κάνει τόσες εγχειρήσεις, δεν θα τον βοηθήσουμε με νέα επέμβαση. Αυτός είναι γερός οργανισμός. Δεν έπινε, δεν κάπνιζε. Ήταν αθλητής. Θα του κάνουμε επιθετική χημειοθεραπεία”.

Με προειδοποίησε ότι θα μού πέσουν τα μαλλιά. “Τι με νοιάζουν τα μαλλιά, για γκόμενες θα πάω; Την υγεία μου θέλω”, απάντησα.

Μού εξήγησε: “Αν αντέξει ο οργανισμός σου την επιθετική χημειοθεραπεία, καθάρισες οριστικά”.

Έπεσαν τα μαλλιά μου. Γουλί! Φρύδια δεν είχα, στις μασχάλες τίποτε. Δεν υπήρχε τρίχα πάνω μου. Μού τόνισε: “Θα σου πέσουν τα μαλλιά, αλλά αν -πρώτα ο Θεός- απαλλαγούμε από τη νόσο, θα σου ξαναβγούν και πιο έντονα”.

Έβγαλα αξονική έπειτα από έξι μήνες και δεν είχα καμία σχέση με τη νόσο. Και μού είπαν: “Τώρα από οποιαδήποτε αιτία μπορεί να πεθάνεις, εκτός από καρκίνο“. Με ταλαιπώρησε ο καρκίνος, αλλά τον νίκησα!

Όταν μού είπαν ότι εμφανίστηκε ξανά, φοβήθηκα. Είχαν -σκέψου- ήδη αφαιρέσει όλο το στομάχι μου.

Δεν έχω στομάχι. Ένωσαν τα έντερα με τον οισοφάγο και αποκαταστάθηκε το στομάχι με τα έντερα. Κάνουν τη δουλειά που θα έκανε το στομάχι μου.

Βέβαια, δεν μπορώ να φάω πολύ. Τρώω πολλές φορές από λίγο. Έχασα 40 κιλά. Από 102 κιλά που ήμουν έφτασα στα 60. Ευτυχώς, τώρα κοντεύω ν’ ανέβω στα 70. Πήρα τα πάνω μου, τώρα. Τρώω καλύτερα. Αν παχύνω θα περάσουν και τα πόδια μου, θα δυναμώσουν.

Στο μεταξύ, αν δεις δεν φαίνεται καμία τομή από τα χειρουργεία. Εξαφανίστηκαν όλες, σαν να μην έχω κάνει επέμβαση είναι. Γίνεσαι πολεμιστής για να ζήσεις, όπως πολεμιστής υπήρξα και στο ποδόσφαιρο. Δεν παράτησα τη μάχη ούτε εκεί, έκανα μέχρι μπαλέτο για να επανέλθω. Πέρυσι, έγινε αυτό με τον καρκίνο και εξαφανίστηκε η νόσος».

 

Sports

Share