Το μεγαλείο της ευγενούς άμιλλας και ανθρωπιάς: «Λυπάμαι που άργησα να έρθω» - Όταν ο Κορεάτης αντίπαλος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη το 2004 βρέθηκε στο μνήμα του (Video)
«Είχαμε μια δυνατή σχέση μεταξύ μας. Αγαπούσε την Κορέα και εγώ αγαπώ την Ελλάδα. Για μένα η Ελλάδα είναι σαν δεύτερη χώρα μου»

Το νέο του θανάτου του Αλέξανδρου Νικολαΐδη από καρκίνο τον περασμένο Οκτώβριο σοκάρει την Ελλάδα και την παγκόσμια αθλητική κοινότητα. Ο Κορεάτης αντίπαλος του το 2004 Μουν Ντάε Σουάνγκ, δεν καταφέρνει να δώσει το παρών στην κηδεία, αφού το νέο ήταν ξαφνικό. Επίσης, καθηλώνει η Δώρα Τσαμπάζη καθώς όπως περιέγραψε ο Αλέξανδρος έκανε χημειοθεραπεία κι αυτή πάλευε να κατεβάσει γάλα για το μωρό στο απέναντι δωμάτιο.
Όμως δεν αθέτησε την υπόσχεσή του και ο Κορεάτης Ολυμπιονίκης ήρθε στην Ελλάδα για να πει το δικό του αντίο στον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Τελικά κατάφερε και βρέθηκε τον περασμένο Ιανουάριο στο κοιμητήριο του Φιλύρου όπου αναπαύεται ο Έλληνας Ολυμπιονίκης και άφησε συγκινημένος λίγα λουλούδια.
«Λυπάμαι που άργησα να έρθω»
«Είχαμε μια δυνατή σχέση μεταξύ μας για αρκετό καιρό. Αγαπούσε την Κορέα και εγώ αγαπώ την Ελλάδα. Για μένα η Ελλάδα είναι σαν δεύτερη χώρα μου. Λυπάμαι πολύ που άργησα να έρθω. Ήμασταν δεμένοι είχαμε πολύ στενή σχέση», δήλωσε ο Κορεάτης για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο Νικολαΐδη.
Δώρα Τσαμπάζη: «Χωρίς να το καταλάβει ο καρκίνος έφτασε στο στάδιο 4» - Συγκλονίζει η σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές του (Video)
Η σύντροφος της ζωής του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, Δώρα Τσαμπάζη, περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές του Ολυμπιονίκη για την μάχη του με τον καρκίνο ενώ παράλληλα αφηγήθηκε και την 10ετη κοινή πορεία ζωής τους, στο «Mega Stories».
Στις 14 Οκτωβρίου του 2022, τρεις ημέρες πριν από τα 43α γενέθλιά του, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έφυγε από την ζωή. Ο θάνατός του Ολυμπιονίκη, απροσδόκητος και ξαφνικός για τους περισσότερους, μετουσιώθηκε σε ένα μήνυμα αξιοπρέπειας και δύναμης, ελπίδας και ανθρωπιάς, σε μια ιστορία από εκείνες που όχι μόνο μπορούν να ορίσουν αλλά να μας αλλάξουν την ζωή.
«Χωρίς να το καταλάβει ο καρκίνος έφτασε στο στάδιο 4»
«Η ασθένεια μπορεί να ήρθε τη στιγμή που γεννιόταν ο γιος μας. Τη στιγμή, μπορεί και την ίδια μέρα. Διότι ο Αλέξανδρος άρχισε να έχει μούδιασμα στο πόδι από τότε που ο μικρός μας ήταν τριών μηνών, τον Αύγουστο του 2020.
Ήταν ένας μεταστατικός όγκος από τον πνεύμονα, είχε πάει στον εγκέφαλο και πίεζε το νεύρο της αισθητικότητας κι είχε αυτά τα μουδιάσματα… Αυτό μπορεί και να είχε δημιουργηθεί, όσο ήμουν έγκυος ή όταν γεννούσα.
Τον προβλημάτιζε, άρχισε να το ψάχνει και στην αρχή ασχολήθηκε πολύ με τη μέση του, επειδή είναι σμπαραλιασμένη από τους αγώνες. Ωστόσο δεν τον ικανοποιούσαν οι απαντήσεις των γιατρών, διότι ήξερε το σώμα του πάρα πολύ καλά.
Είπε ότι τη μέση την έχω χτυπήσει πολλές φορές, αλλά τέτοιο πράγμα πρώτη φορά έχω πάθει. Είναι κάτι άλλο. Έψαχνε και τα Χριστούγεννα του 2020 προς 2021 κάναμε μία μαγνητική κι είδαμε ότι υπήρχε όγκος εκεί που πιέζει αυτό το νεύρο της αισθητικότητας.
Μπήκε σκληρά το 2021 και μπήκαμε στο χειρουργείο, ελπίζοντας ότι ο όγκος είναι καλοηθής. Τελικά η βιοψία έδειξε ότι είναι μεταστατικός από τον πνεύμονα. Εκεί ήταν το σοκ γιατί καταλαβαίνεις ότι κι ο άνθρωπός σου έχει καρκίνο, αλλά και χωρίς να το καταλάβει έχει φτάσει στο στάδιο 4».
«Στην αρχή ήμασταν πολύ δυνατοί κι ο μόνος που ήταν συνειδητοποιημένος ήταν ο Αλέξανδρος. Στο περιβάλλον του είχαμε μία βεβαιότητα ότι έλα μωρέ θα τα καταφέρεις κι είσαι Ολυμπιονίκης.
Μας έλεγε “χαλαρώστε παιδιά δεν έχω γρίπη, έχω καρκίνο κι υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρω”. Εμείς δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα συμβεί αυτό το πράγμα. Ο ίδιος αντιμετώπιζε τον καρκίνο, όπως τους αντιπάλους στο Tae Kwon Do.
Έμπαινε σε έναν αγώνα με το δεδομένο ότι μπορεί να χάσει από τον πρώτο αγώνα. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν σεβασμός σε αυτόν που έχω απέναντί μου, αυτοέλεγχος κι ότι πρέπει να είμαι έτοιμος ακόμα και για το χειρότερο σενάριο. Η στάση του ήταν προετοιμασία για το τέλος. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν γενναιότητα.
Αρκετά προς το τέλος κάναμε την πρώτη συζήτηση για το φευγιό. Ωστόσο την επιθυμία για τη δημοπράτηση των μεταλλίων του, την είχε εκφράσει από πολύ νωρίς.
Οι κουβέντες που ανταλλάξαμε ως ζευγάρι και η δική του εξομολόγηση πως πιστεύει ότι δεν θα τα καταφέρει, έγινε προς το τέλος. Κάποια στιγμή μέσα στον Σεπτέμβριο αισθάνθηκε ότι θέλει να τελειώσει το μήνυμα που ήθελε να ανεβάσει.
Μου είχε πει ότι σκεφτόταν να γράψει κάτι και του είχα πει ότι δεν θα χρειαστεί. Όμως τελικά έκλεισε όλες τις υποθέσεις του πριν φύγει» ανέφερε, μεταξύ άλλων, η χήρα.
Μιλώντας για τις τελευταίες στιγμές του Αλέξανδρου, η Δώρα εξομολογήθηκε: «Δεν είχε χάσει το χαμόγελό του μέχρι το τέλος, έκανε πλάκα, όμως ήταν συνειδητοποιημένος ότι δεν θα τα καταφέρει. Ήταν πολύ γενναίος απέναντί μου στο τέλος. Δικαίωσε την επιλογή του να μην πει για τον καρκίνο που περνούσε. Ήταν συγκλονιστικό αυτό που έγινε στην κηδεία του».