Στο νοσοκομείο ο Στέλιος Σεραφείδης
Πολύ δύσκολες στιγμές για τον παλαίμαχο άσο της ΑΕΚ
Μάχη για τη ζωή του δίνει ο Στέλιος Σεραφείδης.
Ο παλαίμαχος άσος της ΑΕΚ νοσηλεύεται στο νοσοκομείο «Υγεία», προσπαθώντας να βγει νικητής κι από αυτήν τη μάχη.
Ο Σεραφείδης παρά τα 86 του χρόνια ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή για την Ένωση και κυρίως στην προσπάθεια για το νέο γήπεδο και φυσικά ευχή όλων είναι να καταφέρει να ξεπεράσει και αυτό το πρόβλημα.
Ντούσαν Ίβκοβιτς: Ο «Σοφός» του ευρωπαϊκού μπάσκετ - Η πορεία του μεγάλου δασκάλου και η σχέση λατρείας με την Ελλάδα
Όλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ, και όχι μόνο, θρηνεί. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν είναι πια μαζί μας, με τον «θρυλικό» προπονητή να πεθαίνει σε ηλικία 77 ετών, «βυθίζοντας» άπαντες στη θλίψη.
Ο ίδιος, μέσα σε 58 χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης με το άθλημα, τα 10 ως παίκτης και τα υπόλοιπα ως προπονητής, έβαλε τη δική του «σφραγίδα», βοηθώντας το να αναπτυχθεί και να προχωρήσει σε άλλο επίπεδο. Στη δική του εποχή, ήταν φυσικά από τους κορυφαίους, με τις ελληνικές ομάδες να ευεργετούνται της παρουσίας του.
Ήταν, άλλωστε, ο «αρχιτέκτοντας» δύο εκ των τριών ευρωπαϊκών του Ολυμπιακού, ενώ άφησε σπουδαίο έργο στον Άρη του Γκάλη, στο μεγάλο ΠΑΟΚ των αρχών της δεκαετίας του 1990, στην ΑΕΚ που έγινε «Βασίλισσα» ξανά στα χέρια του και στον Πανιώνιο της «φλεγόμενης» Πλατείας.
Η έλευση στην Ελλάδα και... ο Γκάλης
Η φιλοσοφία του Ίβκοβιτς βασιζόταν κατά κύριο λόγο στην οργάνωση. Ανέκαθεν εκτιμούσε ότι για να λειτουργήσει σωστά μια ομάδα ανθρώπων, πρέπει γύρω τους να υπάρχουν σταθερές, να ισχύουν κανόνες, να είναι κατανοητό σε άπαντες ότι πρώτα έρχεται το συμφέρον του συνόλου και κατόπιν οι ατομικές επιδόσεις.
Το ανήσυχο πνεύμα του και η εμμονή στην εφαρμογή της νεωτεριστικής φιλοσοφίας του τον κράτησαν μόλις μια διετία στον πάγκο της Παρτιζάν, που δεν άντεξε το γεγονός ότι ήταν εκείνος που έδειξε την πόρτα της εξόδου στα «ιερά τέρατα» Κιτσάνοβιτς και Νταλιπάγκιτς, προκειμένου να ξεκινήσει η παραγωγή των επόμενων πρωταθλητών.
Την πόρτα του τη χτύπησαν πολλοί, εκείνος προτίμησε να παραμείνει μερικούς μήνες άνεργος, προτού επικοινωνήσει μαζί του ο Ανέστης Πεταλίδης για λογαριασμό του Άρη. Ο τότε προπονητής του Άρη, Φρεντ Ντέβελυ, είχε αποχωρήσει από τη Θεσσαλονίκη με κατηγορίες για ομοφυλοφιλία (!), ο Άρης είχε μείνει ακέφαλος αφού και ο Ιωαννίδης ακατανόητα είχε επιλέξει να αποχωρήσει και να προπονήσει τη Λάρισα της Β’ Εθνικής και ο Ίβκοβιτς αναλαμβάνει την ωρολογιακή βόμβα στην αρχή της δεκαετίας του ’80. Δεν λογαριάζει από βεντέτες, στην ουσία θέτει στο περιθώριο τον προερχόμενο από τραυματισμό Χάρη Παπαγεωργίου (τότε σταρ και σκόρερ του Άρη), ενώ δυσκολεύεται να συνεννοηθεί με τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα ενός Ελληνοαμερικανού με μαλλί αφάνα: του Νίκου Γκάλη.
Ο Γκάλης των πρώτων χρόνων στην Ελλάδα είναι ένας απρόσιτος τύπος, ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος που δεν εμπιστεύεται κανέναν και έχει συναντήσει μια πολύ δύσκολη κατάσταση που του την περιέγραφαν εντελώς διαφορετικά, όταν προσπαθούσαν να τον πείσουν να αγωνιστεί στην πατρίδα των γονιών του.
Ο Γκάλης δεν μπαίνει στα καλούπια που θέλει να τον βάλει ο Ίβκοβιτς, οι δυο τους απλώς συνυπάρχουν, ενώ ο ίδιος ο Ίβκοβιτς τον κατηγορεί ότι δεν βάζει πάνω απ’ όλα το καλό της ομάδας και σε μια αποστροφή του λόγου του, τονίζει εκνευρισμένος ότι με τον Γκάλη ο Άρης δεν πρόκειται να κατακτήσει ποτέ τίποτα. Ίσως παραμένει μέχρι σήμερα η πιο λανθασμένη απόφαση ολόκληρης της καριέρας του Ίβκοβιτς.
Πέραν αυτού, η (σχεδόν) διετία του Ντούντα στον Άρη δεν είναι κακή. Απεναντίας, προωθεί νεαρά παιδιά όπως ο Ρωμανίδης, ο Φιλίππου, ο Δοξάκης, θέτει τις βάσεις και οργανώνει τα τμήματα υποδομής του συλλόγου, στο πρωτάθλημα κλείνει με τη διόλου ευκαταφρόνητη επίδοση της δεύτερης και της τρίτης θέσης.
Χρόνια μετά την αποχώρησή του, πάντως, ο Ίβκοβιτς ανέφερε πως «και με τον Άρη και με τον Γκάλη χωρίσαμε σαν φίλοι. Δεν είχα πρόβλημα. Αν κάποιος θέλει να πει ότι είχα πρόβλημα με τον Γκάλη, αυτό δεν είναι αλήθεια. Μου είπαν πιο πολύ εδώ στην Ελλάδα ότι δεν τα πάω καλά με τις βεντέτες. Τα πάω πολύ καλά».
Aκολουθήστε μας στo Google News
