Έκαναν τις ατασθαλίες τους και οι Αρχαίοι Ελληνες: Αυτά ήταν τα "ναρκωτικά" χρησιμοποιούσαν στην Αρχαία Ελλάδα
Θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό
Η Πυθία, η μάντισσα των Δελφών στην Αρχαία Ελλάδα, θεωρείται πως ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών όταν επικοινωνούσε με τους θεούς και έλεγε προφητείες. Με την ευκαιρία, δείτε για την ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα.
Οπιούχες παπαρούνες, αγιαχουάσκα, σπόροι κάνναβης, υόσκυος, μαύρος και άσπρος ελλέβορος, μανδραγόρας, μπλε λωτός, μοσχοκάρυδο, φύλλα κόκας, ψιλοκυβίνη. Ναρκωτικά με ψυχεδελική, υπνωτική, αναλγητική, κατασταλτική, ευφορική και διεγερτική δράση χρησιμοποιούνταν με διάφορους τρόπους στην αρχαιότητα. Κάποιες φορές η χρήση γινόταν για θεραπευτικούς λόγους, ενώ άλλες για να δημιουργήσουν ένα αίσθημα έκστασης και εξωσωματικές εμπειρίες για προσωπική ευχαρίστηση, αλλά και κατά τη διάρκεια διαφόρων τελετών. Οι ουσίες αυτές ήταν κομμάτι της ζωής των ανθρώπων και χρησιμοποιούνταν τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε πολιτισμούς από κάθε γωνιά του κόσμου. Ήδη από την Εποχή της Πέτρας, οι άνθρωποι καλλιεργούσαν και χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά, όπως αποκάλυψε σε έρευνά της μια ανθρωπολόγος από το Πανεπιστήμιο της Βαγιαδολίδ στην Ισπανία. Κάποιοι πιστεύουν ότι ορισμένοι Έλληνες, όπως ο Πυθαγόρας, δεν θα μπορούσαν να ανακαλύψουν τις genius θεωρίες τους, χωρίς να κάνουν χρήση ναρκωτικών.
Η παρασκευή ναρκωτικών περιελάμβανε την προσθήκη άλλων στοιχείων, κυρίως κρασιού, στο έργο των φυτών ή στα εκχυλίσματά τους. Πολλοί γιατροί της αρχαιότητας, όπως ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός και ο Κτησίας, αναφέρονται σε πολλά από αυτά, αναλύοντας τα συμπτώματα που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν και τους κινδύνους που συνοδεύουν τη χρήση τους. Γενικά οι γιατροί της αρχαιότητας χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά για τη θεραπεία σωματικών, αλλά και ψυχιατρικών διαταραχών και για σοβαρές και χρόνιες επώδυνες καταστάσεις, αφού τα περισσότερα από αυτά, επηρέαζαν το κεντρικό νευρικό σύστημα και είχαν αναλγητική δράση. Κάποια ναρκωτικά με υπνωτικές ιδιότητες, τα χρησιμοποιούσαν ως αναισθητικά για χειρουργικές επεμβάσεις και καυτηριασμό, ενώ άλλα για την αρχική θεραπεία της επιληψίας και των επιληπτικών κρίσεων.
Παράλληλα, χρήση ναρκωτικών γινόταν στις τελετουργίες. Οι ψυχοτρόπες και παραισθησιακές επιδράσεις τους, προκαλούσαν τα άτομα να χάσουν τον έλεγχο και να μην μπορούν να κοντρολάρουν τις σκέψεις και τις πράξεις τους και αναφέρονταν συχνά ως μαγικά φίλτρα.
Τα στοιχεία που έχουν βρεθεί, έδειξαν κομμάτια από οπιούχο παπαρούνα στα δόντια ενός άνδρα σε νεολιθικό οικισμό κοντά στη Γρανάδα της Ισπανίας, υπολείμματα ουσιών σε διάφορα αγγεία μεταφοράς, απανθρακωμένους σπόρους κάνναβης σε κύπελλα από την εποχή του Χαλκού στη Ρουμανία, ίχνη του κάκτου echinopsis pachanoi, που περιέχει την ψυχεδελική ουσία μεσκαλίνη, σε ένα σπήλαιο στο Περού, λεκέδες σε ανθρώπινα δόντια στις νότιες Φιλιππίνες, που πιστεύεται ότι προκαλούνται από το μάσημα των φύλλων του φυτού betel και ίχνη νικοτίνης στις τρίχες των μούμιων από αρκετές περιόδους πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων αποίκων στη Νότια Αμερική.
Στη Βόρεια Αμερική έχουν βρεθεί πίπες καπνίσματος από το 2.000 π.Χ, ενώ έχει τεκμηριωθεί και η χρήση παραισθησιογόνων μανιταριών από τις ιταλικές Άλπεις, μέχρι τη Γουατεμάλα, το Μεξικό, την Ονδούρα και το Ελ Σαλβαδόρ. Βέβαια, πιστεύεται ότι πολλές από αυτές τις αισθητηριακές ουσίες χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες τελετές, αφού τα περισσότερα ίχνη που βρέθηκαν ήταν σε τάφους και τοποθεσίες που φαίνεται ότι είχαν θρησκευτική σημασία. Έτσι γινόταν για να συνοδεύσουν τους νεκρούς στο ταξίδι τους στη μετά θάνατον ζωή, είτε ως ένας φόρος τιμής για τις θεότητες του κάτω κόσμου.
- Οπιούχες παπαρούνες
Στην αδριατική και αρχαία Ελλάδα αναφέρεται πως υπήρχαν οπιούχες παπαρούνες, που είναι από τα πρώτα ψυχεδιεγερτικά φυτά που έχουν καταγραφεί. Οι γιατροί της εποχής βρήκαν σε αυτά ένα τρόπο να ηρεμούν τον ασθενή προκειμένου να τον εξετάσουν και να τον θεραπεύσουν. Το όπιο καταπολεμούσε τον πόνο, τις μολύνσεις του δέρματος, λειτουργούσε ως ηρεμιστικό ή υπνωτικό και αντιβηχικό. Όμως, σε μεγάλες ποσότητες μπορούσε να επιφέρει θάνατο. Όταν οι Σπαρτιάτες ήταν κυκλωμένοι στη Σφακτηρία από τον αθηναϊκό στόλο, στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ο στρατός τούς έστειλε σκλάβους που τους πήγαιναν όπιο με μέλι.
Επίσης, έχει αναφερθεί ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις ψυχοδιεγερτικές ουσίες τους, κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών τους τελετών. Μάλιστα, οι Μινωίτες λάτρευαν μια γυναικεία θεότητα με εκστατική έκφραση, η οποία είχε οπιούχες παπαρούνες στο κεφάλι. Όταν βρέθηκε το άγαλμά της, ακριβώς δίπλα βρέθηκε κι ένα αγγείο από το οποίο συνήθιζαν να εισπνέουν καπνό από όπιο.
- Σπόροι κάνναβης
Η κάνναβη ήταν επίσης πολύ διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα. Ορισμένοι έτρωγαν τους σπόρους της κάνναβης, αισθάνονταν κάπως χαμένοι και είχαν μια αίσθηση ζεστασιάς, ενώ άλλοι είχαν νιώσει μειωμένη σεξουαλική ορμή και αφυδάτωση. Μάλιστα, η κάνναβη πολλές φορές βοηθούσε και στο να κατευνάζονται οι πόνοι κατά τη διάρκεια της γέννας. Στον Μεσαίωνα, οι συνταγές των μάγων είχαν κάνναβη, όπιο, υοσκύαμο, μανδραγόρα, δηλαδή όλα τα βότανα που θεωρούνται ναρκωτικά.
- Κρόκος Σαφράν
Ο κρόκος σαφράν χρησιμοποιούταν στη Θήρα. Σε τοιχογραφίες που έχουν διατηρηθεί σε ένα κτίριο το οποίο θάφτηκε όταν έγινε η ηφαιστειακή έκρηξη στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ, φαίνονται γυναίκες να κουβαλούν τον κρόκο σε καλάθια. Το σαφράν είναι μια νευροτοξίνη που αν λαμβάνεται σε ποσότητα ή χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ψυχεδελικά και άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα, μπορεί να προκαλέσει διάφορες παραισθήσεις.
- Αιθυλένιο / Μεθάνιο
Η Πυθία, που ήταν η μάντισσα των Δελφών, θεωρείται πως ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών όταν επικοινωνούσε με τους θεούς και έλεγε προφητείες. Πιο συγκεκριμένα, η Πυθία φέρεται ότι ήταν υπό την επίδραση αιθυλενίου, ενός αερίου με γλυκιά οσμή που κάποτε χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό και σε ελαφριές δόσεις, προκαλεί αισθήματα απόμακρης ευφορίας. Πολλοί αναφέρουν ότι μπορεί να ήταν και υπό την επήρεια μεθανίου. Όπως και να 'χει, αυτά τα αέρια προκαλούσαν μια κατάσταση εκστατική.
- Μπλε Λωτός
Ο μπλε λωτός ήταν κάτι σαν ecstasy. Οι αναστολές μειώνονται και οι χρήστες είναι πιο ανάλαφροι και επικοινωνιακοί. Στην Οδύσσεια, ο Όμηρος τον ανέφερε πολλές φορές σαν την ουσία που έκλεβε κάθε δύναμη θέλησης. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος κατανάλωσης ήταν η παρασκευή τσαγιού με τα άνθη ή η διατήρησή τους σε οινόπνευμα μέχρι τρεις εβδομάδες, αφού με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η επίδραση των δραστικών χημικών.
- Ελλέβορος, Μανδραγόρας, Υοσκύαιμος
Πολλά από τα φυτά που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή ναρκωτικών ουσιών, χρησιμοποιούνταν και για την καταπολέμηση ψυχιατρικών ασθενειών. Μερικά από αυτά ήταν ο μαύρος και ο λευκός ελλέβορος, ο μανδραγόρας, ο υοσκύαμος, το όπιο, ο στρύχνος, το δέντρο Frankincense και το δωρύκνιο. Η προετοιμασία των ναρκωτικών περιβάμβανε και την ανάμειξη άλλων στοιχείων, κυρίως κρασιού. Τα φάρμακα παράγονταν μέσω μεθόδων αφύγρανσης, άλεσης, συμπίεσης ή βρασμού των ριζών των φυτών με σχηματισμό χυμού, ελαίου ή εκχυλίσματος πολτού, ενώ με την καύση μπορούσαν να τα εισπνεύσουν.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η σχέση ανθρώπων και ναρκωτικών είναι υπαρκτή και αρκετά στενή, εδώ και πολλές χιλιετίες. Η θεραπευτική τους δράση, μαζί με την εκστατική αίσθηση και τις εμπειρίες που προκαλούσαν, τα έκαναν αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής των ανθρώπων της αρχαιότητας.
Aκολουθήστε μας στo Google News
