Πρέπει να φοράμε μαύρα όταν πεθάνει κάποιος συγγενής;
Σας έχουμε την απάντηση!
Είναι απαραίτητο να φοράμε μαύρα όταν πεθαίνει κάποιος συγγενής μας; Εδώ, στο Athensmagazine.gr σας έχουμε την απάντηση!
Κανονικά εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να φοράμε μαύρα λόγω πένθους διότι πως είναι δυνατόν να πενθούμε αφού πιστεύουμε στην Ανάσταση και στη Ζωη μετά Θάνατον.
Τα μαύρα έχουν μείνει από την παράδοση μας και συνεχίζουμε να τα φοράμε ως τιμής ένεκεν για τον νεκρό μας, είναι ένας φόρος τιμής για την μνήμη του. Εσείς ξέρατε γιατί δεν κάνει δυο νύφες να συναντηθούν στην ίδια Εκκλησία;
Οι χήρες λοιπόν δεν χρειάζεται να φοράνε ισοβίως τα μαύρα εκτός βέβαια εάν έτσι το νιώθουν. Γενικά κανείς δεν επιβάλει σε κανέναν τίποτα, αλλά ο καθένας πράττει σύμφωνα με τη συνείδηση του.
Τα μαύρα λοιπόν δεν έχουν σχέση με την Ορθοδοξία, αλλά με τις παραδόσεις.
Αυτό που ισχύει είναι αυτό, που συνιστά ο Απόστολος Παύλος στους χήρους και στις χήρες, δηλαδή να μην ξαναπαντρεύονται, αλλά να μείνουν πιστοί στην/στον χαμένο σύντροφό τους, αφού οι δεσμοί του Γάμου δεν καταλύονται με το θάνατο, αλλά ισχύουν και πέραν αυτού.
Εάν το μαύρο δήλωνε αυτό το πράγμα τότε έχει κάποια σχέση με την Ορθοδοξία, αν και το ρούχο δεν κάνει την εγκράτεια. Για τους υπόλοιπους όμως συγγενείς το μαύρο δεν λέει απολύτως τίποτε.
Μάλιστα το χρώμα του πένθους διαφέρει από λαό σε λαό. Σε άλλους είναι το μαύρο, σε το μωβ, σε άλλους το κίτρινο κλπ.
Καλύτερα είναι ν’ αφήσουμε τους τύπους και ν’ ασχοληθούμε περισσότερο με την ουσία των υποχρεώσεων των εν ζωή απέναντι στους κεκοιμημένους.
Άλλωστε την Ορθοδοξία σημασία έχει η διατήρηση του ΔΟΓΜΑΤΟΣ και όχι εξωτερικά στοιχεία στη λατρεία ή οτιδήποτε άλλο.
Παράδειγμα, στις σλαβικές Ορθόδοξες εκκλησίες υπάρχει το άσπρο ράσο αντί του μαύρου. Το τι θα φορέσει, λοιπόν, ένας ή μια για το πένθος είναι προσωπικό του θέμα και όχι ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ. Αυτή είναι και η εν Χριστώ ελευθερία στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν υπάρχει ομοιομορφία, αλλά ποικιλία εκτός από το θέμα του δόγματος που εκεί η αποκεκαλυμμένη ΑΛΗΘΕΙΑ δεν διαπραγματεύεται.
Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι! Το 5o θα σας κάνει να ανατριχιάσετε...
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι;; Με το 5ο που θα διαβάσετε θα ανατριχιάσετε!
Μετά από πολλά χρόνια στα οποία εργάζονταν σε δουλειές που δεν την εξέφραζαν, η Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.
Έτσι αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η Γουέρ μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το θάνατο.
Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια δημοτικότητα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν με την οικογένεια και τους φίλους τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά πολύ σημαντικά μηνύματα.
Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη ζωή σας!
1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή που ήθελα εγώ και όχι τη ζωή που οι άλλοι ήθελαν να ζήσω.
«Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει, κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα που άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πραγματοποίησαν ούτε καν τα μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των επιλογών που έκαναν ή που δεν έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν, μέχρι να την χάσουν.”
2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.
«Αυτό το είπαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν την παιδική ηλικία των παιδιών τους και τη συντροφιά των συζύγων τους. Υπήρξαν και αρκετές γυναίκες που είπαν το ίδιο αλλά οι περισσότερες, επειδή ανήκαν σε μια παλιότερη γενιά όπου οι γυναίκες δεν εργάζονταν αλλά έμεναν στο σπίτι, δεν έδειξαν να μετανιώνουν για αυτό το πράγμα. Όλοι οι άνδρες όμως μου εξέφρασαν τη βαθύτατη λύπη τους που σπατάλησαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη δουλειά”.
3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.
“Πολλοί άνθρωποι έθαψαν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την ειρήνη με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αυτοί συμβιβάστηκαν με μια μέτρια ζωή και δεν έγιναν ποτέ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν γίνει. Πολλοί από αυτούς αρρώστησαν βαριά με ασθένειες που ήταν αποτέλεσμα της πικρίας, της θλίψης και της δυσαρέσκειας τους.”
4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.
«Συχνά δεν συνειδητοποιούμε τα μεγάλα οφέλη των παλιών μας φίλων μέχρι την τελευταία εβδομάδα της ζωής μας, όταν και είναι αδύνατο να τους εντοπίσουμε και να έρθουμε ξανά σε επαφή μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν τόσο απασχολημένοι με τις δικές τους ζωές που άφησαν τις δυνατές φιλίες να χαθούν στο χρόνο. Υπήρχαν πολλοί που μετάνιωσαν βαθιά γιατί δεν έδωσαν σε έναν καλό φίλο το χρόνο και την προσπάθεια που του άξιζε. Έτσι και αλλιώς όλοι μας θα χάσουμε τους φίλους μας όταν πεθάνουμε.”
5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ζήσει πιο ευτυχισμένος.
“Αυτό είναι το πιο κοινό σε όλους. Πολλοί, μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής τους, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι και η ευτυχία είναι μια επιλογή. Αντίθετα παρέμειναν προσκολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η λεγόμενη «άνεση» της οικειότητας κάλυψε τα συναισθήματά τους και φρόντισε να καθορίσει τη ζωή τους. Ο φόβος της αλλαγής τους οδήγησε να προσποιούνται, στους άλλους αλλά και στον εαυτό τους, ότι είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους. Μέσα τους όμως πάντα ένιωθαν την επιθυμία να γελάσουν δυνατά και να κάνουν κάτι που θα τους οδηγήσει να νιώσουν για λίγο παιδιά.”
Αυτή η λίστα αποτελείται από μερικές σημαντικές και πολύ όμορφες συμβουλές. Ακούστε τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό το σημείο και φροντίστε να μην κάνετε τα ίδια λάθη! Μοιραστείτε τη λίστα με τους φίλους σας και την οικογένεια σας για να τους βοηθήσετε να πάρουν και αυτοί μερικές σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους.