Συγκλονιστικό: Το μοναστήρι των κρανίων (Video)

Το παρεκκλήσι των κρανίων δημιουργήθηκε για να τιμηθούν οι νεκροί των πολέμων. Ο ιερέας και ο νεκροθάφτης που το δημιούργησαν, έβρισκαν τους σκελετούς, ακολουθώντας σκυλιά που έψαχναν για κόκαλα.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Υγρό πυρ» από τον Τάσο Αρνιακό: Θα πνιγεί η χώρα - «Κόκκινος» συναγερμός για 6 περιοχές (video)

Το 1776, όταν χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν από πολέμους και ασθένειες, ένας Τσέχος ιερέας αποφάσισε να τιμήσει τους νεκρούς με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Το όνομα του ιερέα ήταν Βακλάβ Τόμασεκ και συνεργασία με τον νεκροθάφτη Τζ. Λάνγκερ, συγκέντρωσε τους σκελετούς χιλιάδων νεκρών και τους τοποθέτησε στο εσωτερικό μίας μικρής εκκλησίας στην Πολωνία.

Το μοναστήρι της Χρυσοπηγής στη Σίφνο που τους μαγεύει όλους!

Για 18 χρόνια, από το 1776 μέχρι και το 1794, οι δύο άντρες έψαχναν για πρόχειρους μαζικούς τάφους και αφαιρούσαν τους σκελετούς. Συγκέντρωσαν περισσότερους από 24 χιλιάδες σκελετούς, τους οποίους έβρισκαν ακολουθώντας σκυλιά, τα οποία έψαχναν κόκαλα για να φάνε. Είχαν προηγηθεί δύο θανατηφόροι πόλεμοι οι οποίοι αποδεκάτισαν την Ευρώπη.

Ο πρώτος ήταν γνωστός ως ο Τριακονταετής πόλεμος, στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και υπολογίζεται πως έχασαν τη ζωή τους 8 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο δεύτερος ήταν γνωστός ως Επταετής πόλεμος, ο οποίος επεκτάθηκε μέχρι και τη βόρεια Αμερική.

Παράλληλα, θρησκευτικές διαμάχες και ασθένειες προκάλεσαν τον θάνατο κι άλλων ανθρώπων, οι οποίοι κατέληξαν σε μαζικούς τάφους.

Αυτούς τους νεκρούς άρχισαν να ξεθάβουν οι Τόμασεκ και Λάνγκερ το 1776 για να “διακοσμήσουν” το παρεκκλήσι τους.

Βρίσκεται στην μικρή πόλη, Czermna, στα νοτιοδυτικά της Πολωνίας, κοντά στα σύνορα με την Τσεχία. Είναι αφιερωμένο στον Άγιο Βαρθολομαίο και στα πολωνικά είναι γνωστό ως “Kaplica Czaszek”, δηλαδή «Το παρεκκλήσι των κρανίων».

Οι τοίχοι του διακοσμούνται από 3 χιλιάδες ανθρώπινα κρανία και οστά, ενώ στην υπόγεια κρύπτη φυλάσσονται ακόμα 21 χιλιάδες σκελετοί.

Μερικά κρανία έχουν ξεχωριστή θέση, είτε επειδή ήθελαν να τιμήσουν το πρόσωπο στο οποίο ανήκε είτε επειδή θεώρησαν ότι παρουσίαζαν ανθρωπολογικό ενδιαφέρον.

Το ένα από αυτά ανήκε σε έναν Τάταρο πολεμιστή, τα άλλα δύο στον δήμαρχο της πόλης Czermna και στη σύζυγό του, το τέταρτο ήταν διάτρητο από σφαίρες, το πέμπτο είχε διαβρωθεί από τη σύφιλη και το έκτο λέγεται πως ανήκε σε κάποιον γίγαντα.

Δίπλα σε αυτά τα κρανία βρίσκονται και τα κρανία των δημιουργών του παρεκκλησιού, του ιερέα και του νεκροθάφτη που δημιούργησαν αυτή την περίεργη διακόσμηση.

Στόχος του ιερέα δεν ήταν να τρομοκρατήσει τους ντόπιους, αλλά να τιμήσει τη μνήμη των νεκρών και να υπενθυμίσει στον κόσμο πόσο σύντομη και εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή.

Παΐσιος: Πότε πιάνουν τα μάγια και πως λύνονται;

Προσκυνητές στο Αγιο Ορος ρώτησαν κάποτε τον Αγιο Παΐσιο για ένα θέμα που απασχολεί πολλούς ανθρώπους: Τα μάγια. Να σημειώσουμε ότι η Εκκλησία δέχεται την ύπαρξη της μαγείας και την κακόβουλη χρήση της, ενώ ο Αγιος Κυπριανός, αλλά και ο Αγιος Ραφαήλ θεωρούνται οι Αγιοι πολέμιοι των σατανικών δυνάμεων.

Οι προσκυνητές, λοιπόν, ρώτησαν τον Γέροντα Παΐσιο για μάγια.

Γέροντα πότε πιάνουν τα μάγια;

-Για να πιάσουν τα μάγια, πρέπει να δώσει κανείς δικαιώματα στον διάβολο. Να δώσει δηλαδή σοβαρή αφορμή και να μην τακτοποιηθεί με την μετάνοια και την εξομολόγηση. Σε έναν που εξομολογείται, και με το φτυάρι να του ρίχνουν τα μάγια, δεν πιάνουν. Γιατί, όταν εξομολογείται και έχει καθαρή καρδιά, δεν μπορούν οι μάγοι να συνεργασθούν με τον διάβολο, για να τον βλάψουν.

Μια φορά ήρθε ένας μεσήλικας στον Καλύβι με έναν αέρα…Από μακριά, μόλις τον είδα, κατάλαβα ότι έχει δαιμονική επήρεια. « Ήρθα να με βοηθήσεις, μου είπε. Προσευχήσου για μένα, γιατί έναν χρόνο τώρα έχω φοβερούς πονοκέφαλους και οι γιατροί δεν βρίσκουν τίποτε». «Έχεις δαιμόνιο, του λέω, γιατί έδωσες δικαιώματα στον διάβολο». «Δεν έκανα τίποτε», μου λέει. «Δεν έκανες τίποτε; Του λέω. Δεν απάτησες μια κοπέλα; Ε, αυτή πήγε και σου έκανε μάγια. Πήγαινε να ζητήσεις συγγνώμη από την κοπέλα, μετά να εξομολογηθείς, να σου διαβάσουν και εξορκισμούς, για να βρεις την υγεία σου. Αν εσύ δεν καταλάβεις το σφάλμα σου και δεν μετανοήσεις, όλοι οι πνευματικοί του κόσμου να μαζευτούν και να ευχηθούν, το δαιμόνιο δεν φεύγει». Όταν έρχονται τέτοιοι άνθρωποι, με τέτοιον αέρα, τους μιλάω ανοιχτά. Θέλουν τράνταγμα, για να συνέλθουν.

Ένας άλλος μου είπε ότι η γυναίκα του έχει δαιμόνιο. Κάνει συνεχώς φασαρίες στο σπίτι. Σηκώνεται το βράδυ, τους ξυπνάει, τα κάνει όλα άνω-κάτω. «Εσύ εξομολογείσαι;» του λέω. «Όχι», μου λέει. «Πρέπει να έχετε δώσει δικαιώματα στον διάβολο, του λέω. Δεν έγινε αυτό στα καλά καθούμενα». Τελικά βρήκαμε ότι είχε πάει σ’ έναν Χότζα και του έδωσε κάτι να ραντίσει στο σπίτι για γούρι, για να πάει καλά η δουλειά του, και ούτε καν έδινε σ’ αυτό σημασία. Αλώνιζε μετά ο διάβολος στο σπίτι του.

Πώς λύνονται τα μάγια

-Αν πιάσουν, Γέροντα, τα μάγια, πως λύνονται;

-Με την μετάνοια και την εξομολόγηση. Γι’ αυτό πρέπει πρώτα να βρεθεί η αιτία, για την οποία έπιασαν τα μάγια, να καταλάβει ο άνθρωπος το σφάλμα του, να μετανοήσει και να εξομολογηθεί. Πόσοι έρχονται εκεί στο Καλύβι που ταλαιπωρούνται, επειδή τους έχουν κάνει μάγια, και μου λένε: «Κάνε προσευχή, για να απαλλαγώ από αυτό το βάσανο»! Μου ζητάνε βοήθεια, χωρίς να ψάξουν να βρουν από πού ξεκίνησε το κακό, για να το διορθώσουν. Να βρουν δηλαδή σε τι έφταιξαν και έπιασαν τα μάγια, να μετανοήσουν, να εξομολογηθούν, για να σταματήσει η ταλαιπωρία τους.

-Γέροντα, όταν ο άνθρωπος που του έχουν κάνει μάγια φθάσει σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορεί να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του, να εξομολογηθεί κ.λπ., μπορούν οι άλλοι να τον βοηθήσουν;

-Μπορούν να καλέσουν τον ιερέα στο σπίτι να κάνει ευχέλαιο ή έναν αγιασμό. Να του δώσουν να πιει αγιασμό, για να υποχωρήσει λίγο το κακό και να μπει λίγο Χριστός μέσα του. Έτσι έκανε μια μητέρα για το παιδί της και βοηθήθηκε. Μου είχε πει ότι ο γιος της υπόφερε πολύ, γιατί του είχαν κάνει μάγια. «ΝΑ πάει να εξομολογηθεί» της είπα. «Πώς να πάει, πάτερ, να εξομολογηθεί, στην κατάσταση που είναι;», μου είπε. «Τότε πες στον πνευματικό σου», της λέω «να έρθει στο σπίτι, να κάνει αγιασμό και να δώσεις στον γιό σου να πιει από τον αγιασμό. Θα τον πιει όμως;». «Θα τον πιει» μου λέει. «Ε, ξεκίνησε με τον αγιασμό, της λέω, και μετά προσπάθησε να μιλήσει το παιδί με τον παπά. Αν εξομολογηθεί, θα τον πετάξει τον διάβολο πέρα». Και πράγματι, με άκουσε και βοηθήθηκε το παιδί. Μετά από λίγο μπόρεσε να εξομολογηθεί και έγινε καλά.

Μια άλλη γυναίκα, η φουκαριάρα, τι έκανε; Ο άνδρας της είχε μπλέξει με μάγους και δεν ήθελε ούτε σταυρό να φορέσει. Για να τον βοηθήσει λίγο, έραψε στον γιακά από το σακάκι του ένα σταυρουδάκι. Μια φορά που χρειάστηκε να περάσει από ένα γεφύρι στην άλλη όχθη ενός ποταμού, μόλις πάτησε στον γεφύρι, άκουσε μια φωνή να του λέει: «Τάσο, Τάσο, βγάλε το σακάκι, να περάσουμε μαζί το γεφύρι». Ευτυχώς έκανε κρύο και είπε: «Πώς να το βγάλω κρυώνω!» «Βγάλ’ το, βγάλ’ το, να περάσουμε», άκουσε την ίδια φωνή να του λέει. Βρε τον διάβολο! Ήθελε να τον ρίξει κάτω στο ποτάμι, αλλά δεν μπορούσε, γιατί είχε πάνω του στο σταυρουδάκι. Τελικά τον έριξε εκεί σε μια άκρη. Εν τω μεταξύ, τον έψαχναν οι δικοί του όλη την νύχτα και τον βρήκαν τον καημένο πεσμένο επάνω στο γεφύρι. Αν δεν έκανε κρύο, θα έβγαζε το σακάκι και θα τον πετούσε ο διάβολος μέσα στο ποτάμι. Τον φύλαξε ο σταυρός που είχε στο πέτο του. Πίστευε η φουκαριάρα η γυναίκα του. Αν δεν είχε πίστη, θα το έκανε αυτό;