Στην φόρα το μυστικό που οδηγεί στον τάφο του Μέγα Αλέξανδρου: «Μια μέρα που πήγαμε μας έλεγε ο Γέροντας ότι μπορούσε να διακρίνει από μακριά...»
Η εκδοχή που εξηγείται σε... άγιο βιβλίο
Οι αναφορές για το πού μπορεί να βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ατελείωτες, με το βιβλίο «ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)» να δίνει μια εκδοχή, τη στιγμή που τα ευρήματα στη Βεργίνα προκαλούν ερωτήματα.
Στο βιβλίο αυτό (σελ. 39-40) περιέχεται αξιόπιστη μαρτυρία, από την Γερόντισσα της Μονής Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης Στυλιανή, στην οποία ο άγιος Πορφύριος είχε αποκαλύψει πού βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου:
«Μια μέρα που πήγαμε, μας έλεγε ο Γέροντας ότι με το χάρισμα που είχε από μικρός, διέκρινε από πολύ μακριά νερά, άγια Λείψανα, αρχαίους Ναούς, αρχαίους τάφους.
Ακόμα και για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μας έλεγε ότι δεν είναι ούτε στην Αίγυπτο, ούτε εκεί που τον ψάχνουν, αλλά είναι εδώ στην Ελλάδα κοντά στο αρχαίο Δίον και συγκεκριμένα στην Κατερίνη στην “Κονταριώτισσα”, δίπλα σ᾽ ένα παλιό εκκλησάκι της Παναγίας».
Θα αναρωτηθεί κάποιος: είναι δυνατόν αυτή η μαρτυρία να χρησιμοποιηθεί από κάποιον επιστήμονα;
Η απάντηση είναι ότι η επιστήμη στηρίζεται στην παρατήρηση και στην λογική.
Όταν έχει παρατηρηθεί πολλές φορές ότι ο όσιος Πορφύριος «έβλεπε», με το χάρισμα που είχε από τον Θεό, υπόγεια ύδατα, αρχαίες πόλεις, αρχαία νεκροταφεία, αρχαία αντικείμενα και τόσα άλλα, η λογική λέει ότι η μαρτυρία του πρέπει να ληφθεί αρκετά σοβαρά υπ’ όψιν.
Οι απορίες για τις... παρατηρήσεις
Ποια είναι όμως εκείνα τα στοιχεία που ενισχύουν την άποψη ότι ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι στο αρχαίο Δίον;
1. Το Δίον κατείχε κεντρική θέση στην λατρεία των αρχαίων Μακεδόνων. Στη wikipedia διαβάζουμε (https://el.wikipedia.org/wiki/Δίον_Πιερίας): «Στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου το Δίον έχει σημαίνουσα θέση για τη Μακεδονία αλλά και για την Ελλάδα γενικότερα. Από εκεί ξεκίνησε ο στρατηλάτης την εκστρατεία του για την Ασία (μετά την καταστροφή των Θηβών, το 335 π. Χ. θυσίασε στο Δίον) και έστειλε στους ναούς του Δίου τους χάλκινους ανδριάντες των 25 νεκρών στη μάχη του Γρανικού, το 334 π. Χ. Επίσης οι Μακεδόνες στρατιώτες από την πόλη (ίσως οι απόμαχοι) ίδρυσαν ομώνυμη αποικίαστην Δεκάπολη της Παλαιστίνης». Δεν θα ήταν λοιπόν καθόλου απίθανο ο Μέγας Αλέξανδρος να επιστρέψει στην γη από όπου ξεκίνησε την μακρά νικηφόρο πορεία του προς την Ανατολή.
2. Είναι γνωστό ότι ως τόπος ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχε επιλεχθεί αρχικά η Μακεδονία. Ο Αλέξανδρος πέθανε στην Βαβυλώνα το 323 π.Χ.. Όταν το 321 π.Χ. ήρθε η στιγμή της μετακίνησης της σωρού, ο Περδίκκας, ο οποίος είχε πλέον καθήκοντα αντιβασιλέα στην αυτοκρατορία, επέλεξε τις Αιγές στην Μακεδονία ως τόπο ταφής. Καθώς η νεκροπομπή όδευε από τη Βαβυλώνα προς τη Μακεδονία, στα μέσα περίπου της διαδρομής κοντά στη Δαμασκό, η νεκρική άμαξα αρπάχτηκε από τον Πτολεμαίο -μέσω του στρατηγού Αρριδαίου ο οποίος είχε φροντίσει όλες τις λεπτομέρειες της άμαξας και της πομπής-, και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο.
Όμως, είναι δυνατόν μέσα στα δύο αυτά χρόνια (323-321 π.Χ.) να μην είχε αρχίσει να ετοιμάζεται τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Μακεδονία, αφού μάλιστα είχε ξεκινήσει η νεκροπομπή με αυτόν τον προορισμό; Πού βρισκόταν αυτός ο τάφος;
Επιβεβαιώθηκαν τα χειρότερα για τον Μέγα Αλέξανδρο: «Αυτοκράτορας βεβήλωσε τον τάφο του αφήνοντας μέσα...»
Δε χωρά καμία, μα καμία αμφιβολία: πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια (αν όχι το μεγαλύτερο) στα παγκόσμια χρονικά και το υπέρτατο «απωθημένο» της αρχαιολογίας.
Το πού βρίσκεται το ακριβές σημείο ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου «βασανίζει» εδώ και χιλιάδες χρόνια επαγγελματίες αρχαιολόγους, ερασιτέχνες, ιστορικούς ή απλά… περίεργους, με τις θεωρίες συνωμοσίας ν’ αναμειγνύονται εντέχνως με πραγματικά ή φανταστικά γεγονότα και να δημιουργούν ένα υπέροχο πέπλο αστυνομικής, θα λέγαμε, υφής.
Τα σημεία ανά τη γη (Μακεδονία, όαση Σίβα κ.α.) που διεκδικούν το «πολυπόθητο» μνημείο αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και κανείς δεν μπορεί να βάλει οικειοθελώς το χέρι του στη φωτιά για το ποιος είναι ο… νικητής.
Ωστόσο, κανένα άλλο μέρος δε φαίνεται να συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η οποία- παρά τις κατά καιρούς αμφισβητήσεις- μοιάζει ο πιθανότερος ακροτελεύτιος σταθμός του «Μεγίστου των Ελλήνων».
Και υπάρχουν τρεις «αποδείξεις» που ενισχύουν την, ήδη υπάρχουσα, πεποίθηση περί… επικράτησης της Αλεξάνδρειας στο σχετικό debate. Ποιες είναι αυτές; Οι ακόλουθες:
Υπάρχουν μαρτυρίες 4-5 αυτοκρατόρων πως επισκέφτηκαν τον τάφο
Οι πηγές της αρχαιότητας έχουν επανειλημμένες καταγραφές για τον τάφο του Μ. Αλέξανδρου μέσα από έργα ιστορικών, γεωγράφων, χρονικογράφων και περιηγητών. Όλες τους τον τοποθετούν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Μπορεί η βασιλική νεκρόπολη να μην έχει βρεθεί, ωστόσο αυτό οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στο γεγονός πως η πόλη επλήγη από φοβερούς σεισμούς, από τσουνάμι, αλλά και την καταστροφική μανία των χριστιανών. Ο ίδιος ο στρατηλάτης, ο οποίος είχε φτάσει στο «αξίωμα» του Φαραώ της Αιγύπτου, με την πάροδο των ετών είχε πάψει να λατρεύεται ως Θεός, επομένως είχε αρχίσει να φθίνει το ενδιαφέρον για τον τάφο του.
Εκείνο, όμως, που δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθεί είναι πως υπάρχουν καταγεγραμμένες μαρτυρίες τους πρώτους αιώνες μετά το θάνατό του (323 π.Χ. στη Βαβυλώνα) από ιστορικούς της εποχής, οι οποίες αναφέρουν πως αρκετοί αυτοκράτορες επισκέφτηκαν το σημείο ταφής του- και, ξαναλέμε, όλες τους αναφέρουν πως βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια.
Ο Ιούλιος Καίσαρας το 45 π.Χ. ήταν αυτός που έπιασε ένα κομμάτι της μύτης του νεκρού μ’ εμφανή την συγκίνησή του (σύμφωνα με τον Λουκιανό και τον Σουετώνιο).
Ο Οκτάβιος βγήκε δακρυσμένος από τον τάφο, δηλώνοντας πως «Όσα έκανε ο Αλέξανδρος μέσα σε 33, μόλις, χρόνια, εγώ δεν πρόκειται να τα πετύχω στο υπόλοιπο της ζωής μου», ενώ υπάρχει και ο Καλιγούλας που πήρε το μεταλλικό θώρακα του Μακεδόνα ηγέτη θεωρώντας πως αποτελεί την μετεμψύχωσή του, ο Σεπτίμιος Σεβήρος, ο οποίος αποφάσισε σφραγίσει το μνημείο, καθώς επίσης και ο Καρακάλλας που άνοιξε τον τάφο, τον προσκύνησε και άφησε εντός του την χλαμύδα του.
Τα ίχνη μπορεί να χάνονται μετά τον 4ο αιώνα μ.Χ., όμως ουδείς μοιάζει ν’ αμφισβητεί- κατόπιν όλων αυτών των μαρτυριών- πως η αρχική θέση του τάφου ήταν εκεί. Εκεί, στην Αλεξάνδρεια.
Όλες οι άλλες θεωρίες έχουν απορριφθεί
Δεδομένου πως αποτελεί (κατά την κοινότοπη φράση) το «Ιερό Δισκοπότηρο» της αρχαιολογίας, είναι πάρα πολλές οι περιοχές που… εγείρουν αξιώσεις για την «φιλοξενία» του ιστορικού τάφου.
Ωστόσο, όλες τους- η μία μετά την άλλη- έχουν απορριφθεί ως «διεκδικήτριες»: οι ανασκαφές της κ. Λιάνας Σουβαλτζή στην όαση Σιβά της Αιγύπτου την οδήγησαν στη βεβαιότητα πως ο τάφος βρίσκεται εκεί, αλλά οι επιγραφές που βρέθηκαν ήταν του 2ου αιώνα μ.Χ. (4.5 ολόκληρους αιώνες μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δηλαδή) και το Υπουργείο Πολιτισμού φρόντισε να ρίξει άμεσα τους τόνους, φοβούμενο, προφανώς, μια «γκάφα» μεγατόνων.
Η πρόσφατη ιστορία με την Αμφίπολη μπορεί να ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες, όμως η ομάδα της αρχαιολόγου κ. Κατερίνας Περιστέρη φρόντισε να καταστήσει σαφές πως- παρά την πρωτοφανή δίψα για το μεγάλο μπαμ- ο τάφος δεν είναι του Έλληνα στρατηγού, αλλά το μνημείο ανήκει, κατά πάσα πιθανότητα, στον Ηφαιστίωνα.
Το 1993 ο ιστορικός ερευνητής Τριαντάφυλλος Παπαζώης ισχυρίστηκε πως στο βασιλικό τάφο ΙΙ της Βεργίνας δεν είναι θαμμένος ο Φίλιππος Β´ και ότι ο Μανώλης Ανδρόνικος έκανε λάθος- ο τάφος είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτή του η θεωρία, όμως, δεν βρήκε αρκετούς υποστηρικτές και θεωρήθηκε αίολη.
Την ίδια τύχη είχαν και εκείνες που ισχυρίζονταν πως ο τάφος βρίσκεται στη Βενετία, στο Ουζμπεκιστάν, στο Λίβανο ή ακόμα και στην… Αυστραλία: όλες τους αντιμετωπίστηκαν μ’ ένα ελαφρύ υπομειδίαμα. Το συμπέρασμα είναι ένα για όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης: το μνημείο δεν βρίσκεται εκεί…
Aκολουθήστε μας στo Google News
