Λέξη άγνωστη για εκείνους - Ο λόγος που οι Αρχαίοι Έλληνες δεν έτρωγαν ποτέ ψωμί

Σήμερα το ψωμί είναι ένα βασικό αγαθό για όλα τα σπίτια. Δεν λείπει από τα γεύματα μας. Οι αρχαίοι Έλληνες όμως δεν το κατανάλωναν ποτέ, ενώ με την ευκαιρία, δείτε το έθιμο τους λίγο πριν καθιερωθούν τα Χριστούγεννα.

Στη σύγχρονη εποχή που ζούμε, ο κόσμος έχει πολλές επιλογές όσον αφορά τις διατροφικές του συνήθειες. Θέλει να φάει κάτι υγιεινό, τρώει τη σαλάτα του. Θέλει κρεατικό; Ψήνει την μπριζόλα ή παραγγέλνει σουβλάκια. Θέλει junk food; Τα φαστ φουντ είναι κοντά. Όπως και να το κάνουμε, επιλογές υπάρχουν και είναι άπειρες.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor 2024 spoiler: Σούσουρο στον Άγιο Δομίνικο! Η φωτογραφία που «καίει» Κατερίνα Δαλάκα και Σταυρούλα Χρυσαειδή!

Είτε σου αρέσει το καλό, είτε το «βρώμικο» φαγητό στις περισσότερες περιπτώσεις θα έχεις έναν κοινό παρονομαστή. Μια τροφή που την τρως από μικρό παιδί και δεν ήξερες ότι παίζει τεράστιο ρόλο στη διαφορά σου με τους αρχαίους προγόνους σου και δεν είναι άλλη από το ψωμί.

Στο παρελθόν ο κόσμος δεν είχε την πολυτέλεια να καταναλώνει μια βασική τροφή όπως το ψωμί. Και από τι παράγεται το ψωμί; Από σιτάρι. Στο σιτάρι λοιπόν περιέχεται η γλουτένη, η οποία στη σύγχρονη εποχή κάνει το εξής κακό. Κρατάει τον εγκέφαλο σε υπνηλία. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους, διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

Ποια ψυγεία; Έτσι συντηρούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες τα τρόφιμά τους

Κρέας, ψάρια, λαχανικά, φρούτα, όλα τα τρόφιμα τα διατηρούσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιώντας για την διατήρησή τους μέλι, ξίδι, πριονίδι κλπ.

Τα αλάνθαστα κόλπα των Αρχαίων Ελλήνων για να διατηρούν τα τρόφιμά τους φρέσκα:

• Διατήρηση νωπού κρέατος χωρίς αλάτι: Καλύπτεται το νωπό κρέας με μέλι και κρεμιέται ψηλά μαζί με το σκεύος. Χρησιμοποιείται οποιαδήποτε στιγμή.. Η μέθοδος αυτή προτιμάται το χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι το κρέας αντέχει μόνο για λίγες μέρες. Το ίδιο ισχύει και για το βραστό κρέας.
• Διατήρηση τηγανιτών ψαριών: Περιχύνονται με ζεστό ξίδι τη στιγμή που τηγανισμένα απομακρύνονται από τη φωτιά.
• Διατήρηση στρειδιών: Πλένονται με ξίδι, ή πλένεται με ξίδι ένα πισσαρισμένο βάζο και τοποθετούνται μέσα σ’ αυτό.

• Διατήρηση χοιρινού ή βοδινού δέρματος και βραστών ποδιών: Τοποθετούνται μέσα σε μουστάρδα – φτιαγμένη με ξίδι, αλάτι και μέλι – ώστε να καλυφθούν εντελώς και χρησιμοποιούνται οποιαδήποτε στιγμή.
• Διατήρηση παρασκευασμάτων από μέλι: Γίνεται Παρασκευή αλευριού από σταυράγκαθο, το οποίο αναμειγνύεται με μέλι όταν πρόκειται να παρασκευασθεί κάποιο γλύκισμα.
• Διατήρηση σταφυλιών: Κόβονται απ’ την κληματαριά σταφύλια χωρίς κακώσεις· γίνεται βρασμός βρόχινου νερού έως ότου απομείνει το 1/3 και γίνεται μεταφορά του στο δοχείο όπου θα τοποθετηθούν τα σταφύλια. Μετά, το δοχείο πισσάρεται, γυψώνεται και τοποθετείται σε δροσερό, σκιερό μέρος. Το σταφύλια διατηρούνται φρέσκα ενώ το νερό μπορεί να δοθεί σε ασθενείς για υδρόμελο. Τα σταφύλια παραμένουν επίσης ανέπαφα εάν καταχωνιαστούν στο κριθάρι.

• Διατήρηση μήλων και ροδιών: Ρίχνονται στο βραστό νερό, απομακρύνονται από αυτό γρήγορα και κρεμιούνται.
• Διατήρηση κυδωνιών: Γίνεται επιλογή κυδωνιών χωρίς κακώσεις μαζί με τα κλαδιά και τα φύλλα τους. Τοποθετούνται σε δοχείο και ρίχνεται από πάνω τους μέλι και defritum: έτσι διατηρούνται για πολύ.
• Διατήρηση νωπών σύκων, μήλων, δαμάσκηνων, αχλαδιών και κερασιών: Γίνεται προσεκτική επιλογή τους μαζί με το μίσχο τους και τοποθετούνται στο μέλι χωρίς ωστόσο να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους.
• Διατήρηση κίτρων: Τοποθετούνται τα κίτρα στο δοχείο το οποίο μετά γυψώνεται και σηκώνεται ψηλά.
• Διατήρηση μούρων: Παρασκευάζεται ο χυμός μούρων, αναμειγνύεται με sapa και ρίχνεται, μαζί με τα μούρα, σ’ ένα γυάλινο δοχείο: έτσι τα μούρα διατηρούνται για πολύ καιρό.
• Διατήρηση χόρτων: Τοποθετούνται σε πισσαρισμένο δοχείο χόρτα διαλεγμένα, όχι αρκετά ώριμα.

Διατήρηση γογγυλιών:

1. Αφού γίνει ο καθαρισμός τους, τοποθετούνται σε δοχείο και περιχύνονται με μίγμα από καρπό μυρτιάς, μέλι και ξίδι.

2. Άλλη μέθοδος: γίνεται αραίωση μουστάρδας με μέλι, ξίδι και αλάτι και περιχύνεται το μείγμα πάνω απ’ τα γογγύλια.

Διατήρηση μανιταριών: Τρούφες που δεν έχουν πειραχτεί από τις βροχές, τοποθετούνται στο δοχείο κατά στρώματα που διαχωρίζονται με ξερό πριονίδι. Στη συνέχεια γυψώνεται το δοχείο και τοποθετείται σε μέρος δροσερό.

Διατήρηση ροδάκινων: Επιλέγονται τα καλύτερα ροδάκινα και τοποθετούνται στην άλμη· την επόμενη μέρα βγαίνουν απ’ την άλμη, σκουπίζονται καλά και τοποθετούνται σε δοχείο. Από πάνω περιχύνονται με αλάτι, ξίδι και θύμβρα.