Τα εγκλήματα στην Ελλάδα που συγκλόνισαν και αυτά που δεν εξιχνιάσθηκαν ποτέ
Το Athensmagazine.gr θυμάται με αφορμή την έξαρση της εγκληματικότητας τον τελευταίο καιρό
Η χώρα μας βρίσκεται αυτό τον καιρό σε μια περίοδο, όπου η έξαρση της εγκληματικότητας είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής. Από τη μία το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, από την άλλη η παράδοση του φακέλου της «Greek Mafia» από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, η επικρατούσα κατάσταση μας κάνει να θυμηθούμε όσες περιπτώσεις συγκλόνισαν την Ελλάδα, μαζί με ορισμένες που δεν εξιχνιάστηκαν ποτέ.
Εδώ και πολλές δεκαετίες η ελληνική κοινή γνώμη συνταράσσεται από τέτοιου είδους αποτρόπαια εγκλήματα. Με το που αποκαλύπτονται πολλοί μιλούν για πρωτοφανείς δολοφονίες.
Το έγκλημα στου Χαροκόπου που τραγούδησε ο Βαμβακάρης
«Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ‘μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά, τα νιάτα σου να χάσεις», τραγουδούσαν οι ρεμπέτες το 1931. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν «Κακούργα Πεθερά» και βασίστηκε στη δολοφονία του Δημήτρη Αθανασόπουλου το 1931, μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.
Ο Δημήτρης Αθανασόπουλος ήταν εργολάβος και δολοφονήθηκε στην Καλλιθέα στις 6 Ιανουαρίου 1931. Το πτώμα βρέθηκε τεμαχισμένο σε δύο μεγάλα τσουβάλια στις όχθες του Κηφισού. Οι ιατροδικαστές κατάφεραν με ειδικές ενέσεις να δώσουν στο πρόσωπο του θύματος κάτι από την εν ζωή κατάστασή του και έτσι δημοσίευσαν τη φωτογραφία του όλες οι εφημερίδες. Τελικά όπως αποκαλύφθηκε το βράδυ της δολοφονίας του ο Αθανασόπουλος που ήταν γυναικάς, είχε κακοποιήσει τη γυναίκα του. Εκείνη μέσα στην απελπισία της ζήτησε τη βοήθεια της μητέρας της η οποία θεώρησε ότι τη λύση στο πρόβλημα θα έδινε ο 18χρονος ανιψιός της που φιλοξενούσαν εκείνη την εποχή στο σπίτι.
Ο 18χρονος, ένας άνθρωπος εκρηκτικός με πολλά ψυχολογικά προβλήματα που ήταν ερωτευμένος με τη γυναίκα του θύματος, σκότωσε τον Αθανασόπουλο με δύο πυροβολισμούς.
Ζωή Γαρμανή-Παναγιώτης Φραντζής: Το ανατριχιαστικό έγκλημα που σημάδεψε την ελληνική κοινωνία του '80
Ένα από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα είναι η δολοφονία της Ζωής Γαρμάνη. Τη σκότωσε και την τεμάχισε ο 27χρονος τότε σύζυγός της, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ και πλασιέ Παναγιώτης Φραντζής. Μάλιστα, αφού τη στραγγάλισε, την τεμάχισε με ένα ακονισμένο χασαπομάχαιρο. Τοποθέτησε τα μέλη σε δέκα πλαστικές τσάντες κι αυτές μέσα σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών και τις πέταξε στον κάδο απορριμμάτων του δήμου.
Η αιτία της άγριας δολοφονίας ήταν ασήμαντη. Το βράδυ της 24ης Ιουνίου του 1987 το ζευγάρι βρισκόταν έξω και για μια ακόμα φορά άρχισε να διαφωνεί. Τελικά επέστρεψαν στο σπίτι τσακωμένοι. Η κοπέλα ανέβηκε στο διαμέρισμά τους, ενώ ο άντρας της πήγε να παρκάρει το αυτοκίνητο. Όταν επέστρεψε, η Ζωή είχε κλειδώσει την πόρτα και δεν τον άφηνε να μπει. Μετά από ώρα κατάφερε να την πείσει να του ανοίξει. Η λογομαχία που ακολούθησε δεν κράτησε για πολύ και όπως ισχυρίστηκε ο δράστης, συμφιλιώθηκαν και έκαναν έρωτα. Μετά ξέσπασε νέος καυγάς, τον οποίο -όπως είπε- προκάλεσε η γυναίκα του. Αυτός ήταν και ο τελευταίος καυγάς για τη Ζωή.
Ο Φραντζής έδωσε τη δική του εκδοχή λέγοντας: «Βγήκα εκτός εαυτού. Τα ‘χασα και δεν ήξερα τι έκανα. Την άρπαξα και την έσπρωξα με δύναμη στην άκρη του κρεβατιού, χτυπώντας το κεφάλι της, το οποίο έβγαλε και αίματα. Βρισκόμουνα, όπως αντιλαμβάνεστε σε πλήρη σύγχυση. Η Ζωή ήταν κάτω. Πλησίασα για να δω αν αναπνέει κι αν έχει σφυγμούς. Πιάνοντας το χέρι της, διαπίστωσα ότι δεν είχε σφυγμούς. Ήταν νεκρή». Ο ιατροδικαστής όμως είχε άλλη άποψη, καθώς μετά την εξέταση του πτώματος αποφάνθηκε ότι ο θάνατος της κοπέλας είχε προκληθεί από ασφυξία. Ο δράστης την είχε στραγγαλίσει με τα χέρια του, ενώ και στο σώμα του ίδιου, υπήρχαν σημάδια πάλης, που οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η κοπέλα είχε προσπαθήσει να τον απωθήσει.
Περιπλανιόταν στους δρόμους κρατώντας το κεφάλι της στα χέρια
Στις 3 Αυγούστου του 2008, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, ο 31χρονος Θανάσης Αρβανίτης, έπειτα από έντονο καυγά με την 25χρονη σύζυγο του, Αδαμαντία Καρκάλη της επιτίθεται αιφνιδιαστικά με κουζινομάχαιρο της καταφέρνει συνολικά 10 μαχαιριές πίσω στο θώρακα και στον λαιμό και την αποκεφαλίζει. Λίγο νωρίτερα είχε κάνει το ίδιο και με τον σκύλο της, πετώντας το κεφάλι του άτυχου ζώου στο δρόμο έξω από το σπίτι τους.
Στη συνέχεια, διανύοντας πάνω από 800 μέτρα μέσα στους δρόμους του χωριού Βουρβούλο της Σαντορίνης, κρατώντας από τη μία το ματωμένο μαχαίρι 30 εκατοστών και από την άλλη το κομμένο κεφάλι της συζύγου του, ο Αρβανίτης συναντάει δύο περιπολικά της αστυνομίας που είχαν κληθεί από κάποιον περίοικο. Εκεί αρχίζει ένα δεύτερο μακελειό. Προσποιούμενος ότι θέλει να παραδοθεί, ο δράστης τραυματίζει με το μαχαίρι τον αστυνομικό που επιχειρεί να του περάσει χειροπέδες με αποτέλεσμα να δεχτεί τέσσερις πυροβολισμούς από τον δεύτερο αστυνομικό που προσπάθησε να τον σταματήσει. Τραυματίζεται στο στήθος και στην κοιλιά αλλά παρ’ όλα αυτά οι σφαίρες δεν καταφέρνουν να τον ακινητοποιήσουν. Πετάει το κομμένο κεφάλι στους αποσβολωμένους δόκιμους αστυνομικούς του δεύτερου περιπολικού και διαφεύγει μπαίνοντας στο πρώτο περιπολικό με κατεύθυνση τα Φυρά Σαντορίνης.
Στην καταδίωξη που ακολούθησε, ο 31χρονος, παρασύρει μπαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα διερχόμενο μηχανάκι τραυματίζοντας σοβαρά στα πόδια τις δύο νεαρές κοπέλες που επέβαιναν σε αυτό και έπειτα καταλήγει να καρφώσει το περιπολικό στο πλαϊνό στηθαίο του δρόμου. Για μια ακόμη φορά ο δράστης όταν τον πλησίασαν οι αστυνομικοί, παριστάνοντας αρχικά τον λιπόθυμο, προσπαθεί να αφαιρέσει το όπλο ενός με αποτέλεσμα αυτός να πυροβολήσει εναντίον του άλλες 5 φορές, τραυματίζοντας τον σοβαρά . Μία από τις σφαίρες εξοστρακίζεται και τραυματίζει μια παρευρισκόμενη 21χρονη τουρίστρια. Ο Αρβανίτης τελικά έπειτα από 9 σφαίρες ακινητοποιείται και οδηγείται στο νοσοκομείο.
Όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, ο δράστης είχε χρόνια προβλήματα ψυχωτικής φύσεως. Πολλές φορές είχε ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή, ενώ είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική. Είχε κριθεί ως ακατάλληλος για στράτευση με απολυτήριο Ι-5 και τα έντονα βίαια ξεσπάσματα και η αστάθεια του χαρακτήρα του ήταν γνωστά στον περίγυρό του.
Τεμάχισε την κόρη του τη μικρή Άννυ
Τον Απρίλιο του 2015 συγκλόνισε το πανελλήνιο η υπόθεση του Μιχαήλ Βόδα, με τη μικρή Αννυ από τη Βουλγαρία. Ο 27χρονος τοξικομανής πατέρας φέρεται να ομολόγησε ότι εκείνος την εξαφάνισε τεμαχίζοντάς τη.
«Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης του 2015. Ξύπνησα λίγο πριν τις 10 το πρωί. Η μικρή κοιμόταν δίπλα μου και μου έκανε εντύπωση γιατί ξύπναγε νωρίτερα και έπαιζε με το τηλεκοντρόλ για να με ξυπνήσει. Την κοίταξα, σηκώθηκα και κοίταξα το σφυγμό της. Τα χείλη της ήταν μπλε - μελανά και τα χέρια της ήταν σε ακαμψία. Προσπάθησα να τη σηκώσω αλλά ήταν πολύ βαριά. Έπαθα σοκ. Βγήκα από το δωμάτιο. Ο Νιλολάι ήταν στο διάδρομο και μου είπε "τι γίνεται;". Μπήκε στο δωμάτιο και αυτός για να διαπιστώσει το ίδιο. Έχουμε καταλάβει και οι δυο πως το παιδί έχει πεθάνει. Και τότε άρχισα να κλαίω, επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει.
Την είχα βάλει να κοιμηθεί και τη βρήκα νεκρή. Ο Νικολάι μου είπε ότι δεν φταίω εγώ και τότε μου αποκάλυψε πως η μικρή είχε πρόβλημα με την κοιλιά της. Του το είχε πει λίγες ημέρες νωρίτερα, αλλά δεν μου το είπε για να μην ανησυχήσω. Όταν έπεσα για ύπνο το παιδί ήταν ζωντανό. Το σκέπασα με ένα πάπλωμα. Το άφησα εκεί για πολλές ώρες, μπορεί 16 -20 ώρες, δεν ξέρω (...) Ο Νικολάι μου είπε πως εγώ είχα την ευθύνη γιατί είμαι ναρκομανής και πρέπει να εξαφανίσω το παιδί. Είχα πάρει μεγάλη δόση ναρκωτικών. Ήμουν σοκαρισμένος, δεν είναι λίγο να δεις το παιδί σου νεκρό», φέρεται να είχε πει μεταξύ άλλων στην απολογία του ο πατέρας της μικρής Άννυ.
Τα... τέλεια εγκλήματα
Τέλειο έγκλημα φαίνεται πως... υπάρχει κι αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, τουλάχιστον στην Ελλάδα, θα συναντήσουμε αρκετά εγκλήματα που έμειναν τυλιγμένα στο σκοτάδι και στις αμφιβολίες.
Υπόθεση Χρυσαφίδη
Τα μέλη της οικογένειας Χρυσαφίδη, ο 48χρονος Μιχάλης Χρυσαφίδης, η σύζυγός του Ελίζαμπεθ 43 χρόνων και οι γιοί τους Αλέξανδρος και Γιώργος 16 και 18 χρονών αντίστοιχα, είχαν βρεθεί στις 24 Ιουνίου του 1991 δολοφονημένα στο σπίτι τους, στο Ψυχικό από τον ανιψιό του Μιχάλη Χρυσαφίδη, Αλέξανδρο Μακρίδη, έναν γείτονα και έναν συνεργάτη του Χρυσαφίδη. Και τα τέσσερα μέλη της οικογένειας είχαν βασανιστεί πριν δολοφονηθούν. Επίσης, από το σπίτι δεν έλειπαν χρήματα ή τιμαλφή που να δικαιολογούν το κίνητρο της ληστείας. Ο δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος και επί σειρά ετών αστυνομικός ρεπόρτερ περιγράφει την εικόνα που αντίκρισε όταν μπήκε στην οικία Χρυσαφίδη: «Σε τρία δωμάτια στο υπόγειο ήταν σκοτωμένα όλα τα μέλη της οικογένειας δεμένα, φιμωμένα.... βρέθηκε βαριοπούλα κ.α. Ο ιατροδικαστής είπε ότι κάποια από τα χτυπήματα έγιναν ενώ ήταν εν ζωή τα θύματα». Οι υποψίες έπεσαν στον μπάτλερ της οικογένειας, τον 28χρονο Ταϊλανδό Πρασέρτ Σερτουασάνα, ο οποίος ενημέρωνε, μέχρι και τις 21 Ιουνίου, όποιον τηλεφωνούσε αναζητώντας τον Χρυσαφίδη και τους οικείους του, ότι η οικογένεια απουσιάζει σε διακοπές. Ο Ταϊλανδός αναχώρησε για την πατρίδα του το απόγευμα της 21ης Ιουνίου. Ήταν η ημέρα που δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Χρυσαφίδης. Η σύζυγος του Λιζ, δολοφονήθηκε στις 23 του μήνα και ενώ ο βασικός ύποπτος και η οικογένεια τους είχαν, ήδη, ταξιδέψει.
Η αστυνομία εκφράζει την υπόνοια ότι πιθανώς οι άγνωστοι που ευθύνονται για τη δολοφονία της οικογένειας ήθελαν να αποσπάσουν κάποιο μυστικό το οποίο γνώριζε ο επιχειρηματίας. Η αστυνομία θεωρεί πως ή ο Ταϊλανδός δεν είχε άμεση σχέση με την υπόθεση, είτε είχε κάποιους συνεργούς οι οποίοι ολοκλήρωσαν το απεχθές έγκλημα. Σημειώνεται πως ο Μιχάλης Χρυσαφίδης ήταν γνωστός βιομήχανος, ήταν ιδιοκτήτης έξι εταιρειών, οι οποίες είχαν συνολικό τζίρο 600 εκατ. δραχμών ετησίως. Η αστυνομία ανακάλυψε χειρόγραφο σημείωμα του Χρυσαφίδη, σύμφωνα με το οποίο, στην περίπτωση που πέθαιναν όλα τα μέλη της οικογένειάς του, η περιουσία του θα πήγαινε στον ανιψιό του. Οι έρευνες δεν είχαν αποτέλεσμα και ουδέποτε θεωρήθηκε ύποπτος ο ανιψιός του Χρυσαφίδη. Το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο 29 χρόνια μετά!
Το τρίτο στεφάνι
Ο Κώστας Ταχτσής, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Το τρίτο στεφάνι», βρέθηκε νεκρός με αίματα στο κεφάλι, σπίτι του, στις 27 Αυγούστου του 1988 από την αδελφή του. Ο Ταχτσής ήταν ομοφυλόφιλος - παρενδυτικός. Το σπίτι του συγγραφέα βρέθηκε ακατάστατο με όλα τα φώτα αναμμένα και το κλιματιστικό σε λειτουργία. Η ντουλάπα ήταν ανοιχτή και πολλά ρούχα, ανδρικά αλλά και γυναικεία, ήταν πεταμένα στο πάτωμα, το ίδιο και τα συρτάρια. «Στραγγαλισμός με τα χέρια», έγραψε ο ιατροδικαστής στην έρευνα του.
Το σκηνικό του φόνου οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι κίνητρο του εγκλήματος ήταν η ληστεία. Ο δράστης είχε κλέψει ένα βίντεο, έναν αυτόματο τηλεφωνητή και μια φωτογραφική μηχανή, αλλά όχι και τις 5.500 δρχ που ο συγγραφέας είχε στην τσέπη του. Οι αστυνομικοί έκαναν έρευνα στα στέκια όπου σύχναζε ο Ταχτσής, αλλά δεν εντόπισαν υπόπτους. Οι γείτονες κατέθεσαν ότι στο σπίτι του συγγραφέα μπαινόβγαιναν διάφοροι άνδρες, εφήμεροι ερωτικοί σύντροφοι. Οι εικασίες έλεγαν τότε ότι τον Ταχτσή δολοφόνησε ένας από τους εραστές του ή ότι η δολοφονία είχε να κάνει με το βιβλίο που έγραφε, στο οποίο θα αποκάλυπτε κρυφά μυστικά επιφανών Αθηναίων. Οπως είχε καταθέσει η αδελφή του συγγραφέα, Ελπίδα Αρτέμη, «ίσως κάποιος θιγόταν από το βιβλίο και ήθελε να τον βγάλει απ’ τη μέση, σκηνοθετώντας ληστεία». Η δολοφονία του Κώστα Ταχτσή παρέμεινε ανεξιχνίαστη, αφού ο «καλοντυμένος τριαντάρης με το μουστάκι», ο τελευταίος άνθρωπος που είδαν να μπαίνει στο σπίτι στον Κολωνό, δεν βρέθηκε ποτέ!
Οι μαφιόζικες εκτελέσεις
Ο αστυνομικός ρεπόρτερ Βασίλης Λαμπρόπουλος (ΝΕΑ, ΒΗΜΑ) γράφει για «περίπου 50 ανθρωποκτονίες που έχουν διαπραχθεί την τελευταία 25ετία κυρίως στην Αττική κι αποδίδονται στη δράση της ελληνικής μαφίας» και δεν έχουν εξιχνιαστεί: «Στον κύκλο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων περιλαμβάνονται τουλάχιστον πέντε δολοφονίες που αφορούν το περιώνυμο Συνδικάτο των Εκτελεστών, που έδρασε την περίοδο 1988-1993, έξι εγκλήματα (μέλη οικογένειας Γρηγοράκου, Γιάννη Σωτηρόπουλου ή «Τσέλικα» κ.ά.) της μαφίας της Ηλιούπολης που έδρασε την περίοδο 1997-2000. Ακόμη ανεξιχνίαστες παραμένουν οι δολοφονίες ποινικών όπως των Θ. Καλαποθαράκου (2000 στον Σχινιά), Αντρέα Ντούνη (2000 στη Νίκαια), Νίκου Πούλια (2001 στη Γλυφάδα), Κ. Τσαντσαρίδη (2003 στην Καλλίπολη) ή η εξαφάνιση το φθινόπωρο του 2002 του ύποπτου για τον φόνο του Καλαποθαράκου Στέλιου Χατζηδάκη. Ακολουθεί την περίοδο 2005-2008 μια… ατελείωτη σειρά δολοφονιών.» Οι άνθρωποι της νύχτας γνωρίζουν λοιπόν τον τρόπο για να επιτύχουν ένα, ή πολλά, τέλειο έγκλημα!
Aκολουθήστε μας στo Google News
