Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Τα παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια!

Σίγουρα κάποια τα ξέρεις...

14 Ιουνίου 2019 17:03
Τα παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια!

Η μπομπότα, η θρεψίνη, το ζαχαρόψωμο και άλλα τρόφιμα «των φτωχών» που χόρταιναν τους Έλληνες τον περασμένο αιώνα.

Η μπομπότα


Γνωστή και ως το ψωμί ή η πίτα των φτωχών, η μπομπότα ήταν η εναλλακτική του σπάνιου σε δύσκολες περιόδους αλευριού από σιτάρι. Ήταν στην ουσία ένας χυλός από καλαμποκάλευρο, αλατισμένο νερό και λάδι, αυγό ή κάποια γέμιση, αν υπήρχε.


Θρεψίνη και πετιμέζι



Ως την δεκαετία του ’60, τότε που δεν υπήρχαν… πραλίνες φουντουκιού και maple syrup για να αλείφουμε στο ψωμί, οι φέτες αλείφονταν κατά κόρον με πετιμέζι ή θρεψίνη. Το πετιμέζι είναι το παχύρρευστο προϊόν που προκύπτει από τον μούστο των σταφυλιών, ενώ η θρεψίνη, που κυκλοφορούσε στο εμπόριο σε κουτί με μια χαρακτηριστικότατη φωτογραφία ενός μικρού παιδιού, ήταν μια κρέμα που αποκαλούταν και σταφιδίνη, επίσης από τα σταφύλια.

Ζαχαρόψωμο


Μια φέτα ψωμί με ζάχαρη ήταν ο πιο γρήγορος και οικονομικός τρόπος να ξεκινήσουν τα παιδιά τη μέρα τους πριν φύγουν για το σχολείο, τις περασμένες δεκαετίες. Η «συνταγή» είναι πολύ απλή: Το ψωμί απλώς βρεχόταν ελαφρώς με νερό και πασπαλιζόταν με ζάχαρη.

Τσιγαρίδες



Σε παλαιότερες εποχές ανά την Ελλάδα – και σε κάποιες επαρχίες ακόμη – κάθε οικογένεια είχε το γουρουνάκι της, που «θυσιαζόταν» κοντά στα Χριστούγεννα. Επειδή όμως δεν έπρεπε να πάει χαμένο καθόλου κρέας, τα μικρά κομμάτια από ξύγκι που περίσσευαν, έμπαιναν σε καζάνια με νερό και αλάτι, και προέκυπταν κομμάτια χοιρινού σαν μπέικον, που διατηρούνταν ως και τα επόμενα Χριστούγεννα.

Μπλουγούρι και τραχανάς


Στην ύπαιθρο το μπλουγούρι (γνωστό πλέον ευρέως ως πλιγούρι) και ο τραχανάς ήταν πάντα χειροποίητα και πιο διαδεδομένα από τα ζυμαρικά όπως τα μακαρόνια και το ρύζι που μπήκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην κουζίνα και κέρδισαν το… μονοπώλιο των συνοδευτικών στα πιάτα.

Το πλιγούρι είναι ψιλό δημητριακό από αποξηραμένο σιτάρι και ο τραχανάς, ξινός ή γλυκός, είναι ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα ή γιαούρτι. Ευτυχώς, αυτά τα δύο χαμένα τρόφιμα, επανήλθαν το τελευταίο διάστημα, ακόμα και στις κουζίνες μεγάλων σεφ, που αποφάσισαν να πρωτοτυπήσουν με μια επιστροφή σε παλιές αξίες, κάνοντας τάση το «τραχανότο» ή βρίσκοντας στο πλιγούρι το «νέο» super food.

Ρεβιθόψωμο


Τα ρεβίθια στην Κατοχή ήταν χρήσιμα ακόμα και για την παρασκευή υποκατάστατου ροφημάτων όπως ο καφές. Αλλά με το συγκεκριμένο όσπριο και αλεύρι, φτιαχνόταν και ψωμί, το λεγόμενο ρεβιθόψωμο που με λίγο αλεύρι και λάδι, γέμιζε το τραπέζι σε εποχές ανέχειας.

Τα φαγητά που απέκτησαν ανθρώπινα ονόματα!

Αναρωτηθήκατε ποτέ πως κάποια φαγητά παίρνουν τις ονομασίες τους; Υπάρχουν δέκα φαγητά που έχουν αποκτήσει ανθρώπινα ονόματα! Διάσημα φαγητά ανά τον κόσμο έχουν πάρει ονόματα ανθρώπων, σε κάποιες περιπτώσεις των δημιουργών τους, ενώ σε άλλες η ονομασία τους συνδέεται με ιστορικά πρόσωπα ή πολιτικά γεγονότα.

Δείτε για ποια φαγητά πρόκειται:

Αυγά Benedict

Ποιος ήταν ακριβώς ο Benedict που χάρισε το όνομά του στα αγαπημένα αυγά του brunch; Δύο θεωρίες υπάρχουν για το συγκεκριμένο πρόσωπο: η μία θέλει τον χρηματιστή Lemuel Benedict να έχει δημιουργήσει το συγκεκριμένο πιάτο μετά από ένα hangover στη Νέα Υόρκη το 1894, ενώ η δεύτερη, θέλει τον head chef Charles Ranhofer του εστιατορίου Delmonico να έχει φτιάξει αυτό το πιάτο με τα αυγά για τον χρηματιστή LeGrand Benedict.

Fettuccine Alfredo

Το Alfredo στη Ρώμη είναι ένα από τα πιο ξακουστά και φημισμένα εστιατόρια της πόλης. Στην αρχή του 20ού αιώνα ο σεφ Alfredo de Lelio ανακάλυψε ένα πιάτο για την έγκυο γυναίκα του, που είχε φετουτσίνι με πολύ βούτυρο και τριμμένη παρμεζάνα. Αν και είναι πολύ αστείο, το πιάτο που ανακάλυψε ο de Lelio και πήρε το όνομά του, ελάχιστη σχέση έχει με αυτό που σήμερα τρώμε όταν παραγγέλνουμε Fettuccine Alfredo.

Σαλάτα Caesar

Αυτή η λατρεμένη μας σαλάτα στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα να κάνει με τον Ιούλιο Καίσαρα. Φτιάχτηκε από τον chef Caesar Cardini στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Caesar στην Καλιφόρνια.

Καρπάτσιο

Αν πιστεύετε ότι το όνομα αυτού του αγαπημένου μας πιάτου με το λεπτοκομμένο φιλέτο (ψαριού ή κρέατος) προέρχεται από κάποιον ιταλό ζωγράφο της Αναγέννησης, τότε έχετε δίκιο. Ο Vittore Carpaccio ήταν ένας Iταλός ζωγράφος που έζησε από το 1465 μέχρι το 1525 και το συγκεκριμένο πιάτο (με κρέας) πήρε το όνομά του εξαιτίας του ζωντανού κόκκινου χρώματός του που έμοιαζε με το κόκκινο στους πίνακες του ζωγράφου.

Κρέπες Suzette

Όταν ο Πρίγκιπας της Ουαλίας Εδουάρδος VII επισκέφθηκε το Café de Paris στο Μόντε Κάρλο το 1896, ζήτησε από τον 16άχρονο chef Henri Charpentier να φτιάξει ένα επιδόρπιο μόνο για αυτόν. Η φλεγόμενη κρέπα με τον χυμό από πορτοκάλι που ετοίμασε ήταν καταπληκτική κι έτσι ο Εδουάρδος ζήτησε να πάρει το όνομα της συνοδού του, Suzette.

Κλημεντίνες

Τα νόστιμα και γλυκά αυτά μανταρινάκια πήραν το όνομά τους από έναν γάλλο μοναχό με το όνομα Père Clément Rodier, που ανακάλυψε αυτό το μικρό φρούτο στην Βόρεια Αφρική στην αρχή του 20ού αιώνα.

Πίτσα Μαργαρίτα

Αν και πολλοί μάχονται για την προέλευση αυτής της απλούστατης εκδοχής της πίτσας, στην πραγματικότητα, δημιουργήθηκε προς τιμήν της Βασίλισσας Μαργαρίτας του Savoy, που επισκέφθηκε τη Νάπολη το 1889. Η ντομάτα, το τυρί και ο βασιλικός συμβολίζουν το κόκκινο, λευκό και πράσινο χρώμα της ιταλικής σημαίας.

Μπανάνες Foster

Αυτό το νόστιμο επιδόρπιο με τις φλεγόμενες μπανάνες είναι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα γλυκά στην Αμερική. Το ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου στη Νέα Ορλεάνη, Owen Brennan το 1951 και του έδωσε το όνομα του πιο πιστού του πελάτη, Richard Foster.

Μοσχάρι Wellington

Είναι ένα αγαπημένο πιάτο της αγγλικής κουζίνας και συναντάται σε ακριβά συνήθως εστιατόρια. Είναι ένα κομμάτι φιλέτου τυλιγμένο μέσα σε ζύμη και ανάμεσα απλώνεται πάστα μανιταριών. Το πιάτο αυτό φτιάχτηκε για πρώτη φορά από τον προσωπικό chef του Arthur Wellesley, του 1ου Δούκα του Wellington, που έζησε από το 1769 μέχρι το 1852 και έμεινε γνωστός στην ιστορία ως ο «ήρωας του Βατερλό».

Chateaubriand

Αυτό το εξαιρετικά καλομαγειρεμένο κομμάτι κρέατος το έφτιαξε πρώτος ο Γάλλος chef Montinireil στις αρχές του 1800 και του έδωσε το όνομα του εργοδότη, συγγραφέα και διπλωμάτη Vicomte François René de Chateaubriand.

 

Retromania

Ροή ειδήσεων

Share