Κι όμως: Υπάρχει προσευχή για τον οδηγό!
Απίστευτο!
Η Προσευχή είναι ένα θέμα, ένα μυστήριο, μια αλήθεια που πραγματικά έχει πολυσυζητηθεί και πλήθος πατέρων ανά τους αιώνες καταπιάστηκαν και ανέλυσαν από την δική τους οπτική γωνία.
Στην ορθόδοξη παράδοση υπάρχουν διάφορες προσευχές που βοηθούν τους πιστούς δίνοντάς τους δύναμη. Μια από αυτές είναι και η προσευχή για του οδηγού. Ένα φυλαχτό για τον κάθε οδηγό.
Κύριε, πριν πάρω σήμερα το τιμόνι στα χέρια μου, σου ζητώ αυτην τη χάρη.
Βοήθησε με να χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο με νηφαλιότητα και φρόνηση, όχι ανυπόμονα, όχι εγωϊστικά, αλλά γιά ηρεμη και ευγνώμονα εξυπηρέτηση και όχι γιά επίδειξη ή νευρική εκτόνωση ή αχόρταγη απληστία πολυπραγμοσύνης.
Βοήθησέ με περάσω σώος και αβλαβής από όλους τους ποικίλους κινδύνους της ασφάλτου, έχοντας στο πλάϊ μου “‘Αγγελον ειρήνης, πίστον οδηγόν” και συμπαραστάτη.
Προστάτευσε καί όσους θα μεταφέρω, ώστε να φθάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Τόνωσε το χέρι και την όρασή μου, για να μην προκαλέσω πειρασμό, ζημιά ή και το θάνατο ενδεχομένως σε αθώους… Αλλά και από ακρισίες άλλων οδηγών προστάτευσέ με.
Χριστέ μου, Πλαστουργέ μου, Κυβερνήτα της ζωής των ανθρώπων!
Δώσε μου χέρια σταθερά, μάτια δυνατά κι’επαγρύπνηση ακέρια, ώστε καμμά ενέργειά μου να μην καταστρέψει τη ζωή ή την υγεία του άλλου, αυτά τα μεγάλα δώρα, που προέρχεται από Σένα.
Φύλαξε με από κάθε πειρασμό, που θα διασαλεύσει την ειρήνη στην ψυχή μου ή στις ψυχές άλλων. Φώτισε να οδηγώ πάντα ψύχραιμα, συνετά, πειθαρχημένα, ειρηνικά, ευγενικά και με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, που μου εμπιστεύθηκες, γιά το καλό όλων.
Πρεσβείαις της Παναχράντου Σου Μητρός, των φωτοειδών Αγγέλων, του Μάρτυρος Χριστοφόρου και πάντων Σου των Αγίων. Αμήν.
Ο τόπος στον οποίο έκανε ο Ιησούς και την τελευταία προσευχή πριν τη Σταύρωση!
Στον Κήπο όπου σήμερα σώζονται ελάχιστες ελιές με τεράστιους κορμούς, όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, έκανε ο Ιησούς και την τελευταία και συγκλονιστικότερη προσευχή πριν τη Σταύρωση. Για να φθάσει εκεί περπάτησε δύο χιλιόμετρα από το Υπερώο όπου διεξήχθη ο Μυστικός Δείπνος με τους έντεκα από τους μαθητές του. Χειρόγραφο της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους αποκαλύπτει την ιστορία του Ιούδα του Ισκαριώτη!
Σύμφωνα με τις γραφές ήταν μια έντονη, δυνατή προσευχή γεμάτη αγωνία. Ο ιδρώτας έτρεχε στο πρόσωπό του Χριστού φανερώνοντας την ανθρώπινη υπόστασή του. Έπρεπε να πιει εκείνο το ποτήρι και να το αντιμετωπίσει σαν άνθρωπος, να ξεπληρώσει το τίμημα στο όνομα όλων των ανθρώπων.
«Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» φώναξε προς στιγμή, όχι γιατί φοβόταν το θάνατο αλλά γιατί η ανθρώπινη υπόστασή του ξεχείλιζε από πίκρα για την αδικία , την σκληρότητα, την κακία, την αχαριστία, την πονηρία, την αγνωμοσύνη των ανθρώπων. Ξεχείλιζε από τη θλίψη που αποκόμισε από τις άδικες κατηγορίες και την υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων εις βάρος του.
Αμέσως όμως ξεπερνά το μονοπάτι αυτό της θλίψης για να βγει νικητής και να δώσει δύναμη κι ελπίδα σε όλους μας. Με περισσή αγάπη για τον άνθρωπο συνεχίζει λέγοντας:
«Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ’ όπως εσύ», δείχνοντας την τέλεια υπακοή στο θέλημα του Πατέρα αλλά και την αποφασιστικότητα του να φέρει το σχέδιο της σωτηρίας του αμαρτωλού ανθρώπου σε πέρας.
Aκολουθήστε μας στo Google News
