Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024

40 σοφές φράσεις του μεγάλου Έλληνα Νίκου Καζαντζάκη!

Φράσεις που άφησαν ιστορία!

21 Ιουλίου 2019 12:42
40 σοφές φράσεις του μεγάλου Έλληνα Νίκου Καζαντζάκη!

Το 1899 επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου τέλειωσε το γυμνάσιο. Από το 1902-1906 σπουδάζει νομικά στην Αθήνα, και το 1907-1909 στο Παρίσι, όπου δέχτηκε επιδράσεις από τη διδασκαλία του Γάλλου φιλοσόφου Bergson.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα θα εργαστεί μεταφράζοντας φιλοσοφικά βιβλία. Η γνωριμία του με τον `Αγγελο Σικελιανό, στα 1914, υπήρξε άλλη μια σημαντική στιγμή της ζωής του.

Ο Καζαντζάκης ήταν ένας από τους πιο πολυταξιδεμένους Έλληνες πνευματικούς ανθρώπους, ενώ τα πολύ συχνά ταξίδια που πραγματοποιούσε στο εξωτερικό δεν του επέτρεψαν σχεδόν ποτέ να μείνει σταθερά στην Ελλάδα για πολύ καιρό.

Σημαντικά γεγονότα της ζωής του Καζαντζάκη ήταν η υποψηφιότητα του για την απονομή των Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1947 και το 1957 (τη χρονιά του θανάτου του), καθώς και το βραβείο Ειρήνης που του δόθηκε ένα χρόνο πριν το θάνατο του στη Βιέννη.

Στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη χαράχθηκε, όπως το θέλησε ο ίδιος, η επιγραφή:

«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

Ο Καζαντζάκης άφησε πίσω του πολλές αξιομνημόνευτες και σοφές φράσεις, που είπε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ακολουθούν 40 από αυτές..

  1. «Είπα στη μυγδαλιά: «Αδερφή, μίλησέ μου για το Θεό». Κι η μυγδαλιά άνθισε».
    2. «Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε».
    3. «Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά».
    4. «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα».
    5. «Ν’ αγαπάς την ευθύνη
    να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
    θα σώσω τον κόσμο.
    Αν χαθεί, εγώ θα φταίω».
    6. «Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά».
    7. «Αν μια γυναίκα κοιμηθεί μόνη, ντροπιάζει όλους τους άντρες».
    8. «Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος».
    9. «Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει».
    10. «Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει».
    11. «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή».
    12. «Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…»
    13. «Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος – αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος – σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται».
    14. «Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».
    15. «Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα».
    16. «Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;»
    17. «Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα».
    18. «H καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες – φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!»
    19. «Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα».
    20. «Το ψέμα είναι ανανδρία».
    21. «Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;»
    22. «Tι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο».
    23. «Αφεντικό σε συμπαθώ πάρα πολύ. Έχεις τα πάντα εκτός από λίγη τρέλα και όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη τρέλα… Αλλιώς δεν μπορεί να σπάσει το σκοινί και να ελευθερωθεί».
    24. «Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα.
    Πολλά κεφάλια θα σπάσουν.
    Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα».
    25. «Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη».
    26. «Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε».
    27. «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!»
    28. «Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη μήτε η Νίκη· μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος».
    29. «Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει».
    30. «Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν».
    31. «Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει»!
    32. «Το βουνό ανήκει στο μοναστήρι. Το μοναστήρι ανήκει στο Θεό. Και ο Θεός ανήκει σε όλους».
    33. «Ποτέ οι Έλληνες δε δούλεψαν την τέχνη για την τέχνη· πάντα η ομορφιά είχε σκοπό να υπηρετήσει τη ζωή. Και τα σώματα τα ήθελαν οι αρχαίοι όμορφα και δυνατά, για να μπορούν να δεχτούν ισορροπημένο και γερό νου. Κι ακόμα, για να μπορούν –σκοπός ανώτατος– να υπερασπίσουν το άστυ».
    34. «Η φυγή δεν είναι νίκη, τ’ όνειρο είναι τεμπελιά, και μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει την ψυχή και να σώσει τον κόσμο».
    35. «Εγώ κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο· τον κοιτάζω και δε φοβούμαι· όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω: Μου αρέσει.
    Όχι, δε μου αρέσει καθόλου! Δεν υπογράφω!»
    36. «Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο».
    37. «Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του».
    38. «Η αιωνιότητα είναι ποιότητα, δεν είναι ποσότητα, αυτό είναι το μεγάλο, πολύ απλό μυστικό».
    39. «Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας».
    40. «Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει».

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ποια ήταν η πραγματική της ηλικία! Πώς βρέθηκε η ταυτότητα που φανέρωνει επιτέλους το μεγάλο ψέμα!

Η ταυτότητα της εθνικής Αλίκης Βουγιουκλάκη που εκδόθηκε 55 χρόνια πριν.

H Αλίκη Βουγιουκλάκη κάποτε είχε δηλώσει ότι και μετά από χρόνια όταν θα χω φύγει θα ασχολούνται ακόμα με μένα ,θα βγαίνουν βιβλία σπάνιες φωτογραφίες και συνεχεία θα βρίσκουν θέματα γύρω από την ζωή μου.

Έτσι λοιπόν έφτασε στα χέρια μας και η ταυτότητα της. Αξίζει σαν θησαυρός μιας και η ηλικία της ήταν κάτι που απασχολούσε όλον τον κόσμο όσο ζούσε.

Ακόμα και σήμερα αναρωτιέται πολύς κόσμος αν έχει δηλωθεί μετά το φευγιό της η αληθινή της ηλικία. Αλίκη Βουγιουκλάκη: Σοκάρουν οι φωτογραφίες της άβαφης ηθοποιού από το νεκροκρέβατο! Δεν τις έχετε δει ποτέ!

Η ταυτότητα της Αλίκης Βουγιουκλάκη είχε εκδοθεί στις 31 Οκτώβρη του 1963 και η περιγραφή της έχει ως εξής:

Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1937 (εδώ ακριβώς είναι και το επίμαχο σημείο αφού η αληθινή χρονιά που γεννήθηκε η εθνική μας σταρ είναι το 1934).

Τόπος γέννησης το Μαρούσι Αττικής, και κάτοικος οδός Δημητρίου Σούτσου 7.

Ύψος 1.68 ,σχήμα προσώπου οωηδές και μάτια καστανά. Όνομα πατρός Ιωάννης και μητέρας Αιμιλία, το γένος Κουμουνδούρου .Επάγγελμα ηθοποιός και θρήσκευμα, χριστιανή ορθόδοξη.

Αυτή είναι λοιπόν η ταυτότητα της Αλίκης Βουγιουκλάκη και η ηλικία η οποία έκρυβε ΜΟΝΟ 3 χρόνια, ανάξιο λόγου.

Φίλοι της θα πουν αργότερα ότι περισσότερο την διασκέδαζε όλο αυτό που γινόταν γύρω από την ίδια και συνήθιζε να λέει γελώντας , -Άστους να τρώγονται, να μετράνε και να υπολογίζουν. Ντόρος να γίνεται.

Από κάπου θα μας βλέπει σήμερα και θα χαμογελάει…

 

Retromania

Ροή ειδήσεων

Share