Το «σκληρό» θηλυκό του ελληνικού κινηματογράφου! Η Μέμα Σταθοπούλου παράτησε την καριέρα της και πέθανε σε ηλικία 57 ετών.

Η Μέμα Σταθοπούλου ήταν το «σκληρό θηλυκό» του ελληνικού κινηματογράφου.

Την έχουν αποκαλέσει «Ελληνίδα Σάρον Στόουν», επειδή συνήθως υποδυόταν ρόλους μοιραίων γυναικών.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Γκρέμισε» τις ελπίδες ο Τάσος Αρνιακός: «Κακό συναπάντημα και Πάσχα με...»

Έπαιξε στο πλευρό των μεγαλύτερων ηθοποιών της εποχής. Αν και η καριέρα της διήρκεσε μόλις 8 χρόνια, πρόλαβε να παίξει σε 25 ταινίες και έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό. Το κανονικό της όνομα ήταν Δήμητρα και γεννήθηκε το 1942 στην Πάτρα. Ήταν το πρώτο από τα δύο παιδιά της οικογένειας.

Ο πατέρας της ήταν μαθηματικός, και διατηρούσε κατάστημα με ντεπόζιτα.

Η Μέμα από μικρή ξεχώρισε για την ομορφιά και τις αθλητικές της επιδόσεις.

Ήταν αθλήτρια στίβου στην Παναχαϊκή και κέρδισε μετάλλια στο στο άλμα εις μήκος. Όταν τελείωσε το σχολείο ζήτησε από τους γονείς της να μείνει στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία.

Τελικά γράφτηκε στη Δραματική Σχολή και το 1964 έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο στο πλευρό του Δημήτρη Χορν στην ταινία «Δικέφαλος αετός».

Η ίδια είχε χαρακτηρίσει την πρώτη της επίσημη εμφάνιση στο θέατρο ως την πιο ξεχωριστή στιγμή της καριέρας της.

Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο και έπαιξε στο πλευρό του Βουτσά, του Βόγλη και του Καζάκου.

Τη χρονιά του 1965 έπαιξε σε πέντε ταινίες και καθιερώθηκε σε ρόλους δυναμικών γυναικών.

Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες της είναι «η Παραστρατημένη», «Το κορίτσι της οργής», «Ένας μάγκας στα σαλόνια» και «Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω».

Κάθε μήνα ήταν εξώφυλλο στα μεγαλύτερα περιοδικά της εποχής και σύντομα έγινε περιζήτητη στα κινηματογραφικά πλατό.

Καθιερώθηκε ως παρτενέρ του Θάνου Λειβαδίτη με τον οποίο υπήρξε ζευγάρι στη ζωή και στο θέατρο, αλλά η σχέση τους δεν κατέληξε σε γάμο.

Αρχές της δεκαετίας του ’70 παντρεύτηκε με τον βιομήχανο Δημήτρη Μαρούση και αποσύρθηκε από την υποκριτική για να αφοσιωθεί στην οικογένεια της.

Απέκτησε δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι.

Τη δεκαετία του ’80 πήρε διαζύγιο και μετακόμισε στην Πάτρα, όπου άνοιξε κατάστημα με ρούχα.

Πέθανε σε ηλικία 57 ετών το 1999 από καρκίνο. Η οικογένεια της ήρθε αντιμέτωπη με ένα ακόμα συμβάν, έξι χρόνια αργότερα, καθώς η κόρη της σκοτώθηκε σε δυστύχημα.

18 ώρες με την Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μείναμε κάγκελο: «Βλάσση, πες του Σπυρόπουλου να τσακιστεί να’ ρθει γιατί θα τον…»

Τέτοιες μέρες, πέθανε η Αλίκη. Έτυχε, τον Απρίλιο του 1996 (έχοντας από τον προηγούμενο χειμώνα, ολοκληρώσει το στρατιωτικό μου), να εργάζομαι στο πολυδάπανο (η μεγαλύτερη και πιο ισχυρή παραγωγή μέχρι σήμερα της ελληνικής τηλεόρασης με τεράστια νούμερα τηλεθέασης), στο σόου της Ρούλας Κορομηλά, στην παραγωγή της εκπομπής. Εκεί εργάζονταν τότε από όσα θυμάμαι, παραγωγοί και δημοσιογράφοι, ίσως πάνω από 100 άτομα. Μιλάμε για παραγωγές κι όχι αστεία. Τότε που η διαφήμιση κυλούσε σαν ποτάμι και τα εκατομμύρια που μοιράζονταν οι σταρ, τεράστια.

Σε ένα από τα σόου του Απριλίου-κι ενώ εκτίμηση μου τώρα που το ξαναθυμάμαι, είναι ότι η μεγάλη Αλίκη, ήταν άρρωστη (πιθανόν χωρίς να το γνωρίζει), έμεινα δίπλα της, πάνω από 18 ώρες σερί.

Τόσο κράτησαν τα γυρίσματα. Η γυναίκα, μας ξεθέωσε. Βράχος. Χόρεψε, τραγούδησε, περίμενε στα διαλείματα πίνοντας καφέ και παίζοντας με το κομπολόι της. Κανονικό αντράκι. Κάποια στιγμή, ξεθεωμένοι, φθάνοντας στο τέλος των γυρισμάτων, η παραγωγή είχε κανονίσει να έρθει να την πάρει ζωντανά, στο στούντιο, ο Κώστας ο Σπυρόπουλος(με τον οποίο ζούσαν μαζί τότε)με τη μηχανή του.

Χαμηλόφωνα της είπα ότι αυτό δεν γινόταν. Γιατί ο ίδιος μας είπε ότι δε μπορεί να έρθει. Γύρισε με κοίταξε κι εμένα και δυο τρείς ακόμα-και τον μακαρίτη τον Βλάσση Μπονάτσο- με εκείνο το μάτι της γυναικείας μαγκιάς και μας είπε: «Πείτε του να πάρει τη μηχανή και να γκρεμοτσακιστεί να είναι εδώ, σε δέκα λεπτά, γιατί αλλιώς θα τον γ@μ@σω».

Μείναμε άγαλμα.

Μετά από 20 λεπτά ο Σπυρόπουλος ήταν εκεί, μες την καλή χαρά.

Αυτή ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήξερε να παίρνει αυτό που γούσταρε, και το έπαιρνε την ίδια ώρα.
Κάτι που θυμάμαι ακόμα και μου έχει μείνει(που μου είχε πει): «Αγόρι μου, επειδή είσαι νέος, άκου. Στον άντρα μετράει να φοράει καθαρό παπούτσι και καλό παπούτσι και καθαρά εσώρουχα και τα μάτια του, καθαρά, να μιλάνε στις γυναίκες».

Μετά από 3 μήνες, πέθανε.