Μαύρη επέτειος σήμερα: 33 χρόνια από την τραγωδία στο Τσερνόμπιλ!
Ήταν 26 Απριλίου του 1986...
Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα.
Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού, οι τεχνικοί έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του. Στη 1:23 το πρωί, η αλυσιδωτή αντίδραση στον τέταρτο αντιδραστήρα προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμα του αντιδραστήρα, βάρους χιλίων τόνων. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού σκορπίστηκε στον αέρα, μέσω του οποίου μεταφέρθηκε στις γύρω περιοχές με ταχείς ρυθμούς.
Στις 28 Απριλίου, σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση. Παρότι η σοβιετική κυβέρνηση αποπειράθηκε αρχικώς να συγκαλύψει το γεγονός, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι υπήρξε ένα «μικρό ατύχημα».
Επί δέκα ημέρες, τα φλεγόμενα πυρηνικά καύσιμα απελευθέρωναν στην ατμόσφαιρα εκατομμύρια ραδιενεργά στοιχεία, σε ποσότητα που αντιστοιχεί σε 200 βόμβες σαν αυτή της Χιροσίμας. Ραδιενεργός σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και μέχρι το Βόρειο Πόλο. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος, προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.
Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.
Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ' αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί (ίσως και χωρίς σχετική εξουσιοδότηση) των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.
Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσερνομπίλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.
Είναι 90 ετών και δεν έφυγε ποτέ από το Τσέρνομπιλ! - Θα πάθετε πλάκα μόλις δείτε πώς είναι σήμερα!
Χαίρει άκρας υγείας ο 90χρονος Λευκορώσος Ivan Shamyanok ο οποίος δεν εγκατέλειψε το χωριό του, λίγα χλμ έξω από το Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, όπου έγινε το δραματικό πυρηνικό ατύχημα το 1986.
Ο Shamyanok παρέμεινε στο σπίτι του στο χωριό Tulgovichi, ενώ τονίζει ότι το μυστικό της μακροζωίας του είναι ακριβώς αυτό. Ότι δεν άφησε τα πάτρια εδάφη μετά την πυρηνική καταστροφή.
Το 1986, μετά το ατύχημα που σκόρπισε ραδιενέργια στην περιοχή και όλη την Ευρώπη, πάνω από 100.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Ένας από αυτούς θα έπρεπε να ήταν και ο Ivan Shamyanok ο οποίος ζούσε εντός της επικίνδυνης ζώνης, όμως αποφάσισε να μην το κάνει.
Από τις 26 Απριλίου του 1986 που έγινε το ατύχημα, έως και σήμερα ο 90χρονος δηλώνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα υγείας, με τους γιατρούς να τον βρίσκουν υγιέστατο.
«Και η αδελφή μου ζούσε εδώ με τον άνδρα της. Αποφάσισαν να φύγουν και… πέθαναν από το άγχος. Εγώ δεν αγχώνομαι. Τραγουδώ, κάνω βόλτες και παίρνω τα πράγματα «χαλαρά» όπως ζω»», τονίζει.
Σύμφωνα με τον Shamyanok ακόμα και μετά την καταστροφή συνέχισαν να τρώνε λαχανικά, φρούτα, γάλα και κρέας από τα ζώα που είχαν.
Ένα φορτηγό με προμήθειες περνά κάθε εβδομάδα από το σπίτι του παππού, ενώ του καθαρίζει και του πλένει η εγγονή του, που τον επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα.
Εκτός των άλλων, ένα μικρό ποτήρι βότκα την ημέρα τον βοηθά να του ανοίγει η όρεξη.
Aκολουθήστε μας στo Google News
