Έχουν περάσει σχεδόν 48 ώρες από την στιγμή που βρέθηκα στην αίθουσα του Christmas Theater για να παρασυρθώ σαν άλλη Κριστίν στο κάλεσμα του Φαντάσματος της Όπερας. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που το αριστούργημα του Άντριου Λόυντ Βέμπερ έρχεται στην χώρα μας, είναι η πρώτη φορά που βρέθηκα θεατής του.
Χωρίς να θέλω ούτε στο τόσο να μειώσω την εκπληκτική κινηματογραφική μεταφορά που δημιούργησε την αγάπη μου για αυτό το μιούζικαλ, η ολοκλήρωση που προσφέρει ο παλμός της ζωντανής επαφής με αυτό το έργο χάνεται στην απρόσωπη διάσταση της μεγάλης οθόνης.
Για δύο ώρες οι ορχηστρικές συνθέσεις του Βέμπερ δημιουργούν έναν ψυχοσωματικό «σεισμό» τέρψης που νιώθεις ότι ηχούν μέσα σου για ώρες μετά το τέλος της παράστασης, σε σημείο που τις αποζητάς.
Ο γνώστης του «σπορ» Tim Howar δίνει ψυχή και ταλέντο στον θρυλικό ρόλο του “Phantom” μέχρι που κάποιος θα πει τι αστείρευτη ενέργεια προσφέρει αυτός ο πρωταγωνιστής αγνοώντας ότι είναι μόλις 53 ετών. Από την άλλη, η Georgia Wilkinson απογειώνει μελωδικά την εύθραυστη Κριστίν και αφήνει άλαλα τα πλήθη με την κρυστάλλινη φωνή της. Με λίγα λόγια, η ένωση και των δυο πάνω στην σκηνή υπό τις μουσικές δημιουργίες του Βέμπερ είναι ένα καλλιτεχνικό δώρο.
Το Φάντασμα της Όπερας δεν είναι απλά ένα μιούζικαλ από τα χιλιάδες που για χρόνια παρουσιάζονται στην σκηνή του West End και του Broadway, είναι μια εμπειρία ψυχής και ζωής. Είναι μια παράσταση που δεν θα σου πω να την δεις , αλλά θα χάσεις πολλά αν δεν την δεις.
Aκολουθήστε μας στo Google News
