Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Ποιές παραστάσεις ανεβάζουν αυλαία σήμερα 8/12;

Οι θεατρικές πρεμιέρες της ημέρας

8 Δεκεμβρίου 2021 11:35
Ποιές παραστάσεις ανεβάζουν αυλαία σήμερα 8/12;
Από ATHENSMAGAZINE TEAM

Η θεατρική εβδομάδα συνεχίζεται με νέες παραστάσεις, να ανεβάζουν αυλαία στις αθηναϊκες σκηνές και με ποικίλα θεάματα για το κοινό.

Τι παίζει από σήμερα (8/12) στα αθηναϊκά θέατρα;

1. "Οι Τιτάνες" του Ευριπίδη Λασκαρίδη στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

τιτάνες-1

Οι Τιτάνες, τα δύο μοναχικά πλάσματα του Ευριπίδη Λασκαρίδη που ακροβατούν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, έρχονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση.

Προτού δημιουργηθεί ο κόσμος, δύο μοναχικά πλάσματα ζουν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Οι ΤΙΤΑΝΕΣ είναι η παράσταση-φόρος τιμής του Ευριπίδη Λασκαρίδη σε κάθε αποτυχημένη προσπάθεια να καταλάβουμε. Υπάρχει ένα σημείο όπου το φως και το σκοτάδι συναντιούνται.

Μήπως είμαστε όλοι ΤΙΤΑΝΕΣ; Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επιστρέφει σε μία παράσταση του 2017 για να μιλήσει για θεούς και θνητούς το παράξενο έτος 2021. Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης οι ΤΙΤΑΝΕΣ του μας ανεβάζουν στη σκηνή και μας μιλούν για σκοτάδι και φως από 8 έως 12 Δεκεμβρίου. Τι έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια και επανέρχεται με θέρμη σε αυτό το έργο; O Λασκαρίδης αναφέρει για την επανεκκίνηση των ΤΙΤΑΝΩΝ: «Τίποτα δεν μοιάζει να είναι ίδιο πια. Και το πιο απλό άγγιγμα ακολουθείται από δισταγμό, μια βαθιά εκπνοή μπορεί να φέρει αμηχανία. Δεν συναντιόμαστε όπως παλιά κι όμως η επιθυμία για εγγύτητα δεν σβήνει. Με τους ΤΙΤΑΝΕΣ από το καλοκαίρι του ‘17 ταξιδέψαμε σε δώδεκα χώρες, από τον Καναδά ως το Χονγκ Κονγκ.

Τελευταία φορά που παρουσιάστηκε ήταν τον Φλεβάρη του ’20 στo Teatros del Canal στη Μαδρίτη, όταν στις ειδήσεις ακούγαμε για έναν ιό που επέβαλε την απομόνωση. Πριν καλά καλά το καταλάβουμε, το πλησίασμα, ακόμη και το πιο απλό ακούμπημα, έγιναν ανεπίτρεπτα. Μοιάζει αυτή η εποχή να πέρασε και τα σώματα να μπορούν να ξανασμίξουν χωρίς τόσες αναχαιτίσεις.

Στους ΤΙΤΑΝΕΣ οι δυο μας ήρωες — αυτοί οι δυο ανάποδοι και αχώριστοι θεοί — ψάχνουν απ’ την αρχή να βρουν τρόπο να συναντηθούν. Ο εναγκαλισμός τους στο τέλος είναι εναγώνιος και επεισοδιακός, μοιάζει σαν να τα καταφέρνουν επιτέλους να είναι και πάλι μαζί. Έχουν αλλάξει όλα γύρω μας πολύ κι αναζητούμε από την τέχνη να μας βοηθήσει να φανταστούμε τον κόσμο του αύριο. Η γειτνίαση ήταν πάντα φορτισμένη με ένταση, ειδικά στο σημείο όπου το φως που έρχεται, συναντά το σκοτάδι που φεύγει.»

Η δουλειά του Λασκαρίδη, σταθερού συνεργάτη της Στέγης τα τελευταία χρόνια, δεν κατατάσσεται πουθενά και συνάμα απευθύνεται παντού. «Ιερό και βέβηλο, τελετουργικό και πεζό, θείο και κολασμένο. Διαφεύγει από κάθε κατηγορική ταξινόμηση και κάθε ποιοτική αποτίμηση. Δεν είναι θέατρο, ούτε χορός, ούτε περφόρμανς, κι όμως περιέχει στοιχεία από τη φύση όλων αυτών» σημειώνει ο ιταλός δημοσιογράφος Enrico Pastore.

«Ο Λασκαρίδης είναι ένας τεχνίτης των χρόνων και της εναλλαγής ατμόσφαιρας, ένας δημιουργός απρόσμενων χαρακτήρων, συνδέοντας το οικείο με απόηχους του συμπαντικού» αναφέρει το ισπανικό “Núvol”. Στους ΤΙΤΑΝΕΣ, το αστείο και το σοβαρό εναλλάσσονται διαρκώς και οι ιδέες για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα έχουν ήδη χαθεί. Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης οραματίζεται ένα σύμπαν παλαιότερο από τον κόσμο, μια εποχή του νου που ακόμα και οι σκιές είναι ζωντανές και τα πράγματα δεν έχουν σταθερά μεγέθη. Τα ελάχιστα γίνονται πελώρια. Στη σκηνή χωράει όλος ο χώρος και ο χρόνος και από τις λεπτομέρειες αναβλύζουν χωρίς προειδοποίηση η έκπληξη, ο ενθουσιασμός και ο τρόμος. Όσο πιο πίσω πάμε τόσο βλέπουμε να εναλλάσσεται το φως με το σκοτάδι, το σημαντικό με το ασήμαντο.

Στο κέντρο της σκηνής βρίσκονται δύο μοναχικά πλάσματα σε ένα αέναο παιχνίδι φαινομενικά χωρίς σκοπό. Το γέλιο τους μοιάζει ανησυχητικό και η ανησυχία τους προκαλεί το γέλιο. Κι όμως, ο κόσμος τους είναι φτιαγμένος με τα ίδια υλικά, τα ίδια αισθήματα και τις ίδιες σκέψεις που είναι φτιαγμένος κι ο δικός μας. Οι αποτυχίες τους μετασχηματίζονται σε μια υπεράσπιση των δικών μας. «Βρισκόμαστε ενώπιον αυτού του έργου, που είναι μοναδικό στο είδος του, που δεν θυμίζει τίποτε άλλο, κάτι που μοιάζει με την πρωτοφανή έκπληξη που βιώνει ένα παιδί στο θέατρο, όταν αντικρίζει τη μεταμόρφωση, την ψευδαίσθηση, την επινόηση. Είναι πολύτιμο.» γράφει η Catherine Lalonde στο γαλλικό “Le Devoir”.

Υπάρχει κάτι που κάνει αυτή την ομολογουμένως παράδοξη καλλιτεχνική γλώσσα να κερδίζει το κοινό όπου κι αν βρεθεί. Κι αυτό είναι πως πίσω από την ειρωνεία και τη γελοιότητα, πίσω από την υπερβολή και τη σκληρότητα, υπάρχει πάντα μια αμετακίνητη τρυφερότητα.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία, Χορογραφία & Σκηνογραφία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Ερμηνεύουν οι: Ευριπίδης Λασκαρίδης & Δημήτρης Ματσούκας
Σχεδιασμός Κοστουμιών: Άγγελος Μέντης
Μουσική Σύνθεση & Ηχητικός Σχεδιασμός: Γιώργος Πούλιος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες: Δρόσος Σκώτης, Διογένης Σκαλτσάς, Σίμος Πατιερίδης, Νίκος Δραγώνας, Θάνος Λέκκας
Ηχητική Εγκατάσταση & Χειρισμός Μουσικής: Κωστής Παυλόπουλος
Εκπαιδευόμενος Χειρισμού Μουσικής: Γιώργος Χανός
Φωτιστική Εγκατάσταση & Χειρισμός Φώτων: Κωνσταντίνος Μαργκάς
Εκπαιδευόμενος Φωτιστικής Εγκατάστασης & Χειρισμός Φώτων: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμος Κλιμενώφ [2021]
Βοηθός Σκηνογράφου & Ενδυματολόγου: Ιωάννα Πλέσσα
Βοηθοί Σκηνογράφου στην Περιοδεία: Τζέλα Χριστοπούλου, Ντίνος Νικολάου
Εκπαιδευόμενος Βοηθός Σκηνογράφου: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Συντονισμός Συμπαραγωγών: Ελισάβετ Τσουχτίδη
Συντονισμός Περιοδείας: Simona Fremder [2018-2021], Νίκος Μαυράκης – TooFarEast [2019-2021]
Τεχνικός Διευθυντής: Κωνσταντίνος Μαργκάς
Φωτογράφοι: Ελίνα Γιουνανλή & Julian Mommert
Επεξεργασία Video Trailer: Ευριπίδης Λασκαρίδης

2. "Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου" σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο Θέατρο Πορεία

θέατρο-2

Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και διασκευή για το θέατρο του Θανάση Τριαρίδη, παρουσιάζεται στο Θέατρο Πορεία, με ένα καστ 18 ηθοποιών και μουσικών!

Ηκαταπληκτική τριλογία του Καραγάτση, Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου, για τον αγώνα του ’21, με έντονα στοιχεία αυτοβιογραφίας μιας και αναφέρεται στον προπάππου του Μήτρο Ροδόπουλο, πραγματικό πρόσωπο της επανάστασης, ζωντανεύει επί σκηνής και πραγματεύεται με τολμηρό τρόπο τις αρετές αλλά και τα σκοτεινά σημεία του Αγώνα. Ο Γιώργος Χριστοδούλου είναι ο Μίχαλος Ρούσης, ο ήρωας, ο προδότης κι εξωμότης, ο εραστής και ο ηττημένος μιας ολόκληρης μυθιστορηματικής ζωής και εποχής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διασκευή: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός σκηνογράφου: Ίρις Σκολίδη
Βοηθός φωτιστή: Ναυσικά Χριστοδουλάκου
Επιστημονικός σύμβουλος: Στέφανος Καβαλλιεράκης
Προετοιμασία ηθοποιών στη γερμανική προφορά και εκφορά του λόγου: Adrian Frieling

ΔΙΑΝΟΜΗ

Μίχαλος Ρούσης: Γιώργος Χριστοδούλου
Κολοκοτρώνης, ενωμοτάρχης: Δημήτρης Ήμελλος
Ευαγγελία Ρούση: Βίκυ Κατσίκα
Βαγγελιώ Σπυροπούλου: Λεωνή Ξεροβάσιλα
Μουσταφάμπεης: Χρήστος Μαλάκης
Παπαφλέσσας, πρόκριτος, άντρας: Θανάσης Δόβρης
Όθωνας, Δωρόθεος: Κώστας Βασαρδάνης
Αμαλία: Ξανθή Γεωργίου
Άντρας, Σουλεϊμάν: Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Μοθωνίτης, Λουκάς Πύρρος, Αρβανίτης, Αχμέτ Τόσκα, Πλαπούτας, Μακρυγιάννης, Καραγιαννόπουλος: Δημήτρης Μπίτος
Γερο-Μίχαλος, Τρούκας, Χουσεΐν Αγάς, Ανδρέας Μερσίνης: Γιώργος Μπινιάρης
Μάρθα, Χανούμισσα: Αρετή Πασχάλη
Πανάγος, Κοσμάς, πρόκριτος, άντρας: Δημήτρης Καπουράνης
Ρηνούλα, χανούμισσα: Μελισσάνθη Ρεγκούκου

Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος (κλαρίνο, καβάλ), Κώστας Νικολόπουλος, Μηνάς Λιάκος (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Παπαϊωάννου (μπάσο), Βασίλης Χωριανόπουλος (τύμπανα)

Διάρκεια: 140 λεπτά, με διάλειμμα

Η παράσταση προτείνεται για θεατές άνω των 15 ετών.

3. "Η Δολοφονία του Μαρά" επιστρέφει στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

θέατρο-3

Η συγκλονιστική παράσταση «Η Δολοφονία του Μαρά», που ενθουσίασε το κοινό από την πρεμιέρα της, επιστρέφει δυναμικά στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Μετά από ολιγοήμερη παύση, για την προστασία της δημόσιας υγείας, το έργο του Πέτερ Βάις, με πολλές αναφορές στο σήμερα, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη και μουσική Δήμητρας Γαλάνη και έναν εξαιρετικό σαρανταμελή θίασο, έρχεται για να συναντήσει και πάλι τους θεατρόφιλους.

Οι θεατές μπαίνουν μέσα στο… ψυχιατρείο όπου διαδραματίζεται η σύγκρουση του ατομικισμού και της συλλογικής σκέψης για πολιτική και κοινωνική επανάσταση.

Σκηνοθεσία, ερμηνείες, σκηνικά, κοστούμια, φωτισμός, μουσική, όλα συνθέτουν μια πλούσια παραγωγή που αφήνει σπάνιες εντυπώσεις.

Πρόκειται για μια παράσταση «θεάτρου μέσα στο θέατρο», με τους ήρωες που εν έτει 1964 δημιούργησε ο Πέτερ Βάις, να δίδουν ως τρόφιμοι του ψυχιατρικού ασύλου του Charenton το 1808, με την καθοδήγηση του Μαρκησίου Ντε Σαντ, παράσταση με θέμα την δολοφονία ενός εκ των πρωταγωνιστών της Γαλλικής Επανάστασης, του αρχιεπαναστάτη Ζαν Πωλ Μαρά, από την Σαρλόττα Κορνταί στις 13 Ιουλίου του 1793.

«Αυτό που έχει σημασία είναι να σπρώξετε στα άκρα τον εαυτό σας. Να φέρετε τα μέσα έξω, ώστε να μπορέσετε να δείτε τον κόσμο με καινούρια μάτια» (Ζαν Πωλ Μαρά)

Με τη Δολοφονία του Μαρά, ο Πέτερ Βάις στρέφεται στο πολιτικό θέατρο και βρίσκεται ένα βήμα πριν το πέρασμα στη συγγραφή των καθαρά στρατευμένων έργων. Η παράσταση του Πήτερ Μπρουκ στη δεκαετία του ’60 θεωρήθηκε από τις μεγαλύτερες καινοτομίες στο θεατρικό γίγνεσθαι. Ωστόσο, το κείμενο αυτό θέτει ανοιχτά τον προβληματισμό της επανάστασης ως δίλημμα μεταξύ κοινωνικής και ατομικής ελευθερίας. Ταυτόχρονα, εισάγει ερωτήματα που προκύπτουν πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ της πάλης για ελευθερία και τον ρόλο της βίας στην κατάκτηση (ή στη διατήρηση) θεμελιωδών δικαιωμάτων:

Μαρά: «Μην τους πιστεύετε όταν σας χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και λένε πως δεν υπάρχουν πια διαφορές ανάμεσά σας πως δεν αξίζει να μιλάμε πια γι’ αυτές και να φιλονικούμε […] γιατί ίσα ίσα τότε βρίσκονται στο κορύφωμα της δύναμής τους»

Έργα του Πέτερ Βάις στις ελληνικές σκηνές δεν ανεβαίνουν τακτικά. Η πρώτη παράσταση στην Ελλάδα δόθηκε από το Θέατρο Τέχνης το 1966. Ακολούθησε, το 1989 η σκηνοθεσία του Κοραή Δαμάτη στο Εθνικό Θέατρο για την οποία ο Κώστας Γεωργουσόπουλος στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» είχε αναφέρει: «Ο Δαμάτης δούλεψε με τον καθένα ξεχωριστά και με όλους μαζί και δεν κυριαρχήθηκε με την επαγγελματική διαστροφή περί «μπούγιου». Έστησε ανθρώπους με ιδιαιτερότητες και απεικόνισε έναν ολόκληρο κόσμο».

Στο ΚΘΒΕ ανεβαίνει πρώτη φορά φέτος, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως, κανένα άλλο έργο του συγγραφέα δεν παρουσιάστηκε νωρίτερα στις σκηνές του.

Σύμφωνα με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΚΘΒΕ Νίκο Κολοβό «Ήταν ευδόκιμος ο χρόνος του ανεβάσματος μιας τόσο μεγάλης παραγωγής θα αναρωτηθεί κανείς; H Επανάσταση στην οποία πολύμηνα όλοι κληθήκαμε να προβούμε, εν μέσω πανδημίας για το κατάκτημα της ελευθερίας έκφρασης που μετουσιώνεται σε θεατρική πράξη, με σημαία την ατομική και κατ’ επέκταση τη συλλογική ευθύνη, συμπλέει τόσο με το διαχρονικό ζήτημα που θίγει ο Βάις στη «Δολοφονία του Μαρά». Ένα επίκαιρο σχόλιο αιχμής για τις συγκρούσεις που ανακύπτουν μεταξύ των ορίων της ατομικής μας ελευθερίας έναντι του κοινωνικού καθήκοντος σε στιγμές βαρύνουσες ιστορικά.»

Συντελεστές

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία- Κίνηση: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά: Ανδρέας Βαρώτσος
Κοστούμια-Γλυπτικές μάσκες: Άννα Μαχαιριανάκη
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου
Α΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης
Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης
Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Πανά
Βοηθός κινησιολόγου: Ευανθία Σωφρονίδου
Επιμέλεια φροντιστηριακού υλικού: Χαρά Αργυρούδη
Βοηθός φωτιστή: Στάθης Φρούσσος
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Σχεδιασμός δημιουργικού: Σιμώνη Γρηγορούδη

Διανομή

Κώστας Σαντάς: Μαρκήσιος Ντε Σαντ
Δημήτρης Σιακάρας: Ζαν Πωλ Μαρά
Άννη Τσολακίδου: Σιμόνη Εβράρ
Μαριάννα Πουρέγκα: Σαρλόττα Κορνταί
Ορέστης Παλιαδέλης: Ντυπερρέ
Δημήτρης Μορφακίδης: Ζακ Ρου
Θάνος Φερετζέλης: Τελάλης
Δημήτρης Τσιλινίκος: Κουλμιέ
Γιολάντα Μπαλαούρα: Κυρία Κουλμιέ

Τραγουδιστές: Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Σοφία Καλεμκερίδου, Νίκος Καπέλιος, Νίκος Κουσούλης.

Ασθενείς: Λευτέρης Αγγελάκης, Λουκία Βασιλείου, Μάνος Γαλανής, Ελένη Γιαννούση, Γιάννης Γκρέζιος, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Στέλιος Καλαϊτζής, Γιάννης Καραμφίλης, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Μαρία Μπενάκη, Χρίστος Νταρακτσής, Σταυριάνα Παπαδάκη, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Κατερίνα Σισίννι, Ευανθία Σωφρονίδου, Φωτεινή Τιμοθέου, Νίκος Τσολερίδης.

Συμμετέχουν επίσης: Mccoy Τίμος Αρχοντίδης, Δημήτρης Δανάμπασης, Ευάγγελος Δρούγκας, Κατερίνα Ζησκάτα, Αλέξανδρος Καλτζίδης, Χρυσοβαλάντης Νέστωρας, Θεοχάρης Παπαδόπουλος.

Η κ. Αγγελική Πολίτη (φοιτήτρια του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών ΑΠΘ) απασχολήθηκε ως Β’ βοηθός ενδυματολόγου στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης.

Διάρκεια παράσταση: 110 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

Κατάλληλο για άνω των 16 ετών

 

Θέατρο

Ροή ειδήσεων

Share