Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

Ποίες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα σήμερα Τετάρτη 10/11;

Τι παίζει στις αθηναικές σκηνές από σήμερα;

10 Νοεμβρίου 2021 08:24
Ποίες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα σήμερα Τετάρτη 10/11;
Από ATHENSMAGAZINE TEAM

Τι παίζει στα θέατρα από σήμερα Τετάρτη 10 Νοεμβρίου;

Δείτε αναλυτικά ποίες πρεμιέρες θα δούμε σήμερα

Τσέρνομπιλ – Ένα χρονικό του μέλλοντος, της Σβετλάνας Αλεξίεβιτς στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

τσέρνομπιλ-1

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου θα ανεβάσει στην Κεντρική Σκηνή του την παράσταση Τσέρνομπιλ – Ένα χρονικό του μέλλοντος, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Σβετλάνας Αλεξίεβιτς (βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας 2015), σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, ο οποίος γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια του στη σκηνοθεσία.

Λίγα λόγια για το έργο

Την 26η Απριλίου του 1986 µια σειρά εκρήξεις κατέστρεψαν τον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού μπλοκ στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνοµπιλ. Το ατύχημα αυτό χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη τεχνολογική καταστροφή του 20ού αιώνα. Δέκα χρόνια αργότερα η Αλεξίεβιτς περιπλανήθηκε στην απαγορευμένη ζώνη –όχι χωρίς τίμημα και για τη δική της υγεία–, μίλησε µε δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία εφημερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκομείων, αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήματα των απωλειών. Η παράστασή μας, όπως άλλωστε και το βιβλίο της Αλεξίεβιτς, δε μιλάει για το ίδιο το ατύχημα, αλλά για τους ανθρώπους του Τσέρνοµπιλ. Μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα όλων αυτών των ανθρώπων που είχαν αγγίξει το άγνωστο, το μυστήριο. Το Τσέρνοµπιλ είναι κάτι παραπάνω από καταστροφή. Μιλάμε για την πριν και μετά το Τσέρνοµπιλ εποχή. Μια καταστροφή που ρήμαξε μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου μια αχανή χώρα, ένα συμπαντικό γεγονός με το οποίο αδυνατεί να αναμετρηθεί ο άνθρωπος.

Οι αφηγήσεις αυτές αποκαλύπτουν την ιστορία του ανθρώπου σαν μια ιστορία οδύνης και φέρνουν στην επιφάνεια αναπάντητα ερωτήματα για το νόημα της ανθρώπινης ζωής, ίσως ακόμα και για την ύπαρξή μας πάνω στη γη. Από τις 100 μαρτυρίες που περιέχονται στο βιβλίο της Αλεξίεβιτς, επιλέξαμε για την παράσταση 16, που τις ερμηνεύουν 6 ηθοποιοί.

Συμπτωματικά, σαν μια ειρωνεία της τύχης, προσεγγίζουμε το υλικό αυτό εν μέσω μιας τεράστιας υγειονομικής κρίσης, που σίγουρα θα αφήσει ισχυρό το αποτύπωμά της στην παγκόσμια κοινωνία του μέλλοντος. Η πανδημία Covid19 έχει χαρακτηριστεί «ένα πραγματικό Τσέρνομπιλ του 21ου αιώνα». Ένα γεγονός του παρελθόντος, η καταστροφή του πυρηνικού αντιδραστήρα στο Τσέρνομπιλ, επιστρέφει μέσα από τις μαρτυρίες όσων το βίωσαν, για να συναντηθεί με τη σημερινή περιπέτεια που βιώνει ο πλανήτης μας με άγνωστες ακόμα τις συνέπειες.

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Μετάφραση: Ορέστης Γεωργιάδης
Δραματουργική επιμέλεια: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνικό – Βίντεο: Παντελής Μάκκας
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου
Σχεδιασμός φωτισμών Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπαλέξη
Βοηθός σκηνογράφου: Άννα Μπίζα
Φωτογραφίες: Alex Kat

Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέλιος Μάινας, Μαρία Κατσιαδάκη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Λεάκος
Συμμετέχει μέσω βίντεο η Αρετή Σεϊνταρίδου

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 120 λεπτά

Το "Πάρτυ Γενεθλίων" του Χάρολντ Πίντερ στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το αριστούργημα του Χάρολντ Πίντερ, Πάρτυ Γενεθλίων, κάνει πρεμίερα σήμερα 10 Νοεμβρίου στην Αίθουσα Θεάτρου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, με τους εξαιρετικούς ηθοποιούς Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Άλκηστη Ζιρώ, Φώτη Θωμαΐδη, Γιάννο Περλέγκα, Γιάννη Στεφόπουλο και Αθηνά Τσιλύρα.

Ο σπουδαίος Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ έγραψε το Πάρτυ Γενεθλίων το 1957. Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά δεν έχει πάψει να θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και πιο αντιπροσωπευτικά έργα της πρωτοπορίας. Συμπεριλαμβάνεται στο παγκόσμιο θεατρικό ρεπερτόριο, καθώς μέσα σ’ αυτό περιγράφεται όλη η κοσμοθεωρία του Πίντερ για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση του ατόμου.

«Μια παρατημένη πανσιόν. Ένας άντρας που μένει εκεί. Οι ιδιοκτήτες της παρατημένης πανσιόν που φροντίζουν τον άντρα που μένει εκεί. Η κοπέλα που θέλει να πάει μια βόλτα με τον άντρα που μένει εκεί. Οι άντρες που έρχονται να βρουν τον άντρα που μένει εκεί. Ένα πάρτυ γενεθλίων για τον άντρα που μένει εκεί. Ένα πάρτυ γενεθλίων για τον άντρα που -ίσως- και να μην έχει γενέθλια σήμερα».

πάρτυ-γενεθλίων-1

Το σημείωμα του σκηνοθέτη

«Ένα έργο που αιωνίως θα ουρλιάζει υπόκωφα την επιθυμία για έναν καλύτερο κόσμο»

Η “Κωμωδία της Απειλής” είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα έργα του Πίντερ με πιο χαρακτηριστικό του “είδους” το Πάρτυ Γενεθλίων. Σίγουρα ο όρος αυτός καλύπτει δύο από τα βασικότερα στοιχεία του έργου: Το χιούμορ και την απειλητική ατμόσφαιρα. Παρ’ όλα αυτά δεν πιστεύω ότι μπορεί να περιοριστεί το έργο σε χαρακτηρισμούς όπως κωμωδία ή θρίλερ. Στο Πάρτυ Γενεθλίων ο Χάρολντ Πίντερ παρασύρει τον θεατή σε έναν κόσμο πολύ οικείο και ταυτόχρονα πολύ επικίνδυνο. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, τίποτα δεν μένει ανακουφιστικά σταθερό. Οι χαρακτήρες συστήνονται με κάποια δεδομένα τα οποία στη συνέχεια αναιρούνται. Γεγονότα, ονόματα, τόποι και χρόνοι του παρελθόντος φαντάζουν όλα ρευστά. Η ταυτότητα του καθενός, αρχίζει να μοιάζει ρευστή, όπως ίσως και η ίδια η ανθρώπινη φύση. Αυτό το στοιχείο του έργου, λοιπόν, του προσδίδει και προέκταση μάλλον υπαρξιακή.

Η ιστορία βέβαια είναι δομημένη με εντελώς σταθερούς και κλασικούς κανόνες. Ένα σπίτι, κάποιοι ήρωες ζουν εκεί και κάποια άγνωστα πρόσωπα έρχονται και φέρνουν τα πάνω κάτω. Το παρόν του έργου συμβαίνει ομαλά και γραμμικά χωρίς αναχρονισμούς σε δράση και γεγονότα. Καθώς εξελίσσονται οι τρεις πράξεις του έργου, ο θεατής έχει την αίσθηση ότι παρακολουθεί ένα αστυνομικό θρίλερ. Δύο μυστηριώδεις άγνωστοι έρχονται να συλλάβουν έναν ένοικο με αινιγματικό παρελθόν. Ο συγγραφέας όμως φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για κάποια αποκάλυψη ή λύση ενός γρίφου. Μέσα στον ρευστό αυτό κόσμο που δημιουργεί, ενδιαφέρεται μάλλον περισσότερο για το δίπολο θύτη – θύματος παρουσιάζοντας άλλοτε υπαινικτικά και άλλοτε φανερά μια έντονη επιβολή εξουσίας. Μια επιβολή από άνθρωπο σε άνθρωπο, από ένα ισχυρό κατεστημένο σε έναν πιθανό αποστάτη, από μια αδιόρατη εξουσία πάνω στους πάντες. Τον αφορά ο άνθρωπος μέσα στο παιχνίδι της εξουσίας όπου οι συσχετισμοί πολλές φορές αλλάζουν: Ο θύτης γίνεται το θύμα και το ανάποδο. Κοιτάζοντας μέσα από αυτό το πρίσμα, θα χαρακτήριζα το έργο βαθιά πολιτικό.

Και τελικά τι έργο είναι; Θα έλεγα ότι είναι όλα αυτά μαζί. Θα έλεγα, πως είναι ένα έργο που αιωνίως θα ουρλιάζει υπόκωφα την επιθυμία για έναν καλύτερο κόσμο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνικά- Κοστούμια: Νατάσσα Παπαστεργίου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Bασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτα Παπαδημητρίου
Φωτογραφίες: Νίκος Ρέσκος
Βίντεο: Θωμάς Παλυβός

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Άλκηστις Ζιρώ, Φώτης Θωμαΐδης, Γιάννος Περλέγκας, Γιάννης Στεφόπουλος, Αθηνά Τσιλύρα

Σιλάχ, του Μάκη Κατσανέα σε σκηνοθεσία Φανής Παρλή ​στο Vault

σιλαχ-1

Η Light on Stage παρουσιάζει για 3η χρονιά στην Αθήνα το πρωτότυπο νεοελληνικό έργο του Μάκη Κατσανέα, «Σιλάχ» σε σκηνοθεσία της Φανής Παρλή, στο Vault.

ΗLight on Stage παρουσιάζει για 3η συνεχή χρονιά στην Αθηναϊκή σκηνή, με μια διακοπή λόγω Covid, το πρωτότυπο νεοελληνικό έργο του Μάκη Κατσανέα “Σιλάχ”, το οποίο κάνει πρεμιέρα στις 10 Νοεμβρίου και θα παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00, σε σκηνοθεσία Φανής Παρλή, με τους Θανάση Παγώνα, Φανή Παρλή και Μάκη Κατσανέα.

Το έργο “Σιλάχ” γράφτηκε το 2018 και αμέσως ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι, τις χρονιές 2018-2019 και 2019-2020, με τους ίδιους ηθοποιούς. Την ίδια περίοδο εκδόθηκε και το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο από τις εκδόσεις Black Rows, το οποίο βρίσκεται τώρα στην 2η έκδοσή του.

Ο ερωτικός δεσμός μια νεαρής κοπέλας με έναν άνδρα άλλης εθνικότητας έρχεται αντιμέτωπος με ρατσιστικές αντιλήψεις και την προκατάληψη, στο θεατρικό έργο “Σιλάχ” του Μάκη Κατσανέα.

Ο έρωτας δεν κοιτάει εθνικότητα… Ο Σιλάχ είναι ένας νέος από το Ιράκ, ο οποίος έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και έχει πάει σε ελληνικό σχολείο. Αγαπάει τον ελληνικό πολιτισμό και τη χώρα μας και εργάζεται ως υδραυλικός. Η σπασμένη βρύση της Ελένης είναι η αφορμή για την γνωριμία τους. Τι γίνεται, όμως, όταν ο αστυνομικός πατέρας της Ελένης μαθαίνει πως η κόρη του διατηρεί δεσμό μ’ έναν άντρα άλλης εθνικότητας;

Σκηνοθετικό σημείωμα

…“Το έργο αποτελεί εύρημα σπάνιας σύγχρονης λαϊκής γραφής, ενώ ασχολείται με τον πιο ουσιαστικό τρόπο με το αντιρατσιστικό κίνημα και το μεταναστευτικό / προσφυγικό ζήτημα, που είναι τόσο καίριο και φλέγον στις μέρες μας και ειδικά στη χώρα μας, καταδεικνύοντας την προκατάληψη και την ρατσιστική αντίληψη που βρίσκεται στον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας, μέσα στο σπίτι μιας ελληνικής οικογένειας. Χωρίς να θέλει να είναι διδακτικό ή επικριτικό, διαπερνά έμμεσα και με χιουμοριστικό τρόπο, μέσα από την καθημερινή ζωή ενός ελληνικού νοικοκυριού και εντοπίζει το τεράστιο χάσμα που υπάρχει μεταξύ δύο γενεών, της παλαιότερης και της νεότερης, όσον αφορά στο ζήτημα της έλευσης και διαμονής στη χώρα μας μεταναστών και προσφύγων. Και όλος αυτός ο διχασμός έρχεται να «δέσει» με τον πιο γλυκό τρόπο μέσα από έναν έρωτα μεταξύ μιας Ελληνίδας και ενός πολιτικού πρόσφυγα. Βαθιά στοχαστικό έργο, μας καλεί να σκεφτούμε τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες και, αντίστοιχα, πώς εκείνοι συμπεριφέρονται και νιώθουν στη χώρα μας, ζώντας ως “ξένοι”.”…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Μάκης Κατσανέας
Σκηνοθεσία: Φανή Παρλή
Θεατρική προσαρμογή: Μάκης Κατσανέας – Κλεοπάτρα Σβανά
Πρωτότυπη μουσική/σύνθεση/ενορχήστρωση: Μορφέας Δημήτρης Σπανός
Σκηνικά/κοστούμια: Μαριέλλα Νικολάου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Κίνηση/χορογραφίες: Φανή Παρλή
Φωτογραφίες: Γιώργος Αργύρης
Teaser παράστασης: 120 FPS/ Stelios & Anisa
Αφίσα παράστασης: Cult Pics/Vag & Helena
Επιμέλεια προγράμματος/βιβλίου: Εκδόσεις Black Rows
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Νταίζη Λυμπέρη
Βοηθός Παραγωγής: Κωνσταντίνα Γκίζη
Παραγωγή: Light On Stage A.M.K.E.

Παίζουν:
Μάκης Κατσανέας, Φανή Παρλή και Θανάσης Παγώνας

Διάρκεια: 90′ (χωρίς διάλειμμα)

Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων.

Η Γυναίκα της Πάτρας, του Γιώργου Χρονά επιστρέφει στο Θέατρο Πόλη

γυναίκαπάτρα-1

Η συγκλονιστική παράσταση “Η Γυναίκα της Πάτρας” που τάραξε τα νερά του θεατρικού κόσμου, προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού από τους θεατές και απέσπασε διθυριαμβικές κριτικές, επιστρέφει δέκα χρόνια μετά στο Θέατρο «Πόλη», σε σκηνοθετική επιμέλεια της Λένας Κιτσοπούλου.

ΗΕλένη Κοκκίδου σ΄ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας «μετουσιώνεται» σε Πανωραία, ερμηνεύοντας μοναδικά τον σπαρακτικό μονόλογο «Γυναίκα της Πάτρας» του Γιώργου Χρονά, προσφέροντας δυνατές συγκινήσεις και εσωτερικές δονήσεις. Οι συναισθηματικές μεταπτώσεις, από τη λύπη στη χαρά, από τα δάκρυα στο γέλιο, από τον πόνο στην οργή, από την ένταση στη σιωπή, ισορροπούν αρμονικά δημιουργώντας μια εκρηκτική παράσταση.

Για τον ρόλο αυτό η Ελένη Κοκκίδου τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας «Κάρολος Κουν» και με το βραβείο κοινού από το περιοδικό «Αθηνόραμα».

Πρόκειται για ιδιαίτερη θεατρική απόδοση των αφηγήσεων της ζωής της πόρνης Πανωραίας από τον ποιητή Γιώργο Χρονά, ο οποίος τις κατέγραψε με σειρά συνεντεύξεων τη δεκαετία του ΄80.Ο παραληρηματικός μονόλογος μιας παθιασμένης, πονεμένης γυναίκας, που εξομολογείται τη ζωή της και μιλά ανοιχτά χωρίς φόβο για τον πόνο, τη βία, την ηδονή, την αγάπη, τον έρωτα. Ένα πλάσμα πληθωρικό που τραγουδάει, χορεύει, κλαίει γελάει, θυμώνει, προκαλεί…

Ένας καταρράκτης λέξεων, ήχων, εκφράσεων και πόνου. Ο χειμαρρώδης λόγος της Πανωραίας γίνεται ποίηση. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι αυτή της λαϊκής ψυχής που απελευθερώνεται. Η ζωή της ακροβατεί ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Μια ζωή ακραία, σκληρή, επικίνδυνη, αλλά με πάθος και ορμή. Η ηρωίδα με τρόπο μοναδικά αυθεντικό, με αμεσότητα και πηγαία λαϊκότητα αφηγείται τη ζωή της με συνταρακτική τραγικότητα, αλλά και κωμικές εξάρσεις. Γεύεται τη ζωή ολόκληρη, την εξαντλεί με όλη της την ύπαρξη, χωρίς κανόνες και περιορισμούς, χωρίς μιζέρια.

Σημείωμα Γιώργου Χρονά

Τι έχει αυτή η βιογραφία που περικλείει την Πάτρα, την Αθήνα, την Ελλάδα, του ’50, ’60, ’70, κι έκανε τον Μάνο Χατζιδάκι να πει, σ’ ένα βιβλιοπώλη στη στοά Χηρς, στη Θεσσαλονίκη – πώς είναι το καλύτερο βιβλίο που διάβασε στη ζωή του; Ο αναγνώστης θα καταλάβει. Δεν έχει ένα αλλά πολλά παράλληλα θαύματα. Αρετές υψηλού λόγου. Από μια αμόρφωτη γυναίκα. Την Γυναίκα της Πάτρας, που μιλάει χωρίς να ντρέπεται χωρίς να λυπάται. Ελεύθερος και σπάνιος λόγος. […] «Η γυναίκα της Πάτρας», είναι η πιο αληθινή, δηλαδή, γυμνή, ιστορία, που έχετε διαβάσει, στην ελληνική γλώσσα, από την σταύρωση του Χριστού και τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Ταυτότητα παράστασης

Ερμηνεία: Ελένη Κοκκίδου
Συμμετοχή: Παντελής Καλογεράκης
Σκηνοθετική επιμέλεια: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνικά – κοστούμια: Τατιάνα Σουχορούκοφ, Ελένη Βαρδαβά
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

 

Θέατρο

Ροή ειδήσεων

Share