Προτού βγει στη φόρα η σκοτεινή παγματικότητα: Η παραμυθένια ζωή των Πελικό παράλληλα με τους βιασμούς της Ζιζέλ από δεκάδες άνδρες
«Περνούσαν έως και έξι ώρες βιάζοντας μια αναίσθητη Ζιζέλ που ροχάλιζε»
Μια φαινομενικά ονειρεμένη ζωή είχε η οικογένεια Πελικό, μέχρι να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα, ότι δηλαδή ο Ντομινίκ επί 13 χρόνια νάρκωνε και βίαζε τόσο ο ίδιος όσο και δεκάδες άλλοι άνδρες τη σύζυγό του, Ζιζέλ.
Βραδινά δείπνα στη βεράντα, που κατέληγαν σε διαγωνισμούς χορού, διασκεδαστικά παιχνίδια Trivial Pursuit και νεαροί να τσαλαβουτούν στην πισίνα, ενώ ο παππούς ετοίμαζε το δείπνο.
Το σπίτι της οικογένειας των Πελικό στο Mazan, ένα όμορφο χωριό στους πρόποδες του Mont Ventoux στο καταπράσινο καταφύγιο του Vaucluse, ήταν ένα «αγαπημένο μέρος γεμάτο υπέροχες αναμνήσεις» για τα ενήλικα παιδιά τους.
Αναπολώντας μια τυπική οικογενειακή συγκέντρωση, η κόρη τους Καρολάιν είπε για τον πατέρα της:
«Ανάβεις την φωτιά στο μικρό σου μπάρμπεκιου και ξεκινάς το ψήσιμο, σηκώνεις το κεφάλι σου και μου χαμογελάς. Γύρω, οι τοίχοι του σπιτιού δε σταματούν να αντανακλούν αυτόν τον όμορφο ήλιο, που φέρνει σε όλους μας χαρά. Ο Τομ χορεύει, ο Πολ φέρνει το κρασί. Μια βεράντα, ένα καλοκαίρι, μια οικογένεια».
Σύμφωνα με ανθρώπους του κοντινού τους περιβάλλοντος, οι Πελικό ήταν μια ευτυχισμένη οικογένεια και το σπίτι τους ήταν ένας «παράδεισος».
Όπως μεταδίδει η Daily Mail, δεν υπήρξαν ιστορίες ενδοοικογενειακής βίας, κακής συμπεριφοράς ή παιδικού τραύματος σε αυτήν την περίπτωση.
Πράγματι, οι ειδικοί στην υπόθεση αναφέρουν τον Ντομινίκ ως έναν χαρακτήρα «Jekyll and Hyde» με διχασμένη προσωπικότητα, ο οποίος ήταν ικανός να είναι τρυφερός πατέρας αλλά και να πραγματοποιήσει τις πιο αποτρόπαιες πράξεις.
Όσο δύσκολο κι αν είναι να το καταλάβουμε, όλες οι αναφορές υποδηλώνουν ένα αρμονικό νοικοκυριό, όπου ένα ζευγάρι της μεσαίας τάξης ζούσε έναν πολύ τυπικό τρόπο ζωής. Ένα ζευγάρι συνταξιούχων στα 60 τους που απολάμβαναν όλες τις χαρές του να είναι γιαγιά και παππούς.
Ο Ντομινίκ περνούσε τις μέρες του παίζοντας boules στο τοπικό κλαμπ και κάνοντας ποδήλατο. Είχε κάνει σχέδια με τον γαμπρό του να πάνε τον εγγονό του με το ποδήλατό του στη διαδρομή του Tour De France, όπως φαίνεται στο τελευταίο μήνυμα που αντάλλαξαν πριν από τη σύλληψή του. Η γυναίκα του, εντωμεταξύ, περνούσε τις μέρες της προσέχοντας τα εγγόνια τους και φροντίζοντας τον κήπο.
Μια μικρή λεπτομέρεια ξεχωρίζει από τη ρουτίνα του Ντομινίκ. Η Καρολάιν θυμάται ότι ο πατέρας της περνούσε «όλο τον ελεύθερο χρόνο του» στον υπολογιστή του. Ακόμα και όταν τα παιδιά και τα εγγόνια του ήταν στο σπίτι, καθόταν εκεί αργά το βράδυ καπνίζοντας ηλεκτρονικό τσιγάρο, με τα μάτια του «κολλημένα στην οθόνη του».
Αν και έβλεπαν ότι ο πατέρας τους περνούσε πολύ χρόνο στον υπολογιστή του, κανείς δεν είχε ιδέα για τις διεστραμμένες διαδικτυακές του δραστηριότητες.
Έχοντας συμφωνήσει να συναντηθούν μέσω ενός chatroom σε έναν πλέον ανενεργό ιστότοπο, του οποίου οι διακομιστές κατασχέθηκαν από την αστυνομία, δεκάδες άντρες σύχναζαν στο σπίτι της οικογένειας Πελικό, όπου μερικές φορές περνούσαν έως και έξι ώρες βιάζοντας μια αναίσθητη Ζιζέλ που ροχάλιζε, ενώ ο Ντομινίκ στεκόταν πίσω από την κάμερα και μερικές φορές συμμετείχε και ο ίδιος.
Ωστόσο, τα ενήλικα παιδιά των Πελικό είπαν ότι δεν είχαν κανέναν λόγο να υποψιάζονται ότι ο πατέρας τους διεξήγαγε τις πλέον άθλιες πράξεις σεξουαλικής κακοποίησης που έφτασαν ποτέ στα δικαστήρια της χώρας.
Ο μεγαλύτερος γιος τους επέμεινε ότι τίποτα στη συμπεριφορά του Πελικό δεν υποδήλωνε παρέκκλιση και ότι «εκπλήρωνε πάντα τον ρόλο του πατέρα», ενώ η Καρολάιν είπε στο Paris Match νωρίτερα φέτος ότι: «ήμασταν πολύ κοντά του».
Στο βιβλίο της το 2022 με τίτλο, «Και σταμάτησα να σε φωνάζω μπαμπά», η εν διαστάσει κόρη του Ντομινίκ τον περιέγραψε ως έναν ευγενικό άνθρωπο που ασχολήθηκε έντονα με τα νιάτα της.
Εξήγησε πως ο Πελικό, τον οποίο τώρα αποκαλεί «πρόγονό» της, την ενθάρρυνε στις σπουδές της, τα σχέδιά της και τις αθλητικές της δραστηριότητες.
Τη συνόδευε στο σχολείο και σε μαθήματα χορού, την πήγαινε από και προς τα πάρτι στην εφηβεία της και υποστήριξε τις επαγγελματικές της επιλογές. Αργότερα έδειξε την ίδια φροντίδα για τα εγγόνια του, πλατσουρίζοντας μαζί τους στην πισίνα στο Μαζάν.
«Μας θεωρώ ευτυχισμένους, νόμιζα ότι ήταν οι γονείς μου», έγραψε στο βιβλίο της. Παραδέχεται ότι ακόμα και τώρα, αγωνίζεται να καταλάβει πώς ο πατέρας που αγαπούσε και ο άντρας του οποίου τα αποτρόπαια εγκλήματα περιγράφονται λεπτομερώς στο δικαστήριο είναι το ίδιο πρόσωπο.
«Μάταια προσπάθησα να εντοπίσω και να καταλάβω την αληθινή ταυτότητα του ανθρώπου που με μεγάλωσε», είπε. «Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι για το γεγονός ότι δεν είχα δει τίποτα, δεν υποψιάστηκα τίποτα. Δεν θα συγχωρήσω ποτέ αυτό που έκανε τόσα χρόνια. Ωστόσο, μου μένει η εικόνα του πατέρα που νόμιζα ότι ήξερα», συμπληρώνει.
Μιλάει για τον πατέρα της πριν τον αντιμετωπίσει στο δικαστήριο και παραδέχεται ότι της λείπει. «Μου μιλάει, γελάμε, είμαστε μαζί», είπε.
«Τώρα το ξύπνημα με φέρνει πίσω στον εφιάλτη. Και μου λείπει ο πατέρας μου. Όχι αυτός που θα σταθεί ενώπιον των δικαστών. Ο άνθρωπος που με φρόντιζε για 42 χρόνια. Ναι, τον αγάπησα τόσο πολύ πριν ανακαλύψω το τερατούργημά του», ανέφερε χαρακτηριστικά και παραδέχεται επίσης ότι δυσκολεύτηκε να εγκαταλείψει κάθε συναίσθημα που αναμειγνύεται με τον «θυμό και την ντροπή» της και διερωτάται πώς εκείνος αντιμετώπιζε τα τέσσερα χρόνια στη φυλακή πριν από την τρέχουσα δίκη.
«Μπορούσε να προσαρμοστεί; Υποφέρει από την απουσία μας, από τη μοναξιά, τη βία στην απομόνωση; Μια δεύτερη φωνή λέει: “αυτό είναι μόνο δικαιοσύνη, όταν βλέπουμε το κακό που μας έχει κάνει. Στη μαμά, σε εμάς, στην οικογένειά μας. Θερίζει ό,τι έσπειρε”».
«Μερικές φορές δημιουργείται ένα αίσθημα εγκατάλειψης. Μπαίνει μέσα μου και με συνθλίβει. Μπαμπά, γιατί είσαι τόσο μακριά μας; Νόμιζα ότι είχα θρηνήσει τον πατέρα μου. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η δοκιμασία ξυπνά το κοριτσάκι μέσα μου. Αυτό που δεν έχει καταφέρει ακόμη να σκοτώσει την πατρική εικόνα. Και φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να τον μισήσω. Ίσως αυτή η δοκιμασία να με βοηθήσει να επιτύχω κάποια μορφή οριστικού πένθους. Ο πατέρας μου είναι ζωντανός και καλά, αλλά ίσως δεν θα μπορέσω ποτέ να του πω στα μάτια ότι κατέστρεψε μέρος της ζωής μου, έσβησε τη σπίθα, πριν διαλύσει την εμπιστοσύνη που ένιωθα φυσικά προς τους άντρες», αναφέρει η Καρολάιν.
Ο Ντομινίκ και η Ζιζέλ, γνωρίστηκαν το 1971 και παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα, ξεκινώντας μια παθιασμένη και δυνατή σχέση που κράτησε πάνω από 40 χρόνια.
Καθώς το ζευγάρι πλησίαζε τα 60 τους, ήθελαν να φύγουν από την πόλη Villiers-sur-Marne κοντά στο Παρίσι, όπου ο Ντομινίκ είχε εργαστεί για τη γαλλική ενεργειακή εταιρεία EDF, ενώ η Gisele έχτισε μια 20ετή καριέρα ως διευθύντρια εταιρείας.
Τα χρήματα δεν ήταν πάντα εύκολο να βρεθούν. Η οικονομική κρίση του 2008 κατέστρεψε την είσοδο του Ντομινίκ στον κόσμο των ακινήτων και τις επιχειρηματικές του προσπάθειες, αλλά το σταθερό εισόδημα της Ζιζέλ έφτανε για να νοικιάσουν ένα υπέροχο μπανγκαλόου με πισίνα και καταπράσινο κήπο.
Εγκαταστάθηκαν στο Mazan και διασκέδαζαν με τον ρόλο τους ως ερωτευμένοι παππούδες, φιλοξενώντας όλη την οικογένεια για διακοπές και απολαμβάνοντας γεύματα αργά το βράδυ έξω στη βεράντα στην καλοκαιρινή ομίχλη.
Αλλά ήταν τότε που η Καρολάιν και τα αδέρφια της άρχισαν να παρατηρούν ότι η υγεία της μητέρας τους επιδεινωνόταν σταθερά.
Η Ζιζέλ άρχισε να παραπονιέται για συμπτώματα αποπροσανατολισμού και σε αρκετές περιπτώσεις υπέστη τόσο σοβαρή απώλεια μνήμης, που άρχισε να υποπτεύεται τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι γιατροί πραγματοποίησαν εξετάσεις εγκεφάλου, την ώρα που η γυναίκα πάλευε και με πολλά γυναικολογικά προβλήματα, ενώ αντιμετώπιζε απώλεια βάρους και ένιωθε έντονη κόπωση.
Η αληθινή αιτία της σωματικής και ψυχικής αδιαθεσίας της, που αποκαλύφθηκε το 2020, αποδείχτηκε πιο σκοτεινή και πιο διεστραμμένη από ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί ακόμη και ο πιο κυνικός παρατηρητής.
Ο κύριος Πελικό, ο άλλοτε ζεστός και αφοσιωμένος πατέρας και σύζυγος, δικάζεται τώρα μαζί με άλλους 50 άνδρες που κάλεσε στο σπίτι της οικογένειας για να συμμετάσχουν στην κακοποίηση της γυναίκας του.