Παγκόσμιος θρήνος! Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο
Κλήθηκε να διαχειριστεί κρίσιμες φάσεις της νεότερης ιταλικής ιστορίας

Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 98 ετών, ο πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Είχε γεννηθεί στη Νάπολη στις 29 Ιουνίου 1925 και αμέσως μετά την εγγραφή του στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου της μεγαλούπολης του ιταλικού νότου, έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση από το 1942.
Θρήνο σκόρπισε και η είδηση θανάτου 14χρονου μαθητή από την Αίγινα που απαγχονίστηκε.
Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής το 1953 και παρέμεινε μέλος της ιταλικής βουλής, με εξαίρεση μια μόνο νομοθετική περίοδο, μέχρι το 1996. Η γραμμή του, στο εσωτερικό του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ήταν μετριοπαθής, ανοικτός στον διάλογο με τους σοσιαλιστές, τις προοδευτικές δυνάμεις του κέντρου, αλλά και με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1992 ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο εξελέγη πρόεδρος της ιταλικής βουλής, ενώ το 2005 ορίσθηκε από τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρλο Ατζέλιο Τσάμπι ισόβιος γερουσιαστής.
Στις 10 Μαΐου 2006 εξελέγη πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας και μετά τη λήξη της θητείας του, το 2013, λόγω αδυναμίας του κοινοβουλίου να συμφωνήσει στην επιλογή μιας νέας προσωπικότητας, ο Ναπολιτάνο δέχθηκε να επανακλεγεί για μια περιορισμένης διάρκειας θητεία. Παραιτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2015 και στην προεδρία της Δημοκρατίας τον διαδέχθηκε ο Σέρτζιο Ματαρέλα.
Ως πρόεδρος της Δημοκρατίας κλήθηκε να διαχειριστεί κρίσιμες φάσεις της νεότερης ιταλικής ιστορίας, με κυριότερη την παραίτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την πρωθυπουργία και τη διαδοχή του από τον τεχνοκράτη οικονομολόγο Μάριο Μόντι, το Νοέμβριο του 2011.
Κλαίει όλο το νησί: «Έφυγε» πολύ νωρίς ο συνθέτης Γιώργος Κολιάς - Το σπαρακτικό «αντίο» στον 43χρονο
Ο 43χρονος συνθέτης, Γιώργος Κολιάς, “έφυγε” από τη ζωή, σκορπώντας θλίψη στην καλλιτεχνική κοινότητα της Κύπρου.
Κλαίει η Κύπρος
Ο άτυχος καλλιτέχνης βρέθηκε νεκρός, χθες, Τετάρτη, μετά το μεσημέρι, στον καναπέ στο υπόγειο του σπιτιού του, στην περιοχή της Αγίας Φύλας, στη Λεμεσό της Κύπρου και ο θάνατός του αποδίδεται σε παθολογικά αίτια. Η κηδεία του τελέστηκε χθες, Πέμπτη, στις 10 το πρωί, στον Ναό Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό.
Ο αδικοχαμένος άνδρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο και καταξιώθηκε καλλιτεχνικά, κυρίως μέσα από τις μουσικές συνθέσεις του για παραστάσεις θεάτρου και χορού, καθώς επίσης για κινηματογραφικές, τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές παραγωγές και ντοκιμαντέρ.
Αποφοίτησε με άριστα από το Berklee College of Music στη Βοστώνη, με ειδίκευση στη σύνθεση μουσικής για ταινίες, ενώ έγραψε τραγούδια, συμμετείχε σε συναυλίες, ζωντανές εμφανίσεις και μουσικές εκδηλώσεις στη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη.
Δείτε επίσης: Συγκλονίζει ο πατέρας του μικρού Λούκα: «Ο καρκίνος ήρθε πίσω για τρίτη φορά, θα πρέπει και πάλι να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά»
Ποιος ήταν ο 43χρονος
Οι πρώτες του δουλειές στο θέατρο έγιναν την περίοδο 2004-2008, στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασίες με τον σκηνοθέτη Πέτρο Πετρίδη και την ομάδα «Η Κύπρος μας», όπως επίσης με τη Μαγδαλένα Ζήρα και τον Ανδρέα Τσέλεπο.
Από το 2009 συνεργάστηκε με πολλές ομάδες και οργανισμούς στην Κύπρο, υπογράφοντας μουσική, σχεδιασμό ήχου και μηχανική ήχου, ενώ μεταξύ άλλων, συνεργάστηκε με τον ΘΟΚ, την Alpha Square, το Σατιρικό Θέατρο, το Θέατρο Διόνυσος, την ΕΘΑΛ, το Θέατρο Τσέπης, το Θέατρο Αντίλογος, την ομάδα Point To, τις Ασώματες Δυνάμεις κ.ά.
Το 2009, τιμήθηκε με το Βραβείο Μουσικής, στα Βραβεία Θέατρου ΘΟΚ (2007-2008/2008-2009), για την μουσική της παράστασης «Θηβαϊς ΧΙΙ: Ικεσία», παραγωγή των Θεατρικής Ομάδας Ανεράδα και Παραπλεύρως παραγωγές.
Τον Μάιο του 2022, η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου εκτέλεσε το έργο του «Let’s get this story going», από τη μουσική για το θεατρικό έργο «Οι Κονδυλοφόροι του Μαρκησίου ντε Σαντ».
Από τα προσωπικά του εγχειρήματα ξεχωρίζει η παράσταση «Πάρε θέση στην Πλατεία» το 2021, όπου ο Γιώργος Κολιάς σε ρόλο οικοδεσπότη, υποδέχτηκε στη σκηνή του Θεάτρου Ριάλτο καλλιτέχνες της Λεμεσού, οι οποίοι επέλεγαν και μοιράζονταν τραγούδια που τους εκφράζουν, συνθέτοντας μια καλλιτεχνική δράση ως απάντηση στις ιδιάζουσες συνθήκες της πανδημίας.
Το 2019, στο Παττίχειο, παρουσιάστηκε η παράσταση «onstage», που παρουσίαζε πρωτότυπα τραγούδια και δημιουργίες του, ενορχηστρωμένα από τον ίδιο για το σχήμα Άλμπατρος.
Το 2018, εγκαινίασε το Μουσείο Γλυπτικής Φίλιππου Γιαπάνη στη Φασούλα, με τη συναυλία «Επιστροφή στη Μικρή Σαλαμίνα».
Πρωτότυπα τραγούδια και δημιουργίες παρουσίασε και σε άλλες συναυλίες, όπως η «Μάγισσα» στο Ξυδάδικο, το 2018.
Το 2008, στη Νέα Υόρκη, ηχογράφησε, σε συνεργασία με τον Ιωνά Αρτέμου, τη σειρά άλμπουμ με παραδοσιακά και έντεχνα τραγούδια «Θησαυροί του τόπου μου».
Στη Λεμεσό, διατηρούσε ένα πλήρως εξοπλισμένο στούντιο, όπου συνέθετε μουσική και τραγούδια και πραγματοποιούσε συνεργασίες στον τομέα του ηχητικού σχεδιασμού.
Τη βαθιά θλίψη τους εξέφρασαν, η Ένωση Ηθοποιών Κύπρου, οι Καλλιτέχνες Θεάτρου ΠΕΟ, ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, με τον οποίο συνεργάστηκε στις παραγωγές «Μεταμόρφωση» (2009), «Η πέτρα» (2013), «Το τρίτο στεφάνι» (2014), «Το κέλυφος» (2018) και «Αμφιβολία» (2022) και το Υφυπουργείο Πολιτισμού.
Ο 43χρονος συνθέτης συνεργάστηκε πέρσι με το Μπαλέτο Νέων Λευκωσίας, για την παράσταση του νεοκλασικού έργου «The Butterfly Effect».
Τη θλίψη του Μπαλέτου Νέων Λευκωσίας για το θάνατο του Κολιά, εκφράζει η πρόεδρος του Γαλάτεια Σάββα, σημειώνοντας: «Με τεράστια θλίψη αποχαιρετούμε έναν υπέροχο συνεργάτη και έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη που ξεχώριζε για το πάθος του για τη μουσική και την ευγενική του ψυχή. Είχαμε την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε μαζί του για πρώτη φορά πέρσι τον Οκτώβρη, όπου ήταν υπεύθυνος για το μουσικό μοντάζ της παράστασης The Butterfly Effect, και μας έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός, ο ενθουσιασμός και η βαθιά αγάπη του για την τέχνη.
Η απουσία του αφήνει ένα κενό που είναι αδύνατο να καλυφθεί, αναλογιζόμαστε όμως τις πολύτιμες στιγμές που μοιραστήκαμε και μας πλημμυρίζει η ευγνωμοσύνη για την τέχνη που δημιουργήσαμε από κοινού. Θα θυμόμαστε πάντα τον αγαπημένο μας Γιώργο Κολιά ως πηγή έμπνευσης και ενθάρρυνσης, ένα γνήσιο καλλιτέχνη και ξεχωριστό άνθρωπο. Αιωνία του η μνήμη».