Ηράκλειο: Στη φυλακή γυμναστής για τον βιασμό ανήλικης!

Ένοχος ομόφωνα κρίθηκε από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Ανατολικής Κρήτης, ο 58χρονος γυμναστής από το Λασίθι .Ένα ακόμα φρικιαστικό περιστατικό συνέβη με έναν πατέρα που κακοποιούσε για χρόνια τις κόρες του κι αυτές τον έσφαξαv την ώρα που κοιμόταν..

Εμπλέκεται στην υπόθεση βιασμού μιας ανήλικης αθλήτριάς του, το 2001, ενώ το Δικαστήριο δεν του αναγνώρισε ελαφρυντικά.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Φωτογράφισε» την κακοκαιρία ο Σάκης Αρναούτογλου - Η υπόσχεση που έδωσε για τον καιρό

Ο 58χρονος παίρνει το δρόμο για τη φυλακή, με την ποινή του να είναι στα 8 χρόνια αν και νωρίτερα ο εισαγγελέας έδρας Ζαχαρίας Κοκκινάκης είχε προτείνει ποινή φυλάκισης 9 ετών.

Η δίκη έγινε υπό την ισχυρή επίβλεψη αστυνομικών δυνάμεων, καθώς στα Δικαστήρια από τη μια πλευρά βρίσκονταν ο κατηγορούμενος και οι συγγενείς του και από την άλλη η 32χρονη σήμερα γυναίκα, υπέρ της οποίας διαδήλωναν από το πρωί κρατώντας πανό στα χέρια, εκπρόσωποι συλλογικοτήτων και πλήθος κόσμου.

Ο 58χρονος, ήταν δραστήριο μέλος της Χρυσής Αυγής και ένας από τους 69 κατηγορούμενους στη μεγάλη δίκη, ενώ σε πρώτο βαθμό, είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 12 ετών για το βιασμό της ανήλικης.

4 αγόρια βίασαν μία 15χρονη αλλά ποτέ δεν μπήκαν στη φυλακή! 2 χρόνια αργότερα η μητέρα της, έζησε τον απόλυτο εφιάλτη!

Κορίτσι βιάστηκε από 4 αγόρια: 2 χρόνια μετά, η μητέρα της κάνει μία τραγική ανακάλυψη στο μπάνιο…

Η εφηβεία είναι η πιο δύσκολη περίοδος στην ζωή ενός ανθρώπου. Το σώμα αλλάζει, παλεύεις να βρεις τον εαυτό σου και σε νοιάζει υπερβολικά το τι σκέφτονται οι άλλοι.

Κάποιοι έχουν καλές αναμνήσεις από τα εφηβικά τους χρόνια ενώ άλλοι θα εύχονται να μπορούσαν να ξεχάσουν την περίοδο του γυμνασίου και του λυκείου. Ο λόγος; Επειδή τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά μεταξύ τους και δεν γνωρίζουν ακόμα τις συνέπειες των πράξεών τους. «Θάψτε με στο φέρετρο με τη μαμά μου»: Η τελευταία επιθυμία ενός 7χρονου καρκινοπαθή!

Η Rehtaeh Parsons από το Darthmouth του Καναδά ήταν μόλις 15 το 2011 όταν πήγε σε ένα πάρτι με έναν φίλο της. Δυστυχώς, το πάρτι θα ήταν η αρχή της κόλασης για το νεαρό κορίτσι – μία κόλαση που θα κατέληγε σε τραγωδία.

Η Rehtaeh βιάστηκε από 4 συμμαθητές της εκείνο το βράδυ. Το χειρότερο ήταν πως ένας από αυτούς κατέγραψε την κακοποίηση και διέδωσε τις φήμες σε όλο το σχολείο.

Η Rehtaeh δεν είπε αμέσως την αλήθεια στην μητέρα της αλλά μερικές μέρες μετά λύγισε. Η μητέρα της μετέφερε αμέσως την κόρη της στο νοσοκομείο αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να την βοηθήσει.

Η αστυνομία δεν ανέκρινε καν τα αγόρια για ότι συνέβη εκείνο το βράδυ και δεν έγινε καμία προσπάθεια να ανακτηθεί το τηλέφωνο που περιείχε τις φωτογραφίες.

Μετά από έναν χρόνο, η υπόθεση έκλεισε λόγω έλλειψης στοιχείων. Στο μεταξύ, η ζωή της Rehtaeh μετατράπηκε σε κόλαση. Την κορόιδευαν στο σχολείο και στο διαδίκτυο και όλοι στράφηκαν εναντίον της.

Εκτός από αυτό, είχε ακόμα το ψυχολογικό τραύμα από την επίθεση και δεν μπορούσε με τίποτα να ξεχάσει αυτό που είχε συμβεί.

Υπήρχαν κάποιοι συμμαθητές της που της έστελναν μηνύματα για να κάνουν έρωτα. Η ζωή της είχε γίνει πολύ άσχημη και η κάθε μέρα περνούσε πολύ δύσκολα.

«Δεν την άφηναν να ηρεμήσει. Αναγκάστηκε να φύγει από την κοινότητα. Οι φίλοι της στράφηκαν εναντίον της. Ο κόσμος την ενοχλούσε. Δεν σταματούσε με τίποτα,» είπε η μητέρα της.

Είχε πάθει κατάθλιψη μέχρι που τελικά δεν ήθελε πλέον να ζει. Πα-Τέρας κακοποιούσε για χρόνια τις κόρες του κι αυτές τον έσφαξαv την ώρα που κοιμόταν

Αυτό έγραψε στην σελίδα της στο Facebook στις 3 Μαρτίου 2013:

«Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, χωρίς την σιωπή των φίλων μας.»

17 μήνες μετά την επίθεση, η Rehtaeh αυτοκτόνησε στην τουαλέτα του σπιτιού της. Μέχρι να την βρει η μητέρα της, ήταν ήδη πολύ αργά.

Η Rehtaeh είχε πάθει πολύ σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες μέχρι να πάει σπίτι της. Λίγες μέρες μετά, οι γονείς της αποφάσισαν να κλείσουν τα μηχανήματα που την κρατούσαν ζωντανή. Δεν υπήρχε ελπίδα να ξυπνήσει ξανά.

Η αστυνομία ποτέ δεν κατηγόρησε κανέναν. Είπαν πως δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία.

Ο πατέρας της Rehtaeh, Glen Canning, είπε πως η κόρη του πέθανε από απογοήτευση επειδή το σχολείο ή η αστυνομία δεν έκανε κάτι για να την βοηθήσει.

Συνέχεια ακούμε για παιδιά που βίωσαν τόσο bullying που δεν άντεξαν. Οι γονείς κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους αλλά κανείς δεν θέλει να ακούσει. Και οι νταήδες συνεχίζουν να πηγαίνουν σχολείο και να ζουν τις ζωές τους σαν να μην συνέβη τίποτα.

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν πρέπει να ακούσουμε ξανά ένα παιδί να αυτοκτονεί επειδή ένιωθε πως η κοινωνία το είχε εγκαταλείψει.

Ακόμα και αν δεν είσαι δάσκαλος, διευθυντής, αστυνομικός, όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε στο να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για τα παιδιά μας. Κοιτάξτε τα παιδιά σας και τα προβλήματά τους. Ρωτήστε τα πώς νιώθουν και δώστε το παράδειγμα με τις πράξεις σας.

Μπορείτε να κάνετε την διαφορά.