Εξι πρώην υπουργοί και βουλευτές της Ν.Δ. κατά της κυβέρνησης για το εργασιακό - Κάνουν λόγο για αφαίρεση δημοκρατικού και κοινωνικού κεκτημένου
Η νέα γενιά καταδικάζεται σ’ ένα μέλλον φθηνής και ελαστικής εργασίας και εργασιακής ανασφάλειας
Κοινή δήλωση μέσω της οποίας εκφράζουν την πλήρη αντίθεσή τους στο εργασιακό νομοσχέδιο υπογράφουν έξι πρώην υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ. Δείτε όλα όσα θα ισχύουν μετά την ψήφισή του.
Οι Χρήστος Ζώης, Άρης Σπηλιωτόπουλος, Νίκος Σταυρογιάννης, Σάββας Τσιτουρίδης, Ευάγγελος Αντώναρος, και Κρινιώ Κανελλοπούλου μιλούν για επιστροφή στο παρελθόν, τονίζοντας ότι «με το νομοσχέδιό της η κυβέρνηση αφαιρεί από το δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο που κατακτήθηκε σε προηγούμενες δεκαετίες και ενισχύεται μέχρι και σήμερα σε όλο τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο, αφού υπονομεύει κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα και περιορίζει την άσκηση συνδικαλιστικών ελευθεριών».
Στην ίδια δήλωση επισημαίνεται ότι «οι κυβερνητικές επιλογές πλήττουν κατ’ εξοχήν τη νέα γενιά, αφού την καταδικάζουν σ’ ένα μέλλον φθηνής και ελαστικής εργασίας και εργασιακής ανασφάλειας με βέβαια συνέπεια την περαιτέρω ενίσχυση του ρεύματος φυγής από την χώρα».
Αναλυτικά ολόκληρη η δήλωση των 6 πρώην υπουργών και βουλευτών:
Με το εργασιακό νομοσχέδιο που συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής η κυβέρνηση κάνει πολλά βήματα πίσω.
Με πρόσχημα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και με τη στήριξη ενός ισχυρού εργοδοτικού και μιντιακού κατεστημένου η κυβέρνηση κάνει μια επιλογή θεσμικής οπισθοδρόμησης που βρίσκεται σε προφανή αναντιστοιχία τόσο με την ιδεολογία μιας ιστορικής παράταξης που διαχρονικά εξέφραζε τον κοινωνικό φιλελευθερισμό όσο και με τις προεκλογικές εξαγγελίες της. Με το νομοσχέδιό της η κυβέρνηση αφαιρεί από το δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο που κατακτήθηκε σε προηγούμενες δεκαετίες και ενισχύεται μέχρι και σήμερα σε όλο τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο, αφού υπονομεύει κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα και περιορίζει την άσκηση συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι άλλωστε ότι η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής εγείρει σοβαρές ενστάσεις για κεντρικές διατάξεις του νομοσχεδίου -και μάλιστα στην επίμαχη διάταξη των ατομικών συμβάσεων- όπου διαπιστώνει: «…στην επιστήμη του εργατικού δικαίου αμφισβητείται εν γενεί η αυθεντικότητα των ατομικών συμφωνιών λόγω ακριβώς της εξάρτησης του εργαζομένου από τον εργοδότη».
Η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί προεκλογικά για σταθερότητα και προστασία στον χώρο της εργασίας. Αντί γι’ αυτά και χωρίς ουσιαστική συζήτηση και συναινέσεις, διευρύνει την υφιστάμενη νομική και πραγματική ανισότητα στις εργασιακές σχέσεις προκρίνοντας, μεταξύ των άλλων:
- ατομικές αντί των συλλογικών συμβάσεων,
- καταργώντας ουσιαστικά το 8ωρο,
- επιβάλλοντας περισσότερες και φθηνότερες υπερωρίες, εργάσιμες Κυριακές για όλους,
- επιβάλλοντας σπαστό ωράριο στην μερική απασχόληση,
διευκολύνοντας ανεξέλεγκτες ουσιαστικά απολύσεις και σημαντικούς περιορισμούς στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα του συνδικαλισμού και της απεργίας.
Οι κυβερνητικές επιλογές πλήττουν κατ’ εξοχήν τη νέα γενιά, αφού την καταδικάζουν σ’ ένα μέλλον φθηνής και ελαστικής εργασίας και εργασιακής ανασφάλειας με βέβαια συνέπεια την περαιτέρω ενίσχυση του ρεύματος φυγής από την χώρα. Επίσης η αύξηση των υπερωριών θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε μια εποχή αυξημένης ανεργίας.
Απαιτούνται πολιτικές που θα ενισχύουν και θα κατοχυρώνουν τις σχέσεις ισοτιμίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων. Όμως, η κυβέρνηση με την επιλογή της εκχωρεί δικαιώματα των εργαζομένων σε εργοδοτικά συμφέροντα προς όφελος της μεγαλύτερης κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Αδιαφορεί ακόμη για την υγεία, ασφάλεια, αξιοπρέπεια και τη διασφάλιση ισορροπίας μεταξύ της προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής των εργαζομένων χρησιμοποιώντας ακόμη και έωλα επιχειρήματα του τύπου ότι ο εργαζόμενος (των 700 και 800 ευρώ!) θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει δήθεν μεταξύ υπερωριακής αμοιβής και ρεπό.
Με τις κυβερνητικές επιλογές η χώρα απομακρύνεται από το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και μετατρέπεται σε ζώνη αντιαναπτυξιακής και αντικοινωνικής «εργασιακής ευελιξίας» με φθηνή και ελαστική εργασία, χωρίς κανόνες, χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς, αφού αυτοί εκχωρούνται σε μια δήθεν «ανεξάρτητη» αρχή και χωρίς κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιληφθεί πως ανάκαμψη της οικονομίας με μειώσεις μισθών και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων δεν μπορεί να υπάρξει. Και δεν υπάρχει καμία προοπτική ανάπτυξης και ευημερίας χωρίς ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης με στήριξη των εργαζομένων.
Στις 16 Ιουνίου η ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας εισήχθη χθες (14/6) στην Ολομέλεια και θα διατεθούν τρεις συνεδριάσεις με την ψηφοφορία να διεξάγεται το βράδυ της Τετάρτης 16 Ιουνίου.
Εδώ και μήνες η αντιπολίτευση προεξοφλούσε ότι στο εργασιακό θα δοθεί «η μητέρα των μαχών». Θεωρείται, όμως, βέβαιο ότι η συζήτηση δεν θα περιοριστεί μόνο στα εργασιακά, αντιθέτως, θα αφορά το μεγαλύτερο μέρος της κυβερνητικής ύλης.
«Η κοινωνία ζητά μια άλλη αντίληψη προοδευτική, που θα ενσωματώνει τις σύγχρονες εξελίξεις. Μια ολοκληρωμένη θεώρηση της αγοράς εργασίας, που θα στηρίζεται στη ρύθμισή της από το κράτος προς όφελος όλων. Αυτά, ακριβώς, τα στοιχεία συμπυκνώνει το νέο εργασιακό, που φέρνει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς ιδεοληψίες και αναχρονισμούς», έχει δηλώσει η Νέα Δημοκρατία και έχει χαρακτηρίσει «εργατοπατερικά» τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αντιδρούν. «Το νομοσχέδιο αυτό δεν διορθώνεται. Αποσύρεται», έχουν πει τα κόμματα της αντιπολίτευσης που έχουν ζητήσει από την κυβέρνηση να αποσύρει τον βασικό πυρήνα των διατάξεων «γιατί γυρίζει τον κόσμο της εργασίας στις αρχές του 19ου αιώνα» και επιφέρει στη ζωή των εργαζομένων και στην κοινωνία επιθετικές αλλαγές.
Η κυβέρνηση , διά του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Κωστή Χατζηδάκη, έχει καταστήσει σαφή τη βούληση να αναλάβει η ίδια η κυβερνητική πλειοψηφία πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας, προκειμένου τα κόμματα να λάβουν ξεκάθαρη θέση σε διατάξεις που ευνοούν τη θέση του εργαζόμενου. Στον αντίποδα, η αντιπολίτευση ζητάει απόσυρση διατάξεων και εγείρει ζήτημα αντισυνταγματικότητας για διατάξεις του νομοσχεδίου, που αναμένεται να θέσει με την έναρξη της συζήτησης στην Ολομέλεια.
Σε γνώση του νομοθετικού Σώματος έχει τεθεί, εδώ και δύο 24ωρα, και η έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής με σειρά παρατηρήσεων στις διατάξεις του νομοσχεδίου. Μεταξύ άλλων, το Επιστημονικό Συμβούλιο αναφέρει ότι θα είναι δυνατόν να επιχειρηθεί διευθέτηση και µε ατοµική συµφωνία, η οποία θα συνάπτεται µετά από πρόταση του εργαζοµένου. Όμως, όπως σημειώνει, στην επιστήµη του εργατικού δικαίου αµφισβητείται, εν γένει, η αυθεντικότητα των ατοµικών συµφωνιών εργαζοµένου και εργοδότη, ακριβώς λόγω της εξάρτησης του πρώτου από τον δεύτερο.
Aκολουθήστε μας στo Google News
