Πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου: Ποιος είναι ο δημιουργός της Κιβωτού του Κόσμου, που κρίθηκε ένοχος για κακοποιήσεις ανηλίκων
Από την δημιουργία της Κιβωτού στην ενοχλή του για κακοποίηση
Σοκ προκαλεί η απόφαση πως ο πατέρας Αντώνιος και ακόμη 4 κατηγορούμενοι κρίθηκαν ομόφωνα ένοχοι για τις καταγγελίες για σωματική κακοποίηση, τιμωρίες και καψόνια σε ανήλικους τροφίμους των δομών της Κιβωτού του Κόσμου.
Ο πρώην ιδρυτής της ΜΚΟ καταδικάστηκε για πέντε πραξεις πλημμεληματικού χαρακτήρα. Για επιμέρους πραξεις καταδικάστηκαν και οι υπόλοιποι τέσσερις κατηγορούμενοι πρώην εργαζόμενοι του Οργανισμού. Οι υπόλοιποι τρεις κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι.
Ποιος είναι ο Πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου που δημιούργησε την Κιβωτό του Κόσμου;
Ποιος είναι όμως ο πάτερ Αντώνιος; Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της «Κιβωτού», ο ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πλέον υποβαθμισμένες, τότε, περιοχές της Αθήνας, τον Κολωνό.
Από τη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει στα όσα συνέβαιναν γύρω του. Καθημερινά παρατηρούσε παιδιά που, αντί να βρίσκονται στο σχολείο, περνούσαν το χρόνο τους στις πλατείες, ή παιδιά που ανήκαν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, ενώ οι ίδιες και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη.
Σταδιακά, πλησίασε τα παιδιά μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, με ανθρώπινη προσέγγιση. Προσπάθησε να συζητήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς και την καθημερινότητά τους, μιλώντας σαν ίσος προς ίσον, χωρίς να κρίνει ή να νουθετεί. Κυρίως, αναζήτησε τρόπους να σταθεί δίπλα τους και να τα υποστηρίξει στις ανάγκες τους. Με τον καιρό, κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.
«Κάθισα να ακούσω τα παιδιά, τα αποδέχτηκα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μοιράστηκα το σπίτι τους, τη πλατεία και το γήπεδο. Μέσα από τον αθλητισμό και τα πρωταθλήματα βγήκαν τα θετικά τους στοιχεία. Όταν κάποιος είναι τόσο απελπισμένος, όπως αυτά, τι να του πεις; Ότι ο Χριστός σώζει; Τα ακούει βερεσέ.»
Σε αυτή την προσπάθεια, πάντα στο πλευρό του είναι η σύντροφος και σύζυγός του, Σταματία Γεωργαντή, με την οποία μοιράζονται τις ανησυχίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος, τόσο τότε όσο και τώρα. «Ο στόχος μας είναι τα παιδιά να αντιληφθούν ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που γνωρίζουν. Η αγάπη είναι το μοναδικό μας κίνητρο και σε αυτήν βασιζόμαστε».
Η στήριξη των απλών ανθρώπων ξεκίνησε μετά από καιρό, όταν γνώρισαν τον νεαρό ιερέα και αντιλήφθηκαν τις προθέσεις του. Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι ήρθαν να διδάξουν τα παιδιά και νοικοκυρές άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που οι δικές τους οικογένειες δεν χρειάζονταν πια.
Η δημιουργία της «Κιβωτού»
Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η Κιβωτός του Κόσμου (το 1998), μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
Καθώς αυξανόταν ραγδαία ο αριθμός των ανθρώπων που ζητούσαν βοήθεια, ο πατέρας Αντώνιος, παρατηρώντας τις αυξανόμενες ανάγκες των παιδιών, αποφάσισε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο. Εκεί, άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με κύριο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους.
«Δεν είχα κάποιο σχέδιο όταν ξεκίνησα… το ένα έφερε το άλλο. Τα παιδιά ήταν άρρωστα. Και είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μαγειρευτό φαγητό στη μία γωνία και στην άλλη γωνία να τους μαθαίνουμε γράμματα. Μετά ήρθαν οι άστεγοι, βάλαμε κρεβάτια. Μετά φτιάξαμε λουτρά για να πλένονται τα παιδιά και το ένα έφερε το άλλο, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, με τη μία ανάγκη να γεννά την επόμενη...».