«Θα πεθάνω με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι»: Οι σπαρακτικές εξομολογήσεις του Γιάννη Μπουτάρη για τη μάχη με τον αλκοολισμό που πρέπει όλοι να κρατήσουμε σαν φυλαχτό
Είχε πολλά να πει και να μας μάθει για αυτή τη σπουδαία μάχη
Ένα από τα ζητήματα, για τα οποία είχε μιλήσει πολύ ανοικτά ο αείμνηστος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, επιχειρηματίας και οινοποιός, ήταν και αυτό του αλκοολισμού, με τον ίδιο σε ορισμένες περιπτώσεις να προχωρά σε βαθείς εξομολογήσεις.
«Όλοι στοιχημάτιζαν ότι θα κυλούσα ξανά στο θάνατο της γυναίκας μου»
«Ενα πράγμα που θα μπορούσε να με χαρακτηρίσει, είναι η σχέση μου με το κρασί. Ακόμα κι όταν πεθάνω, θα πεθάνω με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Εγώ γνώρισα τη γυναίκα μου το 1954. Ημασταν Α' Γυμνασίου. Από τότε άρχισε μια πολιορκία και το 1958 τα φτιάξαμε. Μετά από πολλά, παντρευτήκαμε το 1964 και κάναμε τρία παιδιά. Το 1981 χωρίσαμε. Τέλη του '88, αρχές του '89, εγώ ήμουν μέχρι τα αυτιά στο αλκοόλ. Η γυναίκα μου συζούσε με έναν άλλο και της είπα ότι "δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Εάν σε μαγεύει ο άνδρας αυτός, θα μείνεις μαζί του, εάν δεν σε μαγεύει, έλα να ξαναρχίσουμε τη ζωή μας"» υπογράμμισε, αναφερόμενος στις διακυμάνσεις της σχέσης που είχε με τη σύζυγό του.
Εάν θα έδινε κάποια συμβουλή σε όποιον έχει κάποια εξάρτηση, τόνισε πως πρώτα απ' όλα, «πρέπει να το παραδεχτεί και για να απεξαρτηθεί, πρέπει να πει ότι το θέλει. Εγώ είμαι αλκοολικός, παρ' όλο που πολλοί μου λένε ότι "δεν είσαι, αφού δεν πίνεις". Οχι. Ολοι οι αλκοολικοί λέμε πάντα ότι "εγώ είμαι αλκοολικός". Να μην πιω σήμερα, τι θα γίνει αύριο, δεν ξέρω...».
Επίσης, ο κ. Μπουτάρης ανέφερε ότι σήμερα δεν είναι το αλκοόλ που δημιουργεί εξαρτήσεις, αλλά το τηλέφωνο, ενώ για τα σκουλαρίκια που φορά, απάντησε: «Οι βλάχοι έχουν ένα συνήθειο, ένα έθιμο, όταν γεννιέται ένα παιδί, να το περνάν σκουλαρίκι, που είναι για το μάτι. Για να πάω στα χνάρια του μπαμπά, έβαλα και το σκουλαρίκι, όταν γεννήθηκε η πρώτη μου εγγονή».
«Ένας αλκοολικός δεν λέει ποτέ ήμουν αλκοολικός, εγώ λέω ότι είμαι. Η διάθεση παραμένει απλά εσύ λες ότι δεν θα πιω π.χ. αύριο. Επιπλέον πρέπει να παραδεχθείς ότι χρειάζεσαι βοήθεια κι αυτό γιατί ταπεινώνεις τον εαυτό σου και δεν μπορείς να τα κάνεις όλα μόνος σου. Ευτυχώς από το 1991 που έκανα το πρόγραμμα απεξάρτησης, δεν έχω πιει και δεν το επιθυμώ. Όταν πέθανε η Αθηνά έβαζαν στοιχήματα ότι ο Γιάννης θα κυλήσει πάλι αλλά δεν έβαλα γουλιά στο στόμα μου», είπε επίσης ο Γιάννης Μπουτάρης.
Σε άλλη του ομιλία για τη μάχη του με τον αλκοολισμό, εξομολογούνταν στο TEDx Talks: «Το αλκοόλ ήταν ένα καταφύγιο των φόβων μου».
Αναφερθείς στο ίδιο θέμα, σε ερώτηση για το τι συμβουλή θα έδινε σε κάποιον που είναι εξαρτημένος, εκτίμησε ότι αυτό το άτομο πρέπει αρχικά «να το παραδεχτεί» και να «θέλει να απεξαρτηθεί». «Εγώ είμαι αλκοολικός, παρ’ όλο που πολλοί μου λένε ότι “δεν είσαι, αφού δεν πίνεις”. Όχι, όλοι οι αλκοολικοί λέμε πάντα ότι “εγώ είμαι αλκοολικός”. Να μην πιω σήμερα, τι θα γίνει αύριο, δεν ξέρω».
Αντίστοιχα, στη συνέντευξή του στο NEWS 24/7, ερωτηθείς αν είναι επικίνδυνο αυτό το «ένα ποτάκι στο σπίτι για να χαλαρώσω», απαντούσε:
«Δεν το θεωρώ επικίνδυνο. Υπάρχουν 2-3 κατηγορίες ανθρώπων που πίνουν: οι κοινωνικοί πότες που πίνουν μόνο με παρέα και όχι μόνοι τους, αυτοί που πίνουν κι έχουν μέτρο κι εκείνοι που πίνουν χωρίς να ξέρουν πώς να σταματήσουν. Αν πίνεις ένα ποτό για να χαλαρώσεις στο σπίτι, είσαι -νομίζω- στη δεύτερη κατηγορία. Οι αλκοολικοί πίνουν για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα».
Aκολουθήστε μας στo Google News
