Εργασιακά: Υπερωρίες και διευθέτηση του χρόνου εργασίας - Πώς θα λειτουργούν
Νέο τοπίο
Με αφορμή την ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου, έχει γίνει συζήτηση για δύο θεσμούς στην αγορά εργασίας που συνδέονται με το νομοσχέδιο και αφορούν πολλούς εργαζόμενους: τις υπερωρίες από τη μια πλευρά και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας από την άλλη.
Δεδομένου ότι το θέμα είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, απευθυνθήκαμε σε ειδικούς και τους ρωτήσαμε για το περιεχόμενο και την εφαρμογή των θεσμών αυτών στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα. Ας δούμε λοιπόν την έννοια του κάθε θεσμού και τις διαφορές μεταξύ τους.
Τι ισχύει για τις υπερωρίες
Όπως αναφέρουν ειδικοί της εργατικής νομοθεσίας, το 8ωρο είναι κατοχυρωμένο σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι νοητή η κατάργησή του σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ, καθώς θα μπορούσε να προκληθεί ζήτημα ως προς τη μη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.
Ωστόσο, εδώ και πολλές δεκαετίες, τόσο στην ΕΕ όσο και σε ολόκληρο τον πλανήτη, υπάρχει η δυνατότητα εργασίας των εργαζομένων πέραν του 8ώρου. Αυτός ουσιαστικά είναι ο θεσμός των υπερωριών. Η εφαρμογή του απαιτεί συμφωνία των εργοδοτών με τους εργαζόμενους. Δεν γίνεται να επιβληθεί μονομερώς.
Όπως επισημαίνουν, στην Ελλάδα ειδικά -εδώ και πολλές δεκαετίες επίσης- η πρώτη ώρα πέραν του 8ώρου ονομάζεται υπερεργασία, μπορεί να ζητηθεί από τον εργοδότη και πληρώνεται κατά 20% περισσότερο από την κανονική αμοιβή μέσα στο 8ωρο. Η εργασία πέραν του 9ώρου και μέχρι 12 ώρες την ημέρα θεωρείται υπερωρία και πληρώνεται 40% περισσότερο από την κανονική αμοιβή εντός του 8ώρου.
Μέχρι σήμερα, οι επιτρεπόμενες υπερωρίες στην Ελλάδα ήταν 96 ώρες το χρόνο για τη βιομηχανία και 120 ώρες το χρόνο για τις υπηρεσίες. Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, οι ώρες αυτές αυξάνονται στις 150 και για τις δύο περιπτώσεις και η Ελλάδα προσεγγίζει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο υπερωριών.
Όπως ήδη σημειώθηκε, η εφαρμογή του μέτρου αυτού προϋποθέτει συμφωνία του εργοδότη με τον εργαζόμενο. Με άλλα λόγια, προϋποθέτει «σύμπτωση βουλήσεων», όπως λέγεται νομικά. Για ποιους λόγους μπορεί να προκύπτει αυτή η σύμπτωση βουλήσεων; Όπως μας απαντούν, μπορεί να προκύπτει, κυρίως, όταν έχουμε να κάνουμε με επιχειρήσεις με αυξημένες παραγγελίες σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο και με εργαζόμενους οι οποίοι θέλουν να εργαστούν περισσότερες ώρες, για να πληρωθούν περισσότερο.
Τονίζουν δε ότι οι επιχειρήσεις, παρότι πληρώνουν κατά 40% περισσότερο τους εργαζόμενους για την υπερωριακή τους απασχόληση, δεν προσλαμβάνουν σε αυτή την περίπτωση νέους εργαζόμενους, διότι η παραπάνω απασχόληση που απαιτείται, αφορά μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο και προϋποθέτει τεχνογνωσία από τη μεριά των εργαζομένων, που ένας νέος εργαζόμενος δεν διαθέτει.
Από την άλλη πλευρά, ο εργαζόμενος, ο οποίος αναμφισβήτητα κουράζεται περισσότερο, καθώς αυξάνονται οι ώρες απασχόλησής του, έχει το αντιστάθμισμα της υψηλότερης αμοιβής, που φτάνει το 40% ανά ώρα, σε σχέση με τη συμβατική απασχόληση.
Συνοπτικά, δηλαδή, ο εργαζόμενος δουλεύει περισσότερες από τις 40 ώρες, που είναι ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας, βλέπει λιγότερο την οικογένειά του, αλλά ως αντιστάθμισμα έχει περισσότερα χρήματα.
Διευθέτηση του χρόνου εργασίας - Τι είναι
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι ένας σχετικά νεότερος θεσμός, σε σύγκριση με τις υπερωρίες. Αλλά πάντως θεσμός που ισχύει εδώ και μερικές δεκαετίες τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους ειδικούς της εργατικής νομοθεσίας, στην Ελλάδα έχει εισαχθεί με το νόμο 1892/1990 και έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 3 του ν. 2639/1998, με το άρθρο 5 του ν. 2874/2000, με το άρθρο 2 του ν. 3385/2005, με το άρθρο 7 του ν. 3846/2010 και με το άρθρο 42 του ν. 3986/2011.
Ποιες είναι οι διαφορές του θεσμού των υπερωριών από το θεσμό της διευθέτησης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους εργαζόμενους;
Όπως υπογραμμίζουν, με βάση την ήδη ισχύουσα νομοθεσία, σε χρονικό πλαίσιο εξαμήνου, ο εργαζόμενος θα πρέπει να δουλεύει συνολικά 40 ώρες την εβδομάδα. Δεν αυξάνεται επομένως ο συνολικός χρόνος απασχόλησης του εργαζομένου, όπως συμβαίνει στις υπερωρίες.
Αντιθέτως, υπάρχει, όπως οι ίδιες οι λέξεις «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» υποδηλώνουν, μια διαφορετική διευθέτηση του χρόνου μέσα στη συγκεκριμένη αυτή περίοδο (εξάμηνο ή σε μικρότερες χρονικές περιόδους), που πάντως δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις 10 ώρες την ημέρα. Εναπόκειται στις επιχειρήσεις που επιλέγουν αυτή τη ρύθμιση για λόγους εποχικότητας της δραστηριότητάς τους και στους εργαζόμενους που την επιλέγουν για λόγους συμφιλίωσης της επαγγελματικής με την οικογενειακή τους ζωή, (για να βλέπουν π.χ. περισσότερες μέρες την οικογένειά τους ή για να παίρνουν περισσότερες μέρες αδειών, κλπ) να εξειδικεύσουν αυτή τη ρύθμιση ανάλογα με τις επιμέρους ανάγκες.
Στην Ελλάδα, όπως επισημαίνουν, η ρύθμιση αυτή έχει εξειδικευτεί με κλαδικές ή με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις (κλαδικές στον τουρισμό, επιχειρησιακές σε εταιρείες, όπως ο ΟΤΕ, ο Παπαστράτος, η ΗΒΗ, κλπ) ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης.
Συνοπτικά, σε αντίθεση με τις υπερωρίες, όπου αυξάνονται οι ώρες απασχόλησης του εργαζομένου -και επομένως περιορίζεται ο ελεύθερος χρόνος του- στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ο συνολικός χρόνος απασχόλησης του εργαζομένου δεν αυξάνεται, αλλά «απλώνεται» διαφορετικά μέσα στις ημέρες και τις εβδομάδες, προκειμένου να παίρνει ο εργαζόμενος παραπάνω άδειες, όπως ήδη σημειώθηκε ή να μπορεί να μην εργάζεται την Παρασκευή, έχοντας δουλέψει περισσότερες ώρες τις προηγούμενες ημέρες.
Προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης του μέτρου της διευθέτησης κινείται και η Οδηγία 2019/1158 της ΕΕ, η οποία προβλέπει δυνατότητα αίτησης κάθε εργαζομένου με παιδιά έως 8 ετών, προκειμένου να υπάρξει συμφιλίωση της επαγγελματικής με την προσωπική του ζωή. Βεβαίως, η ίδια η Οδηγία προβλέπει ότι αυτό θα πρέπει να γίνει αντίστοιχα αποδεκτό και από τον εργοδότη, ο οποίος σε περίπτωση άρνησης οφείλει να εξηγήσει τους λόγους της άρνησης.
Ας σημειωθεί εδώ ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που μπορούν να εξυπηρετηθούν, λόγω εποχικότητας, από αυτές τις ρυθμίσεις. Υπάρχουν, όμως, άλλες επιχειρήσεις «συνεχούς πυράς» οι οποίες δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, ακόμα και αν το ζητούν οι εργαζόμενοι.
Στο νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας παραμένουν σε ισχύ όλες οι διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται, μέχρι και σήμερα. Απλώς προστίθεται η δυνατότητα εκεί που δεν υπάρχουν συνδικάτα ή όπου το επιθυμεί ο εργαζόμενος, να ζητά (ο εργαζόμενος) το μέτρο της διευθέτησης με σχετικό αίτημα προς τον εργοδότη του.
Ο θεσμός των υπερωριών και ο θεσμός της διευθέτησης
Όπως συμπεραίνουν, τόσο ο θεσμός των υπερωριών όσο και ο θεσμός της διευθέτησης είναι δύο διεθνείς και σίγουρα ευρωπαϊκοί θεσμοί. Ο θεσμός των υπερωριών είναι παλαιότερος, ο θεσμός της διευθέτησης είναι σχετικά νεότερος. Τόσο όμως ο πρώτος όσο και ο δεύτερος εφαρμόζονται εδώ και αρκετές δεκαετίες στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Είναι δύο διαφορετικές δυνατότητες για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους να κινηθούν με βάση το 8ωρο, αλλά με ειδικές επιμέρους ρυθμίσεις.
Στην περίπτωση των υπερωριών ο εργαζόμενος δουλεύει όχι μόνο 40 ώρες την εβδομάδα, αλλά περισσότερες, εισπράττοντας περισσότερα χρήματα, αλλά έχοντας λιγότερο ελεύθερο χρόνο.
Στην περίπτωση της διευθέτησης, ο εργαζόμενος εξακολουθεί να δουλεύει 40 ώρες την εβδομάδα συνολικά, μέσα στην περίοδο αναφοράς που ορίζεται από τη νομοθεσία ή σε μικρότερες περιόδους αναφοράς, που συνήθως ορίζονται μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου.
Επειδή, όμως, μπορεί να υπάρχουν αυξομειώσεις στο καθημερινό ωράριο, το τελικό αντιστάθμισμα για τον εργαζόμενο στο πλαίσιο της συμφιλίωσης της επαγγελματικής με την προσωπική ζωή και, ύστερα από αίτημα του ιδίου, μπορεί να είναι τελικά περισσότερος ελεύθερος χρόνος, περισσότερος χρόνος για την οικογένεια και την ίδια την προσωπική του ζωή, επειδή κρίνει ότι αυτό τον εξυπηρετεί.
Όπως διευκρινίζουν, οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες τους, μπορεί να καταλήγουν σε αντίστοιχες συμφωνίες είτε για το ένα είτε για το άλλο είτε και για τίποτε από τα δύο, μένοντας στο αυστηρό 8ωρο.
Εργασιακό νομοσχέδιο: Ανατρέπει την επαγγελματική ζωή των εργαζομένων
Ανατροπή της επαγγελματικής ζωής των εργαζομένων θα μπορούσε να πει κανείς, ότι φέρνει το νέο εργασιακό νομοσχέδιο με υπογραφή Κωστή Χατζηδάκη, το οποίο κατατέθηκε χθες (4/6) στη Βουλή, με ορισμένες αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
Η θεσμοθέτηση της τετραήμερης, δεκάωρης απασχόλησης, με αίτημα του εργαζόμενου, η αύξηση των υπερωριών, το αυστηρότερο πλαίσιο κήρυξης και πραγματοποίησης των απεργιών, η καθιέρωση της αστικής ευθύνης των συνδικαλιστών σε περίπτωση που παρατηρούνται έκτροπα και οι αλλαγές στο πλαίσιο των απολύσεων είναι οι κύριες μεταρρυθμίσεις που επιφέρει στις εργασιακές σχέσεις το νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες το βράδυ στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης, με τον πρωθυπουργό να συμπληρώνει πως το νομοσχέδιο προστατεύει τους εργαζόμενους.
Παράλληλα, ενσωματώνονται οι θετικές διατάξεις για την ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, με την ακριβή οριοθέτηση ειδικών αδειών (π.χ. γονική). Οριοθετείται η διαδικασία της τηλεργασίας, με την εφαρμογή του μοντέλου της αποσύνδεσης και μπαίνει σε εφαρμογή η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας. Την ίδια στιγμή, κωδικοποιούνται οι παρεμβάσεις στο ΣΕΠΕ, ώστε η Επιθεώρηση Εργασίας να μετατραπεί σε Ανεξάρτητη Αρχή.
Ειδικότερα στο σκέλος των απολύσεων διευρύνονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες θα είναι άκυρη. Όμως θεσμοθετείται η δυνατότητα της επιλογής από τον εργοδότη ή από τον μισθωτό για να μην μπορεί να γίνει επαναπρόσληψη σε περίπτωση που μια απόλυση κριθεί καταχρηστική και άκυρη, αλλά προβλέπεται ενισχυμένη αποζημίωση (3-24 μισθοί).
Σε σχέση με το κείμενο που τέθηκε σε διαβούλευση, προστέθηκε διάταξη που αναφέρει ότι με Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις μπορεί να καθορίζονται και μισθολογικοί όροι, οι οποίοι ισχύουν μόνο για τους συμβαλλόμενους στη σύναψη της ΕΓΣΣΕ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ν. 4093/2012. Με άλλη διάταξη, η μη κωδικοποίηση των συλλογικών συμβάσεων δεν θα επιφέρει την ακύρωση της συλλογικής σύμβασης που υπεγράφη, όπως προβλεπόταν στο σχέδιο στη δημόσια διαβούλευση, αλλά απλώς δεν θα ισχύουν οι παλαιοί όροι συλλογικών συμβάσεων που δεν κωδικοποιήθηκαν. Αναλυτικά προβλέπονται τα εξής:
Ωράριο - Κυριακές - διαλείμματα
Οκτάωρο: Αναδιατυπώνεται για νομοτεχνικούς λόγους η διάταξη με την οποία επιβεβαιώνεται και νομικά η ισχύς του 8ωρου/5θήμερου/40ωρου, όπως εφαρμόζεται σήμερα.
Διευθέτηση του χρόνου εργασίας: Διευκρινίζεται ότι το ωράριο εργασίας στο πλαίσιο συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας θα δηλώνεται και στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ.
Παραμένουν:
- Η θέσπιση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας ως εργαλείο ελέγχου της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας.
- Η δυνατότητα 4ήμερης εργασίας την εβδομάδα στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
- Η χορήγηση του διαλείμματος έπειτα από 4 ώρες εργασίας (αντί για 6 ώρες).
Η αύξηση των επιτρεπόμενων υπερωριών στις 150 ώρες τον χρόνο και εξίσωση σε βιομηχανία και λοιπούς κλάδους όπως συμβαίνει στην Ευρώπη (Σήμερα είναι: 96 ώρες/έτος στη βιομηχανία και 120 ώρες/έτος στις μη βιομηχανικές επιχειρήσεις). Παράλληλα αυξάνεται η αμοιβή για τις υπερωρίες για τις οποίες δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες έγκρισης και ορίζεται στο καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 120% (από 80% που ίσχυε ως τώρα).
Η επέκταση της δυνατότητας εργασίας τις Κυριακές με την ισχύουσα αυξημένη αμοιβή.
Επιθεώρηση Εργασίας
Στελέχωση-οργάνωση Επιθεώρησης Εργασίας: Κατά τα 5 πρώτα χρόνια λειτουργίας της Επιθεώρησης Εργασίας οι υπάλληλοι του υπουργείου Εργασίας που σήμερα υποστηρίζουν το ελεγκτικό έργο του ΣΕΠΕ, εξακολουθούν να το πράττουν. Για το ίδιο διάστημα, μετατάξεις και αποσπάσεις για την πλήρωση των θέσεων της Επιθεώρησης Εργασίας γίνονται κατά προτεραιότητα από προσωπικό του ΥΠΕΚΥ με ιδιότητα επιθεωρητή Εργασίας.
Η Επιθεώρηση Εργασίας θα λειτουργεί κατά τα πρότυπα της ΑΑΔΕ και της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, ενώ ορίζεται ότι το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας επί διαφορών που στοιχειοθετούνται από την ψηφιακή κάρτα εργασίας θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα για να βγει διαταγή πληρωμής από το δικαστήριο.
Προστασία από απολύσεις
Αποζημιώσεις: Σε σχέση με την πρόβλεψη για 4μηνη προθεσμία κάλυψης των τυπικών προϋποθέσεων καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, καθώς και για την άσκηση αγωγής από την πλευρά του εργαζομένου σε περίπτωση καταβολής μειωμένης έως και 10% αποζημίωσης, διευκρινίζεται αφενός ότι η καταβολή της αποζημίωσης πρέπει να είναι σύγχρονη με την απόλυση και αφετέρου νομοθετείται η παγιωμένη θέση της νομολογίας ότι η υπολειπόμενη καταβληθείσα αποζημίωση δεν συνιστά λόγο ακύρωσης, αλλά συμπλήρωσης αυτής.
Επιπλέον, εξισώνονται οι αποζημιώσεις των εργατοτεχνιτών (που έως τώρα εισέπρατταν λίγα μεροκάματα) με εκείνες των υπαλλήλων. Διευρύνεται η λίστα των περιπτώσεων της άκυρης απόλυσης (προστασία και του πατέρα πλέον για 6 μήνες μετά τη γέννηση κάθε παιδιού, προστασία λόγω ενασκήσεως δικαιώματος, κ.λπ.) Στις λοιπές περιπτώσεις (ένταση στις σχέσεις εργαζομένου - εργοδότη ή αναδιάρθρωση μιας επιχείρησης), το Δικαστήριο αντί οποιασδήποτε άλλης συνέπειας, με βάση ρύθμιση που ισχύει στη Γαλλία και την Ισπανία, έπειτα από αίτημα είτε του εργαζομένου είτε του εργοδότη, επιδικάζει υπέρ του εργαζομένου ποσό πρόσθετης αποζημίωσης (αποδοχές 3 μηνών έως το διπλάσιο της νόμιμης αποζημίωσης)
Άδειες - οικογενειακή ζωή
Διευρύνονται, σε συνεννόηση με το υπ. Εσωτερικών, και στο προσωπικό του Δημοσίου για το οποίο εφαρμόζεται το εργατικό δίκαιο περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων τους εργαζόμενους με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου (ΙΔΟΧ), οι παρακάτω άδειες:
α. Ειδική άδεια παροχής προστασίας μητρότητας (6 μήνες επιδοτούμενοι από ΟΑΕΔ) και
β. Άδεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής 7 ημερών με αποδοχές.
Επίσης επεκτείνεται η άδεια 4 ημερών για παρακολούθηση σχολικής επίδοσης και σε παιδιά που φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία και σε Ειδικές Δομές για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, ενώ προτεραιοποιούνται οι αιτήσεις γονέων παιδιών με αναπηρία για τη χορήγηση γονικής άδειας.
Επίσης προβλέπεται:
- Άδεια πατρότητας: 14 ημέρες με αποδοχές έναντι 10 που προβλέπει η Οδηγία και 2 που ισχύει σήμερα
- Προστασία του νέου πατέρα κατά της απόλυσης για 6 μήνες από τη γέννηση του τέκνου. Περιορισμός αντικινήτρων για πρόσληψη γυναικών
- Παραμένει η προστασία της εγκύου και εργαζόμενης μητέρας για 18 μήνες μετά τον τοκετό
- Γονική άδεια 4 μηνών για κάθε γονέα με επιδότηση για πρώτη φορά από τον ΟΑΕΔ για τους 2 μήνες
- Δικαίωμα ευέλικτων ρυθμίσεων (π.χ. τηλεργασία, ευέλικτο ωράριο, μερική απασχόληση) για γονείς και φροντιστές με βάση την Οδηγία 1158/2019
- Απουσία 2 ημέρες κατ’ έτος με αποδοχές για λόγους ανωτέρας βίας
- Άδεια φροντιστή για συγγενείς ή συνοίκους που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα υγείας
- Επέκταση της άδειας λοχείας 9 εβδομάδων μετά τη γέννα και στην υιοθεσία τέκνου
- Επέκταση της ειδικής άδειας προστασίας της μητρότητας 6 μηνών με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ και στην υιοθεσία τέκνου
- Επέκταση του μειωμένου ωραρίου (άδεια φροντίδας τέκνου) και στη μητέρα που απέκτησε τέκνο με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας
- Θεωρείται άκυρη η απόλυση εργαζομένου επειδή ζήτησε ή έλαβε άδεια - Θεσπίζεται αντιστροφή του βάρους της απόδειξης υπέρ του εργαζομένου στο Δικαστήριο.
- Αντιμετώπιση της βίας
- Προστίθενται στα προστατευόμενα άτομα και οι εργαζόμενοι στην άτυπη οικονομία.
- Δημόσιο: Σειρά δικαιωμάτων (όπως ενδεικτικά: διεύρυνση προστασίας και σε βία και απλή παρενόχληση και όχι μόνο στην παρενόχληση λόγω διακρίσεων, αποχώρηση από την εργασία σε περίπτωση κινδύνου), όπως προβλέπει η ΔΣΕ 190 επεκτείνονται και στον δημόσιο τομέα. Η ρύθμιση εισάγεται ύστερα από συνεννόηση με το υπουργείο Εσωτερικών.
- Ορισμοί: Ορίζονται διακριτά οι συμπεριφορές «βία» και «παρενόχληση», για να υπάρχει μεγαλύτερη σαφήνεια στις απαγορευμένες συμπεριφορές. Προστίθεται και ρητά στον ορισμό της παρενόχλησης λόγω φύλου ο σεξουαλικός προσανατολισμός, έκφραση, ταυτότητα φύλου.
- Δικαίωμα αποχώρησης: Στο δικαίωμα οικειοθελούς αποχώρησης από την εργασία για εύλογο χρόνο λόγω κινδύνου ζωής/υγείας/ασφάλειας, έπειτα από τεκμηριωμένη ενημέρωση του εργοδότη, προστίθεται δικαίωμα του εργοδότη να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν επιστρέφει, παρά το ότι έληξε ο κίνδυνος.
- Αντιστροφή του βάρους απόδειξης: Γίνεται παραπομπή της ρύθμισης για την αντιστροφή του βάρους της απόδειξης (σε μη ποινικά θέματα βεβαίως), στην ήδη ισχύουσα και εφαρμοζόμενη ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, για λόγους μεγαλύτερης νομικής σαφήνειας και ασφάλειας.
- Αφαιρείται η διαβούλευση με το σύνολο των εργαζομένων για τις επιχειρησιακές πολιτικές για τη βία και παρενόχληση όταν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή άλλοι εκπρόσωποι στην επιχείρηση και αντικαθίσταται με ενημέρωση των εργαζομένων και ανάρτηση των αντίστοιχων πολιτικών.
- Στα παραπάνω προστίθενται στις ρυθμίσεις που προβλέπουν μεταξύ άλλων υποχρέωση κατάρτισης πολιτικών στην επιχείρηση για την αντιμετώπιση του φαινομένου και για τη διαχείριση των καταγγελιών, άμεση λήψη μέτρων από τον εργοδότη όταν ο δράστης είναι εργαζόμενος (από σύσταση και αλλαγή θέσης του καταγγελλόμενου μέχρι απόλυση), ειδική διαδικασία στην Επιθεώρηση Εργασίας για τις περιπτώσεις αυτές και δυνατότητα παρέμβασής της με εντολή στον εργοδότη να λάβει μέτρα όταν υπάρχει κίνδυνος για το θύμα, κ.ά.
Οι αλλαγές της τελευταίας στιγμές στο εργασιακό νομοσχέδιο
Εν μέσω έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων, κατατέθηκε αργά χθες το απόγευμα στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, με σημαντικές αλλαγές, μετά τη διαβούλευση και αφού ελήφθησαν υπ’ όψιν σειρά προτάσεων από επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς, που δεν αλλάζουν όμως το πνεύμα της μεταρρύθμισης. Βάσει του σχεδιασμού, η επεξεργασία του στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής θα ξεκινήσει την Τρίτη 8 Ιουνίου, με στόχο να ψηφιστεί στις 17 Ιουνίου, μετά δύο συνεδριάσεις.
Στην επίμαχη διάταξη για τις απολύσεις, που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από την πλευρά και των εργαζομένων και των εργοδοτών, κυρίως δε των νομικών, καθώς έδινε το δικαίωμα για 4μηνη καθυστέρηση στην καταβολή της αποζημίωσης, και τη δυνατότητα καταβολής της με έως και 10% μείωση, διευκρινίζεται αφενός ότι η καταβολή της αποζημίωσης πρέπει να είναι σύγχρονη με την απόλυση και αφετέρου ορίζεται ότι η υπολειπόμενη καταβληθείσα αποζημίωση δεν συνιστά λόγο ακύρωσης αλλά συμπλήρωσης αυτής.
Αλλαγές υπάρχουν και στις διατάξεις περί απεργιών. Αναλυτικά, ορίζεται ότι εάν κριθεί παράνομη απεργία ή στάση εργασίας που έχει κηρυχθεί από πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, δεν επιτρέπεται η κήρυξη απεργίας από την αντίστοιχη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση για το ίδιο θέμα.
Επίσης, προστίθεται διάταξη σύμφωνα με την οποία τόσο οι συνδικαλιστές που πραγματοποιούν καταλήψεις, αποκλεισμούς, ή ασκούν βία, εμποδίζοντας τους εργαζομένους που δεν συμμετέχουν στην απεργία να εργαστούν, όσο και η συνδικαλιστική τους οργάνωση, θα έχουν αστική ευθύνη. Η ευθύνη δεν βαραίνει το σύνολο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά εκείνους που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις, ενώ η καταβολή αποζημίωσης προϋποθέτει την άσκηση αγωγής από τη θιγόμενη επιχείρηση.
Μια επίσης σημαντική προσθήκη αφορά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η δυνατότητα να καθορίζονται και μισθολογικοί όροι, οι οποίοι όμως θα ισχύουν μόνο για τους συμβαλλόμενους στη σύναψη της ΕΓΣΣΕ. Επίσης, η μη κωδικοποίηση των συλλογικών συμβάσεων δεν θα επιφέρει την ακύρωση της συλλογικής σύμβασης που υπεγράφη, όπως προβλεπόταν στο σχέδιο στη δημόσια διαβούλευση, αλλά απλώς δεν θα ισχύουν οι παλαιοί όροι συλλογικών συμβάσεων που δεν κωδικοποιήθηκαν.
Στο θέμα της εγγυημένης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργιών στην κοινή ωφέλεια, παραμένει το ποσοστό 33%, αλλά προβλέπεται ότι μπορεί να μειωθεί με ΚΥΑ που εκδίδουν ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ή συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων. Σε περίπτωση που δεν επέλθει η συμφωνία για το προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας, η διαφορά παραπέμπεται στη μεσολάβηση του ΟΜΕΔ.
Οι επίμαχες διατάξεις για το ευέλικτο 8ωρο και τις υπερωρίες παραμένουν, όμως αναδιατυπώνεται για νομοτεχνικούς λόγους η διάταξη με την οποία επιβεβαιώνεται και νομικά η ισχύς του 8ωρου/5νθήμερου/40ωρου, όπως εφαρμόζεται σήμερα.
Παραμένει, επίσης, με μικρές διορθώσεις η διάταξη για τη δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, έπειτα από αίτημα του εργαζμένου, με ατομική συμφωνία, καθώς και η αύξηση των προβλεπόμενων ορίων υπερωριακής απασχόλησης. Παράλληλα, εισάγεται ειδική πρόβλεψη για καταβολή αποζημίωσης, σε περίπτωση λύσης της σύμβασης εργασίας πριν από τη χορήγηση μειωμένου ωραρίου εργασίας ή/και ρεπό.
Aκολουθήστε μας στo Google News
