Μακάβρια ευρήματα στη νεκροψία της Νανάς Καραγιάννη σοκαρισμένοι οι γιατροί…
Συγκλονίζει ακόμα η ιστορία της!
Η νεκροψία στο άψυχο και αποστεωμένο κορμί της Νανάς Καραγιάννη έφερε στο φως μια ακόμη τρομακτική αλήθεια.
Η 38χρονη δημοσιογράφος και παρουσιάστρια δεν απέβαλε την τροφή από το σώμα της μόνο με την μέθοδο του εμετού.
Οι αλλοιώσεις και τα πρώτα σημάδια σήψης στο γαστρεντερολογικό της σύστημα ήταν εμφανή
Στην ουσία δηλαδή πριν ακόμη φύγει από την ζωή τα συγκεκριμένα ζωτικά όργανα από τους εμετούς και την χρήση των καθαρτικών είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας…
Γράφουμε αυτές τις πραγματικά ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για έναν και μόνο λόγο: Για να καταλάβουν τα νέα κορίτσια πόσο επώδυνος και χωρίς επιστροφή είναι ο δρόμος της νευρικής ανορεξίας.
“Είχε προηγηθεί ένα απεγνωσμένο τηλεφώνημά της…” - Ανατριχιαστική αποκάλυψη για τη Νανά Καραγιάννη 4 μήνες μετά τον θάνατό της!
Ήταν 27 Ιουνίου, όταν η Νανά Καραγιάννη έφυγε από τη ζωή, σκορπώντας θλίψη στο Πανελλήνιο. Η δημοσιογράφος με το πηγαίο χιούμορ «έσβησε», παλεύοντας ακόμα με τη νευρική ανορεξία.
Η δημοσιογράφος Δήμητρα Δάρδα έγραψε ένα συγκλονιστικό κείμενο για τη φίλη της στην Espresso. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στα κρίσιμα λεπτά που η Νανά της είπε να την πάει στο νοσοκομείο γιατί δεν είχε κανέναν άλλο, καθώς και το “ευχαριστώ” που της είπε να πει δημόσια εκ μέρους της, στον διοικητή του «Αγία Όλγα».
«Τέσσερις μήνες πέρασαν από την ημέρα που τα γαλάζια ζωηρά μάτια της Νανάς Καραγιάννη βυθίστηκαν στο σκοτάδι. Τώρα που επικρατεί σιωπή και η μνήμη της ξεχάστηκε από τον όχλο θα εκπληρώσω την επιθυμία της.
Την τελευταία πενταετία πίναμε συχνά καφέδες, αλλά κουβέντες για την ανορεξία δεν κάναμε. Πήγαινα με τα νερά της και λέγαμε για χίλια δυο άλλα όσο εκείνη μασουλούσε κουλουράκια, τυρόπιτες, cupcakes, ύστερα εξαφανιζόταν για λίγο στο wc και επέστρεφε. Στην τελευταία μας συνάντηση, τον περασμένο Μάιο, μου εξομολογήθηκε ότι δεν ένιωθε καλά και το ρίξαμε στα αστεία για τους ψεκασμούς των πληθυσμών. Την επομένη, όμως, μεταφέρθηκε στην «Αγία Όλγα», όπου διαγνώστηκε με λοίμωξη του αναπνευστικού.
Είχε προηγηθεί εκείνο το πρωινό ένα απεγνωσμένο τηλεφώνημα της: «Ελα, πάρε με. Δεν είμαι καλά, δεν έχω κανέναν άλλον να με πάει στο νοσοκομείο» μου είπε ξέπνοα και το έκλεισε. Κοκάλωσα. Δεν γνώριζα τη διεύθυνση του σπιτιού της και σε μια από τις πολλές κλήσεις αγωνίας μου κάποια στιγμή απάντησε: “Είμαι με τον πατέρα μου και πάμε στο νοσοκομείο. Πάρε τον διοικητή και πες του να με περιμένουν. Σβήνω”.
Έκανα ό,τι μου είπε και όντως την περίμεναν οι θεράποντες γιατροί στα επείγοντα, όπως στις κινηματογραφικές ταινίες. Αυτό μου εξομολογήθηκε αργότερα, όταν πήρε εξιτήριο. “Αυτή η κλινική είναι το γούρι μου! Πάω τέζα, βγαίνω καινούργια” έλεγε και γελούσε. “Δεν έχω πει ευχαριστώ στον διοικητή. Σε παρακαλώ, με την πρώτη ευκαιρία να το πεις ή ακόμη και να το γράψεις, μην το ξεχάσεις”.
Δεν το ξέχασα, λίγο μόνο καθυστέρησα, Νανά. Συγγνώμη».
Aκολουθήστε μας στo Google News
