Πέθανε πασίγνωστος τραγουδιστής!

Ο Βραζιλιάνος Ζοάο Ζιλμπέρτο, ένας από τους θρύλους της μπόσα νόβα, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, ανακοίνωσε σήμερα μέσω του Facebook ο γιός του, ο Ζοάο Μαρτσέλο.

«Ο πατέρας μου πέθανε. Η μάχη του ήταν ευγενής, προσπάθησε να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του ενώ έχανε την αυτονομία του», έγραψε ο Ζοάο Μαρτσέλο γι’ αυτόν τον θρύλο της βραζιλιάνικης μουσικής που ζούσε κατεστραμμένος οικονομικά και μόνος του στο Ρίο. Νεκρός ο 35χρονος Μανούσος Κονταράκης!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Λευκή» λαίλαπα από τον Τάσο Αρνιακό: «Δεν ξεμπερδεύουμε με το χιόνι...»

Ο Ζιλμπέρτο γεννήθηκε στην πολιτεία Μπαΐα. Από μικρή ηλικία η μουσική έγινε μέρος της ζωής του. Ο παππούς του του χάρισε την πρώτη του κιθάρα σε ηλικία 14 ετών κι εκείνος άρχισε να τραγουδάει στις 18.
Αφού μετακόμισε στο Ρίο, κυκλοφόρησε το πρώτο 45αρι το 1951 και για επτά χρόνια η καριέρα του Ζοάο ήταν φτωχή. Σπάνια είχε δουλειά, εξαρτιόταν από τους φίλους του και έπεσε σε χρόνια κατάθλιψη.

Ακολούθησε όμως το Chega de Saudade το 1959, το οποίο σηματοδότησε την αρχή της μπόσα νόβα. Το άλμπουμ Getz / Gilberto (1964) με τον Αμερικανό σαξοφωνίστα, Σταν Τκέτς, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα, κέρδισε πολλά βραβεία Grammy και έκανε γνωστή τη μπόσα νόβα σε όλο τον κόσμο.

Πέθανε ο Αρτούρ Μπράουνερ!

Θλίψη προκάλεσε ο θάνατος του κορυφαίου παραγωγού ταινιών ο Αρτούρ Μπράουνερ! Πέθανε χθες Κυριακή στο Βερολίνο σε ηλικία 100 ετών. Κατάφερε και επιβίωσε του Ολοκαυτώματος.. Δυστυχώς άλλη μια τραγωδία συντάραξε τον καλλιτεχνικό χώρο..

Γεννημένος την 1η Αυγούστου 1918 στην πόλη Λοτζ, γιος ενός εμπόρου ξυλείας, επιβίωσε της εξόντωσης των Εβραίων της Πολωνίας καταφεύγοντας με την οικογένειά του στη Σοβιετική Ένωση.

Ο Αρτούρ Μπράουνερ μετανάστευσε στο Βερολίνο μετά τον πόλεμο και ίδρυσε την εταιρία κινηματογραφικών παραγωγών CCC, στον αμερικανικό τομέα της πόλης. Ένα άλλο μέρος της οικογένειάς του μετανάστευσε στο Ισραήλ.

«Η Γερμανία χάνει έναν από τους πιο σημαντικούς μεταπολεμικούς κινηματογραφικούς παραγωγούς της» ανέφερε σε μια ανακοίνωση η υφυπουργός Πολιτισμού Μόνικα Γκράτερς. «Το να βλέπουμε πως ένας διωκόμενος Πολωνός Εβραίος μεταναστεύει μετά τον πόλεμο στη χώρα των δολοφόνων της οικογένειάς του, για να κάνει την παραγωγή ταινιών και να συμμετάσχει στη δημοκρατική ανοικοδόμηση της Γερμανίας, είναι ένα μεγάλο δώρο για τη χώρα μας», είπε

Μεγάλος θαυμαστής του Φριτς Λανγκ, ήταν ο παραγωγός μέσα σε 70 χρόνια, περισσότερων από 300 ταινιών, πολλές από τις οποίες έγιναν επιτυχίες, όπως η σειρά γερμανικών γουέστερν με ήρωα τον Ινδιάνο Βινέτου.

Αυτές οι πολύ επικερδείς παραγωγές του επέτρεψαν να χρηματοδοτήσει ταινίες για την ιστορία του Ολοκαυτώματος, έμμονη ιδέα μιας ολόκληρης ζωής γι΄αυτόν τον επιζώντα και ένα θέμα που άργησε να φθάσει στις γερμανικές οθόνες.

Μεταξύ των ταινιών που σημάδεψαν το κοινό και την κριτική: Europa, Europa, για ένα ορφανό Εβραιόπουλο που βρίσκεται στην καρδιά της ναζιστικής ελίτ (1990) ή ακόμη το The White Rose (Λευκό Ρόδο -- 1982) για ένα δίκτυο Γερμανών αντιστασιακών.

Το 1972, η ταινία στην οποία ήταν συμπαραγωγός, «Ο κήπος των Φίντζι-Κοντίνι» για τη χρυσή ιταλική εβραϊκή νεολαία στην αυγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των διώξεων, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζόρτζιο Μπασάνι σε σκηνοθεσία του Βιτόριο ντε Σίκα, κέρδισε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.