Υπάρχει ακόμα ελπίδα: 3 ιστορίες καλοσύνης που θα σας φτιάξουν τη μέρα!
Είναι πολύ συγκινητικές...
Όντως τελικά μπορεί να υπάρχει ελπίδα σε αυτό τον κόσμο... Αυτές οι 3 ιστορίες αποδεικνύουν ότι ακόμα υπάρχουν Άνθρωποι και ένα απλό περιστατικό μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα.
Κατά τη διάρκεια του καθήκοντός της, μια τροχονόμος που ονομάζεται Xiao Wei πήρε αγκαλιά της ένα μωρό από τα χέρια ενός οδηγού ο οποίος έπρεπε να πάει σε μια επείγουσα δουλειά εκεί κοντά. Αναγκάστηκε να ξεπαρκάρει το αυτοκίνητό του από το πεζοδρόμιο και άρχισε να περιφέρεται δεξιά και αριστερά ψάχνοντας πάρκινγκ ενώ το μωρό έκλαιγε. Η Xiao Wei αποφάσισε να βοηθήσει τον Lu!
Κάμερα συνέλαβε τη στιγμή που ένας άνθρωπος τρέχει για να διασώσει ένα αγόρι ηλικίας δύο ετών που παραλίγο να πέσει από τον πέμπτο όροφο ενός κτιρίου πολυκατοικιών στην Κίνα. Τόσο ο άντρας όσο και το παιδί είναι απολύτως ασφαλείς.
Ένα αγόρι καταλάθος ρίχνει 20 γιουάν αντί για 1 στο εκδοτήριο εισιτηρίων. Τα χρήματα που έχασε τα χρειαζόταν για να αγοράσει βιβλία. Αφού άκουσε την ιστορία του παιδιού ο οδηγός έδωσε από την τσέπη του χρήματα στο αγόρι!
Να σας θυμίσουμε μια άλλη συγκλονιστική ιστορία ενός μωρού που δεν έκλαιγε για 2 χρόνια
Συγκλονιστικό: Μια μάνα νόμιζε ότι έχασε για πάντα τον γιο της μέχρι που...
Η διαδρομή προς το σπίτι ήταν δύσκολη...Πήρε την τσάντα με τα υπάρχοντά του Τζίμι και την τούφα από τα μαλλιά του και τα μετέφερε στο δωμάτιο του.
Την τοποθέτησε κάπου που να τα βλέπει συνέχεια, πάνω στο ράφι που είχε τα αυτοκινητάκια του. Έπειτα ξάπλωσε στο κρεβατι, πήρε σφιχτά αγκαλιά το μαξιλάρι του και έκλαιγε με λυγμούς...
Ήταν γύρω στα μεσάνυχτα ξύπνησε. Σηκώθηκε έβαλε ένα ποτήρι νερό και ξαναγύρισε στο άδειο παιδικό δωμάτιο. Άνοιξε τη τσάντα με τα πράγματα του Τζίμι και άρχισε να τακτοποιεί τα ρούχα του στη ντουλάπα.
Τότε είδε...
Διπλωμένο μέσα σε μια τσέπη από τα παντελόνια ένα διπλωμένο χαρτί. Το άνοιξε και το διάβασε:
«Αγαπημένη μου μαμά,
Αν το διαβάζεις αυτό, τότε δεν τα κατάφερα να είμαι και πάλι μαζί σου. Το ξέρω ότι θα σου λείψω. Και μένα θα μου λείψεις πολύ αλλά δεν θα σταματήσω ποτέ να σε αγαπώ. Όπου και να βρίσκομαι θα σ “αγαπώ για πάντα μαμά, κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Κάποτε θα βρεθούμε ξανά και πάλι. Μέχρι τότε όμως, αν θέλεις, μπορείς να υιοθετήσεις ένα μικρό αγόρι και έτσι δεν θα νιώθεις τόση μοναξιά. Να το κάνεις μαμά, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μπορεί αν θέλει να πάρει το παλιό μου δωμάτιο και όλα τα παιχνίδια μου για να παίζει.
Αλλά αν αποφασίσεις να υιοθετήσεις κορίτσι, μάλλον δεν θα του αρέσουν τα πράγματα μου. Θα πρέπει να της αγοράσεις κούκλες και άλλα τέτοια κοριτσίστικα πράγματα.
Να μην λυπάσαι όταν με σκέφτεσαι μαμά. Να θυμάσαι όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε μαζί και να γελάς.
Θυμάσαι τότε που γέμισα όλη τη κουζίνα με αλεύρι γιατί προσπαθούσα να σου φτιάξω κέικ; Εσύ αντί να με μαλώσεις, άρχισες να γελάς τόσο πολύ όταν με είδες, που νόμιζα ότι θα πάθεις κάτι. Ή και τότε που έσπασα το παράθυρο της κουζίνας με τη μπάλα μου και σου είπα ότι το έκανε η γάτα μας; Το ήξερες ότι το είχα κάνει εγώ αλλά δεν μου φώναξες. Ποτέ σου δεν μου φώναξες μαμά. Ήσουν η καλύτερη μαμά που θα μπορούσα να έχω και σε ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτό.
Ξέρω ότι εκεί που θα πάω δεν θα είναι άσχημα. Πόσο άσχημα άλλωστε μπορεί να είναι αφού εκεί βρίσκονται η γιαγιά και ο παππούς; Θα με προσέχουν αυτοί και για αυτό δεν πρέπει να ανησυχείς καθόλου για μένα. Θα με ξεναγήσουν εκείνοι σε όλο τον ουρανό και όποτε μπορούμε θα πεταγόμαστε για λίγο στη Γη για να σου δίνω κλεφτά ένα φιλί στο μάγουλο την ώρα που κοιμάσαι.
Φαντάζεσαι μαμά να βρω κάπου εκεί στον ουρανό και τον Ντακ το σκυλάκι μας; Δεν θα ήταν τέλεια να μου γλύφει το πρόσωπο και να με ξυπνάει όπως παλιά; Θυμάσαι;
Αλλά ο λόγος που σου γράφω περισσότερο αυτό το γράμμα μαμά είναι για να σου θυμίσω ότι δεν πρέπει να χάσεις τη πίστη σου στο Θεό επειδή έχασες εμένα. Ένα βράδυ που ξύπνησα, σε άκουσα να κλαις δίπλα μου και να του μιλάς. Του έλεγες ότι δεν είναι σωστό να με πάρει κοντά του και τον ρωτούσες «Πού είσαι όταν σε χρειάζομαι;»
Εκείνος όμως βρέθηκε στην ίδια θέση με εσένα όταν ο γιος του ήταν πάνω στο σταυρό. Ήταν εκεί, και είναι εκεί για όλα τα παιδιά του. Εσύ μου το έμαθες αυτό.
Ελπίζω τώρα που θα πάω εκεί ψηλά να σταματήσω να πονάω. Δεν τον αντέχω άλλο αυτόν τον πόνο μαμά.
Θα σε αγαπώ για πάντα!
Τζίμι
ΥΓ. Τα μεσημέρια ελπίζω να φτιάχνουν μακαρόνια με κιμά όπως τα έφτιαχνες εσύ. Θα μου λείψουν μαμά, όπως θα μου λείψεις πολύ και εσύ.»
Η Σάλλυ δίπλωσε το χαρτί, το τοποθέτησε πλάι στη τούφα από τα μαλλιά του γιου της, εκεί δίπλα στα αυτοκινητάκια του και σηκώθηκε όρθια. Σκούπισε τα μάτια της, ίσιωσε τους ώμους της και άνοιξε όλα τα παράθυρα του σπιτιού.
«Για να μπορεί να μπει στο σπίτι όταν έρθει», σκέφτηκε.
Aκολουθήστε μας στo Google News
