Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024

Έρευνα: Τι σημαίνει όταν κρυσταλλώνει το μέλι;

Όλη η αλήθεια που πρέπει να γνωρίζετε!

24 Μαΐου 2019 13:19
Έρευνα: Τι σημαίνει όταν κρυσταλλώνει το μέλι;

Η κρυστάλλωση του μελιού είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείτε κυρίως το χειμώνα με το κρύο, και λίγοι γνωρίζουν γιατί συμβαίνει.

Η κρυστάλλωση είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει στο αγνό, ανεπεξέργαστο μέλι! Δεν σας έρχεται παράξενο που το μέλι από το σούπερ μαρκετ δεν κρυσταλλώνει ποτέ; Γιατί δεν κρυσταλλώνει; Είναι επεξεργασμένο, «βρασμένο», φιλτραρισμένο, και φυσικά μερικές φορές νοθευμένο.

Έχουν βγει άλλωστε και σχετικές ανακοινώσεις από τον ΕΦΕΤ, όπου εντοπίστηκαν επικύνδινες ουσίες σε τυποποιημένα μέλια.

Η κρυστάλλωση του μελιού είναι φυσικό φαινόμενο, με την οποία το μέλι μετατρέπεται από υγρό (ρευστό), σε μία στερεά- ημιστερεά κατάσταση και είναι 100% φυσικό!

Δεν επηρεάζει την ποιότητα του μελιού, εκτός από το χρώμα και την υφή. Το κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο και διατηρούνται τα ποιότητα χαρακτηριστικά του υγρού μελιού . Ορισμένοι καταναλωτές μελιού τους αρέσει να είναι σε αυτή την κατάσταση ( ιδίως στο εξωτερικό ), δεδομένου ότι είναι εύκολο να εξαπλωθεί σε ψωμί ή φρυγανιά χωρίς στάζει και η γεύση είναι πλουσιότερη.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η κρυστάλλωση του μελιού δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητά της, αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό των αγνού και φυσικού μελιού.


Γιατί το μέλι κρυσταλλώνει;

Το μέλι είναι ένα ιδιαίτερα πυκνό διάλυμα φυσικής ζάχαρης (φυσική φρουκτόζη, γλυκόζη, μαλτόζη και σακχαρόζη) ). Περιέχει πάνω από 70% σάκχαρα και λιγότερο από 20% νερό ( υγρασία). Υπάρχουν πολλά σάκχαρα στο μέλι σε σχέση με την περιεκτικότητα σε νερό. Αυτό σημαίνει ότι το νερό στο μέλι, περιέχει επιπλέον ποσότητα ζάχαρης από ό,τι θα μπορούσε φυσικά να κατέχει. Η υπερα-φθονία των φυσικών σακχάρων κάνει το μέλι ασταθές Είναι φυσικό για το μέλι να κρυσταλλωθεί, δεδομένου ότι είναι ένα υπέρ κορεσμένο σε ζάχαρα προϊόν.


Τα δύο κύρια σάκχαρα του μελιού είναι η φρουκτόζη και η γλυκόζη. Το περιεχόμενο σε φρουκτόζη και γλυκόζη σε κάθε μέλι ποικίλλει ανάλογα από την πηγή συλλογής ( είδος ανθοφορίας) ή του μελιτώματος καθορίζοντας έτσι και το είδος κάθε μελιού. Γενικά, η φρουκτόζη κυμαίνετε από 25 έως 40%. και της γλυκόζης από 30- 44% . Η ισορροπία αυτών των δύο κύριων σακχάρων είναι η κύρια αιτία που θα οδηγήσει στην κρυστάλλωση του μελιού, και το σχετικό ποσοστό τους θα καθορίσει κατά πόσο θα κρυσταλλώνει γρήγορα ή αργά.

Πόσο γρήγορα θα κρυσταλλώσει το μέλι;

Διάφορα είδη μελιού θα κρυσταλλωθούν με διαφορετικούς ρυθμούς. Ορισμένοι μέλια θα κρυσταλλώνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες μετά την εξαγωγή από τις κηρήθρες, ενώ άλλοι παραμένουν σε υγρή κατάσταση για μήνες ή χρόνια. Οι ακόλουθοι παράγοντες επη

εάζουν η ταχύτητα της κρυστάλλωσης:

(ι) η πηγή του νέκταρος που συλλέγουν οι μέλισσες (η σύνθεση των σακχάρων του μελιού),

(ii) ο τρόπος με τον οποίο έχει επεξεργαστεί και

(iii) η θερμοκρασία στη συντήρηση.

Ο χρόνος που θα πάρει το μέλι να κρυσταλλώσει εξαρτάται κυρίως από τη σχέση φρουκτόζης προς γλυκόζη και τη γλυκόζη προς την αναλογία της υγρασίας . Μέλι με υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη, με χαμηλή φρουκτόζη σε αναλογία προς την γλυκόζη θα κρυσταλλωθεί πιο γρήγορα, όπως το τριφύλλι, το βαμβάκι, πικραλίδα, μουστάρδα της ελαιοκράμβης κ.α. Μέλι με υψηλότερη φρουκτόζη σε αναλογία προς την γλυκόζη (που περιέχει λιγότερο από 30 % γλυκόζης) κρυσταλλώνει αρκετά αργά και μπορούν να μείνουν υγρά για πολλά χρόνια χωρίς ειδική επεξεργασία.

Για παράδειγμα το μέλι πορτοκαλιάς κρυσταλλώνει μόλις πιάσει ο Χειμώνας, το πεύκο κρυσταλλώνει σε 1-2 χρόνια, ενώ ο έλατος δεν κρυσταλλώνει ποτέ και είναι το μοναδικό μέλι που συμβαίνει αυτό.


Όσο υψηλότερη είναι η γλυκόζη και χαμηλότερη η περιεκτικότητα σε υγρασία στο μέλι, η κρυστάλλωση είναι πιο γρήγορη. Μέλι με λιγότερο γλυκόζης σε σχέση με την υγρασία άρα λιγότερο κορεσμένο διάλυμα γλυκόζης, αργεί να κρυσταλλώσει. Μέλι με αυξημένη περιεκτικότητα σε υγρασία συχνά κρυσταλλώνει άνισα (όχι δηλ. ως ομοιογενής μάζα) και χωρίζετε σε κρυσταλλική και υγρή μορφή.

Η ταχύτητα του μελιού να κρυσταλλώσει δεν εξαρτάται μόνο από τη σύνθεσή του, αλλά και από την σχετική παρουσία των καταλυτών, όπως κόκκων γύρης και κομμάτια του κεριού στο μέλι. Αυτά τα λεπτά σωματίδια χρησιμεύουν ως «πυρήνες» στην κρυστάλλωση του μελιού . Τα αρχικό προϊόν περιέχει κομμάτια από κερί, γύρη και πρόπολη, και κρυσταλλώνει γρήγορα. Το μέλι που έχει επεξεργαστεί (π.χ. με θέρμανση και μηχανικό φιλτράρισμα) θα παραμείνει σε υγρή μορφή λόγω της αποβολής του πυρήνων, που ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των κρυστάλλων γλυκόζης ενώ το ίδιο ακατέργαστο μέλι με τα κοινά φίλτρα «κινδυνεύει» να κρυσταλλώσει. Μέλι που συσκευάζονται και διατίθενται στο ελεύθερο εμπόριο, συνήθως θερμαίνονται και φιλτράρονται σε υψηλή πίεση. Με την θέρμανση και την διήθηση του μελιού διαλύονται – παρακρατούνται οποιαδήποτε κρύσταλλοι και απομακρύνονται οι «πυρήνες» που θα μπορούσαν να είναι παρόντες. Ως εκ τούτου, η κρυστάλλωση παρεμποδίζεται.
Η θερμοκρασία αποθήκευσης

Η θερμοκρασία αποθήκευσης έχει μεγάλη επίδραση στην κατάσταση του μελιού. Η κρυστάλλωση του μελιού είναι πιο ταχεία περίπου στους 10 με 15 °C (50 έως 59ºF). Σε θερμοκρασία κάτω των 10ºC (52ºF) η κρυστάλλωση επιβραδύνεται. Η χαμηλή θερμοκρασία αυξάνει το ιξώδες του μελιού και αυτό επιβραδύνει την διαμόρφωση και την διάδοση των κρυστάλλων. Το μέλι αντιστέκεται στην κρυστάλλωση καλύτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες άνω των 25ºC (77ºF). Όταν η θερμοκρασία είναι 40ºC (104ºF) οι κρύσταλλοι διαλύονται. Θερμοκρασία άνω των 40ºC (104ºF) θα βλάψει τις ιδιότητες του μελιού.

Υγροποίησης κρυσταλλωμένου μελιού

Το κρυσταλλωμένο μέλι μπορεί να επανέλθει σε υγρή μορφή και συνοχή θερμαίνοντάς το ήπια σε υδατόλουτρο (Bain Marie). Η θέρμανση του μελιού πρέπει να εφαρμοστεί έμμεσα, και όχι με άμεση φλόγα σε ένα δοχείο.

Η θερμοκρασία στην κυψέλη είναι περίπου 35ºC (95ºF) και μπορεί να φθάσει και 40ºC (104ºF ) κατά την περίοδο του καλοκαιριού, όταν οι μέλισσες συλλέγουν και ωριμάζουν το μέλι. Άρα για να υγροποιηθεί το μέλι, η καλύτερη θερμοκρασία είναι οι 35-40°C (95-104°F). Η θερμοκρασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 40ºC (104°F) για να αποφευχθεί η υπερθέρμανση.

Η υπερθέρμανση του μελιού για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα θα μειώσει την ποιότητα θα καταστρέφει τα ένζυμα , θα απολέσει την λεπτή γεύση, το άρωμα και θα καταστρέψει τα ιχνοστοιχεία. Η θέρμανση, πρέπει να γίνονται με προσοχή έτσι ώστε η θρεπτική αξία του μελιού να μην χαθεί . Είναι δυνατή η εκ νέου υγροποίηση του κρυσταλλωμένου μελιού χωρίς να χαθεί η ποιότητα.

Αποφεύγοντας την κρυστάλλωση

– Φυλάξτε το μέλι σε θερμοκρασία δωματίου σε ερμητικά κλειστά δοχεία. Βέλτιστη θερμοκρασία για την αποθήκευση μελιού είναι 21 έως 27°C (70-80°F).
– Αποφύγετε την αποθήκευση μελιού σε ψυχρές θερμοκρασίες από 11 έως 18ºC (52-64ºF), η οποία είναι ιδανική για το σχηματισμό κρυστάλλων.
– Μην το αποθηκεύετε στο ψυγείο επιταχύνοντας τη διαδικασία της κρυστάλλωσης.

Έρευνα: Ενδείξεις ότι οι σφήκες επιδεικνύουν λογική που μοιάζει με την ανθρώπινη!

Η σφήκα έχει τη δική της λογική που μοιάζει με την ανθρώπινη.

Οι Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν τις ενδείξεις ότι ένα μη σπονδυλωτό ζώο, η σφήκα, διαθέτει μια ικανότητα λογικής, συγκεκριμένα να χρησιμοποιεί ήδη γνωστές σχέσεις για να βγάλει συμπεράσματα σε σχέση με άγνωστες σχέσεις.

Για παράδειγμα, αν το Α είναι μεγαλύτερο από το Β και το Β μεγαλύτερο από το Γ (πράγματα ήδη γνωστά), τότε βγαίνει το συμπέρασμα πως και το Α είναι μεγαλύτερο από το Γ (κάτι αρχικά άγνωστο).

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι επιστήμονες βρήκαν διάφορα σπονδυλωτά ζώα, όπως μαϊμούδες, πουλιά και ψάρια, που έχουν την ικανότητα τέτοιας λογικής.

Όμως η μοναδική έως τώρα μελέτη σε μη σπονδυλωτά (τις μέλισσες) δεν είχε διαπιστώσει ανάλογη ικανότητα. Ως πιθανή εξήγηση είχε προταθεί ότι το μικρό νευρικό σύστημα της μέλισσας αποτελεί εμπόδιο για μια τέτοια λογική ικανότητα.

Οι σφήκες έχουν νευρικό σύστημα περίπου ίδιου μεγέθους όπως οι μέλισσες (μικρότερο από κόκκο ρυζιού, με ένα εκατομμύριο νευρώνες), αλλά επιδεικνύουν πιο πολύπλοκη κοινωνική συμπεριφορά, που δεν έχει παρατηρηθεί στις κυψέλες των μελισσών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την εξελικτική βιολόγο Ελίζαμπεθ Τίμπετς του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Biology Letters", πειραματίσθηκαν με δύο κοινά είδη σφηκών (Polistes dominula και Polistes metricus), επιβεβαιώνοντας ότι τελικά οι σφήκες είναι πιο...λογικές από τις μέλισσες.

«Η νέα έρευνα έρχεται να προστεθεί σε ένα ολοένα αυξανόμενο όγκο δεδομένων που δείχνουν ότι το μικροσκοπικό νευρικό σύστημα των εντόμων δεν περιορίζει τις εξελιγμένες συμπεριφορές. Δεν λέμε ότι οι σφήκες χρησιμοποιούν την παραγωγική λογική για να λύσουν ένα πρόβλημα, αλλά φαίνεται να χρησιμοποιούν γνωστές σχέσεις για να βγάλουν συμπεράσματα σε σχέση με άγνωστες σχέσεις», δήλωσε η Τίμπετς, η οποία μελετά τη συμπεριφορά των σφηκών εδώ και 20 χρόνια.

 

Ειδήσεις

Ροή ειδήσεων

Share