Νέα τροπή παίρνει η υπόθεση του θανάτου του συνεργού του εγκέφαλου της συμμορίας της μαφίας των φυλακών, καθώς η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ότι ο θάνατός του μέσα στη Δ' Πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού δεν οφείλεται σε ναρκωτικά αλλά σε στραγγαλισμό.
Στους συγκεκριμένους διαλόγους γίνεται αναφορά στο σχέδιο με το δηλητήριο που είχε σκοπό να εφαρμόσει ο Αλβανός κακοποιός, βάσει του οποίου θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τον θάνατο του συνεργού του και να αποδώσει τη δήθεν δηλητηρίαση στον καταδικασμένο για το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο.
Α: Αύριο, έλα εδώ. Φτιάχνω ένα χαρτί προς εισαγγελέα.
Β: Ναι, για τη ζωή σου.
Α: Για τη ζωή μου. Να μην έχουμε την τύχη του Τούσα και των άλλων.
Β: Να γράψω ό,τι χρειάζεται να γράψω μέσα;
Α: Ναι, καν’το.
Β: Εντάξει, θα στο κάνω. Θα… μετά τους αλλεπάλληλους θανάτους στις φυλακές Κορυδαλλού και από πληροφορίες που έλαβα ότι πρόκειται για δηλητηρίαση του μάρτυρα που είχα προτείνει στην υπόθεση της δίκης Ζαφειρόπουλου, Τούσα Μπαρντίλ καθώς και του ατόμου που είχε προσπαθήσει να με δηλητηριάσει… εεε τον Αύγουστο του… πότε ήταν;
Β: Και θα πρέπει να δούμε αν το δηλητήριο που χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία του που είπες εσύ, αν και εντάξει πολλά είδη δηλητηρίων μπορεί να υπάρχουν, δεν είναι μόνο ένα.
Α: Δεν έχουμε πρόβλημα, γιατί υπάρχει παρακολούθηση τηλεφώνων με την εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που λέει, κοίτα το δηλητήριο να είναι το ίδιο που κρατάει ο Κλόντις, για να φαίνεται ότι τον σκότωσα εγώ, όχι οι άλλοι.
Οι Αρχές, πάντως, ερευνούν το ενδεχόμενο πίσω από τη δολοφονία του Τούσα να κρύβεται ο αρχηγός της μαφίας των φυλακών, καθώς διαφώνησαν στα όσα έπρεπε να πει το θύμα στη δίκη Ζαφειρόπουλου
Μαφία των φυλακών: Ποιοι δικηγόροι στηρίζουν τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο και τον Θεόδωρο Παναγόπουλο!
Με δήλωση που υπέγραψαν 15 πρόεδροι δικηγορικών συλλόγων εκφράζουν -τουλάχιστον- τον προβληματισμό τους για τον τρόπο που λειτούργησε η δικαιοσύνη στα πρόσωπα του Αλέξανδρου Λυκουρέζου και του Θοδωρή Παναγόπουλου, με την έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης σε βάρος τους, ενώ είναι γνωστής διαμονής και επ'ουδενί ύποπτοι φυγής.
Στην ανακοίνωσή τους, οι συνάδελφοί τους πρόεδροι συλλόγων θεωρούν βέβαιη την παρουσία των δύο δικηγόρων ενώπιον του ανακριτή, εάν ελάμβαναν κλήση για απολογία, σημειώνοντας ότι δεν ήταν αναγκαία η έκδοση ενταλμάτων. Κροούν μάλιστα το καμπανάκι του κινδύνου, υπστηρίζοντας ότι σήμερα μπορεί να είναι ο Αλ. Λυκουρέζος και ο Θ. Παναγόπουλος, αύριο όμως, μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε...
Ολόκληρη η δήλωση έχει ως εξής:
«Η κοινή γνώμη παρακολουθεί, άναυδη, μια ποινική "επιχείρηση" στρεφόμενη κατά δύο δικηγόρων, οι οποίοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον ανακριτή από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία υπό συνθήκες που προσιδιάζουν στους πλέον επικίνδυνους καταζητούμενους εγκληματίες, κατά βάναυσο θρυμματισμό του τεκμηρίου της αθωότητας και των υπερασπιστικών τους δικαιωμάτων, και κατά τρόπο που θα στιγματίσει για πάντα την προσωπικότητά τους.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ποινική εμπειρία για να καταλάβει κανείς ότι δύο επαγγελματίες με διαδρομή δεκαετιών, με σταθερή επαγγελματική έδρα-γραφείο και διαδρομή, και με καθημερινή παρουσία στα δικαστήρια, δεν είναι ύποπτοι φυγής, ούτε διαπράξεως νέων απεχθών εγκλημάτων, προϋποθέσεις που πρέπει αναγκαία κατά το Νόμο να συντρέχουν, προκειμένου να εκδοθεί ένταλμα συλλήψεως.
Το ένταλμα συλλήψεως είναι μια ακραία πράξη δικονομικού καταναγκασμού της πολιτείας. Σημαίνει πως ένας πολίτης θα στερηθεί την ελευθερία του χωρίς, προηγουμένως, να έχει εκθέσει τις απόψεις του έναντι των αρμόδιων δικαστικών και εισαγγελικών αρχών για όσα του προσάπτονται. Προς τούτο και πρέπει να εκδίδεται με φειδώ και σύνεση, και αυτονοήτως με ευλαβική των προϋποθέσεων του Συντάγματος και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Βεβαίως κανείς δε μπορεί να γνωρίζει το περιεχόμενο της προκείμενης ποινικής δικογραφίας, που είναι (ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να είναι) μυστική. Φαντάζει, όμως, τουλάχιστον οξύμωρο το να θεωρούνται πιθανοί φυγόδικοι και οιονεί εγκληματίες άνθρωποι που βρίσκονται καθημερινά ακριβώς εκεί, όπου το σε βάρος τους ένταλμα εκδόθηκε και εκτελέσθηκε: Στους χώρους απονομής της Ποινικής Δικαιοσύνης. Εάν, δηλαδή, κλητεύονταν από τον αρμόδιο ανακριτή προς απολογία, και η ποινική τύχη τους κρινόταν μετά από αυτήν, υπάρχει έστω και ένας που να αμφιβάλλει για την προσήκουσα έλευσή τους;
Δημιουργεί, λοιπόν, τουλάχιστον προβληματισμό και η έκδοση, αυτή η ίδια, των δύο προκείμενων ενταλμάτων, και η δημοσιότητα και ο τρόπος, υπό τον οποίο αυτά εκτελέσθηκαν. Όταν, μάλιστα, προέρχονται από έμπειρους ποινικούς λειτουργούς, που αναντίρρητα γνωρίζουν τα όσα προβλέπονται, επί του θέματος, από τη Νομοθεσία. Και όταν, ακόμη, η συγκεκριμένη υπόθεση φαίνεται πως σχετίζεται με πρόσωπα αμφιβόλου ηθικής και με ύποπτα, τουλάχιστον, συμφέροντα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
