ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Μάρκος Σεφερλής: "Πέρασα δύσκολα αλλά δεν έβγαλα τίποτα προς τα έξω. Δεν ήθελα να με λυπάται ο κόσμος!"
Οι παραστάσεις του εδώ και κάποια χρόνια είναι sold out. Η κρίση δεν έχει ακουμπήσει τον Μάρκο Σεφερλή καθώς έχει φροντίσει εδώ και πολύ καιρό να μειώσει την τιμή του εισιτηρίου στα θέατρά του αλλά και να δίνει πιστοποιητικό εγγύησης στον κόσμο που τον ακολουθεί πιστά ότι μαζί του θα περάσει καλά. Στην περίπτωσή του μπορούμε να μιλάμε για «φαινόμενο», που δουλεύει ασταμάτητα και που κοιμάται ελάχιστα πια προκειμένου να τα προλάβει όλα: Να γράφει, να σκηνοθετεί, να παίζει, να παρακολουθεί τυχόν λάθη και να τα διορθώνει. Μα καλά αυτός ο άνθρωπος δεν σταματά ποτέ;
Της Τζώρζιας Συρίχα
Βάζει ψηλά τον πήχη και τα καταφέρνει. Το όνομα Σεφερλής είναι εγγύηση και ο ίδιος πιστεύει ότι «πολλοί θα ήταν εκείνοι οι συνάδελφοί μου που θα με περίμεναν με το τουφέκι να κάνω αποτυχία. Σε όλους συμβαίνει αυτό, κάποιοι μάλιστα περίμεναν να ξαναπάω επιχειρηματικά στο μηδέν. Η παράσταση που κάνω φέτος "Στη φωλιά του Κούκλου" στο θέατρο "Περοκέ" είναι διαφορετικό πράγμα από αυτό που κάνω τόσα χρόνια. Ο θεατής παρακολουθεί, λοιπόν, στην πρώτη πράξη πώς στήνεται μια παράσταση, πώς γίνονται οι πρόβες, πώς επεμβαίνει ο σκηνοθέτης - σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής είμαι εγώ- και στη δεύτερη πράξη υποτίθεται ότι βλέπει την πρεμιέρα, και εκεί γίνεται της κακομοίρας. Άπειρα λάθη που δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε και εγώ πρέπει να τα μπαλώσω. Ο κόσμος γελάει, χειροκροτεί, περνάει καλά....»
Οι συνεργασίες του είναι συνήθως στάνταρ και τα ονόματα που πλαισιώνουν τον θίασό του δεν τα αλλάζει... Μια πεπατημένη που ακολουθεί χρόνια. «Έχω πέντε νέα παιδιά φέτος στο θίασο που είναι καταπληκτικά, αλλά σε γενικές γραμμές έτσι είναι, δεν αλλάζω εύκολα τους συνεργάτες μου γιατί πιστεύω ότι μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό δεν την αλλάζεις. από την άλλη είναι καλοί ηθοποιοί και μου κάνουν για τους ρόλους που θέλω. Εγώ είμαι πολύ δύσκολος συνεργάτης, είμαι καλός φίλος, αλλά πάνω στη δουλειά είμαι απαιτητικός, σκληρός, τελειομανής, γιατί θέλω το αποτέλεσμα να είναι άρτιο και ο κόσμος να παίρνει αυτό που πραγματικά του αξίζει. Δεν κάνω εκπτώσεις στη δουλειά και δεν θέλω να γίνονται πράγματα που δεν μου αρέσουν πάνω στη σκηνή, οπότε οι συγκεκριμένοι ξέρουν πώς δουλεύω. Εγώ στις πρόβες περνάω πολλές ώρες, ατελείωτες, δεν κάνω ξεπέτα για να πάμε σπίτι μας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν και έχουν την αντοχή για να πετύχουμε σε αυτό που παρουσιάζουμε».
«Δεν φωνάζω ούτε βρίζω»
Δεν έχει κοντραριστεί ποτέ με κάποιον συνεργάτη του, δεν έχει δημιουργήσει αντιπαραθέσεις, έχει το δικό του τρόπο να το καταφέρνει αυτό και δεν είναι και ο πιο εύκολος συνεργάτης. «Δεν είμαι άνθρωπος που φωνάζω, ούτε βρίζω και γενικότερα δεν συμπεριφέρομαι άσχημα. Είμαι επίμονος και θέλω ο άλλος να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του στη σκηνή. Σίγουρα δεν το καταφέρνουν όλοι και δεν το κάνουν όπως εγώ θα το ήθελα -ή όπως θα το έκανα εγώ-, όπως και να έχει όμως ο άλλος καταλαβαίνει ότι λειτουργώ έτσι για το καλό της παράστασης. Όλοι οι συνεργάτες μου έχουν κατανόηση και αν κάποια στιγμή δω ότι κάποιος αισθάνεται πιεσμένος το γυρίζω στην πλάκα. Έχω δει ορισμένους σκηνοθέτες να εκνευρίζονται και να βγάζουν έναν άλλο εαυτό. Δεν είμαι έτσι, δεν μπορώ να τσακωθώ με κάποιον και μετά να βγω να παίξω μαζί του».
Δεν καταλαβαίνει από κρίση. Το φαινόμενο Σεφερλής σπάει ταμεία. Υπάρχει κάποιο μυστικό για την συνταγή της επιτυχίας αυτής; «Πιστεύω ότι είμαι πιστός σε αυτό που κάνω τόσα χρόνια και ο κόσμος ξέρει ότι θα έρθει και θα περάσει καλά. Υπάρχει μια σχέση μεταξύ μας ειλικρίνειας και αλήθειας που δεν την έχω προδώσει ποτέ. Με το κοινό είμαι φιλαράκι, τις ηλικιωμένες κυρίες που έρχονται να με δούν τις αποκαλώ πιπίνια, θέλω ο θεατής που θα μπει μέσα σε καμιά περίπτωση να μην αισθανθεί άβολα βλέποντας μια παράσταση, έρχεται στα τυφλά και ξέρει ότι θα γίνει μέλος μιας μεγάλης παρέας. Γελάει με το παραμικρό, ο κόσμος είναι χαλαρός, είναι μια σχέση και ένα παιχνίδι που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας τόσα χρόνια. Παρόλη, λοιπόν, την κρίση και το πρόβλημα που υπάρχει εγώ βλέπω περισσότερο κόσμο από πέρυσι».
Ο Μάρκος Σεφερλής δεν δοκιμάζεται σε νέα πράγματα, δεν κάνει πειράματα στη δουλειά του, δεν είναι ματαιόδοξος. Τον επιβεβαιώνει το κοινό του καθημερινά με το χειροκρότημα.
«Πέρα από κωμωδία δεν θα έκανα κάτι άλλο, δεν ξέρω τι σχέδια θα κάνω όταν μεγαλώσω αρκετά, αλλά για την ώρα ξέρω ότι όλοι έρχονται εδώ για να γελάσουν. Δεν μπορώ να τους προδώσω για να αποδείξω τι και σε ποιον; Δεν με ενδιαφέρει να του δείξω ότι μπορώ να παίξω και δράμα, φροντίζω να εξελίσσω καλά αυτό που κάνω χρόνια, την κωμωδία, αυτό θα κάνω μια ζωή. Εάν κάποια στιγμή νιώσω την ανάγκη μετά από πολλά χρόνια να το κάνω, θα είναι μια δική μου ανάγκη και θα μου το επιτρέψει -φαντάζομαι- και ο κόσμος μετά από τόσα χρόνια γέλιου που του έχω χαρίσει».
Καυτηριάζει και σατυρίζει πολλούς επωνύμους στις παραστάσεις του. Και όμως κανένας δεν μπορεί να του θυμώσει και να του κρατήσει κακία. «Παράπονο δεν είχα από κανέναν ούτε διαμαρτυρία ούτε εξώδικα για να σταματήσω να ασχολούμαι μαζί του. Βάζω και κάποια όρια στη σάτιρά μου, δεν έχω σκοπό να θίξω και να προσβάλλω κανέναν».
Πώς έλιωσε ο πάγος με τη Μενεγάκη
Η σχέση του με την Ελένη Μενεγάκη περίπου 7 χρόνια είχε μπει στον πάγο, παρόλο που στο παρελθόν υπήρξαν συνεργάτες στον «Πρωινό καφέ» αλλά και πολύ καλοί φίλοι. Ο Σεφερλής μέσα από τη σάτιρα που έκανε στα έργα του αναφερόταν πάντα σε αυτήν και την σχολίαζε με το δικό του τρόπο, κάνοντας την «Ωραία Ελένη». Οι σχέσεις τους τώρα έχουν αποκατασταθεί και «Στην Ελένη» αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν και κανένας από τους δύο δεν αναφέρθηκε στις «κακές στιγμές του παρελθόντος».
«Αποκαταστάθηκαν από το τηλέφωνο. Με πήρε και μου είπε να πάω στην εκπομπή της και είπα πολύ ευχαρίστως. Δεν είχαμε τσακωθεί ούτε ανταλλάξαμε βρισιές, απλά είχε θυμώσει επειδή εγώ είχα πάει σε άλλη εκπομπή. Εγώ, όμως, πάντα έλεγα τα καλύτερα γι' αυτήν και τα πιστεύω, ενώ και εκείνη μάθαινα ότι έλεγε για εμένα επίσης καλά λόγια. Πέρα από τα 5 πρώτα λεπτά αμηχανίας που υπήρξαν όταν βρεθήκαμε ξανά, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και δεν αναφερθήκαμε καθόλου στο παρελθόν. Μιλήσαμε έπειτα από 7 χρόνια μετά από ένα πείσμα της Ελένης, ένα καπρίτσιο συνηθισμένο για το χώρο αυτό, αλλά δεν αναφέραμε καν εκείνο το περιστατικό ούτε μου έδειξε αλλά ούτε και μου ανέφερε για κάτι που ενδεχομένως την είχε πειράξει στο διάστημα αυτό που εγώ τη σατιρίζω. Όλα καλά»
Οι κριτικοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Εκείνοι που πυροβολούν τον Μάρκο Σεφερλή και εκείνοι που τον εξυμνούν. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος -δύσκολος και καυστικός κατά γενική ομολογία στις κριτικές του- έγραψε ύμνους πέρυσι για το παίξιμό του και ο ηθοποιός βγήκε και τον ευχαρίστησε δημόσια.
«Κρατάω την κριτική ανθρώπων που έχουν έρθει και με έχουν δει στο θέατρο. Ο Γιάννης Γαρδέρης πιο παλιά και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος που έγραψαν ύμνους για εμένα τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άνθρωποι που ήρθαν και με είδαν, με έκριναν για τη δουλειά μου πάνω στη σκηνή. Κάποιοι άλλοι που κάνουν κριτική από μόνοι τους, σίγουρα λένε ελεύθερα την άποψή τους, αλλά δεν έχουν έρθει ποτέ να με δουν. Αν με κρίνουν από τις τηλεοπτικές μου δουλειές, τι να πω... Υπάρχουν κάποιοι που κρίνουν τον άνθρωπο Σεφερλή ή έχουν εμμονή με τον Σεφερλή. Εντάξει... το χιούμορ του Σεφερλή είναι αυτό και κάνει χιλιάδες θεατές να τον ακολουθούν. Κανένας δεν υποχρεώνεται να έρθει να με δει με το ζόρι και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να επικρίνει όλους αυτούς που έρχονται να με δουν. Οποιαδήποτε καλοπροαίρετη κριτική που έχει κάποια βάση πάντως την λαμβάνω σοβαρά υπόψιν μου».
Σεφερλής και να κάνει μόνο ένα πράγμα δεν γίνεται. Ο Μάρκος κάνει και παιδικό κάθε Κυριακή στην ίδια σκηνή του «Περοκέ», τον «Ζυμαρούλη», και περιττό να πούμε ότι και σε αυτό γίνεται της κακομοίρας από πιτσιρίκια. Αφηγητής στην παράσταση αυτή είναι ο γιός του Χάρης.
«Τα παιδιά με έχουν αγαπήσει όλα αυτά τα χρόνια και εγώ το ίδιο. Τους το όφειλα, λοιπόν, να κάνω κάτι ξεχωριστό και γι' αυτά. Η παράσταση παίζεται για 5η συνεχόμενη χρονιά με την ίδια επιτυχία, φέτος μάλιστα θα ήθελα να ξεκινήσω μετά τις γιορτές αλλά κατ'απαίτηση των παιδιών που έπαιρναν τηλέφωνο και ρωτούσαν για την παράσταση το ανέβασα το Σεπτέμβριο. Ναι ο Χάρης είναι ο αφηγητής της παράστασης, τον ακούω και συγκινούμαι, και γενικότερα στις παραστάσεις τον βάζω και συμμετέχει με κάποιο τρόπο».
«Δεν κρεμάστηκα από την τηλεόραση»
Το «φαινόμενο Σεφερλής» δεν καταλαβαίνει από οικονομική κρίση αλλά δεν πρέπει να αισθάνεται ενοχή γι' αυτό καθώς δουλεύει ασταμάτητα. «Δεν κρεμάστηκα ποτέ από την τηλεόραση και ας έκανα μεγάλη επιτυχία εκεί. Απλά με βοήθησε να κάνω δουλειές στο θέατρο και να υπάρχω μέσα από αυτό. Το ότι γράφω τα σενάρια μόνος μου και λειτουργώ με το ένστικτο δεν είναι τυχαίο. Με τη σκληρή δουλειά πέτυχα πολλά. Μη νομίζει κανείς ότι γράφω κάτι και επαναπαύομαι. Η διάθεσή μου είναι τέτοια που είμαι ήδη έτοιμος πριν ανέβω στη σκηνή να κάνω τον θεατή να περάσει καλά. Όλα γίνονται μαγικά, άνθρωπος είμαι και εγώ και περνάω τα λούκια μου, αλλά πάνω εκεί μεταμορφώνομαι. Δεν θα ξεχάσω τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου, εγώ θρηνούσα και έπρεπε να παίξω. Είναι ένας μηχανισμός που λειτουργεί αυτόματα, ένα είδος ψυχοθεραπείας... Εμείς οι καλλιτέχνες είμαστε περίεργα όντα. Για να κάνεις αυτήν τη δουλειά πρέπει να είσαι τρελός. Δεν είναι το επάγγελμα του lifestyle, είναι μια δουλειά ενδιαφέρουσα που άμα σου αρέσει και την κάνεις δεν ζεις χωρίς αυτήν. Είναι φοβερό το ότι εμείς δεν έχουμε γκρίνιες και αντιζηλίες που υπάρχουν αλλού, περνάμε πραγματικά καλά».
Περιθώρια για ξεκούραση δεν υπάρχουν στη ζωή του, εκείνος όμως γουστάρει πάρα πολύ την κούραση, έστω και αν κάνει να κοιμηθεί δύο και τρία μερόνυχτα συνεχόμενα... «Αυτή είναι η ξεκούρασή μου... να κουράζομαι. Ήδη τώρα ετοιμάζω ένα μεγάλο μιούζικαλ για τα Χριστούγεννα σε άλλο χώρο, προετοιμάζω μια σειρά επεισοδίων για DVD που θα βγουν μέσα σε τηλεοπτικό περιοδικό, έχω και την προσωπική μου ζωή στο μεταξύ. Θα προτιμήσω αντί να πέσω να κοιμηθώ να βγω, να διασκεδάσω, να πάω σε νυχτερινά μαγαζιά, να δω φίλους. Παρόλη την κούραση, κοιμάμαι ελάχιστες ώρες, παίρνω ενέργεια από τον κόσμο και με ανεβάζει που περνάει καλά».
Σόι πάει το βασίλειο
Η οικογένεια του Μάρκου έχει πολλά ταλέντα: Ο Χάρης χορεύει και τραγουδά, έχει ξεσηκώσει τα αστεία του μπαμπά του, τον τελευταίο καιρό, όμως, τον έχει κερδίσει η μπάλα και φοβάται ότι αν τυχόν ακολουθήσει, δεν θα έχει την ευκαιρία να κάνει διακοπές ποτέ... Ο ανιψιός του 14 χρόνων έπαιζε και στην παράσταση του περσινού χειμώνα «Μις Νταπφάιρ» αλλά και στην καλοκαιρινή «Τρώει... στόρι». Επίσης, ο μικρότερος ανιψιός του έκανε λίγο καιρό πριν τον... Παντελίδη στο YouΤube.
«Μου λέει ο Χάρης ότι συνέχεια δουλεύω και δεν κάνω καθόλου διακοπές. Είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για την ώρα για να ασχοληθεί αργότερα με αυτό το επάγγελμα. Κάνουμε πάντως πράγματα μαζί από αυτά που καταπιάνονται οι άντρες, παίζουμε μπάλα, μιλάμε ποδοσφαιρικά και είναι πιο ενημερωμένος από εμένα, παίζουμε playstation -πριν πάει στο σχολείο και επειδή εγώ δεν έχω κοιμηθεί ακόμα- καθόμαστε μισή ώρα στο κρεβάτι αγκαλιά και παίζουμε, περνάμε ώρες μαζί.
Ο ανιψιός μου είναι πολύ καλός πάνω στη σκηνή, το καλοκαίρι έπαιρνε την κρυάδα, ξεκινούσε η παράσταση με αυτόν και τα κατάφερνε... ήταν άψογος. Μετά από την παράσταση μάλιστα -όπως κάνουν όλοι οι ηθοποιοί- ερχόταν και άκουγε τις παρατηρήσεις μου. Τον βλέπω να ακολουθεί το επάγγελμα. Ναι έχουμε και το νέο αίμα... Σεφερλήδες σε διάφορες ηλικίες. Είναι αυτή η διάθεσή μας και βλέπεις τώρα το 4χρονο πιτσιρίκι τόσο πειστικά να την έχει δει Παντελίδης!».
«Η γυναίκα της ζωής μου»
Η επιστροφή της γυναίκας του Έλενας Τζαβαλιά στο θέατρο σημαίνει ότι το δεύτερο παιδί που κάποτε προγραμμάτιζε να κάνει το ζευγάρι... ξεχάστηκε και έγινε όνειρο απατηλό... Βέβαια τα σκετσάκια που έχει φτιάξει ο Σεφερλής όταν παίζει πάνω στην σκηνή μαζί της είναι μοναδικά, η χημεία τους απίστευτη, το ζευγάρι αυτοσαρκάζεται και μοιράζεται με τον κόσμο ακόμα και σκηνές από την καθημερινότητα του σπιτιού τους.
«Βέβαια, μεγάλη επιστροφή... ένα μέρος της επιτυχίας -και το λέω σοβαρά αυτό- οφείλεται και στην επιστροφή της Έλενας γιατί τα στιγμιότυπα που κάνουμε μαζί κάνουν τον κόσμο να πέφτει κάτω από τα γέλια. Ο κόσμος μάς θέλει μαζί, αλλά η Έλενα επιθυμεί να κάνει και διακοπές με τον Χάρη και το έχουν ήδη αποφασίσει για το καλοκαίρι. Ναι, το ξεχάσαμε το δεύτερο παιδί, πέρασε ο καιρός, μεγάλωσε ο Χάρης, η Έλενα αφοσιώθηκε πολύ σε αυτόν, το συζητήσαμε πολύ ώριμα και μετά από σκέψη είπαμε να μην μπούμε πάλι σε αυτήν τη διαδικασία. Είναι και πολύ δύσκολο να συνυπάρχει γυναίκα μαζί μου με τις ώρες που περνάω στη δουλειά. Η συγκεκριμένη, όμως, μπορεί, γιατί είναι απίστευτη γυναίκα. Η Έλενα μπήκε στη ζωή μου και την άλλαξε προς το καλύτερο. Έχω κάνει πράγματα που δεν ξέρω αν θα τα τολμούσα χωρίς αυτήν. Έχει σταθεί δίπλα μου βράχος και σε πολύ δύσκολες στιγμές, με βοήθησε και με στήριξε να ξεπεράσω τις δυσκολίες και να απολαμβάνουμε μαζί σήμερα αυτά που κάνουμε».
Δύσκολες στιγμές για τον Μάρκο Σεφερλή είναι οι οικονομικές που πέρασε από τότε που πήρε το «Δελφινάριο» και τον οδήγησαν ακόμα και στο Αυτόφωρο.
«Δύσκολα πέρασα όταν πήρα το "Δελφινάριο" και δεν το έβγαλα αυτό πρός τα έξω ποτέ γιατί δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση ο κόσμος να με λυπάται, παρά να παίρνει χαρά από εμένα. Πέρασα, όμως, άσχημα. Έκανα ρίσκα και ανοίγματα χωρίς να έχω την οικονομική δυνατότητα. Βέβαια μου βγήκαν σε καλό, πάντα με τη βοήθεια του κόσμου και με τη μεγάλη προσέλευση κατάφερα να τα ξεπεράσω και να ορθοποδήσω. Εκείνη την περίοδο ήμουν στην κόψη του ξυραφιού. Έλεγα ή θα πάω καλά ή θα πέσω στον γκρεμό, επειδή όμως λειτουργώ και με το ένστικτο ήξερα ότι η κίνηση αυτή τελικά έγινε για καλό. Αν δεν είχα πάρει το "Δελφινάριο" θα έψαχνα για δουλειά και μπορεί να έπαιζα σε κάποιο θίασο που δεν θα με ικανοποιούσε - έχει τύχει και αυτό να είμαι, δηλαδή, σε κάποια παράσταση που να μην καλύπτει τα δικά μου στάνταρ, ήμουν δυστυχισμένος. Από το θέατρο πάντως ζω και εγώ και η οικογένειά μου, και γενικότερα δεν είμαστε σπάταλοι ούτε έχουμε μάθει να ζούμε μες στα πλούτη, με ακριβά γούστα και σπορ».
Η Seferland
Σιγά μη και σταματούσε εδώ η δραστηριότητα Σεφερλή! Έχουμε και τη «Seferland», έναν πολυχώρο στο Περιστέρι που δημιουργήθηκε για τα παιδιά και που γίνεται χαμός. Το σίγουρο είναι ότι ο Σεφερλής δίνει μέσα στην κρίση και τη μιζέρια δουλειά σε πολύ κόσμο. Τις προάλλες, μάλιστα, έσκασαν μύτη εκεί το ζευγάρι Κοκκίνου-Μπόγρης, καθώς η τραγουδίστρια πήγε τον γιο της Αλέξανδρο να διασκεδάσει...
«Δεν είναι ο κλασικός παιδότοπος με τα φουσκωτά που πηγαίνουν τα παιδάκια και χοροπηδάνε, έχει και θεατρική σκηνή που παίζεται έργο που έχω γράψει εγώ, γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων, πάρτι, είναι χωρισμένο σε επίπεδα. Κάθε Τρίτη πηγαίνω και παίζω και εγώ μαζί με τα παιδιά ένα παιχνίδι, έχω αρχίσει και μελετάω βιβλία, μου αρέσει η επαφή με το παιδί... Έχει τρισδιάστατες κατασκευές που παρουσιάζουν το βυθό της θάλασσας στον πρώτο όροφο, ενώ ο δεύτερος και τρίτος έχουν μεταμορφωθεί σε ένα καράβι με τα αμπάρια του όπου μπορούν τα παιδιά να μπουν μέσα και να κάνουν πολλές δραστηριότητες... Είναι ακριβή επένδυση και θα κάνω απόσβεση μετά από πολλά χρόνια, αλλά το έκανα με αγάπη. Θέλω να κάνω πράγματα για μπορεί να δουλεύει και κόσμος και πάνω από όλα για να περνάμε καλά».
«Ο Ηλίας είναι μαχητής και δεν το βάζει κάτω»
Η περίπτωση του 8χρονου Ηλία Αλεξάνδρου που πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα και κολλάει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας είναι ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκε ιδιαίτερα η «News» και μάλιστα η μητέρα του Σουζάνα μάς ευχαρίστησε δημόσια... Ο Σεφερλής λίγες μέρες πριν διοργάνωσε εκδήλωση για τον μικρό Λιάκο και συγκέντρωσε χρήματα για να τα δώσει στην οικογένεια. «Με τον Ηλία έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση περίπου 3 χρόνια. Η μητέρα του με ευχαριστεί κάθε τόσο που υπάρχω στη ζωή του... Ήρθαν και με βρήκαν στο θέατρο και αμέσως τον αγάπησαν όλοι. Ερχόταν στις πρόβες, σε όλες τις παραστάσεις, έκανε παρατηρήσεις σε εμένα αλλά και στους ηθοποιούς, φοράει τις περούκες μου, μου έκανε έκπληξη, μάλιστα, τις προάλλες γιατί ανέβηκα στη σκηνή και τον είδα μπροστά μου. Ξέρει όλα τα έργα μου απέξω, όλες τις ατάκες μου, βάζει την οικογένειά του να παίζουν τους ρόλους του έργου και αυτός κάνει εμένα. Η σχέση μας δεν ξεκίνησε τώρα με την εκδήλωση, μιλάμε στο Skype πολύ συχνά, ζει στη Σπάρτη, βέβαια, αλλά όποτε έρχεται Αθήνα μένει στο ξενοδοχείο απέναντι από το θέατρο. Είναι απίστευτη η ιστορία του. Θεωρώ ότι είναι μαχητής και αγωνιστής, έχει προβλήματα, αλλά δεν το βάζει κάτω και δεν πρέπει να το κάνει. Λίγο πριν πάω στην εκδήλωση, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου είπε: "Σε ευχαριστώ που μου δίνεις δύναμη να το παλέψω", και εγώ μόλις ακούω τέτοια από ένα παιδί αλλάζω φιλοσοφία για τη ζωή. Είναι πραγματικός μαχητής και αυτός και η οικογένειά του. Στην περίπτωση του Ηλία έχω δοθεί ολοκληρωτικά γιατί το αξίζει, ο τρόπος που με αγκαλιάζει και με φιλάει είναι μοναδικός. Ένα πανέξυπνο παιδί, άτυχο μεν, αλλά το βλέπεις πόσο πάθος έχει για τη ζωή και πόσο πανέξυπνο είναι, είναι απίστευτος».
Διαβάστε περισσότερα στη News που κυκλοφορεί!
Aκολουθήστε μας στo Google News
