ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γιώργος Χρανιώτης: Ο ηθοποιός αποκαλύπτει πώς βίωσε την είδηση μιας "αηδιαστικής" αρρώστιας
Γιώργος Χρανιώτης: Η ψωρίαση είναι το δώρο που μου έκανε το σώμα μου!
Έκανε καταχρήσεις, γινόταν λιώμα, έκανε ατέλειωτα ξενύχτια μέχρι που μια σπάνια ασθένεια -«μια αντίδραση του σώματός μου στα βασανιστήρια που του έκανα»- του άλλαξε τη ζωή: Η ψωρίαση αντί να γίνει η κόλασή του, έγινε το εφαλτήριο για μια υγιεινή και πιο ισορροπημένη ζωή.Διαβάστε όσα είπε ο Γιώργος Χρανιώτης στην αποκαλυπτική συνέντευξη που παραχώρησε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην εφημερίδα NEWS
της Κατερίνας Παπαγεωργίου
Ο ηθοποιός που πρωταγωνιστεί στη «μαύρη» θεατρική κωμωδία «Καύση», του κινηματογραφιστή Στράτου Τζίτζη, στο θέατρο «Όλβιο», μιλάει με απόλυτη ειλικρίνεια και εκπλήσσει!
Συναντιόμαστε στο διαμέρισμά του στην πολυκατοικία των ηθοποιών στον Κολωνό. Με το που μου ανοίγει, ζητάει ευγενικά να βγάλω τα παπούτσια μου, γιατί όπως λέει «έτσι κάνει με όλους». Η ατέλειωτη σειρά από παντόφλες που ξεχωρίζουν δίπλα στην πόρτα είναι εντυπωσιακή! Ο ίδιος, φορώντας έναν σκούρο σκούφο, κάθεται οκλαδόν σε έναν αναπαυτικό καναπέ, σχεδόν απέναντι από ένα τεράστιο κατακίτρινο ψυγείο και έναν μαυροπίνακα, όπου φίλοι γράφουν για τα συναισθήματά τους. Προτείνει να πιούμε τσάι με βότανα, εξηγώντας πως έχει αντικαταστήσει τον καφέ, όπως και τα ποτά που κάποτε απολάμβανε γενναιόδωρα, με αφεψήματα!
«Ακόμα και όταν παίζω τα βράδια με την μπάντα μου», μου λέει, «πίνω αφέψημα με βότανα την ώρα που σε αντίστοιχες στιγμές πριν πέντε χρόνια γινόμουνα λιώμα! Άλλαξα εντελώς ζωή όταν ξαφνικά το 2005 έπαθα ψωρίαση, μια ασθένεια κατά την οποία το αμυντικό σύστημα στρέφεται ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος, η οποία εκδηλώνεται με εξανθήματα που μοιάζουν με λέπια σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος. Εμένα μου παρουσιάστηκε στους αγκώνες και στα γόνατα, όπου έτσι κι αλλιώς εντοπίζεται συχνότερα».
Σου είπαν πώς έπαθες ψωρίαση;
Εκείνη την εποχή ήμουν σε περίοδο χωρισμού, απλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πως είχα στενοχωρηθεί τόσο πολύ! Παράλληλα, όμως, ο πατέρας μου υπέφερε από αυτήν την πάθηση, η οποία μπορεί να μην είναι κολλητική, είναι όμως κληρονομική, κάτι που μέχρι τότε δεν ήξερα. Έτσι, πρόσβαλε και εμένα σε μια στιγμή που ήμουν ευάλωτος, καθώς βρισκόμουν μέσα στη θλίψη. Επιπλέον, έκανα και μια ζωή γεμάτη καταχρήσεις με αλκοόλ και ατέλειωτα ξενύχτια. Ευτυχώς από τη μέρα που νόσησα έγινα πολύ καλό παιδί! Σήμερα, μάλιστα, λέω πως αυτή η ασθένεια ήταν μια αντίδραση του σώματός μου στα βασανιστήρια που του έκανα. Το βλέπω, δηλαδή, πλέον και στον εαυτό μου, πως τώρα που ακολουθώ μια υγιεινή ζωή και είμαι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, το μυαλό μου λειτουργεί καλύτερα.
Φαντάζομαι πως όταν πρωτόμαθες ότι έχεις ψωρίαση, δεν θα ήσουν τόσο ψύχραιμος!
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δίσταζα να μιλήσω γι' αυτό που μου συνέβαινε, ντρεπόμουν όπως ντρέπονται οι ομοφυλόφιλοι να ομολογήσουν την κλίση τους. Γι' αυτό έλεγα πως έχω χτυπήσει! Γρήγορα, όμως, κατάλαβα πως αν δεν αρρώσταινα ίσως συνέχιζα να ταλαιπωρώ τον εαυτό μου. Έτσι αυτή η αρρώστια που με ανάγκασε να υιοθετήσω μια άλλη στάση ζωής, με άλλαξε προς το καλύτερο αντί να γίνει η κόλασή μου! Είναι όπως όταν, για παράδειγμα, κλέβεις κάτι και σου χαρακώνουν το πρόσωπο, ώστε η ουλή να σου θυμίζει το κακό που έκανες για να μην το επαναλάβεις! Σε αυτή την περίπτωση το σημάδι σου κάνει καλό, γιατί έρχεται και σου λέει: «Μεγάλε, κάπου έκανες ένα λάθος, πρόσεξε μην πέσεις πάλι στο ίδιο παράπτωμα!». Κατά τον ίδιο τρόπο, η ψωρίαση ήρθε να με βάλει μόνιμα σε έναν καλύτερο δρόμο ζωής.
Πιστεύεις πως όλοι αντιμετωπίζουν αυτή την πάθηση με τον ίδιο τρόπο;
Όχι βέβαια! Μάλιστα σε ένα σχετικό ιατρικό συνέδριο που έγινε πρόσφατα πολλοί που πάσχουν από αυτήν τη νόσο αρνήθηκαν να μιλήσουν, εγώ πάντως δεν είχα πρόβλημα. Θα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ μεγάλο φλώρο αν δεν έλεγα πως έχω ψωρίαση! Γιατί άλλωστε να μην το πω, όταν ο Μάικλ Τζόρνταν είχε βγει και είχε δηλώσει στη δεκαετία του '80 πως έχει AIDS; Μιλάμε, βέβαια, για έναν πολύ γενναίο άνθρωπο! Εγώ αν είχα αυτή την ασθένια δεν υπάρχει περίπτωση να το ομολογούσα, δεν θεωρώ τον εαυτό μου τόσο γενναίο.
Αποκαλύπτοντας πάντως εσύ, ένας γνωστός ηθοποιός, πως έχεις ψωρίαση, δίνεις θάρρος και κουράγιο σε εκείνους που επίσης πάσχουν αλλά δεν τολμούν να το αντιμετωπίσουν φανερά.
Αν μπορώ να βοηθήσω εκθέτοντας τον εαυτό μου τόσο ανώδυνα γιατί να μην το κάνω!
Στο περιβάλλον σου πώς σε αντιμετώπισαν;
Δεν είχα πρόβλημα. Άλλωστε αυτή η πάθηση δεν είναι κολλητική, και το ξέρει ο κόσμος, καθώς η ψωρίαση συζητιέται αυτό τον καιρό γιατί έχουν αυξηθεί τα κρούσματα κατά 15% με 20%! Την ίδια ώρα, βέβαια, αυξάνονται και οι νέες θεραπείες που υπόσχονται μακροχρόνια ύφεση, καθώς αυτή η ασθένεια συνήθως απαιτεί αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά σε περίοδο εξάρσεων.
Ποια μέθοδο θεραπείας έχεις προτιμήσει;
Δεν παίρνω φάρμακα, θα το έκανα μόνο στην περίπτωση που θα είχα πρόβλημα στο πρόσωπο και στο σώμα. Από τη στιγμή όμως που η ψωρίαση περιορίζεται στο γόνατο και στους αγκώνες, προτιμώ το βελονισμό όσο κι αν ψιλοπονάω! Άλλωστε, με το που μπαίνουν οι βελόνες με παίρνει ο ύπνος! Κάποια εποχή έκανα επίσης ομοιοπαθητική, ενώ έχω δοκιμάσει και την... ξηρασία. Μια θεραπεία για δέκα μέρες, όπου τρως ένα παξιμάδι και ένα αβοκάντο το πρωί, μια από τα ίδια το μεσημέρι και ένα ποτήρι νερό! Δεν παίζεται, γι' αυτό το έκανα μονάχα δύο φορές. Σίγουρα, πάντως, μέσα από αυτήν τη μέθοδο μαθαίνεις να μασάς καλά την τροφή, εβδομήντα μασήματα σε κάθε μπουκιά! Κάπως έτσι σταμάτησα να καταβροχθίζω το φαγητό μου όπως συνήθιζα παλιά.
Μέσα απ' όλη αυτή την περιπέτεια έχεις ξεχωρίσει κάποιους κανόνες ζωής;
Έχω καταλάβει πως όσο πιο εγκρατής είσαι τόσο ανακαλύπτεις όμορφα πράγματα. Βέβαια, δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα μπορούσα να βγαίνω σε κέντρο και να τραγουδάω πίνοντας αφεψήματα με βότανα, όταν όλοι γύρω μου είναι μέσα στα ποτά. Να όμως που γίνεται! Επίσης, έχω πειστεί πως αν αγαπάμε το σώμα μας, πρέπει να του κάνουμε δώρα όπως γιόγκα, γυμναστική, διαλογισμό, διατροφή. Εγώ πλέον τα προσέχω όλα αυτά, ενώ παράλληλα έχω ξεκινήσει να κάνω wind surfing, ανεκτίμητο σπορ στη ζωή μου.
Θέατρο, ταινία, σίριαλ, συναυλίες!
Στην παράσταση «Καύση» φαίνεται να ταυτίζεσαι απόλυτα με το ρόλο σου.
Τρέχω κι εγώ σε πορείες όπως ο «Χάρης» που υποδύομαι, γι' αυτό είχα κάνει ολόκληρη φασαρία με το σκηνοθέτη και συγγραφέα του έργου Στράτο Τζίντζη, που επέμενε πως όταν ο ήρωας πάει σε πορείες δεν χρειάζεται να έχει σακίδιο στην πλάτη! «Μα δεν κατεβαίνεις σε πορεία όταν είσαι μάχιμος όπως ο Χάρης, χωρίς σακίδιο!», του έλεγα, «πού θα βάλεις τη μάσκα σου, τα γυαλιά του snowboard για να προφυλάξεις τα μάτια σου από τα δακρυγόνα, τα μαλόξ!». Γελάσαμε τελικά πολύ στις πρόβες. Άλλωστε όλοι στο θίασο έχουμε γίνει μια παρέα! Προσωπικά, πάντως, δεν είμαι ακραίος όπως ο ήρωας που υποδύομαι, όταν όμως αισθάνομαι πως αδικούμαι κατεβαίνω κι εγώ στο δρόμο. Έτσι ξέρω πώς είναι όταν σε κυνηγάνε, καταλαβαίνω δηλαδή τον Χάρη, χωρίς εννοείται να εγκρίνω τις πράξεις του».
Ο Γιώργος παίζει, επίσης, σε διάφορους χώρους με την μπάντα του «Γιάφκα», ενώ συνεχίζει εμφανίσεις στο «Σταυρό του Νότου». Ακόμη πρόκειται να παίξει σε ένα καινούργιο σίριαλ με τίτλο «Λίμπα» του Γιώργου Φειδά (σκηνοθέτη του σίριαλ «Singles»), το οποίο θα μεταδοθεί από το Ίντερνετ. Στη σειρά ακούγονται και δύο δικά του κομμάτια. Τέλος, σε λίγους μήνες θα προβληθεί η ταινία «Ο προφήτης», όπου έχει τον ομώνυμο ρόλο.
Η αξέχαστη ατάκα του Λαζόπουλου
Υπάρχουν στιγμές που ξεχωρίζεις στην καριέρα σου;
Είμαι περήφανος που έπαιξα πολύ νέος, στα 23 μου, πλάι στον Λάκη Λαζόπουλο, στο έργο του «Η Κυριακή των παπουτσιών». Τότε, εκείνο το διάστημα, είχα άλλη μια σημαντική πρόταση και, άσχετος όπως ήμουν, τον είχα ρωτήσει γεμάτος σύγχυση, ποια κατά τη γνώμη του πρόταση έπρεπε να διαλέξω! Εκείνος τότε μου είχε πει: «Η άλλη παράσταση θα είναι σίγουρα πολύ καλή, μπορεί όμως να σε ενδιαφέρει να παίξεις σε μια παράσταση-γεγονός, που θα είναι η δική μου!». Αργότερα, ο Λαζόπουλος, που με είχε συνεπάρει με τον τρόπο που δούλευε, έτυχε να μου κάνει και μια αφιέρωση, όπου μου έγραφε: «Γιώργο είσαι πολύ καλός ηθοποιός, σου εύχομαι να γίνεις και σπάνιος!».
Ανάμεσα στους ρόλους που σήμαιναν κάτι το ιδιαίτερο για σένα, ποιους ξεχωρίζεις;
Την περσινή συμμετοχή μου στο έργο «Μαντάμ Φλο», γιατί είχα τη μεγάλη ευκαιρία να είμαι πλάι στην υπέροχη Αντιγόνη Βαλάκου, η οποία «μύριζε» ολόκληρη θέατρο!
Θυμάσαι κάποια παρατήρησή της;
Μια παρατήρηση μου είχε κάνει μόνο: "Γιατί παιδί μου κλαις σαν αδελφούλα;". Της είχα απαντήσει: «Μα κυρία Βαλάκου, πρώτον γιατί υποδύομαι έναν γκέι και δεύτερον γιατί όταν βλέπω τα ματάκια σας δακρύζω!». Η Βαλάκου ήταν το κορίτσι μου την περσινή σεζόν, η σκέψη μου ήταν όλη σε εκείνη!
Έχεις ποτέ ζηλέψει την ερμηνεία κάποιου άλλου ηθοποιού;
Ναι, στην κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου «Δεν μπορώ να μείνω μόνη» είχα ζηλέψει την ερμηνεία του Κώστα Αποστολάκη, ήταν εξαιρετική! Κάθε μέρα προσπαθούσα να τον φτάσω. «Ρε μαλάκα», του έλεγα, «κάποια στιγμή θα τα καταφέρω να παίξω τόσο καλά όπως παίζεις εσύ». Και έτσι έγινε λίγο πριν ολοκληρωθούν οι παραστάσεις, το παραδέχθηκε και ο ίδιος!
«Τα ταξίδια είναι η μεγαλύτερη ανάγκη μου»
Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, γιατί για μένα τα ταξίδια είναι ανάγκη. Θεωρώ, δηλαδή, πως ο κόσμος είναι το σπίτι μου, γι' αυτό θέλω να μπαίνω σε όσα περισσότερα δωμάτια μπορώ! Προσπαθώ, επίσης, στα μέρη που πηγαίνω να μένω πολύ καιρό. Για παράδειγμα, στην Ινδία είχα καθίσει μόνος μου τρεις μήνες. Το ίδιο έγινε με τη Βραζιλία. Η διαβίωση και στις δύο αυτές χώρες είναι απίστευτα φθηνή. Έχω επίσης ταξιδέψει σε Παναμά, Κόστα Ρίκα, Μεξικό, Μαδαγασκάρη, Ν. Υόρκη, Λος Άντζελες, Ταϊλάνδη, σε όλη την Ευρώπη, πάντα βέβαια σαν ταξιδιώτης, ποτέ σαν τουρίστας.
Οι παρανομίες μου για τον έρωτα!
Μέχρι σήμερα μου αρέσει να ρισκάρω στη ζωή μου, κυρίως όταν είμαι ερωτευμένος. Για παράδειγμα, κάποτε παραβίασα το σπίτι της αγαπημένης μου, με την οποία είχαμε χωρίσει μετά από τσακωμό, για να της αφήσω ένα δώρο! Εκείνη τη στιγμή δεν με ένοιαζε αν με έπαιρνε είδηση κάποιος και καλούσε την Αστυνομία! Ευτυχώς, πάντως, όλα πήγαν καλά και εκείνη όταν το κατάλαβε δεν το πήρε άσχημα, μάλιστα τα ξαναφτιάξαμε! Μια άλλη φορά, σε άλλη σχέση, κοιμήθηκα έξω από την πόρτα της κοπέλας μου που έμενε σε μονοκατοικία στον Χολαργό και δεν μου άνοιγε, γιατί είχαμε μαλώσει! Έστρωσα τότε κι εγώ το μπουφάν μου μπροστά στην εξώπορτά της και με βρήκε η ίδια να κοιμάμαι εκεί το πρωί που άνοιξε για να πάει στη δουλειά της! Εννοείται πως η αγάπη επιβίωσε ακόμα μια φορά!
Aκολουθήστε μας στo Google News
