Κατάθεση ψυχής από τον Χρήστο Δάντη! Συγκινητικό το κείμενό του για τη Ζωή Λάσκαρη

18 Αυγούστου 2017 19:22

Ανείπωτη θλίψη σκόρπισε σε ολόκληρη την Ελλάδα ο θάνατος της Ζωής Λάσκαρη, η οποία πριν από λίγες ώρες βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη!

Τόσο οι κοντινοί της άνθρωποι, οι φίλοι της αλλά και ολόκληρη η showbiz είναι συντετριμμένοι μετά από τον χαμό της!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Δυστυχώς επιβεβαίωσε τα χειρότερα ο Γιάννης Καλλιάνος: «Έχω μία ανησυχία ότι...» - Έτσι θα εξελιχθεί η κακοκαιρία τις επόμενες ώρες (video)

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Θα σας συγκλονίσει: Ποια ήταν η τελευταία ανάρτηση της Ζωής Λάσκαρη;

Ο Χρήστος Δάντης θέλησε να την αποχαιρετήσει με έναν δικό του ιδιαίτερο τρόπο και μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram έγραψε ένα κείμενο-κατάθεση ψυχής από την πρώτη του επαφή και συνεργασία με την σπουδαία ηθοποιό!

«Συμμετείχα σε μια Παράσταση της Ζωής Λάσκαρη με τον Μανώλη Λιδάκη στο ξεκίνημα μου.

Θυμάμαι την πρώτη μέρα που τη συνάντησα μέσα στην Αίθουσα του τότε «Rodolfo».
Άνοιξε την πόρτα της εισόδου φορώντας ένα πολύχρωμο μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της και μας γέλασε πλατιά.
Ήταν σα να άναψε ένας προβολέας και φώτισε το σημείο που βρισκόταν.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αχέροντας: Το ποτάμι που βρίσκεται η πύλη του κάτω κόσμου σας περιμένει... (Photos)

Τη θυμάμαι κατά τη διάρκεια της παράστασης κι όταν βρισκόμουν δίπλα της να κάνει συχνές παύσεις και να μου χαϊδεύει το πρόσωπο με τη γνωστή Μητρική της τρυφερότητα προς τους νεαρούς «συναδέλφους».
Όταν αργότερα συναντηθήκαμε κι ενώ είχα κάνει την όποια πορεία μου,ο τρόπος της ήταν το ίδιο τρυφερός.

Νομίζω ότι ποτέ δε βρέθηκα δίπλα σε μια τόσο Φωτεινή γυναίκα.

Είναι σίγουρο ότι όπου κι αν βρίσκεται τώρα,συγκλονίζει με το χαμόγελο και το ταμπεραμέντο της.

Δε θα πω αντίο στη Ζωή Λάσκαρη,γιατί ευτυχώς για μας,θα υπάρχει πάντα.

Καλό Πέρασμα..»

Συμμετείχα σε μια Παράσταση της Ζωής Λάσκαρη με τον Μανώλη Λιδάκη στο ξεκίνημα μου. Θυμάμαι την πρώτη μέρα που τη συνάντησα μέσα στην Αίθουσα του τότε "Rodolfo". Άνοιξε την πόρτα της εισόδου φορώντας ένα πολύχρωμο μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της και μας γέλασε πλατιά. Ήταν σα να άναψε ένας προβολέας και φώτισε το σημείο που βρισκόταν. Τη θυμάμαι κατά τη διάρκεια της παράστασης κι όταν βρισκόμουν δίπλα της να κάνει συχνές παύσεις και να μου χαϊδεύει το πρόσωπο με τη γνωστή Μητρική της τρυφερότητα προς τους νεαρούς "συναδέλφους". Όταν αργότερα συναντηθήκαμε κι ενώ είχα κάνει την όποια πορεία μου,ο τρόπος της ήταν το ίδιο τρυφερός. Νομίζω ότι ποτέ δε βρέθηκα δίπλα σε μια τόσο Φωτεινή γυναίκα. Είναι σίγουρο ότι όπου κι αν βρίσκεται τώρα,συγκλονίζει με το χαμόγελο και το ταμπεραμέντο της. Δε θα πω αντίο στη Ζωή Λάσκαρη,γιατί ευτυχώς για μας,θα υπάρχει πάντα. Καλό Πέρασμα..

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christos Dantis (@christosdantis) στις Αύγ 18, 2017, 7:10πμ PDT