Γι' αυτό ένα αεροπλάνο κινδυνεύει να πέσει κυρίως κατά την απογείωση ή την προσγείωσή του!
Πολλά τα ερωτήματα μετά και την τελευταία αεροπορική τραγωδία στη Νότια Κορέα
Συγκλονισμένος είναι ο πλανήτης από τα συχνά αεροπορικά δυστυχήματα το τελαυταίο 10ημερο και ειδικά από την ανατριχιαστική τραγωδία στη Νότια Κορέα. Εκεί όπως ένα Boeing της Jeju Air συνετρίβη κατά την απογείωσή του! Το γνωρίζατε εσείς πως ένα αεροπλάνο κινδυνεύει πολύ περισσότερο να πέσει κατά την απογείωση ή την προσγείωσή του και όχι όσο είναι στον αέρα; Γιατί συμβαίνει αυτό;
Είναι πιο πιθανό να χάσετε τη ζωή σας ενώ απολαμβάνετε ένα γεύμα ή από μια... κλοτσιά γαϊδάρου, παρά σε ένα αεροπορικό δυστύχημα. Αυτό αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός, καθώς το ποσοστό είναι μόλις ένα θανατηφόρο ατύχημα ανά 2,5 εκατομμύρια πτήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα μισά από αυτά τα ατυχήματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας πολύ σύντομης φάσης του ταξιδιού. Γι’ αυτό, δέστε τις ζώνες σας και ανακαλύψτε πότε χρειάζεται να είστε πιο προσεκτικοί στην επόμενη πτήση σας. Η απογείωση και η προσγείωση, όπως φαίνεται, είναι τα πιο επικίνδυνα μέρη ενός αεροπορικού ταξιδιού. Αν και διαρκούν λίγα λεπτά σε σχέση με ολόκληρη την πτήση, είναι αρκετά για να προκύψει ένα μοιραίο ατύχημα – μακριά από εμάς!
Σε βίντεο του Business Insider, παρουσιάζεται ένα γράφημα της Boeing που καταγράφει τα θανατηφόρα ατυχήματα εμπορικών αεροσκαφών κάθε χρόνο, κατηγοριοποιώντας τα ανά φάση της πτήσης. Η Boeing χωρίζει μια πτήση διάρκειας 1,5 ώρας σε οκτώ φάσεις, εκ των οποίων θα εστιάσουμε στις πιο σημαντικές πέντε.
Ξεκινώντας από την απογείωση και την αρχική ανάβαση, αυτή η φάση καταλαμβάνει μόλις το 2% του συνολικού ταξιδιού, αλλά ευθύνεται για το 14% των θανατηφόρων ατυχημάτων. Αν και το ποσοστό δεν φαίνεται μεγάλο, συγκρινόμενο με τη φάση της πλεύσης –που διαρκεί περισσότερο από το μισό της πτήσης και αντιπροσωπεύει μόλις το 11% των ατυχημάτων– είναι σημαντικό.
Η πιο επικίνδυνη φάση, όμως, είναι η τελική κάθοδος και προσγείωση, που καταλαμβάνουν το 4% του συνολικού χρόνου της πτήσης. Σε αυτό το μικρό διάστημα σημειώνονται το 49% των θανατηφόρων ατυχημάτων, καθιστώντας την τελική κάθοδο και προσγείωση το πιο επικίνδυνο μέρος του ταξιδιού.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Κατά την απογείωση και την προσγείωση, το αεροσκάφος πετά σε χαμηλό ύψος και με χαμηλή ταχύτητα, γεγονός που περιορίζει τον χρόνο αντίδρασης σε περίπτωση προβλήματος. Αντίθετα, σε ύψη όπως τα 36.000 πόδια, ο πιλότος έχει περισσότερο χρόνο και χώρο για να διαχειριστεί οποιαδήποτε βλάβη. Ακόμα και αν οι δύο κινητήρες σταματήσουν, το αεροσκάφος μπορεί να λειτουργήσει σαν ανεμόπτερο, χάνοντας μόλις ένα μίλι ύψους για κάθε 10 μίλια που καλύπτει οριζόντια, προσφέροντας στον πιλότο περίπου οκτώ λεπτά για να εντοπίσει ασφαλές σημείο προσγείωσης.
Όταν όμως κάτι πάει στραβά κοντά στο έδαφος, το περιθώριο αυτό συρρικνώνεται δραματικά. Η απογείωση διαρκεί συνήθως 30-35 δευτερόλεπτα, και σε περίπτωση βλάβης κινητήρα ή συστήματος, ο πιλότος πρέπει να αποφασίσει άμεσα αν θα συνεχίσει ή θα ακυρώσει την απογείωση. Οι ακυρώσεις απογειώσεων την τελευταία στιγμή είναι εξαιρετικά σπάνιες, καθώς μόλις το αεροπλάνο αναπτύξει ταχύτητα πάνω από 100 μίλια/ώρα, είναι σχεδόν αδύνατο να σταματήσει με ασφάλεια λόγω των νόμων της φυσικής.
Όπως και να έχει, οι πτήσεις παραμένουν ένα από τα ασφαλέστερα μέσα μεταφοράς, αλλά οι ευάλωτες φάσεις τους, όπως η απογείωση και η προσγείωση, απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και εξαιρετική ικανότητα από τους πιλότους.
Αν ένα αεροπλάνο δεν καταφέρει να απογειωθεί ή να σταματήσει εγκαίρως, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του διαδρόμου. Αυτό, ανάλογα με το αεροδρόμιο, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουση με βράχια, πτώση στη θάλασσα ή ακόμα και σε έξοδο σε αυτοκινητόδρομο ή κατοικημένη περιοχή.
Σε ιδιαίτερα επικίνδυνους διαδρόμους, όπως στο Telluride του Κολοράντο, όπου ένα γκρεμός 1.000 ποδιών βρίσκεται στο τέλος του διαδρόμου, τα αεροδρόμια έχουν εγκαταστήσει ειδικά ελαστικά συστήματα απορρόφησης πρόσκρουσης. Αυτά λειτουργούν σαν «μαξιλάρι» που μπορεί να σταματήσει ένα αεροσκάφος, αν αποτύχει να απογειωθεί. Το ίδιο σύστημα ενεργεί και κατά την προσγείωση, σε περίπτωση προβλήματος.
Αυτό μας φέρνει στο ερώτημα: γιατί η προσγείωση θεωρείται πιο επικίνδυνη από την απογείωση;
Η απάντηση είναι απλή: είναι πιο εύκολο να κάνεις ένα αεροπλάνο να απογειωθεί παρά να το σταματήσεις. Επιπλέον, κατά την προσγείωση, η ταχύτητα του αεροσκάφους έχει ήδη μειωθεί σημαντικά, και οποιοσδήποτε παράγοντας, όπως ένας ξαφνικός άνεμος, μπορεί να έχει μεγαλύτερη επίδραση από ό,τι κατά την απογείωση.
Κατά τη διάρκεια της προσγείωσης, ο πιλότος πρέπει να επικοινωνεί με τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας, να ελίσσεται γύρω από τον διάδρομο και να ενημερώνει το πλήρωμα. Παρότι παρόμοιες διαδικασίες ακολουθούνται και κατά την απογείωση, στην προσγείωση όλες αυτές οι ενέργειες λαμβάνουν χώρα ενώ το αεροσκάφος πλησιάζει προς το έδαφος, αντί να απομακρύνεται από αυτό.
Ακόμα και σε φαινομενικά φυσιολογικές προσγειώσεις, μπορεί να προκύψει κάτι απρόοπτο την τελευταία στιγμή που να οδηγήσει σε ατύχημα. Επιπλέον, μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ξεκινά από τη φάση της πλεύσης μπορεί να περιπλέξει σημαντικά την προσγείωση.
Παρότι αυτά τα σενάρια μπορεί να φαίνονται τρομακτικά, τα στατιστικά μας θυμίζουν ότι το αεροπλάνο παραμένει το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς. Ακόμα και αν προκύψει κάποιο ατύχημα στην επόμενη πτήση σας, οι πιθανότητές σας να επιβιώσετε ανέρχονται στο εντυπωσιακό 95,7%.
Aκολουθήστε μας στo Google News
