«Σκοτεινός» Τουρισμός: 3 εναλλακτικοί προορισμοί στο εξωτερικό, για διακοπές μακριά από την «μάζα»
Η βιωμένη επισκεπτική εμπειρία αποκτά ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές
Ο Dark Tourism, ή αλλιώς στα ελληνικά Σκοτεινός Τουρισμός, είναι μια τάση που με τα χρόνια γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής.
Συνδέεται με ταξίδια που περιλαμβάνουν επισκέψεις σε τοποθεσίες ή μνημεία που σχετίζονται με θάνατο και άλλου είδους τραγωδίες, δίνοντας έτσι την δυνατότητα να αναδύσει μια άλλη μορφή διακοπών, που περιλαμβάνει αναζήτηση και εξερεύνηση μακριά από το πλήθος.
Διαβάστε επίσης: Έτοιμοι για απογείωση: Οι 5 καλύτερες πόλεις της Ευρώπης για το 2024
Ο σκοτεινός τουρισμός συχνά σκοπεύει στο να εγείρει σκέψεις και προβληματισμούς, ενώ κυρίως οι τοποθεσίες του είναι μνημεία πολέμου, στρατόπεδα και μέρη στα οποία οι κάτοικοι έχουν βιώσει φυσικές καταστροφές.
Δημοφιλείς προορισμοί για Dark Tourism
Άουσβιτς, Πολωνία
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς είναι το πιο γνωστό σύμβολο των ναζιστικών εγκλημάτων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος. Το Άουσβιτς, που φιλοξένησε πάνω από ένα εκατομμύριο Εβραίους, Ρομά, Πολωνούς και άλλες μειονότητες που υπήρξαν θύματα του ναζιστικού καθεστώτος, είναι σήμερα ένα παγκόσμιο μνημείο που θυμίζει τη φρίκη του ολοκαυτώματος.
Χιροσίμα, Ιαπωνία
Η Χιροσίμα είναι το σημείο που εκτοξεύτηκε η πρώτη ατομική βόμβα στην ιστορία, στις 6 Αυγούστου 1945, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η έκρηξη σκότωσε άμεσα 70.000 ανθρώπους, και άλλοι 70.000 πέθαναν αργότερα από τις συνέπειες της ραδιενέργειας. Το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα και το Πάρκο Ειρήνης είναι σημεία αναφοράς για τη θύμηση των θυμάτων και για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης.
Περ Λασέζ, Γαλλία
Το Περ Λασέζ είναι το μεγαλύτερο και πιο γνωστό νεκροταφείο του Παρισιού και φιλοξενεί τάφους διάσημων προσωπικοτήτων όπως ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Εντγκάρ Αλαν Πόε, η Εντίθ Πιάφ, ο Φρεντερίκ Σοπέν. Ωστόσο, το Περ Λασέζ είναι περισσότερο από ένα απλό νεκροταφείο. Εξαιτίας των ιστορικών συνδέσεών του με τη γαλλική πολιτιστική κληρονομιά και τις τέχνες, πολλοί το θεωρούν ένα «εν ζωή» μνημείο του θανάτου και της μνήμης.