33χρονος έφυγε από την Αθήνα για να ζήσει σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγοροχώρι - Διατηρεί το μοναδικό μαγαζί στο χωριό
Βρήκε την Ιθάκη του!
Θανάσης Σαββασίδης: Ο νεαρός άνδρας είχε ζήσει στην Αθήνα μέχρι τα 22 του χρόνια. Μετακόμισε σε ένα μικρό χωριό και αποφάσισε να χτίσει εκεί τη νέα του ζωή. Έχτισε επίσης το μοναδικό παραδοσιακό μαγαζί στο χωριό. Επένδυσε χρήματα, χρόνο και ενέργεια σε αυτό.
Η ιστορία του Θανάση που άφησε την Αθήνα για να ζήσει στο Ζαγόρι
Ο Θανάσης Σαββαΐδης, 33 ετών σήμερα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ωστόσο, η αγαπημένη του περίοδος κάθε χρόνο ήταν η καλοκαιρινή και πασχαλινή επίσκεψη στο χωριό του, το Τρίστενο στο Ζαγόρι. "Πιθανότατα πρωτοήρθα στα σπλάχνα της μητέρας μου όταν ανακαινίζαμε το σπίτι", λέει στο Travel.gr.
Πριν από 12 χρόνια, στο αποκορύφωμα της ελληνικής κρίσης, πήρε την απόφαση να ζήσει μόνιμα εκεί. "Είχα τελειώσει τη στρατιωτική μου θητεία, είχα πάρει την επαγγελματική μου άδεια οδήγησης, αλλά όπου πήγαινα να κάνω αίτηση για δουλειά απαιτούσαν προηγούμενη εμπειρία, δούλευα ως σερβιτόρος σε μια εταιρεία εστίασης που χρεοκόπησε"!
Μετά πήγα σε συγγενείς στην Αμερική με την προοπτική να δουλέψω σε εστιατόριο που είχαν εκεί. Δεν μου άρεσε. Πήρα την απόφαση να εγκατασταθώ μόνιμα στο χωριό. Ούτως ή άλλως, ήταν το αγαπημένο μου μέρος από μικρό παιδί. Υπήρχε ένα σπίτι σε καλή κατάσταση, δεν είχα λόγο να το πολυσκεφτώ. Αρχικά έκανα διάφορες δουλειές και μαστορέματα. Πριν 6 χρόνια κατάφερα να πάρω την άδεια να λειτουργήσω το κοινοτικό καφενείο. Ο Θανάσης επένδυσε αρκετά χρήματα και κυρίως προσωπική εργασία και κατάφερε να κάνει το καφενείο-ταβέρνα σημείο αναφοράς για το χωριό των όχι παραπάνω από 30 μόνιμων κατοίκων τον χειμώνα.
«Μπορεί να ακούγονται λίγοι αλλά στην περιοχή υπάρχουν και ακόμα μικρότερα χωριά με μονοψήφιο αριθμό κατοίκων» σημειώνει. Η πιο κλασική ερώτηση που ακούει από φίλους στην Αθήνα ή ανθρώπους που γνωρίζει τυχαία είναι αν έχει μετανιώσει για την επιλογή του: «Είμαι πια 12 χρόνια εδώ, αν είχα μετανιώσει δεν θα με βλέπατε στο καφενείο».
Τρίστενο: Το μαγευτικό χωριό στο Ζαγόρι
Το Τρίστενο βρίσκεται στο ανατολικό Ζαγόρι. Τα χωριά εκεί δεν έχουν την τουριστική ανάπτυξη των άλλων Ζαγοροχωρίων. Ένας λόγος γι' αυτό είναι ότι τα σπίτια δεν είναι χτισμένα στο παραδοσιακό στυλ που συναντά κανείς σε χωριά όπως το Πάπιγκο. "Το χωριό μας υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Γι' αυτό βλέπετε ότι τα σπίτια εδώ δεν είναι φτιαγμένα από πέτρα, αλλά είναι πιο καινούργια", εξηγεί.
«Παρόλα αυτά, αξίζει να επισκεφθεί κανείς όλα τα χωριά, το καθένα έχει τη δική του ομορφιά. Να διαμείνει σε έναν από τους ωραίους ξενώνες που υπάρχουν στο Φλαμπουράρι ή στη Δολιανή. Να κάνει πεζοπορία στο Epirus Trail. Να επισκεφτεί τη λιμνούλα με τα νούφαρα κοντά στο χωριό μας. Να επισκεφτεί την ιστορική Μονή Θεοτόκου Βουτσάς με τη σπουδαία αρχιτεκτονική η οποία περιβάλλεται από ένα δασώδες τοπίο και να δοκιμάσει τις λαχανόπιτες της περιοχής» προσθέτει ο κ. Θανάσης Σαβαΐδης συμπληρώνοντας ότι «η λαχανόπιτα δεν είναι πίτα με λάχανο. Εδώ λέμε λάχανα όλα τα ζαρζαβατικά και τα χορταρικά. Επιπλέον, αξίζει να δοκιμάσει κανείς τα πεντανόστιμα κρεατικά όπως και τους ντόπιους γίγαντες». Πάντως και το ίδιο το Τρίστενο είναι πανέμορφο, με τον πέτρινο νερόμυλο, τα πολλά νερά και τα μικρά γεφυράκια να λειτουργούν «αντισταθμιστικά» για την έλλειψη παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που συναντά κανείς σε άλλες πλευρές των Ζαγοροχωρίων.
«Πρέπει να είσαι συμφιλιωμένος με τη μοναξιά»
Ο Θανάσης Σαββαΐδης, όπως και άλλοι κάτοικοι στα χωριά της περιοχής, προετοιμάζεται για τον "δύσκολο χειμώνα" για τον οποίο ακούει στα μέσα ενημέρωσης. "Προσωπικά ανησυχώ, γιατί μου λένε να ανησυχώ. Είμαι προετοιμασμένος όπως κάθε χειμώνα. Έχω τα ξύλα μου, έχω τον κήπο μου, ούτως ή άλλως η ζωή στα χωριά εξαρτάται λιγότερο από τις καθημερινές αγορές, είναι πιο αυτάρκης"!
Θα πρότεινε σε κάποιον άλλον να ακολουθήσει το παράδειγμά του; τον ρωτήσαμε.
«Εξαρτάται. Καταρχάς, πρέπει να σου αρέσει η φύση. Εμένα αυτό ήταν το βασικό του μου κίνητρο. Να είμαι κοντά στη φύση. Ειδικά αν μιλάμε για ένα τόσο μικρό μέρος. Επίσης, πρέπει να είσαι συμφιλιωμένος με τη μοναξιά. Δεν μιλάω μόνο για τη δυσκολία του να βρεις πχ. σύντροφο. Μπορεί να περάσεις μέρες και να μην έχεις να μιλήσεις με κανέναν άνθρωπο. Επίσης, είναι δεδομένο ότι ένας άνθρωπος που αποφασίζει να μείνει σε ένα μικρό χωριό πρέπει να είναι προετοιμασμένος να για καθημερινή χειρωνακτική εργασία. Πρέπει να φροντίζεις ο ίδιος να έχεις τα ξύλα για τη θέρμανσή σου, να περιποιείσαι τον κήπο σου. Να καθαρίζεις την περίοδο της χιονόπτωσης. Να περιμένεις ότι θα χρειαστεί να κάνεις ο ίδιος επισκευές στο σπίτι, όχι για λόγους εξοικονόμησης χρημάτων αλλά επειδή θα είναι δύσκολο να βρεις μάστορα. Παρόλα αυτά, για μένα είναι παράδεισος. Πλέον όταν βρίσκομαι στην Αθήνα και βλέπω την κίνηση και τη φασαρία των αυτοκινήτων εκνευρίζομαι. Δεν θα άλλαζα με τίποτα την ησυχία, τη γαλήνη και κυρίως τη φύση του Τρίστενου».
Aκολουθήστε μας στo Google News
