Σαν σήμερα, 04 Οκτωβρίου 1987: Το έπος της Γάνδης – Η μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού βόλεϊ
Η Εθνική ομάδα γράφει ιστορία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα
Σαν σήμερα, στις 4 Οκτωβρίου 1987, η ελληνική ομάδα βόλεϊ γιόρτασε την κορυφαία διάκρισή της σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, κατακτώντας την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που φιλοξενήθηκε στις πόλεις Οντεργκέμ και Γάνδη του Βελγίου. Η επιτυχία αυτή ήρθε λίγους μήνες μετά το χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ 1987 και πρόσθεσε μία ακόμη υπερηφάνεια για τον ελληνικό αθλητισμό.
Η επιτυχία της Εθνικής
Ο Θανάσης Μαργαρίτης, προπονητής της ομάδας, με βοηθό τον Κυριάκο Παντελιά, οδήγησε την ελληνική ομάδα σε εξαιρετικές εμφανίσεις, κερδίζοντας τη διεθνή αναγνώριση. Στο Β’ όμιλο, όπου συμμετείχαν έξι ομάδες, η Ελλάδα εντυπωσίασε με νίκες απέναντι σε ισχυρές ομάδες του ανατολικού μπλοκ, ξεκινώντας με το 3-2 επί της Τσεχοσλοβακίας και συνεχίζοντας με το 3-1 επί της Βουλγαρίας. Ο Στέλιος Καζάζης είχε σχολιάσει χαρακτηριστικά ότι η νίκη επί της Βουλγαρίας φαινόταν σχεδόν απίστευτη. Ακολούθησαν η άνετη νίκη με 3-0 επί της Ισπανίας και το σκληρό 3-2 επί του Βελγίου, πριν η ομάδα ηττηθεί από τη Σουηδία με 3-1, καταλαμβάνοντας τελικά τη δεύτερη θέση του ομίλου λόγω συντελεστή σετ.
Στα ημιτελικά, η Ελλάδα αντιμετώπισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Σοβιετική Ένωση, από την οποία ηττήθηκε με 3-0 σετ, οδηγούμενη στον μικρό τελικό απέναντι στη Σουηδία. Στον αγώνα αυτό, οι Έλληνες διεθνείς απέδειξαν ψυχική αντοχή, ισοφαρίζοντας δύο φορές και στέλνοντας τον αγώνα σε τάι-μπρέικ. Η Ελλάδα κατάφερε να ανατρέψει το 8-13 σε 16-14, με την επίθεση του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη, εξασφαλίζοντας τη νίκη με 3-2 και την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, μια στιγμή που παραμένει η μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού βόλεϊ.
Στην ομάδα συμμετείχαν, εκτός των Στέλιου Καζάζη και Μιχάλη Τριανταφυλλίδη, οι Τάσος Τεντζέρης, Δημήτρης Γόντικας, Σωτήρης Αμαριανάκης, Σάκης Μουστακίδης, Βαγγέλης Κουτσονίκας, Κώστας Μαργαρώνης, Δημήτρης Καζάζης, Γιώργος Ντράγκοβιτς, Μάκης Δημητριάδης και Γιάννης Νικολαΐδης, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία του ελληνικού βόλεϊ.
