Σαν σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου 1999: Θυσιάστηκε εν ώρα καθήκοντος ο Υπαστυνόμος Α’ Νικόλαος Ασημακόπουλος
Έχασε τη ζωή του συνοδεύοντας κυβερνητικό στέλεχος στο εξωτερικό
Σαν σήμερα, στις 14 Σεπτεμβρίου 1999, ο Υπαστυνόμος Α’ Νικόλαος Ασημακόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή εν ώρα υπηρεσίας, κατά τη διάρκεια επίσημης αποστολής στο εξωτερικό, όταν το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε παρουσίασε βλάβη και συνετρίβη, ενώ πετούσε πάνω από τον εναέριο χώρο της Ρουμανίας.
Διαβάστε επίσης
Ο αδικοχαμένος αξιωματικός, γεννημένος το 1964 στην Αχαΐα, υπηρετούσε στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας και είχε αναλάβει καθήκοντα στην προσωπική ασφάλεια του τότε Υφυπουργού Εξωτερικών. Στο πλαίσιο των επίσημων καθηκόντων του, συνόδευε τον Υφυπουργό στο εξωτερικό, όταν σημειώθηκε το μοιραίο αεροπορικό συμβάν.
Η ανάρτηση της Ελληνικής Αστυνομίας
Η αποστολή εκείνη έμελλε να είναι και η τελευταία του. Κατά την πτήση της επιστροφής, το πρωθυπουργικό Gulfstream V παρουσίασε τεχνική βλάβη, με αποτέλεσμα να σημειωθεί τραγικό ατύχημα που στοίχισε τη ζωή σε τρία άτομα – μεταξύ αυτών και στον Νικόλαο Ασημακόπουλο. Οι συνθήκες του ατυχήματος είχαν προκαλέσει τότε έντονη κινητοποίηση και ανησυχία, ενώ η Πολιτεία κλήθηκε να επανεξετάσει σοβαρά τις διαδικασίες ασφάλειας και συντήρησης των κυβερνητικών αεροσκαφών.
Σε ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του και της θυσίας του, του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του Αστυνομικού Υποδιευθυντή. Η ενέργεια αυτή είχε σκοπό όχι μόνο να τιμήσει τη μνήμη του, αλλά και να υπενθυμίσει το πόσο υψηλό είναι το τίμημα της ευθύνης που αναλαμβάνουν καθημερινά τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, ιδίως όταν πρόκειται για την προστασία υψηλών προσώπων του κράτους και τη συνοδεία σε διεθνείς αποστολές.
Μια διαρκής υπενθύμιση της αφοσίωσης στο καθήκον
Ο Νικόλαος Ασημακόπουλος αποτελεί σύμβολο αυταπάρνησης, επαγγελματισμού και ήθους. Η θυσία του είναι μια ακόμη υπενθύμιση των κινδύνων που ελλοχεύουν για όσους υπηρετούν με αφοσίωση και συνέπεια την Πολιτεία, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πίσω από τις επίσημες αποστολές και τις δημόσιες εμφανίσεις.
Σήμερα, περισσότερο από δύο δεκαετίες μετά, το όνομά του συνεχίζει να μνημονεύεται με σεβασμό, ενώ η μνήμη του παραμένει ζωντανή στις καρδιές των συναδέλφων του, της οικογένειάς του και όλων όσοι αναγνωρίζουν την αξία της ανιδιοτελούς προσφοράς.
