2 Οκτωβρίου 2002: Η νύχτα που ο Ντέμης Νικολαΐδης έγινε θρύλος – Σκοράρει στο ΑΕΚ – Ρεάλ (3-3) και γίνεται ο πρώτος σκόρερ για ελληνική ομάδα στα Κύπελλα Ευρώπης

Σαν σήμερα, πριν από 23 χρόνια, το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας έγινε μάρτυρας μιας από τις πιο συναρπαστικές ποδοσφαιρικές μάχες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά για την ΑΕΚ και τον ηγέτη της, Ντέμη Νικολαΐδη, η 2α Οκτωβρίου 2002 ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή νύχτα Champions League. Ήταν η βραδιά που ο «Ενωσίτης» επιθετικός κατάφερε να γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία, ξεπερνώντας τον εμβληματικό Δημήτρη Σαραβάκο και αναδεικνυόμενος σε πρώτο σκόρερ όλων των εποχών για ελληνική ομάδα στα Κύπελλα Ευρώπης. Με το γκολ που πέτυχε στην απίστευτη αναμέτρηση της ΑΕΚ με τη Ρεάλ Μαδρίτης (3-3) για τους ομίλους του Champions League, ο Νικολαΐδης έφτασε τα 26 τέρματα, αφήνοντας πίσω του τα 24 του «μπέμπη».

Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από σπουδαίους σκόρερ, αλλά ο ανταγωνισμός για την κορυφή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων ήταν πάντα σκληρός. Ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο «μικρός» του Παναθηναϊκού, είχε θέσει έναν πήχη εξαιρετικά ψηλά με τα 24 του γκολ, ένα ρεκόρ που φάνταζε άπιαστο για πολλά χρόνια. Ωστόσο, η έλευση του Ντέμη Νικολαΐδη, ενός παθιασμένου και αφοσιωμένου ποδοσφαιριστή, ήταν θέμα χρόνου να φέρει την ανατροπή. Ο Ντέμης, που είχε γίνει συνώνυμο της «Ένωσης», είχε βρει το δρόμο προς τα δίχτυα αμέτρητες φορές, αλλά το ρεκόρ αυτό, που συνδύαζε την προσωπική του πορεία με την ιστορία της αγαπημένης του ομάδας, ήταν η κορυφαία του στιγμή.

Η μεγάλη μάχη: ΑΕΚ-Ρεάλ Μαδρίτης 3-3

Η αναμέτρηση με τη «βασίλισσα» της Ευρώπης, τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν από μόνη της ένα τεράστιο γεγονός. Η ομάδα της ΑΕΚ, με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, βρέθηκε αντιμέτωπη με τα μεγάλα αστέρια της εποχής: τον Ραούλ, τον Ζινεντίν Ζιντάν, τον Ρομπέρτο Κάρλος. Η ατμόσφαιρα στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν εκρηκτική, με 25.000 φίλαθλους να δίνουν παλμό.

Το παιχνίδι ήταν ένα πραγματικό ποδοσφαιρικό θρίλερ. Η Ρεάλ προηγήθηκε νωρίς με τον Ζιντάν (15′), αλλά η ΑΕΚ αντέδρασε άμεσα με γκολ του Κωνσταντινίδη (24′). Ο Γκούτι έδωσε ξανά το προβάδισμα στη Ρεάλ (29′), αλλά το ημίχρονο έκλεισε 2-2 με ένα μαγικό γκολ του Τσιάρτα (44′), που εκτέλεσε ένα από τα πιο όμορφα φάουλ στην ιστορία του Champions League. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν εξίσου δραματικό. Ο Καμπιάσο έκανε το 2-3 στο 64′, αλλά η ΑΕΚ έδειξε ψυχικά αποθέματα.

Και τότε, στο 74ο λεπτό, ήρθε η ιστορική στιγμή. Μετά από μια φάση διαρκείας, η μπάλα στρώθηκε στον Ντέμη Νικολαΐδη, ο οποίος με ένα δυνατό σουτ μέσα από την περιοχή, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Ικέρ Κασίγιας, διαμορφώνοντας το τελικό 3-3. Το γκολ αυτό δεν ήταν απλά ένα γκολ ισοφάρισης. Ήταν το 26ο του Ντέμη σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που τον έφερε στην κορυφή της σχετικής λίστας. Ο πανηγυρισμός του ήταν έντονος, καθώς ήξερε ότι αυτό το γκολ ήταν ένα προσωπικό ορόσημο.

Το σύμβολο μιας εποχής

Η επίδοση του Ντέμη Νικολαΐδη δεν ήταν τυχαία. Ήταν αποτέλεσμα της αφοσίωσής του, της σκληρής δουλειάς και της ικανότητάς του να βρίσκει δίχτυα στα πιο κρίσιμα παιχνίδια. Ο ίδιος, ως αρχηγός και σύμβολο της ομάδας, είχε οδηγήσει την ΑΕΚ σε μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες, και αυτό το ρεκόρ ήταν η απόδειξη της αξίας του.

Ο Νικολαΐδης ξεπέρασε τον Δημήτρη Σαραβάκο, έναν θρύλο του Παναθηναϊκού, με τον οποίο είχε μοιραστεί το χορτάρι ως συμπαίκτες στην Εθνική Ελλάδος. Ο Σαραβάκος είχε σημειώσει τα 24 του γκολ κυρίως με την πράσινη φανέλα, ενώ ο Νικολαΐδης, με την κιτρινόμαυρη, κατάφερε να σπάσει αυτό το ρεκόρ, σε ένα παιχνίδι που έδειξε τη δύναμη και την ποιότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου απέναντι σε έναν κορυφαίο ευρωπαϊκό σύλλογο.

Αν και το ρεκόρ του Ντέμη Νικολαΐδη κρατήθηκε για αρκετά χρόνια, τελικά καταρρίφθηκε από έναν άλλο σπουδαίο Έλληνα σκόρερ, τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Ωστόσο, η επίδοση του Ντέμη, ειδικά το γκολ απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, παραμένει χαραγμένη στη μνήμη των φιλάθλων ως ένα από τα πιο σημαντικά στιγμιότυπα της καριέρας του.

Η 2α Οκτωβρίου 2002 είναι μια ημέρα-ορόσημο όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήταν η νύχτα που ο Ντέμης Νικολαΐδης, με το 26ο του ευρωπαϊκό γκολ, έφτασε στην κορυφή, επιβεβαιώνοντας το ταλέντο και τον δυναμισμό του, και αφήνοντας μια κληρονομιά που συνεχίζει να εμπνέει τις επόμενες γενιές.