Καρκίνος του παχέος εντέρου: Αυτά τα φάρμακα «βόμβα» αυξάνουν τον κίνδυνο - Σταματήστε τα άμεσα

Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια, που μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, με ορισμένα φάρμακα να είναι ικανά να προξενήσουν προβλήματα, ιδίως τα αντιβιοτικά για όσους των κάτω των 50 ετών τα καταναλώνουν.

Τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO) για τον καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος εγείρουν νέες ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο της εκτιμώμενης αύξησης κατά 65% της παγκόσμιας κατανάλωσης αντιβιοτικών για το διάστημα 2000 – 2015, παρά το γεγονός ότι δεν έχει επί του παρόντος τεκμηριωθεί σχέση αιτίου και αποτελέσματος, με τον καρκίνο του ήπατος να έχει επίσης χαρακτηριστικά συμπτώματα.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

«Λευκή» λαίλαπα από τον Τάσο Αρνιακό: «Δεν ξεμπερδεύουμε με το χιόνι...»

Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσίασε η ερευνήτρια Sarah Perrott από το Τμήμα Εφαρμοσμένης Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Aberdeen και όπως σχολίασε πρόκειται για την πρώτη έρευνα που συσχετίζει την λήψη αντιβιοτικών με τον αυξανόμενο κίνδυνο της πρώιμης έναρξης καρκίνου του παχέος εντέρου – μια νόσο που αυξάνεται με ρυθμό τουλάχιστον 3% κατ’ έτος τις δυο τελευταίες δεκαετίες.

«Το πρόχειρο φαγητό, τα σακχαρούχα ποτά, η παχυσαρκία και το αλκοόλ πιθανολογείται ότι παίζουν ρόλο σε αυτή την αύξηση, αλλά τα δεδομένα μας υπογραμμίζουν την σημασία της αποφυγής της περιττής λήψης αντιβιοτικών ιδιαίτερα σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες» δήλωσε η Δρ Perrott.

Στο πλαίσιο της έρευνας οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια βάση δεδομένων δυο εκατομμυρίων ατόμων από την Σκωτία από την οποία εξέτασαν 8000 άτομα με καρκίνο του παχέος εντέρου και τα αντιπαρέβαλαν με άτομα χωρίς καρκίνο του παχέος εντέρου.

Διαπιστώθηκε ότι η χρήση αντιβιοτικών σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε όλες τις ηλικίες, αλλά ο κίνδυνος ήταν κατά 50% αυξημένος στους κάτω των 50 ετών, συγκριτικά με το 9% για τους άνω των 50 ετών.

Στη νεότερη ηλικιακά ομάδα η χρήση αντιβιοτικών συνδέθηκε με την εμφάνιση καρκίνου στο πρώτο τμήμα του παχέος εντέρου, το δεξί ( το τυφλό, το ανιόν και το πρώτο ήμισυ του εγκαρσίου κόλου αποτελούν το δεξιό τμήμα του παχέος εντέρου). Οι κινολόνες και οι σουλφοναμίδες / τριμεθοπρίμη, που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος λοιμώξεων, συσχετίστηκαν με αυτούς τους καρκίνους στη δεξιά πλευρά.

Η Δρ Leslie Samuel, από το Βασιλικό Νοσοκομείο του Aberdeen στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι το περιεχόμενο της δεξιάς πλευράς του παχέος εντέρου είναι πιο υδαρές και ότι το μικροβίωμα της περιοχής, μπορεί να διαφέρει από εκείνο στο υπόλοιπο παχύ έντερο.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να διαπιστώσουν αν υπάρχει σχέση μεταξύ της ληψης αντιβιοτικών και των αλλαγών στο μικροβίωμα που μπορεί να καταστήσουν το παχύ έντερο πιο επιρρεπές στην καρκινογένεση, ιδίως στους νέους. «Είναι μια περίπλοκη κατάσταση, καθώς γνωρίζουμε ότι το μικροβίωμα μπορεί γρήγορα να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση, ακόμη και μετά τον «καθαρισμό» λόγου χάρη για μια κολονοσκόπηση. Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν τα αντιβιοτικά μπορούν να τροποποιήσουν το μικροβίωμα έτσι ώστε να συμβάλουν είτε άμεσα είτε έμμεσα στην ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου», δήλωσε η Δρ Samuel.

Με δεδομένο ότι τα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα μικρότερης ηλικίας 20-40 ετών έχουν χειρότερη πρόγνωση συγκριτικά με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας οι ερευνητές προσπαθούν να διερευνήσουν όλους τους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο όπως η επίδραση των αντιβιοτικών στο εντερικό μικροβίωμα. Αν και απαιτούνται περισσότερα στοιχεία οι επιστήμονες δεν αποκλείουν την πιθανότητα η περιττή χρήση αντιβιοτικών να εκθέτει τα άτομα σε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.

Τι είναι ο καρκίνος;

Η προέλευση της λέξης «καρκίνος» αποδίδεται στον Ιπποκράτη, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία ως «πατέρας της Ιατρικής». Ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τους όρους «καρκίνος» και «καρκίνωμα» για να περιγράψει διάφορους όγκους που εμφάνιζαν εσωτερικά ή εξωτερικά έλκη και διογκώσεις.

Στην ελληνική γλώσσα οι λέξεις αυτές αναφέρονται στα καβούρια, τα οποία θυμίζουν τον καρκίνο, αφού οι ακτινωτές μεταστάσεις των καρκινικών κυττάρων φέρνουν αμυδρά στο μυαλό τη μορφή που έχουν τα πόδια και οι δαγκάνες του καβουριού. Ο καρκίνος (όγκος) είναι η ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων με αποτέλεσμα τη δημιουργία όγκων σε διάφορα σημεία του σώματος.

Με τον όρο «καρκίνος» περιγράφεται μία ομάδα νοσημάτων που η αιτία τους βρίσκεται σε κυτταρικό επίπεδο. Ο όρος αναφέρεται στην υπερβολική, χωρίς προγραμματισμό, ανάπτυξη κυττάρων του οργανισμού, που ήταν φυσιολογικά μέχρι τη στιγμή της έναρξης της διαδικασίας καρκινογένεσης.

Οργανικά, ο καρκίνος είναι μία ασθένεια των κυττάρων. Συνεπώς, η κατανόηση του καρκίνου προϋποθέτει μία μικρή αναφορά σχετικά με το τι συμβαίνει όταν φυσιολογικά κύτταρα μετατρέπονται σε καρκινικά.

Ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από κύτταρα. Φυσιολογικά, τα κύτταρα αναπτύσσονται και διαιρούνται, ώστε να προκύψουν θυγατρικά κύτταρα και να διατηρηθεί η υγεία του οργανισμού. Μερικές φορές, η διαδικασία αυτή εκτρέπεται από το φυσιολογικό, οπότε προκύπτουν νέα κύτταρα (χωρίς να τα χρειάζεται ο οργανισμός) και -παράλληλα- δεν πεθαίνουν τα παλιά κύτταρα. Τα πλεονάζοντα κύτταρα σχηματίζουν μάζες, που καλούνται όγκοι.

Σε μερικές περιπτώσεις αυτά τα παθολογικά κύτταρα κάνουν μετάσταση, δηλαδή εξαπλώνονται και σε άλλα μέρη του σώματος δημιουργώντας δευτερεύοντες όγκους (μεταστατικούς όγκους) παρόμοιους με αυτούς του αρχικού καρκίνου.

Ο καρκίνος συνήθως δεν επηρεάζει μόνο ένα όργανο του σώματος και δεν έχει μία μορφή. Μπορεί να περιλαμβάνει οποιοδήποτε ιστό του σώματος και να έχει τελείως διαφορετική μορφή σε κάθε σημείο του σώματος. Υπάρχουν περισσότερα από 200 διαφορετικά είδη καρκίνου και δεν αντιμετωπίζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κάθε ένα είδος έχει τον δικό του τρόπο θεραπευτικής αντιμετώπισης.

Οι περισσότερες μορφές καρκίνου είναι στην ουσία όγκοι εκτός από ορισμένους τύπους καρκίνου, όπως η λευχαιμία, των οποίων τα κύτταρα κυκλοφορούν μέσα στο αίμα και στα όργανα και τελικά αναπτύσσονται σε συγκεκριμένους ιστούς.

Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Δεν είναι όμως όλοι οι όγκοι επικίνδυνοι. Οι καλοήθεις όγκοι δεν ονομάζονται καρκινικοί, δεν κάνουν μετάσταση και δεν είναι επικίνδυνοι για τη ζωή του ατόμου. Οι περισσότεροι καρκίνοι παίρνουν το όνομά τους από τον τύπο του κυττάρου ή του οργάνου από το οποίο αρχίζουν. Αν κάνουν μετάσταση ο νέος όγκος φέρει το ίδιο όνομα με τον αρχικό.

Ορισμένοι όγκοι παίρνουν το όνομά τους από τον επιστήμονα που τους ανακάλυψε (π.χ. Hodgkin, Brenner). Αλλοι ιατρικοί όροι που χρησιμοποιούνται για να υποδείξουν την ύπαρξη καρκινικής νόσου είναι οι όροι κακοήθης όγκος, καρκίνωμα και νεόπλασμα.

Εάν δεν θεραπευτούν, οι καρκίνοι μπορούν τελικά να προκαλέσουν τον θάνατο. Η επιβίωση των ασθενών με καρκίνο έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Ο καρκίνος αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Οι περισσότεροι καρκίνοι μπορούν να θεραπευτούν. Πολλοί θεραπεύονται, ειδικά εάν η θεραπεία αρχίσει νωρίς.