Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Μετατραυματικό στρες: Τι είναι και γιατί οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες σε αυτό;

Τι πρέπει να προσέχουν;

8 Απριλίου 2019 08:07
Μετατραυματικό στρες: Τι είναι και γιατί οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες σε αυτό;

Οι γυναίκες υποφέρουν, σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι άνδρες, από μετατραυματικό στρες καθώς το τραύμα είναι πιο τοξικό για την ψυχική τους υγεία.
Το θέμα των γυναικών και του σεξουαλικού τραύματος έχει σίγουρα αναφερθεί πολλάκις στις ειδήσεις, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση αλλά και αγανάκτηση. Τα 10 σημάδια που φανερώνουν οτι υποφέρετε απο υπερβολικό άγχος!
Πολλές έρευνες σχετικά με τον τραυματισμό επικεντρώνονται στους άνδρες βετεράνους μάχης. Ωστόσο οι γυναίκες έχουν διπλάσιο ρυθμό μετατραυματικής διαταραχής (PTSD) από ότι οι άνδρες!

Ποια είναι τα συμπτώματα
Για να διαγνωστεί με την εν λόγω διαταραχή ένας επιζών, πρέπει να παρουσιάσει τα ακόλουθα συμπτώματα για τουλάχιστον 1 μήνα. Επίσης, πρέπει να είναι αρκετά σοβαρά για να παρεμποδίσει την καθημερινή λειτουργία.

Αυτά είναι οι εφιάλτες, τα flashbacks, οι τρομακτικές σκέψεις, οι θυμωμένες εκρήξεις, η υπερβολική επαγρύπνηση για απειλή, η δυσκολία στον ύπνο και οι αρνητικές σκέψεις.
Πολλές φορές γίνονται προσπάθειες να αποφευχθεί η υπενθύμιση του τραύματος, όπως η απομάκρυνση από τους ανθρώπους, τους τόπους ή τα πράγματα που είναι παρόμοια με τις πτυχές του. Όμως, αυτό συχνά πυκνά αποδεικνύεται ανεπαρκές.

Είναι φυσιολογικά τα συμπτώματα
Είναι φυσιολογικό να αντιμετωπίζετε μερικά από αυτά τα συμπτώματα αμέσως μετά από ένα συμβάν όπως βιασμό ή σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Αλλά αν τα συμπτώματα διαρκέσουν περισσότερο από ένα μήνα, τότε μπορεί να έχετε PTSD. Τα 7 σημάδια που σου δείχνουν αν κάποιος λέει ψέματα

Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να επιδιώξετε αξιολόγηση και θεραπεία ψυχικής υγείας. Να σημειωθεί πως μερικές φορές τα συμπτώματα μπορεί να ενεργοποιηθούν μήνες ή- ακόμα και- χρόνια μετά το πραγματικό συμβάν.

Διπλάσιο το μετατραυματικό στρες στις γυναίκες
Η επικράτηση της PTSD σε όλη τη ζωή είναι 5 με 6% στους άνδρες και 10 με 12% στις γυναίκες. Αυτό σημαίνει ότι οι γυναίκες έχουν σχεδόν διπλάσιο ρυθμό PTSD ως άνδρες. Παράλληλα, τείνει να διαρκεί περισσότερο στον γυναικείο πληθυσμό, 4 έτη έναντι 1 έτους κατά μέσο όρο.

Η βασική εξήγηση για αυτό είναι ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πιο τραυματικά γεγονότα από τους άνδρες, αν και αναφέρουν λιγότερα τραύματα από εκείνους. Αυτό σημαίνει ότι οι γυναίκες βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο, παρόλο που αντιμετωπίζουν λιγότερα τραυματικά συμβάντα ζωής.

Μάλιστα, οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πράγματι διαφορετικά τραύματα. Από τη μια, οι άνδρες είναι πιο πιθανό να βιώσουν ατυχήματα και φυσικές καταστροφές. Από την άλλη, οι γυναίκες βιώνουν περισσότερα περιστατικά, όπως η σεξουαλική κακοποίηση, η ενδοοικογενειακή βία και η σεξουαλική επίθεση. Αυτό συμβαίνει στο σώμα σας όταν είστε υπερβολικά αγχωμένοι!

Η σεξουαλική κακοποίηση αρχίζει συνήθως σε νεαρή ηλικία, όταν ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Σημειώνεται πως περίπου 1 στις 6 γυναίκες έχει βιώσει απόπειρα ή ολοκληρωμένη σεξουαλική επίθεση ή βιασμό στη ζωή της.

Υπενθυμίζεται πως η κίνηση #metoo έχει επισημάνει το γεγονός ότι οι γυναίκες σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες σταδιοδρομίας αντιμετωπίζουν υψηλά ποσοστά συνεχιζόμενης σεξουαλικής παρενόχλησης από τα αφεντικά και τους συναδέλφους τους.

Πηγή: psychologytoday

Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο για την κατάθλιψη!

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Lancet φαίνεται πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι μια γεμάτη καθημερινότητα.
Βγείτε έξω για φαγητό, παρακολουθήστε μαθήματα χορού ή δείτε τους φίλους σας. Μάλιστα όλες αυτές οι δραστηριότητες ονομάζονται «ενεργοποίηση συμπεριφοράς» και η έρευνα υποστηρίζει ότι η θεραπεία αυτή λειτουργεί το ίδιο με τις άλλες γνωστές θεραπείες, όπως την Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία Το πρώτο αντικαταθλιπτικό σε σπρέι!

Η λύση; Δραστηριότητες που μειώνουν την απομόνωση και είναι απολαυστικές βρίσκονται στο επίκεντρο της «ενεργοποίησης συμπεριφοράς». Αυτή η θεραπεία – προωθείται από τον καθηγητή ψυχολογίας, Νιλ Τζάκοπσον, στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, από τη δεκαετία του 1990 – θεωρώντας ως γεγονός ότι τα καταθλιπτικά άτομα αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να ενισχύεται η κατάθλιψή τους.

«Τα καταθλιπτικά άτομα συχνά σκέφτονται ότι η διάθεσή τους είναι πεσμένη όλη την ώρα, αλλά στην πραγματικότητα η διάθεσή τους ανεβοκατεβαίνει, ανάλογα με το τι κάνουν», υποστηρίζει ο καθηγητής Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, από το πανεπιστήμιο Exeter, και προσθέτει: «Όταν σταματήσουμε να κάνουμε πράγματα που βοηθούν στην κοινωνικοποίησή μας και κλεινόμαστε στον εαυτό μας, αυτό είναι που μας οδηγεί στην κατάθλιψη».
Η «ενεργοποίηση συμπεριφοράς» είναι μία θεραπεία στην οποία οι άνθρωποι με κατάθλιψη ενθαρρύνονται να ενισχύσουν τις δραστηριότητες που θα βελτιώσουν τη διάθεσή τους και να παρακολουθούν το πώς αισθάνονται κάθε φορά. Κατάθλιψη: Εκείνοι που χαμογελούν συχνά ίσως δεν είναι και τόσο ευτυχισμένοι

Στην έρευνα συμμετείχαν 440 άτομα με κατάθλιψη που ακολούθησαν είτε την «ενεργοποίηση συμπεριφοράς», είτε την CBT. Μετά από ένα χρόνο, δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Τα δύο τρίτα των ανθρώπων σε κάθε ομάδα ανέφεραν μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης κατά 50%. Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντς οι δραστηριότητες για την ενεργοποίηση συμπεριφοράς καθώς και η χρήση αντικαταθλιπτικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για όλα τα επίπεδα της κατάθλιψης. Δεν είναι όμως κατάλληλη για άτομα με αυτοκτονικές τάσεις.
Η ενεργοποίηση της συμπεριφοράς δεν είναι μία εύκολη λύση. «Είναι κάτι το πολύ δύσκολο. Δεν θέλουμε απλώς να ελαχιστοποιήσουμε τα αποτελέσματα της κατάθλιψης. Ζητάμε από τους ανθρώπους να παρακολουθούν ενεργά αυτό που κάνουν και τη σύνδεση με τη διάθεσή τους. Αυτό τους βοηθάει να διαπιστώσουν το πώς τους επηρεάζουν οι δραστηριότητες και το πώς αισθάνονται», υποστηρίζει ο καθηγητής.

Πως θα καταλάβετε αν κάποιος έχει τάσεις αυτοκτονίας;

Το να είναι κανείς σε θέση να αναγνωρίσει αυτά τα σημάδια τάσης προς αυτοκτονία είναι σημαντικό, αφού αποτελεί ουσιαστικά τον μόνο τρόπο για να βοηθήσει το άτομο που έχει πρόβλημα. Κατάθλιψη: Εκείνοι που χαμογελούν συχνά ίσως δεν είναι και τόσο ευτυχισμένοι

Αν κάποιος δικός σας άνθρωπος εμφανίζει αυτά τα συμπτώματα, το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό ή κάποια υπηρεσία και να ενημερώσετε σχετικά με την κατάσταση που έχετε παρατηρήσει. Μην επιχειρήσετε να λύσετε το “πρόβλημα” εσείς, επειδή υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να έχετε ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου για αυτοκτονία διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και άλλους παράγοντες. Πάνω από το 90% των ανθρώπων που πεθαίνουν από αυτοκτονία έχουν κλινική κατάθλιψη ή άλλη ψυχική διαταραχή. Πολλές φορές, οι άνθρωποι που πεθαίνουν από αυτοκτονία έχουν πρόβλημα κατάχρησης αλκοόλ ή άλλων ουσιών. Συχνά έχουν αυτό το πρόβλημα σε συνδυασμό με άλλες ψυχικές διαταραχές.

Ανεπιθύμητα ή τραυματικά γεγονότα στην ζωή τους, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως η κλινική κατάθλιψη, μπορεί να τους οδηγήσουν σε σκέψεις αυτοκτονίας.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου για αυτοκτονία περιλαμβάνουν:
Μία ή περισσότερες προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας
Οικογενειακό ιστορικό ψυχικής διαταραχής ή κατάχρηση ουσιών
Οικογενειακό ιστορικό αυτοκτονίας
Οικογενειακή βία
Σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση
Η ύπαρξη όπλων μέσα στο σπίτι
Χρόνια σωματική ασθένεια, συμπεριλαμβανομένου του χρόνιου πόνου
Φυλάκιση
Έκθεση στην αυτοκτονική συμπεριφορά τρίτων


Υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια αυτοκτονίας;
Τα προειδοποιητικά σημάδια ότι κάποιος μπορεί να σκέφτεται ή να σχεδιάζει να αυτοκτονήσει περιλαμβάνουν:

Μιλούν πολύ συχνά ή σκέφτονται/αναλογίζονται διαρκώς τον θάνατο
Κλινική κατάθλιψη (βαθιά θλίψη, απώλεια ενδιαφέροντος, προβλήματα στον ύπνο και το φαγητό) η οποία χειροτερεύει
Το να έχουν μια “τελευταία επιθυμία/ευχή”, ή το να προκαλούν την μοίρα τους κάνοντας άκρως επικίνδυνα πράγματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον θάνατο (γρήγορη οδήγηση, παραβίαση ερυθρού σηματοδότη κλπ)
Χάνει το ενδιαφέρον για πράγματα και πρόσωπα που αγαπούσε/νοιαζόταν
Κάνει σχόλια ότι είναι απελπισμένος/η, αβοήθητος/η, ή άχρηστος/η
Βάζει στην σειρά τις “εκκρεμότητες” στην ζωή του/της (πχ προσπαθεί να ξεδιαλύνει παρεξηγήσεις του παρελθόντος, αλλάζει την διαθήκη του/της κλπ)
Λέει πράγματα όπως “θα ήταν καλύτερα αν δεν ήμουν εδώ” ή “θέλω να φύγω”
Έχει πολύ απότομες μεταπτώσεις στην διάθεσή του/της από το να είναι πολύ λυπημένος/η στον να είναι πολύ ήρεμος/η ή να εμφανίζεται ξαφνικά πολύ ευτυχισμένος/η
Μιλάει για το ενδεχόμενο αυτοκτονίας ή τρόπου να σκοτωθεί
Επισκέπτεται ή καλεί στο τηλέφωνο γνωστούς, οικογένεια και φίλους απλά για να εκφράσει κάποιες σκέψεις που δεν έχει εκφράσει στο παρελθόν ή για να τους πει “αντίο”.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν κάποιος δικός σας άνθρωπος παρουσιάζει οποιοδήποτε από τα παραπάνω σημάδια, ή αν έχει επιχειρήσει έστω και μία φορά στο παρελθόν να αυτοκτονήσει, τότε πρέπει να ανησυχήσετε και να δράσετε άμεσα.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για την Πρόληψης της Αυτοκτονίας, το 20% έως 50% των ανθρώπων που αυτοκτονούν έχουν κάνει στο παρελθόν απόπειρα αυτοκτονίας.

Διαβάστε περισσότερα θέματα υγείας στο Athensmagazine.gr.

 

Ομορφιά & Υγεία

Ροή ειδήσεων

Share