Ράνια Τζίμα: «Μου είπε “είσαι χάλια”» - Η πραγματική σχέση με την πεθερά και την κόρη της
«Όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού σου...»
Στον καναπέ της εκπομπής «Πάμε Δανάη» κάθισε το πρωί της Τρίτης (3/12) η Ράνια Τζίμα, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε για την οικογένειά της.
«Έχω ξεσυνηθίσει πάρα πολύ το να βγαίνω και να ξενυχτάω και την επόμενη μέρα είμαι ένα κουρέλι της ζωής, η Ελένη θέλει να κάνει τα δικά της. Και δικαίως θέλει, γιατί άμα δεν θέλει εκείνη, ποιος θα θέλει. Η Ελένη είναι 8,5, αλλά είναι πολύ ψηλή. Καταρχήν, έχει τη δική της κοινωνικοποίηση πια. Θέλει να δει τις φίλες της, να κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Δεν είναι σε μία ηλικία να τα κάνει μόνη της, οπότε πρέπει να πάω μαζί της εκεί που θέλει εκείνη. Δεν υπάρχει τώρα το τι θέλω εγώ.
Ο χρόνος είναι πολύ συγκεκριμένος, οπότε δεν υπάρχει Παρασκευή απόγευμα να πάω εγώ να πιω καφέδες. Έχει πρόγραμμα. Εκτός από τα διαβάσματα, δηλαδή, που έχουν αρχίσει και έχουν γίνει πιο εντατικά… Πολλά τεστ. Δυστυχώς, είναι έτσι το σύστημα. Εμένα μου είναι τελείως ξένο όλο αυτό, γιατί εμάς δε μας διάβαζε κανένας. Δεν έχω καμία τέτοια μνήμη. Εδώ δεν είναι έτσι», είπε αρχικά και αυτό έφερε την ερώτηση για το πότε προλαβαίνει να βρει τη «γυναίκα» Ράνια ενώ έχει τόσους ρόλους. Η ίδια απάντησε:
«Η γυναίκα δεν υπάρχει. Δε βρίσκω πολύ τη γυναίκα Ράνια μέσα σε όλα αυτά. Αλλά, ρε παιδί μου, η γυναίκα Ράνια έχει πολλές πτυχές και μεγαλώνοντας παίρνεις ικανοποίηση – και μεγάλη ικανοποίηση – από όλα τα υπόλοιπα πράγματα. Δηλαδή, το να είμαι με την κόρη μου, δεν είναι αγγαρεία. Το να είμαι στη δουλειά, δεν είναι αγγαρεία. Δε γίνεται αλλιώς, παιδιά, αλλάζουν τα πράγματα στη ζωή. Αν θέλω χρόνο για μένα, μπορεί να πω στον Γαβριήλ ή να ζητήσω βοήθεια από τη μαμά του, η οποία έχει τρομακτική κατανόηση – δεν ξέρω αν η δική μου μαμά θα είχε τόση – και θα τους πω να κρατήσουν μία ώρα την Ελένη να κάνω κάτι που θέλω. Αν έχω πιεστεί πολύ, θα το κάνω, ναι».
Στη συνέχεια, εμβάθυνε στον χαρακτήρα της: «Μία γυναίκα που είναι δυναμική στη δουλειά της, δεν είναι απαραίτητο να είναι και στη ζωή της. Συνήθως, είναι μία εικόνα άμυνας αυτή που βγάζουμε στη δουλειά, κάτι προστατεύουμε δηλαδή με αυτό, που εμείς το ξέρουμε και πιθανώς να το ξέρουν και οι άνθρωποι που ζούνε μαζί μας ή κοντά μας, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και είναι και φυσιολογικό, δεν είναι και κακό. Την ευαισθησία που έχει ο καθένας μέσα του δεν είναι υποχρεωμένος να τη δείχνει, ούτε πρέπει, αν με ρωτάς. Αν κάποιος θέλει και έχει το θάρρος να πλησιάσει, βλέπει και κάτι άλλο, ενώ όσοι δε θέλουν, είναι κέρδος γιατί έχεις γλυτώσει περιστατικά που θα έπρεπε να είναι κοντά σου έτσι και αλλιώς. Μία φίλη μου, μου λέει “τι κάστρο είναι αυτό που έχεις”. Αλλά άμα περάσεις μέσα, είναι ωραία».
Μιλώντας για τον δυναμισμό στη δουλειά, αποκάλυψε πως καταφέρνει να μη «λυγίζει» σε όλα αυτά τα δυσάρεστα που παρουσιάζει: «Οι δημοσιογράφοι εκ των πραγμάτων αναπτύσσουμε μία κάποια ανοχή ενός είδους και μέχρι ενός ορίου. Έτσι κι αλλιώς, για να ασχοληθούμε εμείς με κάτι, πρέπει να είναι είδηση, κάτι που εκφεύγει του μέσου όρου. Άρα, όλη μέρα διαχειριζόμαστε πληροφορίες που είναι καινούργιες ή πάνω από τον μέσο όρο, με ό,τι αυτό σημαίνει για το πώς αναπτύσσεται το μυαλό μας ή ο ψυχισμός μας.
Υπάρχουν, όμως, θέματα, τα οποία ούτε εμείς τα αντέχουμε. Θυμάμαι ένα περιστατικό από το παρελθόν που για μένα είναι αξεπέραστο, της επικαιρότητας. Ποτέ, δηλαδή, δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ και τώρα και αυτή η ιστορία με τον αστυνομικό, είναι να τραβάμε τα μαλλιά μας… Η ιστορία του παρελθόντος ήταν ένα φρικιαστικό έγκλημα με θύμα ένα κοριτσάκι, τη μικρή Άνι, δε θέλω καν να το θυμηθούμε ξανά, αλλά πάλι είχε να κάνει με παιδάκι».
«Όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού σου, μέσα στο σπίτι σου πρέπει να μπορείς να ανακουφιστείς. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να μπορείς με την ησυχία σου να καταρρεύσεις αν χρειάζεται. Το παιδί καλό είναι να μην καταλαβαίνει, γιατί είναι και σε μία ηλικία πια που θα σε ρωτήσει γιατί είσαι στενοχωρημένη. Στο σχολείο δεν έχω καταλάβει να συζητάνε ειδήσεις, αλλά στο σπίτι της γιαγιάς βλέπει κάποια πράγματα στην τηλεόραση, τα πιάνει και ρωτάει. Είδε ένα σύνθημα σε έναν τοίχο στη γειτονιά μας στη Νέα Σμύρνη, με το όνομα ενός πολιτικού, δεν μπορώ να το επαναλάβω… αλλά έρχεται με φοβερή ειλικρίνεια στο σπίτι και και μας λέει “το τάδε είναι βρισιά;” και εννοούσε το επίθετο του πολιτικού. Εκεί κολλάς, λίγο γελάς, λες ότι δεν πρέπει να τα λέμε ούτε να τα γράφουμε αυτά…
Στο σπίτι μας την ώρα του δελτίου, συνήθως δεν είναι κανένας. Η κόρη μου με έχει δει στην τηλεόραση, δεν της αρέσει ποτέ η εικόνα μου, τα μαλλιά μου δεν της αρέσουν και μου λέει “μαμά, είσαι χάλια”. Έχει πολύ μακριά μαλλιά η ίδια, αλλά έχει και την αφοπλιστική ειλικρίνεια. Καταλαβαίνω ότι για την ηλικία της ίσως να φαίνεται περίεργο…», αποκάλυψε ακόμη.
Aκολουθήστε μας στo Google News
