Κατάθεση ψυχής από Έμιλυ Κολιανδρή: «Θα συγχωρούσα την απιστία, έχουμε αδυναμίες και μπορεί να συμβεί»
«Δίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους και σε μένα να κάνω λάθη. Παλιότερα δεν το έκανα. Θα το συγχωρούσα μια φορά, δεύτερη όχι»
Η Έμιλυ Κολιανδρή βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Δυο στις 10» το πρωί του Σαββάτου 23/12 και προέβη σε μια κατάθεση ψυχής. «Θα συγχωρούσα την απιστία, έχουμε αδυναμίες και μπορεί να συμβεί» ανέφερε χαρακτηριστικά η ηθοποιός, που πριν λίγο καιρό έχασε τον πατέρα της.
«Δίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους και σε μένα να κάνω λάθη. Παλιότερα δεν το έκανα. Δε με συγχωρούσα εύκολα για πράγματα. Τώρα προσπαθώ να μη χτυπάω τόσο πολύ τον εαυτό μου, να τον αγαπάω λίγο περισσότερο, να τον φροντίζω. Η κόκκινη γραμμή μου έχει να κάνει με την προδοσία, όταν κάποιος προδίδει τη σχέση που είχατε – όχι απαραίτητα σε επίπεδο ερωτικό. Την απιστία νιώθω ότι θα μπορούσα να τη συγχωρήσω γιατί είμαστε άνθρωποι και έχουμε αδυναμίες, και θα μπορούσε να συμβεί.
Θα το συγχωρούσα μια φορά, δεύτερη όχι. Η κόκκινη γραμμή μου μάλλον έχει να κάνει με τις φορές που μπορεί να σε προδώσει κάποιος. Δίνω 1-2 ευκαιρίες, στην τρίτη…» είπε η Έμιλυ Κολιανδρή.
Σε άλλο σημείο, η Έμιλύ Κολιανδρή ανέφερε, «Δε βρίσκουμε πολύ χρόνο για τους δυο μας με τον Χρήστο γιατί έχουμε και ανάποδα ωράρια. Όλο λέμε ότι θα βρούμε λίγο χρόνο για μας, αλλά δε το κάνουμε. Είναι μέσα σε αυτά που λέμε ότι θα κάνουμε τη νέα χρονιά»
Εξομολόγηση Χρήστου Λούλη: «Μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση...»
Στον καναπέ του «Στούντιο 4» κάθισε ο Χρήστος Λούλης για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τη νέα του παράσταση «Μια νύχτα στην Επίδαυρο», για την οικογένειά του και την πατρότητα αλλά και για τα social media.
«Δεν είναι ταινία το ξύπνημα με τα παιδιά, χαμόγελα, πρωινό στην κουζίνα. Δεν είναι έτσι, είναι μια μάχη. Η μικρή μου κόρη δεν θέλει να ξυπνήσει και να σηκωθεί. Η οικογένεια που έχει πρωινά χαμόγελα και δεν έχει άγχος είναι φαντάζομαι μια οικογένεια σε ένα ψαροχώρι στην Μαλαισία, οι άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα και είναι μια χαρά. Ψαρεύουν και κοιμούνται το μεσημέρι. Δεν υπάρχει τέτοια οικογένεια που να είναι πάντα χαρούμενη» ανέφερε αρχικά ο Χρήστος Λούλης.
«Δεν φανταζόμουν τίποτα, απλά ήθελα να γίνω μπαμπάς. Είχα την εικόνα των δικών μου των γονιών που τους αγαπούσα πολύ, με είχαν πολύ καλά, ήταν στοργικοί. Λειτούργησε ως ανάγκη. Ζήλευα πολύ τη σύνδεση μεταξύ πατέρα και παιδιού. Ήθελα να αφιερώσω τη ζωή μου με την έγνοια κάποιων άλλων ανθρώπων. Η σχέση με το παιδί, είναι μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση. Το λατρεύεις τόσο πολύ και όσο να σε αγαπάει ή να σε έχει ανάγκη δεν είναι αρκετό όσο θα ήθελες να πάρεις εσύ από αυτό» εξομολογήθηκε ο Χρήστος Λούλης.