Εριέττα Κούρκουλου για Βύρωνα Βασιλειάδη: «Καταφέραμε να επιζήσουμε και οι τρεις...»
Το μακροσκελές κείμενο που μοιράστηκε για την οικογένειά της
Η Εριέττα Κούρκουλου και ο Βύρωνας Βασιλειάδης πριν από έναν χρόνο υποδέχτηκαν στον κόσμο τον γιο τους. Η «χρυσή» κληρονόμος με ένα εκτενές κείμενο τονίζει πως μαζί με το σύζυγό της κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν νέο άνθρωπο και να επιζήσουν έναν ολόκληρο χρόνο.
Η ιδρύτρια του Save a Greek Stray έκανε μια μακροσκελή ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, όπου εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την οικογένεια που έχει δημιουργήσει με τον σύζυγό της. Με την ευκαιρία, δείτε το σπίτι-παλάτι που κληρονομεί ο γιος της Εριέττας Κούρκουλου από τη Μαριάννα Λάτση.
Διάβασε αναλυτικά την ανάρτηση που έκανε η Εριέττα Κούρκουλου:
«Η εικόνα της ευτυχίας. Τα καταφέραμε! Όχι μόνο να δημιουργήσουμε μαζί έναν νέο άνθρωπο, αλλά και να επιζήσουμε και οι τρεις έναν ολόκληρο χρόνο. Δεν το λες και εύκολο. Η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση από τότε που έγινα μαμά, είναι ότι οι γονείς δεν είναι παντογνώστες… δεν έχουν πάντα δίκιο… δεν έχουν και δεν οφείλουν να έχουν τις απαντήσεις σε όλα. Είναι απλά δυο άνθρωποι. Οι ίδιοι που ήταν και πριν. Με τις ίδιες ανασφάλειες, τα ίδια προτερήματα, τα ίδια ελαττώματα και τους ίδιους φόβους.
Η μόνη διαφορά, είναι αυτή η πρωτόγνωρη αγάπη που αισθάνονται για το μικρό τους ανθρωπάκι. Είναι τέτοια η αγάπη αυτή που θα θυσίαζαν και την ζωή τους για να είναι αυτό καλά. Αναλωνόμαστε πολύ δυστυχώς στην προσπάθεια της δημιουργίας των τέλειων συνθηκών για να είναι το παιδί μας καλά! Στην πραγματικότητα όμως, αυτό το καλά δεν είναι αποτέλεσμα της τέλειας αποστείρωσης, ή του τέλειου προγράμματος ύπνου και ξύπνιου ενός παιδιού!
Τα παιδιά μας είναι πολύ πιο ανθεκτικά απ’ ό,τι νομίζουμε, προσαρμόζονται με μεγάλη ευκολία στο πρόγραμμα της οικογένειάς τους και όσο και να μην το πιστεύουμε, κάποια στιγμή θα μάθουν να κοιμούνται (ελπίζω)! Τα παιδιά δεν αισθάνονται καλά στην τελειότητα γιατί όπως εμείς, δεν είναι τέλεια… Είναι πολύ πιθανότερο να αισθανθούν ευτυχισμένα σε συνθήκες που λανθασμένα θεωρούμε εμείς ακατάλληλες – στο χώμα, στην φύση, στο παιχνίδι με αντικείμενα που δεν είναι παιχνίδια, στους χώρους που μπορούν να τρέξουν να φωνάξουν, να λερωθούν και να κλάψουν χωρίς να χρειαστεί να τους πούμε να σταματήσουν επειδή ενοχλούν!
Τα παιδιά χρειάζονται γονείς που είναι διατεθειμένοι να τσαλακωθούν, να αφήσουν πίσω τους τύπους και να ζήσουν την στιγμή, όπως κάνουν εκείνα! Έχουν ανάγκη από γονείς που είναι παρόντες, αποδέχονται και αγκαλιάζουν τις ατέλειές τους και κάνουν ξεκάθαρο ότι θα τα αγαπούν ότι και αν γίνει! Αυτό τουλάχιστον θέλω να ελπίζω ότι το έχουμε καταφέρει…».
Aκολουθήστε μας στo Google News
