Θα πάθετε πλάκα: Αυτός είναι ο πρώην σύντροφος της Φαίης Σκορδά πριν από το γάμο με τον Γιώργο Λιάγκα
Τα χρόνια... με τους άπλυτους και η Ιταλία
Η Φαίη Σκορδά υπήρξε για αρκετά χρόνια παντρεμένη με τον Γιώργο Λιάγκα, αλλά εδώ και έξι χρόνια έχουν πάρει διαζύγιο, με την ίδια να έχει φυσικά κάνει τη δική της ζωή προτού γίνει γνωστή και βρεθεί στα σκαλιά της εκκλησίας μαζί του.
Η Φαίη, στη ζωή της οποίας έχει «εισβάλει» νέος άνδρας, είναι η μικρότερη κόρη του ακτινολόγου Δημήτρη Σκορδά και της Ευαγγελίας Αλεξανδρίδη, πτυχιούχου Φαρμακευτικής, η οποία όμως τελικά ασχολήθηκε με το εμπόριο ενδυμάτων ανοίγοντας το δικό της κατάστημα στο Κιλκίς. Καμία από τις ασχολίες των γονέων της δεν φαινόταν ιδιαίτερα ελκυστική για τη Φαίη, η οποία εκδήλωσε από πολύ μικρή έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Στο μπαλέτο θεωρούνταν μία από τις καλύτερες μαθήτριες, ενώ δεν υπήρχε σχολική γιορτή στην οποία δεν συμμετείχε. Οι συμμαθητές της ακόμα τη θυμούνται σε μια ποιητική βραδιά που είχε διοργανωθεί στο Σπήλαιο του Κιλκίς να απαγγέλλει με αυτοπεποίθηση. Η επιμονή της μητέρας της, η οποία την υποχρέωνε από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού να αντιγράφει το κείμενο της «Γλώσσας μου» δέκα φορές και κατόπιν να το διαβάζει δυνατά άλλες τριάντα, είχε αποδώσει καρπούς.
Οσο για τη μεγαλόφωνη ανάγνωση, η Φαίη τη διατήρησε ως συνήθεια επί χρόνια, οπότε ακόμη και σήμερα, όταν διαβάζει λογοτεχνικά βιβλία, χρωματίζει διαφορετικά τη φωνή της στα σημεία όπου υπάρχει διάλογος και εναλλαγές προσώπων. Η θεατράλε αυτή αφήγηση ενθουσιάζει τον μικρό της γιο Γιάννη όταν ακούει παραμύθια με τη φωνή της μητέρας του.
Οι... άπλυτοι και τα χρόνια στην Ιταλία
Η Φαίη Σκορδά δεν ήταν υποκριτικά σεμνή, ήταν απλώς συνεπής και συνετή εκ φύσεως, κάτι που την καθιστούσε «ύποπτα καλό παιδί». Η μητέρα της εξακολουθεί να αναρωτιέται εάν αυτό το κορίτσι πέρασε ποτέ την αναταραχή της εφηβείας. Ισως βέβαια απλώς να μην είχε χρόνο για την καθιερωμένη εφηβική κρίση, εφόσον καθημερινά, ύστερα από το σχολείο, είχε μία ώρα Αγγλικά, μία ώρα Γαλλικά και μία ώρα Ιταλικά. Ενδεικτικό της αναντίστοιχης με την ηλικία της ωριμότητα ήταν το γεγονός ότι -ενώ σίγουρα ανήκε στις πιο δημοφιλείς παρουσίες της τάξης της- αποφάσισε να μη συμμετάσχει στην καθιερωμένη «πενταήμερη» καθώς δεν ένιωθε την ανάγκη να ξεφύγει από τα όρια όπως σκόπευαν οι περισσότεροι συμμαθητές της. Στο κατώφλι των δεκαοκτώ της δεν ένιωθε ότι είχε περιορισμούς από τους οποίους ήθελε να αποδράσει - εξάλλου σύντομα θα έφευγε για την Ιταλία. Ο αδελφός της ήδη σπούδαζε Ιατρική στη Φεράρα, όπου εγκαταστάθηκε και η ίδια τον πρώτο χρόνο των σπουδών της, συνθήκη που την ανάγκαζε να υπομένει δις ημερησίως την σαραντάλεπτη διαδρομή με το τρένο ως την Μπολόνια.
Από τη στιγμή που και οι γονείς της είχαν γνωριστεί στην Πάρμα κατά τη διάρκεια των δικών τους σπουδών, η φοίτηση στην Ιταλία αποτελούσε κάτι σαν οικογενειακή παράδοση. Είχε ήδη επιλέξει τη σχολή της στην Μπολόνια, ένα πανεπιστημιακό τμήμα σπουδών θεάτρου, τεχνών και χορού. Φανταζόταν ότι θα συναντούσε κάτι παρόμοιο με το διάσημο «Fame», δηλαδή λίγη θεωρία και πολλή πρακτική, ορθοφωνία, χορό, υποκριτική κ.λπ. Οποία έκπληξη, όμως, καθώς αντ’ αυτών βρέθηκε σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο τύπους με μακριά κασκόλ και μαλλιά που έδειχναν -και πιθανώς ήταν- άλουστα επί πολλές ημέρες. Οι συμφοιτητές της ανέλυαν με πολλές -μα πάρα πολλές- λέξεις το νόημα πίσω από το θέαμα, το έργο τέχνης κ.λπ. Το μάθημα λεγόταν Σημειωτική, τίτλος που ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με την εμφάνιση της πρωτοετούς Φαίης, η οποία παρουσιάστηκε στο βασίλειο της βαριάς κουλτούρας με ασπρόμαυρη animal print κοντή φουστίτσα, μακιγιαρισμένη και χαριτόβρυτη. Συν τοις άλλοις, οι περισσότεροι από τους συμφοιτητές της ήταν και αρκετά μεγαλύτεροι σε ηλικία καθώς βρίσκονταν στο δεύτερο πτυχίο: μπορεί να είχαν τελειώσει π.χ. Ιατρική, αλλά την πολυπόθητη καλλιέργεια θα την αποκτούσαν στη σχολή που είχε ιδρύσει ο Ουμπέρτο Εκο στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Οταν βγήκε από την αίθουσα την πρώτη μέρα πήρε αμέσως τη μαμά της τηλέφωνο χαμένη στην απελπισία. Δεν είχε καταλάβει ούτε λέξη απ’ όσα είχε πει ο -γοητευτικότατος κατά τα άλλα- καθηγητής. Τελικά, αντί να τα παρατήσει, πήρε όλα τα βιβλία του εξαμήνου και κάθε βράδυ καθόταν και τα μετέφραζε λέξη προς λέξη. Ως το τέλος της χρονιάς είχε εγκλιματιστεί πλήρως, ενώ λάτρεψε πραγματικά τις σπουδές της όταν πια μπορούσε άνετα να διαβάσει θεατρικά κείμενα και να κάνει φοιτητικά πάρτι όπως όλες οι κοπέλες. Ολοκλήρωσε την πτυχιακή της εργασία πάνω στη Μελίνα Μερκούρη και επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη αυτή τη φορά, στο σπίτι της θείας της, η οποία ζούσε εκεί. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα ήταν να βρει δουλειά.
Aκολουθήστε μας στo Google News
