Στραπάτσο ολκής για τη Χαρούλα Αλεξίου: Δε φαντάζεστε τι ήθελε να σπουδάσει!
Καμία σχέση με το τραγούδι ή την υποκριτική
Πριν μερικούς μήνες η Χάρις Αλεξίου είχε ανοίξει την καρδιά της και είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο Θανάση Λάλα, αποκαλύπτοντας μάλιστα τι θα ήθελε να έχει σπουδάσει. Με την ευκαιρία, δείτε την κατάθεση ψυχής που έκανε για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
– Αν γεννιόσουν σήμερα θα μπορούσες να κάνεις αυτό που έκανες μέχρι σήμερα;
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν γεννιόμουν σήμερα. Μπορεί, ας πούμε, να ήθελα να σπουδάσω αρχιτεκτονική.
– Πάντα ήθελες να είχες σπουδάσει αρχιτεκτονική. Μου το έχεις ξαναπεί αυτό.
Ναι, ήθελα και είναι κάτι που δεν το έκανα τελικά. Θα μου άρεσε και να σχεδιάζω… Δεν ξέρω τι άλλο θα ήθελα να κάνω σήμερα.
– Τελικά αποφεύγουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε πολύ στη ζωή μας;
Δεν ξέρω. Κι εδώ που τα λέμε έχει γίνει λίγο γραφικό, να λέω και να ξαναλέω, ότι θα ήθελα να γίνω αρχιτέκτων επειδή ήμουν άνθρωπος που μου άρεσε πάντα να κάνω κάτι με τα χέρια μου.
– Είσαι χειρώναξ…
Ναι, αυτό είμαι. Τώρα, αν μου πεις τι θά’ θελες να κάνεις, που θα θελες να βρίσκεσαι, θα σου έλεγα, μέσα στις μουτζούρες, μέσα στα χρώματα, να ζωγράφιζα, να έραβα, να κατασκεύαζα κάτι με τα χέρια μου. Αν γεννιόμουν σήμερα, μπορεί να δούλευα σε βρεφοκομείο και να άλλαζα μωρά. Λατρεύω να είμαι με μωρά!
– Τελικά άλλα έχουμε στο μυαλό μας κι άλλα μέσα στην ψυχή μας;
Στο μυαλό έτσι και αλλιώς έχουμε ένα χάος. Πού να βρεις άκρη με το μυαλό; Ξέρεις εσύ τώρα, τι έχεις στο μυαλό σου; Δεν υπάρχει πιο τρελό πράγμα από το μυαλό. Αλλά και η ψυχή, ανεξιχνίαστος κόσμος είναι. Δεν γίνεται να τα βάλεις αυτά μαζί, να συζήσουν ειρηνικά.
Κάποιο ανθρωπάκι βγαίνει από κει μέσα κάθε τόσο, βγαίνει μπροστά, κρατάει μία κλωστή και σε οδηγεί. Δεν ξέρω γιατί και πως βγαίνει αυτό κι όχι κάποιο άλλο και γιατί σε πάει εκεί κι όχι κάπου αλλού. Το έχω σκεφτεί πολύ, πολλές φορές, αλλά δεν ξέρω να απαντήσω.
Aκολουθήστε μας στo Google News
