«Μην αρχίζεις πάλι τα ίδια, με εκθέτεις...»: Ένταση στον «αέρα» με τον Ανδρέα Μικρούτσικο
Τι συνέβη;
Με αφορμή την πρόταση γάμου που έκανε στη σύντροφό του, ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ μίλησε στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου, αλλά ένα σχόλιο του Ανδρέα Μικρούτσικου στάθηκε η αφορμή να ενοχληθεί μαζί του.
«Είναι Πρωταπριλιά στο Λονδίνο τώρα;» τον ρώτησε ο Ανδρέας Μικρούτσικος. Με την ευκαιρία, δείτε πώς είναι σήμερα η Δήμητρα Ρουμπέση.
«Μην αρχίζεις πάλι τα ίδια γιατί δεν έχω καμία όρεξη να απαντάω. Είναι ένας αληθινός έρωτας και με εκθέτεις αυτή τη στιγμή στον αέρα ότι είναι Πρωταπριλιά. Και το κάνεις μονίμως. Μονίμως έχεις ανασφάλεια και ενδοιασμούς αν υπάρχει ή δεν υπάρχει. Είναι δυνατόν να με παίρνει όλη μου η οικογένεια, να είμαστε με τις βέρες στο Λονδίνο και να με ρωτάς κάτι τέτοιο; Με δουλεύεις τώρα;» απάντησε με τη σειρά του, ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ.
«Κανείς δεν ξέρει αν στο κρεβάτι μου είμαι γκέι ή στρέιτ. Επειδή έχει γίνει πολύς ντόρος, είναι πολύ γελοίο, να καθόμαστε να συζητάμε αν κάποιος είναι γκέι ή bisexual. Με τη Νάνσυ έχουμε μία χημεία απίστευτη, μου έχει ξυπνήσει πάρα πολλά ένστικτα. Δε διανοούμαι να με ρωτάνε αν είναι μία fake σχέση» είπε τέλος.
Δείτε το βίντεο
Οδυρμός για τον Ανδρέα Μικρούτσικο: «Είχα μια σειρά από καρκίνους - Δύο φορές σχεδόν…»
Το τελευταίο διάστημα ήταν πολύ δύσκολο για τον Ανδρέα Μικρούτσικο, καθώς βρέθηκε πολύ κοντά στον θάνατο με την περιπέτεια της υγείας του.
Ο γνωστός παρουσιαστής είχε μιλήσει στο «OK!», αποκαλύπτοντας πως πήγε να πεθάνει δύο φορές και μίλησε για τη μάχη που έδωσε.
Δείτε επίσης: Όλα στη φόρα για τον Ανδρέα Μικρούτσικο: «Όταν ήμουν μικρός, δέχτηκα σεξουαλική παρενόχληση από οικογενειακό φίλο» (Video)
Μετά από συνειδητή αποχή μιας δεκαετίας από τo τηλεοπτικό γίγνεσθαι και μια εξίσου συνειδητή επιστροφή πέρσι, έχοντας κερδίσει μια από τις μεγαλύτερες μάχες για την ίδια του τη ζωή, ο Ανδρέας Μικρούτσικος βρίσκεται ξανά on air καθημερινά μαζί με την Κατερίνα Καινούργιου στη Super Κατερίνα στον Alpha. Και με την πιο φωτεινή διάθεση, αυτή που ακτινοβολεί μέσα του όταν κάνει μια βόλτα στο Αιγαίο και περιγράφει με στίχους του Ελύτη, μιλά στο ΟΚ! για τη σκοτεινή περίοδο που άφησε πίσω και τις δικές του προτεραιότητες –και αξίες– που δεν πρόδωσε ποτέ.
Σε βλέπω στα καλύτερά σου, σαν να μην πέρασες ποτέ αυτή τη δύσκολη περιπέτεια υγείας που σε κράτησε τρεις ολόκληρους μήνες στο νοσοκομείο. Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
Από έναν επίμονο πυρετό. Με τους πυρετούς ήμουν εξοικειωμένος από μικρό παιδί γιατί πάθαινα συχνά αμυγδαλίτιδες. Όμως αυτός ο πυρετός ήταν διαφορετικός γιατί τον ακολουθούσε και ένας τρόμος. Έτρεμα. Δεν ήταν υψηλός, αλλά είχα ρίγη και τρέμουλο και οι γιατροί μού είπαν να πάω αμέσως στο νοσοκομείο. Στην αρχή φάνηκε σαν ουρολοίμωξη, αλλά μετά τις εξετάσεις αποδείχτηκε πως είχα μια σειρά από καρκίνους στην ουροδόχο κύστη, στον προστάτη. Έκανα ένα πρώτο απλό χειρουργείο, όπου αποδείχτηκε πως το πρόβλημα ήταν πιο σύνθετο, και μετά χρειάστηκε να κάνω και δεύτερο. Και τα δύο χειρουργεία πήγαν καλά. Και μέχρι σήμερα δεν είχα αναφέρει καθόλου τον καρκίνο γιατί αυτά που με απασχόλησαν ήταν άλλα.
Γιατί μέσα στο νοσοκομείο έπαθα σηψαιμία. Εκεί, λοιπόν, έδωσα μάχη. Δεν έπεφτε ο πυρετός, είχα παραισθήσεις, έβλεπα τους τοίχους να έρχονται καταπάνω μου, μου χορηγούσαν αντιβιώσεις για να δουν πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός. Όταν συνήλθα, μου είπαν πως πέρασα τρία στάδια με τρία διαφορετικά μικρόβια, η περίπτωσή μου ήταν διδακτορικό στη σηψαιμία. Δύο φορές σχεδόν… αναχώρησα και με επανέφεραν. Τη δεύτερη χρειάστηκε να διασωληνωθώ στην εντατική.
Έχεις μνήμες από εκείνες τις στιγμές;
Δεν θυμάμαι πώς μπήκα στην εντατική, αλλά θυμάμαι πώς ξύπνησα. Η εντατική είναι θλιβερή όταν ξυπνάς. Γιατί έχεις ένα εκατομμύριο πράγματα επάνω σου και δίπλα σου ζωντανούς νεκρούς. Εγώ αποδιασωληνώθηκα γρήγορα και είχα όλες μου τις αισθήσεις, όμως δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί είχα όλα τα μηχανήματα δίπλα μου να χτυπάνε. Το μαρτύριο του ήχου είναι από τα χειρότερα. Οι βασανιστές στην Επταετία δεν το είχαν ανακαλύψει. Σ’ το λέω επειδή έχω περάσει από τέτοια στάδια, έχω συλληφθεί και έχω προφυλακιστεί είκοσι μέρες, με βασανιστήρια – ξύλο, φάλαγγα, έφταναν μέχρι ηλεκτροσόκ. Ευτυχώς, δεν είχαν ανακαλύψει πως ο ήχος είναι κάτι που μπορεί να σε τρελάνει. Αυτό που μου έμεινε, λοιπόν, από την εντατική ήταν αυτός ο φρικτός ήχος. Όπως και η απίστευτη συμπαράσταση και τρυφερότητα των νοσηλευτριών. Το ΕΣΥ, με όλες τις τρύπες του, έχει εκπληκτικό έμψυχο δυναμικό.
Aκολουθήστε μας στo Google News
