«Τσακίζει κόκκαλα» η Ελένη Γερασιμίδου: Η συγκινητική εξομολόγηση για την αδελφή της που πάλεψε με τον καρκίνο!
«Έφυγε» από τη ζωή το 2002
Η Ελένη Γερασιμίδου είχε δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso πριν μερικά χρόνια και είχε μιλήσει για την απώλεια της αδελφής της Νατάσας, που έφυγε από τη ζωή το 2002, αφού προηγουμένως είχε παλέψει με τον καρκίνο!
Δείτε επίσης: Το παιχνιδιάρικο φλερτ της Ελένης Γερασιμίδου με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη: «Εκείνη η άσχημη η γυναίκα σου, τι κάνει;» (Video)
Απώλειες φίλων, απώλειες και μέσα στην οικογένεια. Ξεπερνιέται η απουσία της αδερφής σας, της Νατάσας;
Αυτό ήταν ένα μεγάλο χτύπημα στη ζωή της οικογένειας. Ο πατέρας μου ήξερε για την αρρώστια της Νατάσας και της έδινε κουράγιο, μέχρι που έπαθε το δυστύχημα με το ποδήλατο. Η Νατάσα έφυγε το 2002. Η μάνα μου πέθανε μετά την απώλεια της Νατάσας, με πολύ πόνο. Έξι χρόνια έζησε χωρίς την αδερφή μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία από να θάβει η μάνα το παιδί της.
Τι θυμάστε από την αδερφή σας;
Ήταν τόσο δυνατή, πάλεψε τόσο πολύ με τον καρκίνο και μάλιστα για καιρό, που δεν πιστεύαμε ότι θα πεθάνει. Το πώς διαχειριστήκαμε την απώλειά της όσοι απομείναμε, και κυρίως τα παιδιά της, είναι μεγάλο θέμα. Όλη μου τη ζωή, ό,τι και να μου συνέβαινε, έπαιρνα τη μάνα μου και την αδερφή μου τηλέφωνο. Ακόμη και τώρα πιάνω τον εαυτό μου, και στα δύσκολα και στα εύκολα, να παίρνω το τηλέφωνο και να σχηματίζω αυτούς τους δύο αριθμούς. Ξαφνικά, όπως μου έρχεται η σκέψη έτσι και μου φεύγει.
Τη βλέπετε στα όνειρά σας;
Τη βλέπω σε πολύ ωραία όνειρα. Πάντα φοράει ωραία ρούχα. Και της λέω μέσα στον ύπνο μου: «Μα, εσύ πώς είσαι εδώ;» Και μου απαντά: «Εγώ μπορώ να έρχομαι». Και τότε της λέω εγώ: «Τότε να έρχεσαι πιο συχνά». Είναι στιγμές που μου λείπει πάρα πολύ. Είναι μαζί μου και δεν είναι. Σε δυο στιγμές της ζωής μου, που έπρεπε να χειρουργηθώ, ένιωσα την παρουσία της. Δεν ήταν κάτι το μεταφυσικό, αλλά κάτι πραγματικό. Την αισθάνθηκα δίπλα μου και μπήκα πολύ ήρεμα στο χειρουργείο. Μου πήρε όλο τον φόβο. Ε, δεν είμαι και μπεμπέκα πια, αν και μεταξύ μας νιώθω κοριτσάκι. Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώνω, κουράζομαι, έχουμε και τις παθήσεις μου, αλλά δεν το βάζω κάτω.
Aκολουθήστε μας στo Google News
