Δεν μας τα 'πε αυτά ο Γιάννης Πάριος: Η τρυφερή ιστορία που αποκάλυψε για τον γιο του, Χάρη Βαρθακούρη

Ο Γιάννης Πάριος εκτός από σπουδαίος ερμηνευτής είναι προσιτός και ακομπλεξάριστος με τον κόσμο. Παρά την επιτυχημένη μουσική του πορεία, ο ίδιος δεν καβάλησε ποτέ το καλάμι, ενώ έχει να πει τα καλύτερα για το μεγάλο του γιο, Χάρη Βαρθακούρη.

Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «ΟΚ» πριν λίγους μήνες, ο ίδιος είχε αποκαλύψει ένα άγνωστο περιστατικό που είχε συμβεί μεταξύ τους.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

72 ώρες «θρίλερ» από την Χριστίνα Σούζη - «Μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων...» (video)

Δείτε επίσης: Απίστευτες δηλώσεις από τον Χάρη Βαρθακούρη για τον πατέρα του: «Τι λες ρε βλ@κα, που αν δεν είχες πατέρα τον Πάριο θα ήσουν κουλουρτζής!»

Μετά από μια τόσο σπουδαία καριέρα, όπως η δική σας, ένας καλλιτέχνης νιώθει χορτασμένος;

Όχι, αλίμονο! Κουρασμένος ναι, χορτάτος όχι. Στον καλλιτέχνη βγαίνει πρώτα η ψυχή και μετά το χούι. Ο Καζαντζίδης το είχε πει πρώτος. Κάποια στιγμή όμως νιώθεις την κούραση. Εκεί που είναι να πεις δέκα τραγούδια, λες τα οκτώ, ενώ όταν είσαι νέος λες εβδομήντα. Το περάσαμε το στάδιο αυτό. Όταν γίνεις κάποιος, έχεις την πολυτέλεια να επιλέγεις. Τραγουδάς πια το απωθημένο σου, δεν τραγουδάς αυτό που σου επιβάλλουν. Εξάλλου η τεχνολογία πέθανε τον δίσκο.

Πότε νιώσατε πρώτη φορά ότι έχετε γίνει κάποιος;

Δεν το αισθάνθηκα ποτέ μου. Και δεν είμαι κάποιος. Απλά τραγουδάω καλύτερα από σένα. Αυτή είναι η διαφορά μας. Κοιμόμαστε, τρώμε, σκεφτόμαστε… Αυτό που κάνεις εσύ δεν θα το έκανα τόσο καλά εγώ, όπως κι εσύ δεν θα έκανες το ίδιο καλά αυτό που κάνω εγώ. Υπάρχουν οι τάδε δημοσιογράφοι που μπορούν να ρίξουν μια κυβέρνηση κι άλλοι που είναι μικροί ακόμα. Αυτός που λέει «έφτασα» δεν έτρεξε ποτέ και δεν έφτασε ποτέ.

Ο παράγοντας «τύχη» θεωρείτε ότι έπαιξε ρόλο στην καριέρα σας ή δεν πιστεύετε στην τύχη;

Η τύχη είναι ένας δρόμος. Μπορεί να συναντήσεις κάποιον τυχαία στον δρόμο και να είναι ο άνθρωπος της ζωής σου. Αν προχωρήσεις εκατό μέτρα, μπορεί να διαπιστώσεις ότι δεν είναι αυτός η τύχη σου. Πιστεύω ότι την τύχη τη διαμορφώνουμε μόνοι μας. Όχι ότι δεν πιστεύω στην τύχη, πιστεύω ότι πρέπει να τη διαχειριστείς σωστά. Είμαι εγώ ο τάδε, εσύ δεν είσαι, αλλά προσπαθείς να γίνεις, προσπαθείς να με «εκμεταλλευτείς» σωστά και γίνεσαι. Αυτό είναι τύχη. Η τύχη σου δεν είμαι μόνο εγώ, είσαι και εσύ που προσπαθείς να πάρεις το καλό από εμένα.

Τότε και τα δεδομένα ήταν τόσο διαφορετικά. Υπήρχαν άνθρωποι στον χώρο, όπως ο Μάτσας, που μπορούσαν να βγάλουν από τους καλλιτέχνες τους τον καλύτερο εαυτό τους μουσικά.

Όχι ότι δεν υπάρχουν πια τέτοιοι άνθρωποι, απλά η τεχνολογία άλλαξε όλες τις ισορροπίες. Καταργήθηκαν εταιρείες-κολοσσοί. Για να μπεις τότε στη Minos EMI περνούσες από δέκα υπαλλήλους. Αυτά τα μηχανήματα είναι σαν τη διάσπαση του ατόμου. Μπορεί να σου φέρουν ρεύμα, μπορεί να κάνουν μια πυρηνική καταστροφή. Τώρα η δισκογραφία βρίσκεται στη Χιροσίμα. Θα ξανακάνει όμως τον κύκλο του αυτό. Γιατί και ο ίδιος ο άνθρωπος κάνει πάντα κύκλους. Θυμάμαι τον γιο μου τον μεγάλο, τον Χάρη, ήταν ακόμα πολύ νέος και μου είπε μια μέρα: «Πατέρα, όταν άκουγα τα τραγούδια σου έψαχνα τη γραμμή του μπάσου ή του πιάνου. Ξαφνικά ερωτεύτηκα και άρχισα να ακούω τα λόγια. Γιατί τα λόγια με πληγώνουν». Έτσι, θα έρθει και η στιγμή που ο οργισμένος νέος θα ερωτευτεί την πιτσιρίκα και θα της πει άκουσε τι λέει αυτός, «ποιος να συγκριθεί μαζί σου. Εγώ εσένα αγαπάω».