"Η Σιωπηλή Ασθενής": Το βιβλίο - κόλλημα!
Το ξεκοκκαλίσαμε μέσα σε 48 ώρες!
Βιβλίο ή ταινία; Μια διαφωνία που κυριαρχεί ανάμεσα σε πολλές συζητήσεις. Από τη μία, υπάρχουν οι βιβλιοφάγοι που αφοσιώνονται και τους απορροφά κάθε σελίδα. Από την άλλη, υπάρχουν εκείνη που θέλουν ήχο και εικόνα για να μπουν καλύτερα στο mood.
"Πικρό Γάλα" ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει!
Πριν λίγο καιρό, «έτυχε» να φτάσει στα χέρια μου κάτι που ήρθε για να φέρει μία ισορροπία στα πράγματα και ίσως -τουλάχιστον προς στιγμήν- να δώσει το προβάδισμα στον έως και θαυμαστό κόσμο των βιβλίων. Κι όλα ξεκίνησαν από μία μέρα που έκανα βόλτα και πέρασα μπροστά από τον τομέα των βιβλίων, θέλοντας να βρω τη νέα μου συντροφιά.
Κάπως έτσι κι έχοντας αρκετούς μήνες να αφεθώ σε κάποιο βιβλίο, «Η Σιωπηλή Ασθενής» ήταν αυτό που με τράβηξε κατευθείαν. Έχεις ακούσει το «Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του»; Ενώ η ουσία της έκφρασης έχει απόλυτο δίκιο, αυτή ήταν μία από τις φορές που ακόμα κι η εικόνα έπαιξε τον ρόλο της στο να το επιλέξω, δεδομένου ότι δε γνώριζα το παραμικρό για το βιβλίο από πριν. Όταν, δε, διάβασα την υπόθεση στο πίσω μέρος του, πείστηκα τόσο γρήγορα που δεν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ κάτι άλλο κι απλά το πήρα και το μετέφερα στο ταμείο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Υπόθεση
Η Αλίσια Μπέρενσον είναι μία ζωγράφος που έχει παντρευτεί με έναν φωτογράφο (Γκάμπριελ) και -φαινομενικά- ο γάμος τους δεν έχει κανένα πρόβλημα. Μία μέρα, ο Γκάμπριελ επιστρέφει αργά στο σπίτι, η Αλίσια τον πυροβολεί πέντε φορές στο πρόσωπο και, από εκείνη τη στιγμή και μετά, δεν ξαναμιλάει. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει γιατί εκείνη αποφάσισε ξαφνικά να σκοτώσει τον άντρα της και, μάλιστα, με τόσο βίαιο τρόπο. Το μόνο που κάνει είναι να ζωγραφίσει έναν πίνακα που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν και τι σχέση έχει με τη δολοφονία.
Μετά από καιρό, ένας ψυχοθεραπευτής, ο Τεο Φάμπερ, που έψαχνε την ευκαιρία να δουλέψει μαζί της και να την κάνει να μιλήσει, την αναλαμβάνει και με διάφορους τρόπους προσπαθεί να μάθει την αλήθεια.
Όταν έχεις τέτοια υπόθεση στα χέρια σου, ειλικρινά, πώς να μην το επιλέξεις και με ποιον τρόπο να πάει κάτι λάθος, εφόσον ο συγγραφέας έχει κάνει σωστά κι επιτυχημένα τη δουλειά του; Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα σου πω με μεγάλη βεβαιότητα ότι δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ο Άλεξ Μιχαηλίδης, που το έγραψε, απέδειξε ότι ξέρει πολύ καλά να χειρίζεται τον ψυχολογικό τρόμο και να ξεδιπλώνει την πλοκή με τέτοιον τρόπο, που δεν ξέρεις τι θα σου ‘ρθει κι από πού.
"Το φυλαχτό" του Ρομπέρτο Μπολάνιο!
Πρόκειται για έναν συγγραφέα, που, αν δε διαβάσεις και την τελευταία σελίδα του βιβλίου του, τίποτα δεν έχει τελειώσει κι η ανατροπή μπορεί να έρθει ακόμα και στην τελευταία παράγραφο. Σε βάζει σε μία διαδικασία να κάνεις υποθέσεις για το πώς συνέβη το έγκλημα, σε σημείο που ανά μερικές σελίδες έχεις και μία νέα επιφοίτηση.
Το ακόμα πιο «μαγικό» μέσα σε όλα αυτά; Διηγείται την ιστορία με τόσο απλό αλλά έξυπνο τρόπο, που, παρά το ότι αποτελείται από 352 σελίδες, είναι από τα πιο ευκολοδιάβαστα βιβλία που θα περάσουν ποτέ από τα χέρια σου.
Συμπέρασμα; Αν ψάχνεις για ένα βιβλίο ψυχολογικού τρόμου, που να μην είναι καθόλου βαρετό, να έχει πολύ αγωνία κι ανατροπές και να διαβάζεται εύκολα, τότε «Η Σιωπηλή Ασθενής» είναι σίγουρα αυτό που ψάχνεις.
Και θα κλείσω με αυτό: Ήταν τόσο καλό που το διάβασα σε δύο μέρες!
Το βιβλίο θα το βρεις στις Εκδόσεις Διόπτρα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
